- 3 Mart 2016
- 18.150
- 76.557
- Konu Sahibi Yokuspokus
- #1
Selam kızlar, nasılsınız, nasıl gidiyor hayat?
Bizim buralarda bir yarış var ve hatta yarış demeyeyim de bir harekete geçme halleri.
Konuyu gereksiz uzatabilirim, sesli düşünüp yazasım var, okuyanlara da şimdiden teşekkür ederim.
(Telden yazıyorum, otomatik kelime hatası olursa kusuruma bakmayın lütfen)
Ya benim eski konuların birinde bunun bahsi geçti, ben baya kendimi vücut olarak saldığım bir dönem yaşadım. (Ruhen de saldığım hatta, komple bi saldımdı bir ara işte) Kilo olarak kendimi ideale çeksem de, artık yapısal mıdır, yaştan mıdır yoksa sporu ani bırakmaktan mıdır, benim etler kendini saldı, bıngıl bıngıl oldu. Bu da bir dönem beni rahatsız etmişti annemin uyarmaları ile.
O sıralarda ve daha öncesinde de eşime "Birlikte spor yapalım, birlikte kendimizi bi tazeleyelim, eskidik, çok bakımsız olduk çocuktan sonra bi saldık, toparlayalım, gençleşelim, tipimiz kaydı iyice. Bak ben de seni gördükçe bırakıyorum, geç önüme, kaldır totonu" vb. diyor, bir miktar beynini yiyordum bu konuda. Yine de adam sallamıyordu, bugün yarın derken biz yayılmalara alıştık...
Sonra kuzenlerin de gazı ile organize olup, tekrar fitnessa başladım ki adamın umuru değildi. "Sen de gel, bak göbeği salıyorsun, kendine biraz bak, kendin de memnun değilsin işte" vb. yine bir çekiştirip ayağa kaldırma çabası... Yine "Siz başlayın bakalım, belki gelirim, yarın, öbür hafta, önümüzdeki ay" filan süreci.
Hayir kendisi de rahatsız olup arada söyleniyor üstelik "Bu göbeği ne yapacağım, insan bir senede göbek salar mı, baba göbeği oldu, kelleştim iyice" falan filan, dediğim gibi o da bu durumdan pek memnun değildi ancak harekete geçmiyor, beni de ayağımdan tutup aşağı çekiyor, enerjimi emiyordu.
Şunu bile söyledim "Eşli gitmek istemezsen, arkadaşlarınla git, birlikte başlayın, ya da spor yapan varsa katıl yanına" diye. Onu da istemedi, umursamadı ve hatta "Ya senle bile gitmiyorsam, arkadaş beni açmaz" da dedi.
Özetle, böyle bir süreç yaşadık hayatımıza sporu dahil edip, düzenli hale getirme çabasında. Eşim tamamen çabasız, öylesine şikayetçi, halinden memnuniyetli memnuniyetsiz, haline alışmış...
Ben de bir süre sonra spordan bıktım, yapasım gelmedi, açıkçası biraz da "Ya ok kendim için yapıyorum da eşim gtü göbeği salarken ben niye yapayım, ben niye kasayım? Adam yanımda dayıya bağlarken ödül gibi fit karısı ile niye takılsın? Amaan" dedim, motivasyonum bozuldu, kaçtım, salona ödediğim ücreti de yaktım. Bu hissi doğru ve açık ifade edememiş olabilirim ama anladınız diye umuyorum, eşim hevesimi yine söndürmeyi başardı işte.
Neyse, aradan zaman geçti. Benim sabit adama nereden estiler, ne gördü ne oldu, bugün "Spora başlayacağım bizimkilerle" aydınlanması geldi. Dedim "Başla, oh şükür, şöyle güzel bi alış veriş yapalım seni donatalım öyle bakkal eşofmanlarınla takılma kendini çok bıraktın, ben de gelirim hem"... Dedi "Sen hakkını kaybettin, her seferinde yarım bıraktın kaçtın, sen şimdi gör baklava nasıl oluyormuş karında."
Sinirim bozuldu, çaktırmadım. Ok, motivasyonumu hiç bozmadan hırsla hedef koyup, eşimi sallamadan devam edebilirdim, belki zor geldi bırakmak için bahanem eşim oldu ama dilimde tüy biterken, enerjimi emcüklerken neredeydin be adam, şimdi bir de kendince ceza mı veriyorsun bana, manası ne bunun?
Tabi "Neden ya?" dedim, senden ötürü diye direkt suçlamadım ama biraz yakınıp, buraya yazdığım gibi kendisine düşük doz sitem ettim. "Bana ne ben anlamam, bırakmayacaktın, sen şimdi gör spor nasıl yapılır" a bağladı yine.
