Gelinler arasında yapılan adaletsizlik

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Hayvanseverdost

Guru
Kayıtlı Üye
9 Eylül 2009
495
162
Hanımlar merhaba; gercekten artık düşünmekten çıkış yolu aramaktan hasta oldum ağzımdan yaralar çıktı stresten. Burası geldi aklıma belki anlatırsam biraz olsun rahatlar içim mantıklı fikirler, düşüncelerle teselli bulurum diye düşündüm..
Ben 31 yaşında 7 yıllık evliyim 3 yasinda bir çocuğum var kaynanamlarla annemlerle ve eltimlerle aynı yerde bitişik binalarda oturuyoruz. Eltim memur oldu 2 saat mesefade bir şehire taşındı 2 sene sonra bir çocuğu oldu kaynanama guvenerek çocuk yaptığı için dogumunda ve cocugu 3 aylik olana kadar burada kaldilar fakat sonrasında kaynanami da yanına alıp evine döndü ise başladı. Burada kayinbabam ve kaynimla ben ilgilenmek zorunda kaldım evet evleri ayrı fakat akşam yemekleri çayları vs.derken kendi kendimize hic yalniz kalamaz olduk sonrasinda eltimin esi de bizim yanımıza geldi burada ortak sirkette o da calismaya basladi bir süre 3 4 ay kadar onu da idare etmek zorunda kaldim (camasirlarini yikamak bana ait degildi) o sirada tabi kayinbabam ara ara gelip gidiyordu hep değil ama biz yine aile oldugumuzu unuttuk bir arada asla vakit geciremiyorduk. Kaynim gidince kayinbabam orada rahat edemedigi icin burada kalici kalmaya basladi ve bu arada benim de 3 yaşında afacan mi afacan oldukca zor bir çocuğum var. Evinde kalıyor ama yemegiydi vs bana ait. Ve cok yemek secen eşimle ortak yedikleri seyler pek az olan biri. yemedigi seyler yapınca da eşimin dilinden kurtalamiyorum. Oteki bekar kaynim evlendi birkac ay önce. Evleri yakın olmasina ragmen ne kayinbabam oraya gider ne eltim cagirir birbirlerini pek sevmezler. Burada olan bana oluyor cok yiprandim psikolojikmen. kaynanam oteki gelinine yardıma gidiyor burada kayinbabaya zor bir cocugum olmasina ragmen ben bakıyorum. Yemekleri vs filan hep kaynanam yaparmış eltim bi ise gidip geliyor cocuk babannesini anne biliyor resmen o derece bakimini ustlenmis torununun. Kaynanamla aramiz cok iyi bana hep tesekkur eder dualar eder ama bu durum artık sizce de cok adaletsizlige dönmemiş mi zaten kayinbabam burada kalmaya ona Yemekler yapmaya basladiktan sonra degerli oldum ondan önce hiç kimsenin umurunda değildim. Sevaptır diyorum az kaldi sabret diyorum yok olmuyor gercekten kendimi cok salak kullanılmış hissediyorum. Onun cocugu var da benm yok mu üstelik onun çocuğu oyle zor bir bebek asla degildi cok usluydu herkes senin cocugun gibi zor cocuk gormedim derler. Siz ne dusunuyorsunuz hanımlar sizce haksız miyim ortada büyük bir adaletsizlik yokmu mi kimseyi kirmadan tavrimi nasil koyabilirim degerli fikirlerinizi bekliyorum.. (aslinda adaletsizlik yapilan cok önemli bir konu daha var ama uzun olduğu icin onu yazamadim oteki konuya ekleyebilirim. kisaca ailece ortak sirket var ve sadece esim yonetiyor almasi gereken maasin yarısını aliyor sirket büyüsün diye. Geceleri eve en erken 10da gelir haftanin 2 3 günü de hic gelmez.)
 
