Canım benim valla mesleğin 5. Senesindeyim. Bu kısa sürede neler görmedim ki. Var gücümle hamilelikte bile nefes nefese ders anlattım. Oturmadım. Beş senedir teneffüslere çıkmam öğrenciler soru getirir diye. Kaç hafta öğlen arasına çıkmayıp ders yaptım ayrılacağım öğrenciler mağdur olmasın ne anlatabilirsem kâr diye. Buna rağmen deneme sonuçları kötü geldi diye beceriksiz öğretmen, başarısız öğretmen oldum.
Ne sıkıntılar. Tabi bunlar da yansıyormuş. Bu kadar olacağını tahmin etmezdim ama bildiğin okulun basindan itibaren aralığın ortasına kadar çektiğim kabızlık ine ayrılır ayrılmaz birden bire yok oldu gitti. İnsanı bu kadar mı etkiler... Etkiler işte. O yüzden seni çok çok iyi anlıyorum. Çözüm olarak ne yapılabilir bilmiyorum. Senin çocuğun oluyor diye kıskançlık duyan haset taşıyan insanlara ne denir onu da bilmiyorum. Rabbim kimsenin kucağını boş bırakmasın. Hep dua ederim. Çok zor bir şey. Lakin her şeyin zamanı var. Kader.
Herkesin yapısı farklı. Ben kendimi stresten okulda öğrencilerle daha fazla vakit geçirerek, okul dışında ise ailemle konuşarak, arada puzzle yaparak korumaya çalışıyordum. Çünkü geçen senede kürtajım vardı 10 haftalık. En büyük stresi o zaman yaşamıştım, sağ olsun müdür bey yaşatmıştı. Öyle böyle stresin yan etkilerini azaltmaya çalıştım. Kendine farklı etkinlikler bulabilirsin. Stresin etkisini en aza indirmeye çalışan izne çıkana kadar en azından.
