Aynen zaten çevre de olmaması sıkıntı. Bir de gerçekten ihtiyaç sahibine ulaşması önemli
Çevrede olmamasını acar mısınız?
Bu söylediğimin dinen durumu nedir bilmiyorum.
Gönüllü bağışları kurumlara yapmak mantıklı. Ama iş dini yükümlülük olana gelince eft Müslümanlığı benim içime sinmiyor.
Evlenmeden önce ailem sıcak bakmazdı bu isteğime, huzursuzluk çıkmasın diye uzatmazdım, vakıf ve kuruluşlara yardım ederdik.
Evlendiğimden beri gidip arayıp bulup yapıyoruz yardımı eşimle.
İstanbul da yasıyorum, 3 aşağı 5 yukarı nerede kim Yaşar biliyorum.
Bazen öğretmen arkadaşlarım sayesinde, bazende gidip muhtara sorup, çevredeki esnaftan onay alıp falan yardım etmeye çalışıyorum.
Benim için nereye verdiğimi bilmek önemli.
Bir kere verip bırakmamaya da çalışıyorum. Ara sıra bir ihtiyaç var mı diye yokladıklarım oluyor.
Benim için görmek, bilmek önemli.
Zekat dediğiniz dinen sizin paranı değil, paranızdaki ihtiyaçlının payıdır. Size emanettir. Emaneti bir başkasına emanet eder miydiniz? Ben edemiyorum :)