Geleceğim ve çevre

Hanımlar herkese merhaba
Çevremde o kadar evlenme baskısı , sorular laf atmalar vs durumları var ki anlatamam.Hiç evlenmedim bekarım işim var. Hobilerim var. Yaşım 30 a yakın. ben kesinlikle evlenmeyi düşünmüyorum ,evlilik bana göre değil, evlenme fikrinden de çok korkuyorum. Bu sebeple hiç kimseyle görüşmüyorum. Kalbim betonla kaplı.Erkeklere karşı çok ciddi güvensizim.Güvensem de evlenmek için görüşmem.Dünyanın iyisi olsa da Evlenmek başlı başına korkunç geliyor zaten bana .Evlenip kimsenin vebaline girmek istemiyorum. Çünkü Çocuk fikri de bana göre değil ona bakacak gücüm de yok. Bu pis dünyaya çocuk getirmek de korkunç . Çevreme bunu diyemiyorum hayırlısı vs deyip geçiştiriyorum evlenmemeyi tercih etmek onlara göre hastalıklı fikirmiş.oturup onlara laf anlatmak yerine geçiştiriyorum.
Sorunum şu ki bu baskılar sizce ne zaman ve nasıl biter ve
hayatta ileride yalnız kalırsam diye kaygım da çok fazla. Huzur evi fikri de korkutucu geliyor. Hayata tek başıma kadın olarak devam etmek çok zor. Kadının varlığı bile toplumda tehdit unsuru görülüyor. Kadının adı yok çünkü , ne olsa suçlu kadın .
Bunları düşündükçe de çok geriliyorum. Allah'tan beni erken elden ayaktan düşmeden hayattan alması için dua ediyorum ki bu yanlış bir şey farkındayım ama iç sesim bu yönde.
Tavsiyeniz nedir?
(İleride biri fikrini değiştirir gerçek aşk bulursun demezseniz sevinirim. Kimseyle görüşmem zaten. ASLA EVLENEMEM)
Çevrene de burada yazdığın gibi net cevap verirsen susarlar. Hayırlısı dersen ya bekledigin var sanırlar ya da seni küstüren.
 
Ben çok duydum bu lafları.

Hepsi de birkaç sene içerisinde evlendiler.

Herkes evlenmek ister.

Ne kadar da büyük genelleme, ne kadar tepeden bakan bir bakış açısı.
"Evlenmek istemiyorum diyorsun ama aslında istiyorsun. Ben senin ne istediğini senden daha iyi biliyorum. Şununla tanış, bununla görüş. Bak nasıl evlenmek istiyorum diyeceksin" diyenlerden farklı değil.
Tam da konu sahibesinin şikayet ettiği bakış açısı.
Herkesi kendi hayat görüşünüz üzerinden değerlendiriyorsunuz bana kalırsa.
Bazıları o an için evlenmek istemez, bazıları her zaman evlenmek ister, bazılarının aklında bile yoktur ama "evlenmeyeceğim" derken bir anda kendini evlilik içerisinde bulur, bazısı gerçekten kendini bilir ve evlenmeme konusunda bilinçli bir karar alır, bazısının o kadar büyük travmaları vardır ki "evlenmek istiyorum" cümlelerini kurmasına rağmen içten içe bunu istemez ve "kısmet" olmaz.
Hayatta tek bir tip insan ve tek bir doğru yoktur.
Herkesin hayatı ve doğruları farklıdır. İnsanlar bu noktada dahi farklılaşırlar.
Bazıları kendi doğrularına göre yaşar bazıları toplumsal kurallara boyun eğer.
O yüzden böyle büyük genellemeler yapmadan önce bir durup düşünmek gerekir.
 
