Bu konuyu herkes tedbir alsin diye acmak istedim,esimle severek evlendik ilk 6 ay sonra cocuk istedik ama olmadi,doktorlara gittik birtakim testler olduk ikimizde bazi ufak tefek sıkıntılar haric ciddi sıkıntı bulunmadi.denemeler hala sonucsuz kalinca
tup bebek yaptirmaya karar verdik onca borc altina girip heyecanla ilk denemimizi yaptik basta 7 yumurta cıktı ama sadece ikisi embrio oldu uzuldum hemde cok..ikisi transfer oldu 10 gun heyecanli bekleyis sonrasi sonuc kimyasal gebelikti yani deger 27 cikti sonrasi dusmeye basladi.gunlerce agladim cunku geride hic embriom yoktu ve tekrar sıfırdan baslicaktim. Ikinciye yeniden bastan basladik yine umit doluydum istedigim sadece evimize bebek kokusu gelmesiydi,ikinci de maalesef hic embriom olmadı yine gozyaslarim durmadi umutsuz ve üzgündüm onca masraf ve sonuc yine hüsran
icimdeki bebek istegi azalacagina dahada artıyordu yine es dosttan borc aldik ucuncude doktorum havuz yapacagini söyledi iki yumurta toplama sonrasi sadece iki embrio oldu ve tranaferimi oldum 10 gun sonra yine negatif olacak deyip isteksizce kan testi verdim ve sonuc Pozitif hemde inanilmaz yuksek bir deger mutluydum deli gibi agladim..keseyi gormeye gittigimizde dr keseyi gördü ikinci kontrole gittigimizde o da ne iki kese birden göründü okadar mutluydumduki bir isterken Rabbim iki verdi diye.riskleri hep vardi cogul gebelikti.ben cok dikkat ettim kanalarim oldu korkudan napacagimi bilemedim neyseki uzun surmedi. bir dr gidiyordum birde riskli gebelik doktoruna..okadar dikkatliydimki evde beslenmem bile degisti sirf guzel kizlarim saglikli olsun diye.gittigim kadin dogum doktoru her sikayetime evhamlisin bisey olmaz deyip umursamadi,zor bulunan birde ikiz gebelikte tabiki evhamlı olup dikkat edicem sikayetimi sorucam, gece ariorum dr beni farkli hastaneye yönlendirior ertesi gunde bana tavir yapior onu rahatsiz ettigim icin! Son zamanlarda okadar agirlastimki hareketlerim kisitlaniordu Rabbime sığındım ve Rabbimin yardimiyla 34 haftaya kadar geldim ama hep evde yatarak..sonra bir gun yine muayeneye gittiğimde tansiyonum fırlamış,dr denen sahis test vermemi söyledi verdim idrarda proteinde bulunmus..bana kan degerinin biri iyi dedi normal.sayip beni birdaha aramadi sormadi.4 gun sonra o kabus gecesi bebeklerimin hareketini alamadim ve korkuyla bu adami aradim adam yine beni baska hastaneye yönlendirdi.gittiğim hastenede bebeklerimin kalbi gorunmedi ve hemen acil sezeryana aldilar uyandigimda maalesef karnimda kucagimda bombostu
pamuklara sardigim evlatlarim artik yoktu ben onlarla konustum onlara beni bu haftaya kadar birakmadiklari icin tesekkur ettim hep nerdeyse 9 ay boyunca kendi cabamla ozverimle Allahin izniyle bu vakte kadar gelmistik.onlarin hayaliyle yanip tutuşuyordum kucagima alacagim gunu hasretle bekliordum ama artik onlar yoktu
beni her doktorun yaptigi gibi acil sezeryana alsaydi simdi bebeklerim hayattaydı
hastane koridorlarindan bebek sesleri geliordu bulundugum odada herkes bebegini emzirirken benim sütüm kesilsin gelmesin diye uğraşıyorlardı Allahim ne buyuk aci..hala yuregim yaniyor sanki hersey bir kabus ve ben uyanacam
evlatlarimin kokusunu icime cekemeden onlari kaybettim bir ay oldu ve ben yasayan bir ölü gibiyim.herseyde onca zorlukla kavustugum bebeklerimi görüyorum.besiklerini bile kurmuştuk kiyafetlerine bakıp agliorum geceleri uyuyamiyorum yemek yiyemiyorum
Rabbim dayanma gucu versin nefes alamiyorum.nolur kendinizi bebeginizi isini ciddi yapan hekimlere teslim edin.benim basiretim baglandi bu adama cok guvendim kendimide sucluyorum vicdan azabi cekiyorum