- 9 Eylül 2009
- 495
- 162
- 323
- Konu Sahibi Hayvanseverdost
-
- #1
Hanımlar merhaba; gercekten artık düşünmekten çıkış yolu aramaktan hasta oldum ağzımdan yaralar çıktı stresten. Burası geldi aklıma belki anlatırsam biraz olsun rahatlar içim mantıklı fikirler, düşüncelerle teselli bulurum diye düşündüm..
Ben 31 yaşında 7 yıllık evliyim 3 yasinda bir çocuğum var kaynanamlarla annemlerle ve eltimlerle aynı yerde bitişik binalarda oturuyoruz. Eltim memur oldu 2 saat mesefade bir şehire taşındı 2 sene sonra bir çocuğu oldu kaynanama guvenerek çocuk yaptığı için dogumunda ve cocugu 3 aylik olana kadar burada kaldilar fakat sonrasında kaynanami da yanına alıp evine döndü ise başladı. Burada kayinbabam ve kaynimla ben ilgilenmek zorunda kaldım evet evleri ayrı fakat akşam yemekleri çayları vs.derken kendi kendimize hic yalniz kalamaz olduk sonrasinda eltimin esi de bizim yanımıza geldi burada ortak sirkette o da calismaya basladi bir süre 3 4 ay kadar onu da idare etmek zorunda kaldim (camasirlarini yikamak bana ait degildi) o sirada tabi kayinbabam ara ara gelip gidiyordu hep değil ama biz yine aile oldugumuzu unuttuk bir arada asla vakit geciremiyorduk. Kaynim gidince kayinbabam orada rahat edemedigi icin burada kalici kalmaya basladi ve bu arada benim de 3 yaşında afacan mi afacan oldukca zor bir çocuğum var. Evinde kalıyor ama yemegiydi vs bana ait. Ve cok yemek secen eşimle ortak yedikleri seyler pek az olan biri. yemedigi seyler yapınca da eşimin dilinden kurtalamiyorum. Oteki bekar kaynim evlendi birkac ay önce. Evleri yakın olmasina ragmen ne kayinbabam oraya gider ne eltim cagirir birbirlerini pek sevmezler. Burada olan bana oluyor cok yiprandim psikolojikmen. kaynanam oteki gelinine yardıma gidiyor burada kayinbabaya zor bir cocugum olmasina ragmen ben bakıyorum. Yemekleri vs filan hep kaynanam yaparmış eltim bi ise gidip geliyor cocuk babannesini anne biliyor resmen o derece bakimini ustlenmis torununun. Kaynanamla aramiz cok iyi bana hep tesekkur eder dualar eder ama bu durum artık sizce de cok adaletsizlige dönmemiş mi zaten kayinbabam burada kalmaya ona Yemekler yapmaya basladiktan sonra degerli oldum ondan önce hiç kimsenin umurunda değildim. Sevaptır diyorum az kaldi sabret diyorum yok olmuyor gercekten kendimi cok salak kullanılmış hissediyorum. Onun cocugu var da benm yok mu üstelik onun çocuğu oyle zor bir bebek asla degildi cok usluydu herkes senin cocugun gibi zor cocuk gormedim derler. Siz ne dusunuyorsunuz hanımlar sizce haksız miyim ortada büyük bir adaletsizlik yokmu mi kimseyi kirmadan tavrimi nasil koyabilirim degerli fikirlerinizi bekliyorum.. (aslinda adaletsizlik yapilan cok önemli bir konu daha var ama uzun olduğu icin onu yazamadim oteki konuya ekleyebilirim. kisaca ailece ortak sirket var ve sadece esim yonetiyor almasi gereken maasin yarısını aliyor sirket büyüsün diye. Geceleri eve en erken 10da gelir haftanin 2 3 günü de hic gelmez.)
Ben 31 yaşında 7 yıllık evliyim 3 yasinda bir çocuğum var kaynanamlarla annemlerle ve eltimlerle aynı yerde bitişik binalarda oturuyoruz. Eltim memur oldu 2 saat mesefade bir şehire taşındı 2 sene sonra bir çocuğu oldu kaynanama guvenerek çocuk yaptığı için dogumunda ve cocugu 3 aylik olana kadar burada kaldilar fakat sonrasında kaynanami da yanına alıp evine döndü ise başladı. Burada kayinbabam ve kaynimla ben ilgilenmek zorunda kaldım evet evleri ayrı fakat akşam yemekleri çayları vs.derken kendi kendimize hic yalniz kalamaz olduk sonrasinda eltimin esi de bizim yanımıza geldi burada ortak sirkette o da calismaya basladi bir süre 3 4 ay kadar onu da idare etmek zorunda kaldim (camasirlarini yikamak bana ait degildi) o sirada tabi kayinbabam ara ara gelip gidiyordu hep değil ama biz yine aile oldugumuzu unuttuk bir arada asla vakit geciremiyorduk. Kaynim gidince kayinbabam orada rahat edemedigi icin burada kalici kalmaya basladi ve bu arada benim de 3 yaşında afacan mi afacan oldukca zor bir çocuğum var. Evinde kalıyor ama yemegiydi vs bana ait. Ve cok yemek secen eşimle ortak yedikleri seyler pek az olan biri. yemedigi seyler yapınca da eşimin dilinden kurtalamiyorum. Oteki bekar kaynim evlendi birkac ay önce. Evleri yakın olmasina ragmen ne kayinbabam oraya gider ne eltim cagirir birbirlerini pek sevmezler. Burada olan bana oluyor cok yiprandim psikolojikmen. kaynanam oteki gelinine yardıma gidiyor burada kayinbabaya zor bir cocugum olmasina ragmen ben bakıyorum. Yemekleri vs filan hep kaynanam yaparmış eltim bi ise gidip geliyor cocuk babannesini anne biliyor resmen o derece bakimini ustlenmis torununun. Kaynanamla aramiz cok iyi bana hep tesekkur eder dualar eder ama bu durum artık sizce de cok adaletsizlige dönmemiş mi zaten kayinbabam burada kalmaya ona Yemekler yapmaya basladiktan sonra degerli oldum ondan önce hiç kimsenin umurunda değildim. Sevaptır diyorum az kaldi sabret diyorum yok olmuyor gercekten kendimi cok salak kullanılmış hissediyorum. Onun cocugu var da benm yok mu üstelik onun çocuğu oyle zor bir bebek asla degildi cok usluydu herkes senin cocugun gibi zor cocuk gormedim derler. Siz ne dusunuyorsunuz hanımlar sizce haksız miyim ortada büyük bir adaletsizlik yokmu mi kimseyi kirmadan tavrimi nasil koyabilirim degerli fikirlerinizi bekliyorum.. (aslinda adaletsizlik yapilan cok önemli bir konu daha var ama uzun olduğu icin onu yazamadim oteki konuya ekleyebilirim. kisaca ailece ortak sirket var ve sadece esim yonetiyor almasi gereken maasin yarısını aliyor sirket büyüsün diye. Geceleri eve en erken 10da gelir haftanin 2 3 günü de hic gelmez.)