O zaman ben de olumlu sezeryan deneyimimi anlatayim.
Oglum makat gelis oldugu icin planli sez oldum 39+0da. O kadar korkum vardi ki istanbulun en normal dogum destekcisi doktorunun takipli hastasiydim. Ben zorunlu planli sez olcam diye adamin morali daha cok bozuldu.
Neyse dogum gunu geldi catti heycandan oluyorum. Valizimi, suslerimizi vs aldik gittik. Esim otoparkda yer ararken ben hastaneye girdim pembe cekcekli valizimle. “Ben dogurmaya geldim” diyorum ama danismadaki kiz bos bos yuzume bakiyor
agri sanci bisey yok kendi kendime girmisim.
Neyse odama aldilar, hazirlandik fln ameliyathaneye indik. Belimden spinal anestesteziyi yaptilar. Bir kac dk sonra bacaklarimin hissi gitti. Sonra esimi iceri aldilar yanima oturdu elimi tutuyor. Ameliyat basladi. Benle hemsire, anestezi dru, kendi dr ve asistani muhabbet ediyor espri fln yapiyoruz. Birileri de foto video fln cekiyor. Neyse bebisim cikti once gogusume koydular, sonra cocuk dru kontrol icin aldi. Ben de esime diyorum sen git cocugu takip et ( kariscak korkum da var
) esim gitti. Beni de dikip odaya yolladilar. Yaklasik 40-45 dk sonra bacaklarimin hissi geri geldi. Biraz karnim zorlasa da agri kesicilerden dolayi oyle buyuk bir aci yoktu. Sonra hemsireler geldi yuruttu, sonra pirt yapmami istediler fln fln. 3 gun sonra ciktik evimize geldik.
2.ci bebegi de spinal sez yapmayi dusunuyorum o kadar guzel gecmisti.