Ya bu adam benle yarışıyor mu?
Yarışıyor desem, neden ben spor yaparken umurunda olmadı da şimdi umurunda?
İlave edeyim, beni gıcık ederek sevmeye bayılıyor, öyle bi sevgi gösterme anlayışı var ve arada açığa çıkıyor ona da eyvallah ama durdu durdu, şimdi bir anda neyin gazıyla spora başlama kararı aldı ve beni cezalandırarak güya?
Ya geçen denizde biraz sataşmıştım, ona mı alındı da hırslandı acep? Kırdım da söylemedi mi? ☹ Biraz takılmıştım "Bu yaz, geçen yazın göbek rekorunu egale etmişsin" demiştim. "Sen kendi göbeğine bak" demişti ve "Ya eritelim işte beraber, hiç mi kendini umursamıyorsun?" vb yine demiştim.
Belirteyim, sürekli dış görünüş-göbek konuşmuyorum, bu konu altında toplamak için konuşulan anları vermeye çalıştım.
İstiyorum ki birbirimizi, ruhen, bedenen tembelliğe sürüklemeyelim çünkü ikimiz de yaşımızdan büyük gösterir olduk, çok saldık kızlar.
Neyse, işte bana ceza verdi öyle çocuk gibi.
Gitsem yine giderim, maddi bir sorun olmaz, kendime ait gelirim de var ama anlamadım bu adamı. Nereden çıktı şimdi bu? Bir senedir dilimde tüy biterken neredeydin be adam?
Seviniyorum "Oh sonunda kçını kaldırıyor" diye, orası ayrı da işte anladınız takıldığım noktaları.
Bu da dert mi oldu demeyin, biz bir anda çöktük, durulduk tuhaflaştık. Her şeyimiz dert...
Ne yapayım sizce, birlikte gitmeye ikna mı edeyim, şimdi kendince gaza gelmişken hiç dokunup bozmayayım da bi göreyim mi napıyor?
Bana ceza verdi ya. Bu ne ya?
NOT:
Konunun ayrıntılarını sayfa sayfa yazdım, okuyabilirsiniz. Her yorumda tekrar tekrar açıklamayayım.
Bizim buralarda bir yarış var ve hatta yarış demeyeyim de bir harekete geçme halleri.
Konuyu gereksiz uzatabilirim, sesli düşünüp yazasım var, okuyanlara da şimdiden teşekkür ederim.
(Telden yazıyorum, otomatik kelime hatası olursa kusuruma bakmayın lütfen)
Ya benim eski konuların birinde bunun bahsi geçti, ben baya kendimi vücut olarak saldığım bir dönem yaşadım. (Ruhen de saldığım hatta, komple bi saldımdı bir ara işte) Kilo olarak kendimi ideale çeksem de, artık yapısal mıdır, yaştan mıdır yoksa sporu ani bırakmaktan mıdır, benim etler kendini saldı, bıngıl bıngıl oldu. Bu da bir dönem beni rahatsız etmişti annemin uyarmaları ile.
O sıralarda ve daha öncesinde de eşime "Birlikte spor yapalım, birlikte kendimizi bi tazeleyelim, eskidik, çok bakımsız olduk çocuktan sonra bi saldık, toparlayalım, gençleşelim, tipimiz kaydı iyice. Bak ben de seni gördükçe bırakıyorum, geç önüme, kaldır totonu" vb. diyor, bir miktar beynini yiyordum bu konuda. Yine de adam sallamıyordu, bugün yarın derken biz yayılmalara alıştık...
Sonra kuzenlerin de gazı ile organize olup, tekrar fitnessa başladım ki adamın umuru değildi. "Sen de gel, bak göbeği salıyorsun, kendine biraz bak, kendin de memnun değilsin işte" vb. yine bir çekiştirip ayağa kaldırma çabası... Yine "Siz başlayın bakalım, belki gelirim, yarın, öbür hafta, önümüzdeki ay" filan süreci.
Hayir kendisi de rahatsız olup arada söyleniyor üstelik "Bu göbeği ne yapacağım, insan bir senede göbek salar mı, baba göbeği oldu, kelleştim iyice" falan filan, dediğim gibi o da bu durumdan pek memnun değildi ancak harekete geçmiyor, beni de ayağımdan tutup aşağı çekiyor, enerjimi emiyordu.
Şunu bile söyledim "Eşli gitmek istemezsen, arkadaşlarınla git, birlikte başlayın, ya da spor yapan varsa katıl yanına" diye. Onu da istemedi, umursamadı ve hatta "Ya senle bile gitmiyorsam, arkadaş beni açmaz" da dedi.
