fikirlerinize ihtiyacim var...

prematurem .!.:

ben fransada yasiyorum parise bagli bir bolge...esim bir kac aydir fransanin baska bir bolgesinde calisiyor cuma aksami gelip pazartesi sabah erkenden gidiyor is icin isi orda...evi oraya tasimak istiyor oturdugum ev bizim kira oder gibi kredi oduyor orda kiraya gecip bu evi kiraya vermek istiyor...sorunuma gelirsek tasinacagim yer aramizda 300 km var..benim ailem akrabalarim burda orda sikilmaktan korkuyorum...2 oglum var ama orda oturursam dupleks bahceli bir evde oturacam kendi evim daire cocuklarim daha rahat edecek daha duzgun yerde buyuyecekler esim herzaman yanimda olacak...ama ya orda yapamazsam cocuklarim alisamazsa oglum anneme cok duskun aslinda bende ailemden uzakta olmak istemiyorum nekadarda olsa birbirimize ihtiyacimiz oluyor oglumda burdaki okulundan herseyinden ayrilacak ama ordada herzaman esim yanimda olacak siz yerimde olsaniz hangisini tercih ederdiniz fikirlerinize gercekten ihtiyacim var...

Genişletmek için tıkla...

ben de olsam taşınırdım. çocukların annaneden çok babaya ihtiyaçları var. aile bütünlüğünü hissetmeleri lazım yoksa ileride de sorun olur. 300km fazla değil canım hafta sonları gelirsin ailenin yanına. hem çocuklara hem de sana değişiklik olmuş olur.

cok tesekkur ederim dusuncelerinizi paylastiginiz icin...ama her halde yanlis yansittim...sorunum ailem degil cok cok her ara tatilde hafta sonu gelirim...beni korkutan hic tanimadigim bir yer belki hic arkadasim komsum olmicak...cunku herkesle arkadaslik komsuluk olmuyor oda sorun degil esimle cok iyi anlastiktan sonra....allah var bana cocuklarina cok duskun...birde ordaki isi muamma belki yillarca devam edecek belkide 1;5 yil sadece orda kalacaz olmazsa geri bulundugumuz yere gelecez...orda omrumuzun sonunca kalacak degiliz ise ve alisma suresine bagli...gecen hafta esimle gittik gostermek icin guzel bir yerdi orasi...benim en cok kafami karistiran nasil bir duzenimiz olacak...belkide hersey cok guzel olacak...oturdugum evede cok calisma yaptik her kosesinde kendi emegimiz var hepsini esim kendisi yapti bunlarda esimin zoruna gidiyor bir anda birakip gitmek....ailem burda 2 ay gitmesem bile fazla aramam buyuk oglum onu gormeden yapamiyor...her firsatta annemi gormek istiyor...cocuklarim kucuk oldugu icin babasinin yoklugunu fazla aramiyor...daha oncede sehir disinda calistigi icin aliskin...esim artik kendi isini kurdugu icin bu sefer temelli istiyor...elbet bende esimin yaninda olmak isterim...benimde duzenim daha iyi olur...evliligimiz daha 6 yillik...sadece ordaki ortam nasil degil yapabilirmiyim alismak cok zor olurmu bunun icin konu actim...yoksa elbet benim cocuklarimin yeri onun yani cocuklarimi hasret birakmak babalarina benim haddime dusmez...

esim nereye ben oraya...bu kadar..

Siz,eşiniz ve çocuklarınız bir ailesiniz, ayrı olmanız aile kurumuna ters. İnsan yaşadığı yere alışır, bunda ne sorun var ki, eşiniz,çocuklarınız yanınızda, güzel bir ev neden alışamayasınız. Çok sıkılırsanız meşgul olacak aktivitelerle ilgilenirsiniz. Ebeveynlerinize çok düşkünsünüz sanırım ama artık sizde bir çekirdek aile kurmuşsunuz o yüzden öncelik eşinizin yanında olmak olmalı.

