Her bayram bi çoğumuz eşleri ile, ailesi ile, eşinin ailesi ile türlü sıkıntılara giriyor. Bazılarımızın eşi zor durumda bırakıyor, bazılarımın eş ailesi.. Malesef türlü huylu insanlarla hayat yürütüyoruz. kimse sizin gibi değil. Eşler bile bazen saçmalıyor bize göre :)
Eşinin ailesi ile baya baya sorunları olan, malesef eşinin ailesini sevemeyen, bu sebepten evliliğinin ilk 8 ayı kavga gürültü sinir krizleri depresyon ile geçen , ama son 3 aydırda bunları kendi çapında biraz olsun aşabilmiş, yuvasına gereken huzurun anahtarını bulup bi güzel gemisini yürüten ben'in bir sorusu var :) KK'da açtığım konularda hem eleştiri hem fikir hem de önerilerle kurtardım ben akıl sağlığımı inanın. Çok minnettarım sizlere. Sorunumla ilgilenen arkadaşlara şimdiden teşekkürler :)
Geçen sene evlendik. evlendikten kısa süre sonra kurban bayramı geldi. sıfır eve (kira) taşındım ve madur oldum 9 ay boyunca. Hiçbir beyaz eşyamı kurmadı bayi. Çok detaylı ama neyse kısa kesicem. bizde idareten mini ofis buzdolabı ile idare ettik. e buzluğu mini minnacıktı. ve kurbanda hayvan kesildi 40 kilo et düştü bizim hissemize. buzluğum olmayınca kv'nin buzluğunda kaldı. 3 hisse oldu benimki ile evlerine giren et. yani 120 kilo et girdi onların evine, buzluğuna. Ve inanın, Allah şahidim. avcumun içi kadar 5 poşet yedim kendi evimde. Eşimin ailesi hergün et yiyor. köfte, çöpşiş, kebap, ızgara hepsi aynı anda hemde. Köfte kızartıyorlar, yanında kayseri yağlaması. kırmızı et sevmeyenlerede tavuk şiş. Neyse malum 40 kiloydu et, bi gün gittim ve akşama et yapıcam anne buzluktan et verir misin götüreyim dedim. Kalmadı dedi
Hiç kalmadığını söyledi. O zamanlar ben toyum tabi. Söyleyemiyorum diyeceğimi. Peki dedim sustum. Acayip içlendim sonra. Hayret ettim nasıl yediklerine. Sonra bi gün şeytan dürttü beni buzluklarına baktım çaktırmadan. Etler duruyodu, üzerlerine yazmış etin neresi olduğu. Yok kavurmalık, yok boyun eti yok kaburga. Salak gibi bununda tartışmasını yaşadım eşimle. Çok ayıbıma gidiyor Allahın etinin konusu oluyor diye. Kalkıpda al bunuda götür hiç demedi. hep ben istedim.
Dünde yine bayram, hayvan, et konusu açıldı. Kendi annemle babam adak adamış bana, o kesilecekmiş. Abimde benim için kurban kestiriyormuş. Ama eve gelmicek etler, dışa gidecek. bunuda kv duydu. E sizin kurban bizim olur o zaman dedi daha duyar duymaz. Bende eve girmicek o kesilen hayvanların eti dedim. Kv'de Olsunsiz ne yiyeceniz buraya koyarız yine dedi. Bende sanmıyorum ya, kendi buzluğuma koyarım dedim. Eşimde öööööle sessiz duruyor.
bu mesele burda kalmaz, bayram günü bile konusu olcak ADIM gibi biliyorum. hepsi istemicek etim evime konsun. bu gibi konularda öyle bir hale bürünüyorlarki, asalak, yapışkan sömürücü birer tip oluyor hepsi gözümde.
Ama ağırıma gidiyor arkadaşlar, niye onlara vereyim ben? onlarında olacak, onlardada kesilecek. Sizce bunu sorun etmem çok mu kötü? vereyim döve döve gere gere yesinler mi?
Vallahi çok ayıbıma gidiyor etin kavgasını yapmak ya. hele bi de kurban yani bu. Aman şunu derim kırılırlar günlerini de geçtim. KÜT diye lafı söyleyeyim diyorum. Ama ne diycem?
Ya ben eşimle evime yeri geldi peynir alamadım, utanmıyorum bundan. Bi kez bile ne yiyip içiyosunuz demediler. Aksine eşimin kartını kullandılar (şirketinin verdiği 350 tl'lik yemek kartı)
Çok ağırıma gitmişti. Annemle babam market alışverişimi yaptı teee öte şehirden gelip. Bunlar gere gere hergün ızgara yaptı. Konu çok basit belki ama, valla böğrüme oturuyor ya.