Hanımlar merhaba; gercekten artık düşünmekten çıkış yolu aramaktan hasta oldum ağzımdan yaralar çıktı stresten. Burası geldi aklıma belki anlatırsam biraz olsun rahatlar içim mantıklı fikirler, düşüncelerle teselli bulurum diye düşündüm..
Ben 31 yaşında 7 yıllık evliyim 3 yasinda bir çocuğum var kaynanamlarla annemlerle ve eltimlerle aynı yerde bitişik binalarda oturuyoruz. Eltim memur oldu 2 saat mesefade bir şehire taşındı 2 sene sonra bir çocuğu oldu kaynanama guvenerek çocuk yaptığı için dogumunda ve cocugu 3 aylik olana kadar burada kaldilar fakat sonrasında kaynanami da yanına alıp evine döndü ise başladı. Burada kayinbabam ve kaynimla ben ilgilenmek zorunda kaldım evet evleri ayrı fakat akşam yemekleri çayları vs.derken kendi kendimize hic yalniz kalamaz olduk sonrasinda eltimin esi de bizim yanımıza geldi burada ortak sirkette o da calismaya basladi bir süre 3 4 ay kadar onu da idare etmek zorunda kaldim (camasirlarini yikamak bana ait degildi) o sirada tabi kayinbabam ara ara gelip gidiyordu hep değil ama biz yine aile oldugumuzu unuttuk bir arada asla vakit geciremiyorduk. Kaynim gidince kayinbabam orada rahat edemedigi icin burada kalici kalmaya basladi ve bu arada benim de 3 yaşında afacan mi afacan oldukca zor bir çocuğum var. Evinde kalıyor ama yemegiydi vs bana ait. Ve cok yemek secen eşimle ortak yedikleri seyler pek az olan biri. yemedigi seyler yapınca da eşimin dilinden kurtalamiyorum. Oteki bekar kaynim evlendi birkac ay önce. Evleri yakın olmasina ragmen ne kayinbabam oraya gider ne eltim cagirir birbirlerini pek sevmezler. Burada olan bana oluyor cok yiprandim psikolojikmen. kaynanam oteki gelinine yardıma gidiyor burada kayinbabaya zor bir cocugum olmasina ragmen ben bakıyorum. Yemekleri vs filan hep kaynanam yaparmış eltim bi ise gidip geliyor cocuk babannesini anne biliyor resmen o derece bakimini ustlenmis torununun. Kaynanamla aramiz cok iyi bana hep tesekkur eder dualar eder ama bu durum artık sizce de cok adaletsizlige dönmemiş mi zaten kayinbabam burada kalmaya ona Yemekler yapmaya basladiktan sonra degerli oldum ondan önce hiç kimsenin umurunda değildim. Sevaptır diyorum az kaldi sabret diyorum yok olmuyor gercekten kendimi cok salak kullanılmış hissediyorum. Onun cocugu var da benm yok mu üstelik onun çocuğu oyle zor bir bebek asla degildi cok usluydu herkes senin cocugun gibi zor cocuk gormedim derler. Siz ne dusunuyorsunuz hanımlar sizce haksız miyim ortada büyük bir adaletsizlik yokmu mi kimseyi kirmadan tavrimi nasil koyabilirim degerli fikirlerinizi bekliyorum.. (aslinda adaletsizlik yapilan cok önemli bir konu daha var ama uzun olduğu icin onu yazamadim oteki konuya ekleyebilirim. kisaca ailece ortak sirket var ve sadece esim yonetiyor almasi gereken maasin yarısını aliyor sirket büyüsün diye. Geceleri eve en erken 10da gelir haftanin 2 3 günü de hic gelmez.)
Bu durum ne zamana kadar surecekmis. Esinizle konusun daha fazla dayanamiyorum kayinvalidem donsun artik diyin. Koca adam kendisi hazirlasin yemegini bu kadar seciciysede.
 
Eşinde sıkıntı en başta. Eskiler maalesef gelini köle olarak gördüğü için onlara haksızlık gelmez bu yaptıkları. Eşin diyecek annesine bu kızın canı yok mu sen diğer geline hizmet ederken bu kadın burada hem çocuk bakıp hem hizmet ediyor herkese diye.
 
Ben olsam kimsenin sorumluluğunu üstüme almazdım. Elti çocuk yapacak diye ben niye kendimden feragat edeyim ? Çok düşüncesizler. Yeni evlenen kaynınız yeni evlendiği için de kayınpeder oraya gitmiyor olabilir. Bakıcı bulsunlar çocuğa kayınvalideniz geri dönsün. Arayın ben baş edemiyorum çocukla bu kadar işe yetişemiyorum diyin ya da sizin çocuk da kreş yaşına gelmiş onu kreşe verip işe başlayın hem para kazanırsınız hem işten kurtulursunuz.
 
