çok güzel bi şiir çocukluğumu hatırladım resmen tv vardı şimdi de var ama o zamanlar beni bukadar etkisi altına almamıştı
keşke imkanımız olsada yeniden o yılları doyasıya tadını çıkara çıkara yaşasak
sobalı evin tadı bir başkadır
biz hala soba yakarız evimizde kışın o sabanın harlı ateşiyle kaynayan çaydanlıkla yaparım çayımı yemeğimi
eşim kestane getirir çocuklar sabırsızlıkla beklerler ne zaman pişecek diye
düşünüyorum da doğal gazlı olsa evimiz biz nasıl sobasızlığa alışacağız
sobayla kışlar bir başka geçer odamız sıcacık olur huzur bulurum bu küçücük odada
yağmur kar kağdığında sobanın üzerindeki çaydanlığın cızırdamasıyla göz kapaklarına bi ağarlık çöker şekerleme yaparsın
kedi misali kıvrılırsın sobanın arkasına keyfine diyecek yoktur...
gece olur yatarsın sobanın üst kabağından çıkan ateşi seyretmek ayrı bir keyif verir bana
eminim kızlarım da küçük ama sıcacık odamızı kestane kokusunu hiç unutmaycaklar