Son düzenleme:
Evlilik ve çocuk fikrinin size göre olmaması tabii ki gayet anlaşılır. Ben de sizin gibiyim. Ancak evlilikten çok korkmak, kimseyle görüşememek, buraya büyük harflerle ASLA EVLENMEM yazmak bana biraz fazla geldi. Bir travmanız mı var bununla ilgili? Takılmalık bir şeyler de mi yaşamadınız hiç ya da flört etmediniz mi? Cinsel hayatınız var mı mesela? Evlilik değil ama sağlıklı cinsel hayat normal bir insan yaşamı için olması gereken. Bu konuda ne düşünüyorsunuz? Ülkemizde çoğu evlilik cinsel hayat ehliyeti almak için yapılıyor zaten bu bir gerçek. Diyelim ki biriyle flört ettiniz kimse sizi zorla evlendiremez ki en kötü ayrılırsınız yani.
24 yaşında Akraba ısrarı ile 2 3 kişiyle kısa süre görüştüm ki görüştüm de denmez birebir değildi. Normal standart insanlardı ama Hiçbir erkeği onunla uyumak isteyecek kadar sevmedim.Hiç bir şey hissetmedim. Hormonal vs sıkıntım yok ama isteğim yok diyorum zaten isteğim yok bir de ailesini mi başıma alayım başkasının. Zaten 5 yıldır da kimseyle görüşmüyorum şuan düşünmüyorum deyip kesiyorum iletişimi.
 
Sıkıntım esasında şu ki ilerde tek başıma bir kadın olarak hayatım nasıl olacak? Ailem çok şükür şuan iyi ve yanımda ama sonrası ?
Akrabalar hep uzakta dağınık ve iletişim az, dostlarım var ama evlenince doğal olarak ailesi oluyor önceliği, kedi besliyordum onun bile sorumluluğu ağır geldi. İş çıkışı akşam evde tek ne yapacapım? Bir yerden sonra bunları düşünüp alıp verip duruyorum.
 
Siz bence tavsiye verin 😂😂😂kendinizi tanımanız güzel ve bence bu fikirde kalın ben ilk kez kendini çözmüş bir insan okudum nikahta keramet var olayına gelmeyin derim ben evlilik şahane de demem kötüde....kişinin evlendiği kişi şans zeka bircok şey gerekli .....mantık aşk vs vs vs ....ama bildiğim birşey var evlilik ve çocuk bana göre değil deyip yinede evlenip çocuk yapıp çok pişman mutsuz insan tanıyorum o yüzden bundan eminseniz doğru karar diyorum
 
Hanımlar herkese merhaba
Çevremde o kadar evlenme baskısı , sorular laf atmalar vs durumları var ki anlatamam.Hiç evlenmedim bekarım işim var. Hobilerim var. Yaşım 30 a yakın. ben kesinlikle evlenmeyi düşünmüyorum ,evlilik bana göre değil, evlenme fikrinden de çok korkuyorum. Bu sebeple hiç kimseyle görüşmüyorum. Kalbim betonla kaplı.Erkeklere karşı çok ciddi güvensizim.Güvensem de evlenmek için görüşmem.Dünyanın iyisi olsa da Evlenmek başlı başına korkunç geliyor zaten bana .Evlenip kimsenin vebaline girmek istemiyorum. Çünkü Çocuk fikri de bana göre değil ona bakacak gücüm de yok. Bu pis dünyaya çocuk getirmek de korkunç . Çevreme bunu diyemiyorum hayırlısı vs deyip geçiştiriyorum evlenmemeyi tercih etmek onlara göre hastalıklı fikirmiş.oturup onlara laf anlatmak yerine geçiştiriyorum.
Sorunum şu ki bu baskılar sizce ne zaman ve nasıl biter ve
hayatta ileride yalnız kalırsam diye kaygım da çok fazla. Huzur evi fikri de korkutucu geliyor. Hayata tek başıma kadın olarak devam etmek çok zor. Kadının varlığı bile toplumda tehdit unsuru görülüyor. Kadının adı yok çünkü , ne olsa suçlu kadın .
Bunları düşündükçe de çok geriliyorum. Allah'tan beni erken elden ayaktan düşmeden hayattan alması için dua ediyorum ki bu yanlış bir şey farkındayım ama iç sesim bu yönde.
Tavsiyeniz nedir?
(İleride biri fikrini değiştirir gerçek aşk bulursun demezseniz sevinirim. Kimseyle görüşmem zaten. ASLA EVLENEMEM)
Toplum baskısını bu kadar yaşamayın içinizde bu yüzden elden ayaktan düşmeden ölmeyi dilemeye kadar düşünmek sağlıklı değil
Her anne olanada çocuğu bakmıyor huzur evleri çocukları olanlarla dolu bu da sağlıksız düşünce bana baksın diye çocuk yapılmaz şahsen ben o amaçla yapmadım ilerde de huzur evine giderim
Ben de uzun süre yalnız yaşadım sizi anliyorum aslında baskıyı vs ama bu baskı hep olacak evlensen çocuk yap yapsan ikinciyi yap bosansan neden yani hiç bitmez bu manyak toplumun çok bilmişliği o yüzden kendiniz için mutluluk neyse ona göre yaşayın elden ayaktan düşmeden olmeseniz bile en fazla 80 90 senemiz var!
 