Hanımlar merhaba; gercekten artık düşünmekten çıkış yolu aramaktan hasta oldum ağzımdan yaralar çıktı stresten. Burası geldi aklıma belki anlatırsam biraz olsun rahatlar içim mantıklı fikirler, düşüncelerle teselli bulurum diye düşündüm..
Ben 31 yaşında 7 yıllık evliyim 3 yasinda bir çocuğum var kaynanamlarla annemlerle ve eltimlerle aynı yerde bitişik binalarda oturuyoruz. Eltim memur oldu 2 saat mesefade bir şehire taşındı 2 sene sonra bir çocuğu oldu kaynanama guvenerek çocuk yaptığı için dogumunda ve cocugu 3 aylik olana kadar burada kaldilar fakat sonrasında kaynanami da yanına alıp evine döndü ise başladı. Burada kayinbabam ve kaynimla ben ilgilenmek zorunda kaldım evet evleri ayrı fakat akşam yemekleri çayları vs.derken kendi kendimize hic yalniz kalamaz olduk sonrasinda eltimin esi de bizim yanımıza geldi burada ortak sirkette o da calismaya basladi bir süre 3 4 ay kadar onu da idare etmek zorunda kaldim (camasirlarini yikamak bana ait degildi) o sirada tabi kayinbabam ara ara gelip gidiyordu hep değil ama biz yine aile oldugumuzu unuttuk bir arada asla vakit geciremiyorduk. Kaynim gidince kayinbabam orada rahat edemedigi icin burada kalici kalmaya basladi ve bu arada benim de 3 yaşında afacan mi afacan oldukca zor bir çocuğum var. Evinde kalıyor ama yemegiydi vs bana ait. Ve cok yemek secen eşimle ortak yedikleri seyler pek az olan biri. yemedigi seyler yapınca da eşimin dilinden kurtalamiyorum. Oteki bekar kaynim evlendi birkac ay önce. Evleri yakın olmasina ragmen ne kayinbabam oraya gider ne eltim cagirir birbirlerini pek sevmezler. Burada olan bana oluyor cok yiprandim psikolojikmen. kaynanam oteki gelinine yardıma gidiyor burada kayinbabaya zor bir cocugum olmasina ragmen ben bakıyorum. Yemekleri vs filan hep kaynanam yaparmış eltim bi ise gidip geliyor cocuk babannesini anne biliyor resmen o derece bakimini ustlenmis torununun. Kaynanamla aramiz cok iyi bana hep tesekkur eder dualar eder ama bu durum artık sizce de cok adaletsizlige dönmemiş mi zaten kayinbabam burada kalmaya ona Yemekler yapmaya basladiktan sonra degerli oldum ondan önce hiç kimsenin umurunda değildim. Sevaptır diyorum az kaldi sabret diyorum yok olmuyor gercekten kendimi cok salak kullanılmış hissediyorum. Onun cocugu var da benm yok mu üstelik onun çocuğu oyle zor bir bebek asla degildi cok usluydu herkes senin cocugun gibi zor cocuk gormedim derler. Siz ne dusunuyorsunuz hanımlar sizce haksız miyim ortada büyük bir adaletsizlik yokmu mi kimseyi kirmadan tavrimi nasil koyabilirim degerli fikirlerinizi bekliyorum.. (aslinda adaletsizlik yapilan cok önemli bir konu daha var ama uzun olduğu icin onu yazamadim oteki konuya ekleyebilirim. kisaca ailece ortak sirket var ve sadece esim yonetiyor almasi gereken maasin yarısını aliyor sirket büyüsün diye. Geceleri eve en erken 10da gelir haftanin 2 3 günü de hic gelmez.)
Kayınvalideniz torun bakmak için oğlunun evine taşınmış bir süreliğine. Bunu genelde kız annesi yapar ama kv de yapabilir onun da torunu sonuçta neden yapmasın. Eltinizin bebeği çok usluymus tamam ama işe götürebilecek kadar uslu değildir herhalde. Ne yapsın çocuğu yanında mı götürsün ise. Kayınbabanıza yemek yapmak istemiyorsanız bunu eşinizle konuşup çözün. Bir süre diğer elti ilgilensin. Ne zaman dönecek kv?
 
