Geçenlerde bir konu açmıştım özetle kendimi pskolojik olarak iyi hissetmediğim bir zamanda eşimin bana çalış diye tutturmasıydı.. yorumların hepsini okudum kimi yorumu okurken kendimi çok kötü ve suçlu hissettim . Kendimi diğer kadınlarla karşılaştırdım onlar hep çalışmışlar yazdıklarına göre yıllarca evet bende çalıştım . Ama onların yorumlarını okuyup ben neden yapamıyorum artık kaldiramiyorum dedim birkac yorumda beni anlayanlari gordum azıcık da olsa teselli oldu benim için sizin normal hissettiklerinizi hissetmek için ilaç kullanıyorum bırakınca tekrar geriliyorum sonra tekrar kullanıyorum sırf normal hissedebilmek için . şu anda bıraktığım bir donemdeyim doktorum 4 yılın çok uzun bir süreç oldugunu azaltarak bırakmamız gerektiğini söyledi 1 aydır kullanmıyorum . Her neyse şu anki durumlara gelirsek geçen gece ağlayarak uyandım ve bu yaşımda ilk defa altımı ıslatmışım , iştahım gittikçe azalıyor ne yesem midem bulanıyor ve yemek istemiyorum artik eşim de içten içe tedirgin olmaya başladı . Dün yaz okulu sınavım vardı eşim beni uyandırdı ama gitmeyecegim diye ağlamaya başladım baya yalvardi yakardı neden böylesin anlamıyorum artık gözümün önünde eriyor gibisin , önceden koşa koşa gidersin diye ama gitmek istemiyordum çünkü derslerin yüzüne dahi bakamadim calisamadim ve kendimi ezik bitmiş hissettim . Sorunlarımı anlattım lütfen anla artık beni , yok zannettiğin birşey olmaz zannettiğin depresyon beni bu hale getiriyor depresyon diye birşeyin varlığını kabullen artık kendimi tasiyacak gücüm yok gerçekten kendi isteğimle yapmıyorum bunlari diye vs konuştum randevu aldı bana beraber gideceğiz atlatacagiz diye ve bu gün dışarı cikardi sahile gidelim dedi inanın oraya gidecek bile halim yoktu oturduk bir banka konuştuk ayrıntılı anlattım durumumu iyi hissetmediğimi soyledim . İyi hissetmem için elinden geleni yapacağını bundan sonra daha anlayışlı olacağını söyledi ben anlattıkça onun gözleri doldu orada anladım beni ne kadar sevdiğini işten çıkmamı söyledi hatta anlamadığım halde derslerini çalışmana bile yardımcı olurum ezberinde vs diye ama ben cikmayacagim yada farklı bir iş bakacağım gücüm yettikce destek olmaya calisacagim yoruldum derken o benim için dolan gözleri aklıma gelecek 1 aylık bir krizi böyle yavaşça aşıyormuşuz gibi hissettim kendimi insallah Rabbim güç kuvvet verir ve tekrar eski nesemi bulurum ve tek dileğim düşmanım dahi yaşamasın yaşadıklarımı