Hanımlar herkese merhaba
Çevremde o kadar evlenme baskısı , sorular laf atmalar vs durumları var ki anlatamam.Hiç evlenmedim bekarım işim var. Hobilerim var. Yaşım 30 a yakın. ben kesinlikle evlenmeyi düşünmüyorum ,evlilik bana göre değil, evlenme fikrinden de çok korkuyorum. Bu sebeple hiç kimseyle görüşmüyorum. Kalbim betonla kaplı.Erkeklere karşı çok ciddi güvensizim.Güvensem de evlenmek için görüşmem.Dünyanın iyisi olsa da Evlenmek başlı başına korkunç geliyor zaten bana .Evlenip kimsenin vebaline girmek istemiyorum. Çünkü Çocuk fikri de bana göre değil ona bakacak gücüm de yok. Bu pis dünyaya çocuk getirmek de korkunç . Çevreme bunu diyemiyorum hayırlısı vs deyip geçiştiriyorum evlenmemeyi tercih etmek onlara göre hastalıklı fikirmiş.oturup onlara laf anlatmak yerine geçiştiriyorum.
Sorunum şu ki bu baskılar sizce ne zaman ve nasıl biter ve
hayatta ileride yalnız kalırsam diye kaygım da çok fazla. Huzur evi fikri de korkutucu geliyor. Hayata tek başıma kadın olarak devam etmek çok zor. Kadının varlığı bile toplumda tehdit unsuru görülüyor. Kadının adı yok çünkü , ne olsa suçlu kadın .
Bunları düşündükçe de çok geriliyorum. Allah'tan beni erken elden ayaktan düşmeden hayattan alması için dua ediyorum ki bu yanlış bir şey farkındayım ama iç sesim bu yönde.
Tavsiyeniz nedir?
(İleride biri fikrini değiştirir gerçek aşk bulursun demezseniz sevinirim. Kimseyle görüşmem zaten. ASLA EVLENEMEM)
Bitmez... Sonu gelmez...
Yolunuzdan emin ve kendinize uygun olduğunu düşünüyorsanız boş verin çevreyi, devam edin.
 
24 yaşında Akraba ısrarı ile 2 3 kişiyle kısa süre görüştüm ki görüştüm de denmez birebir değildi. Normal standart insanlardı ama Hiçbir erkeği onunla uyumak isteyecek kadar sevmedim.Hiç bir şey hissetmedim. Hormonal vs sıkıntım yok ama isteğim yok diyorum zaten isteğim yok bir de ailesini mi başıma alayım başkasının. Zaten 5 yıldır da kimseyle görüşmüyorum şuan düşünmüyorum deyip kesiyorum iletişimi.
Mesele evlilikten çok erkekler gibi geldi bana... 5 yıldır flört bile etmemek.... bilemiyorum :işsiz:
 
Kısmen beni anlatmışsınız. Bende kesinlikle evlilik çocuk falan düşünüyorum. 28 yaşındayım evlilik yok mu sorusuyla karşılaşıyorum ve anında tersliyorum. Bu evlen evlen diye baskı yapanlar bana hiç iyi niyetli gelmiyor başkalarının da kendileri gibi mutsuz olmasını istiyorlar . Ayrıca sağlığınız yerinde olduğu sürece asla yalnız kalmaktan korkmayın.
 
Mesele evlilikten çok erkekler gibi geldi bana... 5 yıldır flört bile etmemek.... bilemiyorum :işsiz:
Evet erkeklerin neredeyse hepsi bana itici güvenilmez geliyor. İyi olan elbet vardır ama umut da veremem nasılsa evlenmem diye. Kalbimi boşuna yormayayım ah almayayım diye kapattım kendimi
 
X