Asla çekmek istemiyorum kayinbabamla aram bayağı iyi ona da ayıp olsun istemiyorum ama çözümüm yok. Sadece aklima herseyi birakip anne evine donmek geliyor. O da yuvami yikmama deger mi diye ondan da vazgeciyorum
 
Hanımlar merhaba; gercekten artık düşünmekten çıkış yolu aramaktan hasta oldum ağzımdan yaralar çıktı stresten. Burası geldi aklıma belki anlatırsam biraz olsun rahatlar içim mantıklı fikirler, düşüncelerle teselli bulurum diye düşündüm..
Ben 31 yaşında 7 yıllık evliyim 3 yasinda bir çocuğum var kaynanamlarla annemlerle ve eltimlerle aynı yerde bitişik binalarda oturuyoruz. Eltim memur oldu 2 saat mesefade bir şehire taşındı 2 sene sonra bir çocuğu oldu kaynanama guvenerek çocuk yaptığı için dogumunda ve cocugu 3 aylik olana kadar burada kaldilar fakat sonrasında kaynanami da yanına alıp evine döndü ise başladı. Burada kayinbabam ve kaynimla ben ilgilenmek zorunda kaldım evet evleri ayrı fakat akşam yemekleri çayları vs.derken kendi kendimize hic yalniz kalamaz olduk sonrasinda eltimin esi de bizim yanımıza geldi burada ortak sirkette o da calismaya basladi bir süre 3 4 ay kadar onu da idare etmek zorunda kaldim (camasirlarini yikamak bana ait degildi) o sirada tabi kayinbabam ara ara gelip gidiyordu hep değil ama biz yine aile oldugumuzu unuttuk bir arada asla vakit geciremiyorduk. Kaynim gidince kayinbabam orada rahat edemedigi icin burada kalici kalmaya basladi ve bu arada benim de 3 yaşında afacan mi afacan oldukca zor bir çocuğum var. Evinde kalıyor ama yemegiydi vs bana ait. Ve cok yemek secen eşimle ortak yedikleri seyler pek az olan biri. yemedigi seyler yapınca da eşimin dilinden kurtalamiyorum. Oteki bekar kaynim evlendi birkac ay önce. Evleri yakın olmasina ragmen ne kayinbabam oraya gider ne eltim cagirir birbirlerini pek sevmezler. Burada olan bana oluyor cok yiprandim psikolojikmen. kaynanam oteki gelinine yardıma gidiyor burada kayinbabaya zor bir cocugum olmasina ragmen ben bakıyorum. Yemekleri vs filan hep kaynanam yaparmış eltim bi ise gidip geliyor cocuk babannesini anne biliyor resmen o derece bakimini ustlenmis torununun. Kaynanamla aramiz cok iyi bana hep tesekkur eder dualar eder ama bu durum artık sizce de cok adaletsizlige dönmemiş mi zaten kayinbabam burada kalmaya ona Yemekler yapmaya basladiktan sonra degerli oldum ondan önce hiç kimsenin umurunda değildim. Sevaptır diyorum az kaldi sabret diyorum yok olmuyor gercekten kendimi cok salak kullanılmış hissediyorum. Onun cocugu var da benm yok mu üstelik onun çocuğu oyle zor bir bebek asla degildi cok usluydu herkes senin cocugun gibi zor cocuk gormedim derler. Siz ne dusunuyorsunuz hanımlar sizce haksız miyim ortada büyük bir adaletsizlik yokmu mi kimseyi kirmadan tavrimi nasil koyabilirim degerli fikirlerinizi bekliyorum.. (aslinda adaletsizlik yapilan cok önemli bir konu daha var ama uzun olduğu icin onu yazamadim oteki konuya ekleyebilirim. kisaca ailece ortak sirket var ve sadece esim yonetiyor almasi gereken maasin yarısını aliyor sirket büyüsün diye. Geceleri eve en erken 10da gelir haftanin 2 3 günü de hic gelmez.)
Bence burda gelin ayrımı yok gibi, sonuçta küçük bir çocuk var ve bu devirde bakıcıya güvenmek zor,en azından kendini ifade edene kadar kayınvalidenizden yardim istemesi bence gelin ayrımcılığı değil.

