- 20 Mayıs 2023
- 799
- 327
-
- Konu Sahibi Kulubun1uyesi
- #1
Geçmiş tozdur diyebiliyor musunuz? 30 dan sonra yeni biri tarafından gerçekten sevilecegime inanmıyorum. Daha doğrusu yaşadığım şeyler buna inancımı kaybettiriyor. Geçmişinde çok sevdiği o kişiyle beni kıyaslayacak . Hani insanın ilk aşkı ya da ruh ikizi mi diyeyim içinde yaşar durur susturamazsin ya bu bana çok korkunç geliyor. Hep bu tarz sinanmaya başladım, yaşla birlikte insanların yasanmisligi da artıyor bunu hazmedemiyorum, karşımdaki kişiyi tanırken de sorsam belki yalan söyleyecek unutamadigin biri var mı sorusu vs. Diyelim benim 3 sevgilim oldu 1 tanesi ciddiydi bunu acikca soyleyebiliyorum. karşı tarafın sayısı belli değil ayyyy bilemiyorum asamiyorum inanamıyorum daha erken yaşlardaki gibi erkeklere... Ben kimin son aşkı olcam
Ya ben yapmak istemesem de karşı taraftan bu tarz travmalardan yoruldum zaten ben net oluyorum yeni insanlara karsi da :/Herkesin hayatından birileri geçiyor bu çok normal
20 yaşında deli gibi aşık olduğun insan 30 da komik gelebiliyor
Sevmek tek atımlık kurşun değil, insan ömrü boyunca sevebilir
Takıntılı düşünceler bunlar, mutsuzluk getirir her zaman yapmayın
Yani umarım travmatik ve toksik olmayan biri lütfen çok mu zoorrr herkes ilk fırsatta eskisine koşuyorgecmisini bu kadar takmadığınız birinin muhtemelen
ay siz sürekli gecmisi takarsanız koşarlar tabiYani umarım travmatik ve toksik olmayan biri lütfen çok mu zoorrr herkes ilk fırsatta eskisine koşuyor
Valla hakkını kötüye kullananlar olarak yeni bir ilişkide kadın erkek ikimiz içinde geçerli olabilir, geçmişiyle yargılamak değil geçmişiyle beraber bu kervanı yürütmek çok zoooor olabiliyor...Bu tip düşünceleri hastalıklı olarak görüyorum ben. Sevmek kotalı değil, herkese 20’li yaşlarda bir hak veriliyor sonra bir daha zinhar yasak diye bir şey yok. İnsan her yaşta, kaçıncı ilişkisi olursa olsun sevebilir. Ama bu düşüncelerinizi bilen insanlar uzak durmayı tercih edecektir.
Ya ben yapmak istemesem de karşı taraftan bu tarz travmalardan yoruldum zaten ben net oluyorum yeni insanlara karsi da :/
Sevindim böyle bir ilişkide olmanıza.herkesin unutamadığı biri veya birileri vardır, iyi ya da kötü zaman zaman hatırladığı.
bu tekrar birini sevemeyeceği anlamına gelmiyor.
erken yaşlarda duyguların boyutu daha çoşkulu daha yüksekten yaşandığı için daha büyük bir aşk gibi geliyor.
30dan sonra daha mantıkla bakıyor insan.
bana öyle oldu mesela.
daha önce ölüp bittiğim insanları düşündükçe gülüyorum, boş yere melankoli yapmışım.
eşimi çok seviyorum, ama dengeli bir ilişki bu.
öyle ölüp bitiyorum gibi bir durum yok. onun da eminim 20li yaşlarda böyle ilşkileri olmuştur. Bunda büyütecek bir durum yok bence
Çok sığ bir yorum . Kadında kadın olsaymis erkeğini kaptirmasaymis diyelim o zaman aldatma işinden de kadın suçlu olsun.ay siz sürekli gecmisi takarsanız koşarlar tabigideni aratıyorsunuz demek ki. ben hiç yaşamadım valla eskisi sevgili yüzünden sorun. bu konuşarı açarsanız, sorgularsanız sonu gelmez ki bunun. herkesin travmatik bir gecmis ilişkisi var zaten.