Özetle, böyle bir süreç yaşadık hayatımıza sporu dahil edip, düzenli hale getirme çabasında. Eşim tamamen çabasız, öylesine şikayetçi, halinden memnuniyetli memnuniyetsiz, haline alışmış...
Ben de bir süre sonra spordan bıktım, yapasım gelmedi, açıkçası biraz da "Ya ok kendim için yapıyorum da eşim gtü göbeği salarken ben niye yapayım, ben niye kasayım? Adam yanımda dayıya bağlarken ödül gibi fit karısı ile niye takılsın? Amaan" dedim, motivasyonum bozuldu, kaçtım, salona ödediğim ücreti de yaktım. Bu hissi doğru ve açık ifade edememiş olabilirim ama anladınız diye umuyorum, eşim hevesimi yine söndürmeyi başardı işte.
Neyse, aradan zaman geçti. Benim sabit adama nereden estiler, ne gördü ne oldu, bugün "Spora başlayacağım bizimkilerle" aydınlanması geldi. Dedim "Başla, oh şükür, şöyle güzel bi alış veriş yapalım seni donatalım öyle bakkal eşofmanlarınla takılma kendini çok bıraktın, ben de gelirim hem"... Dedi "Sen hakkını kaybettin, her seferinde yarım bıraktın kaçtın, sen şimdi gör baklava nasıl oluyormuş karında."
Sinirim bozuldu, çaktırmadım. Ok, motivasyonumu hiç bozmadan hırsla hedef koyup, eşimi sallamadan devam edebilirdim, belki zor geldi bırakmak için bahanem eşim oldu ama dilimde tüy biterken, enerjimi emcüklerken neredeydin be adam, şimdi bir de kendince ceza mı veriyorsun bana, manası ne bunun?
Tabi "Neden ya?" dedim, senden ötürü diye direkt suçlamadım ama biraz yakınıp, buraya yazdığım gibi kendisine düşük doz sitem ettim. "Bana ne ben anlamam, bırakmayacaktın, sen şimdi gör spor nasıl yapılır" a bağladı yine.
Ya bu adam benle yarışıyor mu?
Yarışıyor desem, neden ben spor yaparken umurunda olmadı da şimdi umurunda?
İlave edeyim, beni gıcık ederek sevmeye bayılıyor, öyle bi sevgi gösterme anlayışı var ve arada açığa çıkıyor ona da eyvallah ama durdu durdu, şimdi bir anda neyin gazıyla spora başlama kararı aldı ve beni cezalandırarak güya?
Ya geçen denizde biraz sataşmıştım, ona mı alındı da hırslandı acep? Kırdım da söylemedi mi? ☹ Biraz takılmıştım "Bu yaz, geçen yazın göbek rekorunu egale etmişsin" demiştim. "Sen kendi göbeğine bak" demişti ve "Ya eritelim işte beraber, hiç mi kendini umursamıyorsun?" vb yine demiştim.
Belirteyim, sürekli dış görünüş-göbek konuşmuyorum, bu konu altında toplamak için konuşulan anları vermeye çalıştım.
İstiyorum ki birbirimizi, ruhen, bedenen tembelliğe sürüklemeyelim çünkü ikimiz de yaşımızdan büyük gösterir olduk, çok saldık kızlar.
Neyse, işte bana ceza verdi öyle çocuk gibi.
Gitsem yine giderim, maddi bir sorun olmaz, kendime ait gelirim de var ama anlamadım bu adamı. Nereden çıktı şimdi bu? Bir senedir dilimde tüy biterken neredeydin be adam?
Seviniyorum "Oh sonunda kçını kaldırıyor" diye, orası ayrı da işte anladınız takıldığım noktaları.
Bu da dert mi oldu demeyin, biz bir anda çöktük, durulduk tuhaflaştık. Her şeyimiz dert...
Ne yapayım sizce, birlikte gitmeye ikna mı edeyim, şimdi kendince gaza gelmişken hiç dokunup bozmayayım da bi göreyim mi napıyor?
Bana ceza verdi ya. Bu ne ya?
NOT:
Konunun ayrıntılarını sayfa sayfa yazdım, okuyabilirsiniz. Her yorumda tekrar tekrar açıklamayayım.
Son düzenleme:
ben mide ameliyatından 5 ay sonra başladım spora ki kocam için değil kendim için gidiyorum bana çok iyi geliyor çünkü 
mesela kocam bu hafta full evdeydi ben gene h.içi hiç aksatmadan gittim sporuma her gören bu sıcakta üşenmiyor musun diyor üseniyorum ama napim gitmem lazım 