Burda sorun esinizin,kayinpederinizin ve kayinvalidenizin dusuncesizligi.. Tamam oraya yardıma gitmesi gerekmiş gitmis ama kalanların size bu kadar yük olması sizi yıpratmış.. kayinpederiniz arada kendi yemeğini kendi yapsa arada disarda yese arada da siz idare etseniz sorun olmaz gibi. Ama en başta bu dengeyi eşiniz kurmalı sanırım
 
Bence en büyük sebep aile ile ortak iş bu tip konularda. Siz ev hanimisiniz anladigim kadari ile.Cocugu olan eltiniz memur ve diger yeni evlenen eltiniz de cok uyanik en bastan çekmiş kendini. Ben sizim yerinizde olsam çalışırdım. Evde oturmayin bu cağda bu yaşta zaten.Bu böyle gider yoksa.Büyük elti çalışıyo derler,küçük mesafeli derler olan hep.size olur.Görev yüklenmeyin böyle seyleri ayrica.Ortak aile sirketinde hep rastladim hayatim boyunca bu tip şeylere. Esiniz ve siz bagimsiz bir işte calisiyor olsaydiniz bunlar olmayacakti.En azindan siz calismayi deneyebilirsiniz.Böylelikle kurtulursunuz anlattiklarinizdan.Cocugu krese verebilirsiniz.
 
Kendi aldiginiz kararlar ve kurdugunuz hayatlarin sorumlusunu baska yerde aramayin. Eltinizle konunun hic ilgisi yok, adaletsizlik falan da degil, cunku kimseyle kiyas edemezsinzi kendinize yapilan haksizligi. Kaynana bakmasaydi cocuga, siz bakmasaydiniz kayinbabaya, siz tasinsaydiniz, esiniz enayilik yapmasaydi mesela???? Boyle sikayet etmenin kimseye faydasi yok. Ne munasebet neden ben kaynima kayinbabama cocugum gibi bakiyorum durduk yere diyemediginjz icin bunlari yasiyorsunuz. Taa en basinda kaynanayla bitisik oturmak ne ya oyle bi hayata ben gelemem demediginiz icin yasiyorsunuz. Kocaniz bir durus sergileyemedigi sizi ezdirdigi icin, siz kocaniza soz geciremediginiz icin vs vs. Yasadiklarinizin sebebi bunlar ve bunlarin hiçbirinin adaletsizlikle alakasi yok
 
Konuşuyorum hep söylüyorum idare edeceksin onlar benm ailem diyordu bugun tekrar konustum cevapsiz bıraktı yılbaşından sonra idare etmeyi düşünmüyorum Allah büyük
 
Sizin eşinizle probleminiz var asıl.
İş için eve gelmeyen sizi,çocuğunuzu ihmal eden koca yetmiyor gibi birde kayın, kayinpeder derdiniz olmuş. Olum, hastalık ömür başka, eltinin çocuğu bakılacak diye siz niye yük çekeceksiniz? Ama kimseyi suçlamayın buna izin veren sizsiniz. Kendi eve gelmediği gibi babasını, kardeşini sizin üzerinize yük eden koca da ikinci suçlu.
 
Annem de kardeşimin çocuğuna bakmak için şehir dışına gidip.onlarla kalmıştı yaklaşık bir yıl. Hafta sonları eve geliyordu sadece. Yemeği çok yapıp bırakıyordu. Kalan günlerde de babam kendi yemeğini pisiriyordu . Ailemle aynı sehirde başka bir kız kardeşim daha var ama ona da hafta da bir ancak gidiyordu . Kayinbabaniz gayet evde yapabilir yemeğini. Ya da kayınvalide iz her hafta sonu gelip yemeğini halledebilir
 
Eşinde sıkıntı en başta. Eskiler maalesef gelini köle olarak gördüğü için onlara haksızlık gelmez bu yaptıkları. Eşin diyecek annesine bu kızın canı yok mu sen diğer geline hizmet ederken bu kadın burada hem çocuk bakıp hem hizmet ediyor herkese diye.
Eşi ortak aile şirketini yönettigi icin diyemiyor zaten bunlari bence....
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X