Hanımlar herkese merhaba
Çevremde o kadar evlenme baskısı , sorular laf atmalar vs durumları var ki anlatamam.Hiç evlenmedim bekarım işim var. Hobilerim var. Yaşım 30 a yakın. ben kesinlikle evlenmeyi düşünmüyorum ,evlilik bana göre değil, evlenme fikrinden de çok korkuyorum. Bu sebeple hiç kimseyle görüşmüyorum. Kalbim betonla kaplı.Erkeklere karşı çok ciddi güvensizim.Güvensem de evlenmek için görüşmem.Dünyanın iyisi olsa da Evlenmek başlı başına korkunç geliyor zaten bana .Evlenip kimsenin vebaline girmek istemiyorum. Çünkü Çocuk fikri de bana göre değil ona bakacak gücüm de yok. Bu pis dünyaya çocuk getirmek de korkunç . Çevreme bunu diyemiyorum hayırlısı vs deyip geçiştiriyorum evlenmemeyi tercih etmek onlara göre hastalıklı fikirmiş.oturup onlara laf anlatmak yerine geçiştiriyorum.
Sorunum şu ki bu baskılar sizce ne zaman ve nasıl biter ve
hayatta ileride yalnız kalırsam diye kaygım da çok fazla. Huzur evi fikri de korkutucu geliyor. Hayata tek başıma kadın olarak devam etmek çok zor. Kadının varlığı bile toplumda tehdit unsuru görülüyor. Kadının adı yok çünkü , ne olsa suçlu kadın .
Bunları düşündükçe de çok geriliyorum. Allah'tan beni erken elden ayaktan düşmeden hayattan alması için dua ediyorum ki bu yanlış bir şey farkındayım ama iç sesim bu yönde.
Tavsiyeniz nedir?
(İleride biri fikrini değiştirir gerçek aşk bulursun demezseniz sevinirim. Kimseyle görüşmem zaten. ASLA EVLENEMEM)
Çevremde o kadar evlenme baskısı , sorular laf atmalar vs durumları var ki anlatamam.Hiç evlenmedim bekarım işim var. Hobilerim var. Yaşım 30 a yakın. ben kesinlikle evlenmeyi düşünmüyorum ,evlilik bana göre değil, evlenme fikrinden de çok korkuyorum. Bu sebeple hiç kimseyle görüşmüyorum. Kalbim betonla kaplı.Erkeklere karşı çok ciddi güvensizim.Güvensem de evlenmek için görüşmem.Dünyanın iyisi olsa da Evlenmek başlı başına korkunç geliyor zaten bana .Evlenip kimsenin vebaline girmek istemiyorum. Çünkü Çocuk fikri de bana göre değil ona bakacak gücüm de yok. Bu pis dünyaya çocuk getirmek de korkunç . Çevreme bunu diyemiyorum hayırlısı vs deyip geçiştiriyorum evlenmemeyi tercih etmek onlara göre hastalıklı fikirmiş.oturup onlara laf anlatmak yerine geçiştiriyorum.
Sorunum şu ki bu baskılar sizce ne zaman ve nasıl biter ve
hayatta ileride yalnız kalırsam diye kaygım da çok fazla. Huzur evi fikri de korkutucu geliyor. Hayata tek başıma kadın olarak devam etmek çok zor. Kadının varlığı bile toplumda tehdit unsuru görülüyor. Kadının adı yok çünkü , ne olsa suçlu kadın .
Bunları düşündükçe de çok geriliyorum. Allah'tan beni erken elden ayaktan düşmeden hayattan alması için dua ediyorum ki bu yanlış bir şey farkındayım ama iç sesim bu yönde.
Tavsiyeniz nedir?
(İleride biri fikrini değiştirir gerçek aşk bulursun demezseniz sevinirim. Kimseyle görüşmem zaten. ASLA EVLENEMEM)