Sevindim yeniden sevebilmenize. Valla benim de unutamadigim biri yok çok şükür ama son başıma gelen olayda kızda buna mesaj atmış aramış karşılıklı yani ama bu kız beni rahatsız ediyor olarak lanse ediyor8 senelik toksik bir ilişkiden sonra 35 yaşında evlendim. Ben de asla unutamam sanıyordum ama gördüm ki asıl unutamayan devamlı beni terk eden, başkalarıyla sürten şahısmış. O yüzden geçmişi çok da şaapmayın...
sizin düsünce çok derin amaÇok sığ bir yorum .
kimsenin ilki olmak istemem kimsede benim ilkim olmasın biraz pişmiş olacak insan yaşanmışlıkları ile tecrübesiz insan yorar saçma şeylere takılıyorsunGeçmiş tozdur diyebiliyor musunuz? Kimse o güveni vermiyor. Sonsuz güvenden bahsetmiyorum yeterli asgari bir güvenme duygusu. 30 dan sonra yeni biri tarafından gerçekten sevilecegime inanmıyorum. Daha doğrusu yaşadığım şeyler buna inancımı kaybettiriyor. Geçmişinde çok sevdiği o kişiyle beni kıyaslayacak . Hani insanın ilk aşkı ya da ruh ikizi mi diyeyim içinde yaşar durur susturamazsin ya bu bana çok korkunç geliyor. Hep bu tarz sinanmaya başladım, yaşla birlikte insanların yasanmisligi da artıyor bunu hazmedemiyorum, karşımdaki kişiyi tanırken de sorsam belki yalan söyleyecek unutamadigin biri var mı sorusu vs. Diyelim benim 3 sevgilim oldu 1 tanesi ciddiydi bunu acikca soyleyebiliyorum. karşı tarafın sayısı belli değil ayyyy bilemiyorum asamiyorum inanamıyorum daha erken yaşlardaki gibi erkeklere... Ben kimin son aşkı olcam
Ben çok güzel ifade edemesem de duygu durumumu(anlık hızlı hızlı yazdım çünkü), anlaşılmış olmak mutlu etti. O kadar güzel yazmışsınız kiBen sizi anlıyorum. Murathan Mungan'ın "İstersen Hiç Başlamasın" diye bi şiiri var, Yeni Türkü de bestelemiş hatta, o kafaya girmişsiniz, ben de o kafaya çok girdim zamanında.
Benim de karşıma çıktı geçmişteki büyük aşklarını unutamayan, depresif takılan, "bi daha kimseyi sevemem" diye büyük konuşan herifler, yol verdim. Böyle diyenlerin de başkalarıyla mutlu mesut olabileceklerini de gördüm. Demek zamanı değilmiş benle. Olabiliyor yani...
Benim de böyle dediğim zamanlar oldu. Eskiyi unutamadan yeni ilişkilere heves ettim, elime yüzüme bulaştırdım. Kaç yaşında olursak olalım, hayatımıza giren kişi kocaman bi geçmiş bavuluyla gelecek, biz de öyle. İşte o bavulu senle kurduğu ilişkinin neresine, nasıl koyduğu, neler hissettiği önemli. Hala yas mı tutuyor ? Keşkeleri mi var? Yoksa alacağı dersleri almış, tecrübe diyip koymuş da bi köşeye önüne mi bakıyor.
Ben 37 yaşında boşanmış bi kadınım, sevgilim 45 yaşında evlenmemiş ama uzun süreli ilişkiler olmuş bi adam.
İkimizin de bi sürü kalp kırıklığı, yediği tonla kazık, yarım kalmış hayali var. En başta oturduk konuştuk bu konuları, kapattık.
Ne ben "amann benden geçti artık" kafasındayım, ne de o "bu yaştan sonra ne sevgisi" modunda.
Liseli aşıklar gibi öpüşüp koklaşıyoruz, çünkü sevgi gerçekten de bizim kendi özümüzde. Verdikçe de çoğalan bi duygu. Arındık, alacağımızı aldık, şimdi en baştan birlikte yürüyoruz bildiğimizi sandığımız yolları.
Yok kurcalamam aslında bana ilgisinden sevgisinden emin olamıyorsam, sorgulama başlıyor kafamda. üç beş ay sonra emeklerim bu toksik hallerden dolayı ziyan oluyorsa mesela.. Diyorum ki kendiyle ve geçmişle problemini çözen insan yok denecek kadar az mı ,ütopik mi... Sorguluyorum sadece.sürekli sorgularsanız takarsınız tabi. senin kaç oldu hmm benim de şu kadar oldu. sayı yarıştırır gibi. herkesin geçmişinde kanayan yarası olmuştur. olmamıştır diyen artık zor. hele bu yaştan sonra. çok deşmemek lazım. benim de olduğu için ben empati kurabiliyorum mesela. benim oldu onunda olabilir. önemli olan gelecek geçmiş bitmiş. olaya böyle bakın. ha yara bandı olarak kullanmak isteyen biri varsa da o farklı bir boyut zaten. onlar sıkıntılı uzak durmak lazım.