benim problemim aile degil...en cok korkum alisamamaktan turkiyede yasasam ist izmir orasi burasi hic farketmez...burda bir cok arkadasim var hepsi yanlizliktan kimsesi olmamaktan sikayetci...kimisi kimsesi olmadigi icin turkiyeye kesin donus yapmak isteyenler bile var...burda bir cok yerde tek bir komsusu arkadasi olmayan insanlar var sordugunda mutlumusun asla diyorlar...bende yurt disina gelin geldim...babamla ablam burdaydi annem benden 1;5 yil sonra geldi...ilk geldigimde bussuru turk komsum tanidigim insanlar vardi hergun agliyordum neden geldim ablamin evi bile cok yakindi komsularim cok iyiydi onda bile alismakta zorluk cektim...oglum dogduktan sonra cok iyi duzen kurdum sikintilarim gitti...oturdugum yeri cokta seviyorum...korkum simdi tasinacagim yer nasil acaba hic komsum olacakmi o bolgede hic turk varmi...cocuklarim arkadassiz kalacakmi buyuk oglum cok insan canlisi en cokta o beni dusunduruyor...orda yanliz kalirsam kendimle beraber esimi cocuklarimi mutsuz etmek istemiyorum...ama elbet ilk zamanlar zor olsada alisacagima inaniyorum...

ama artik tasinma dusuncesine dahada sicak bakiyorum...oturdugumuz evi satin almistik heryerde kendi emegimiz var esim her bir kosesini ozene bozene yapti...alali 3.5 sene olmustu okadar eziyet cekipte baskasina kiraya vermek biraz uzuyor beni...cok esime soyledim fazla tamirat yapma emek verme yarin birgun olurda tasinirie icinde verdigimiz emekleri dusunup uzulmeyelim...esim giris dolaplarini hepsini kendi yaptirdi banyo tavana kadar fayans ozel banyo dolaplarini cocuk odasinin duvarini kirip boydan boya dolap boyasi yani anlayacaginiz evi aldiktan sonra icini yavas yavas kendimiz yaptik calismasi bir taraftan pisligi bir taraftan...emek kolay degil...kim evime gelse herkes turkiyedeki evleri benzetiyor planina kadar cunku fransada adam gibi planli temiz ev bulmak hayal gibi sans iisi yani....bir yandanda esimin yaninda olmak cocuklarimin bahceli bir evde oynamasi beni daha mutlu edecektir...sadece adapte sorunundan korkuyorum...insan oglu neye alismiyorki....

prematurem .!.:

ama artik tasinma dusuncesine dahada sicak bakiyorum...oturdugumuz evi satin almistik heryerde kendi emegimiz var esim her bir kosesini ozene bozene yapti...alali 3.5 sene olmustu okadar eziyet cekipte baskasina kiraya vermek biraz uzuyor beni...cok esime soyledim fazla tamirat yapma emek verme yarin birgun olurda tasinirie icinde verdigimiz emekleri dusunup uzulmeyelim...esim giris dolaplarini hepsini kendi yaptirdi banyo tavana kadar fayans ozel banyo dolaplarini cocuk odasinin duvarini kirip boydan boya dolap boyasi yani anlayacaginiz evi aldiktan sonra icini yavas yavas kendimiz yaptik calismasi bir taraftan pisligi bir taraftan...emek kolay degil...kim evime gelse herkes turkiyedeki evleri benzetiyor planina kadar cunku fransada adam gibi planli temiz ev bulmak hayal gibi sans iisi yani....bir yandanda esimin yaninda olmak cocuklarimin bahceli bir evde oynamasi beni daha mutlu edecektir...sadece adapte sorunundan korkuyorum...insan oglu neye alismiyorki....

Genişletmek için tıkla...

Aynı mahallede türk olmasına gerek yok bence, size yakın yerlerde olsa da olur. haftanın belirli günleri toplanırsınız evlerinizde, dışarıya çıkarsınız kadın kadına, onlarla görüşmediğiniz günlerde evdeki bir takım işleri halledersiniz... Akşamları da eşinizle çocuğunuzla birlikte olursunuz. 2-3 haftada bir ailenizin yanına gider haftasonunu orada geçirirsiniz...
Hiç korkmayın insan herşeye alışıyor.

dogru insan oglu neye alismiyorki...hergun hoppala hoppala gezen biri degilim o konularda cok usengecim ama insanin yakininda birinin var olmasi bile huzur veriyor...mesela karsi komsum fransiz ama 2 arka sokakta turk aile var tanidigim allah korusun bir acil birsey olsa yakinimdakine degil 2 arka sokaktaki tanidigima kosarim...esim oralarda cok turk aile oldugunu soyluyor zaten ayni mahallede olmasi imkansiz ben sadece alisma surecini biran evvel mutlu bir sekilde atlatmak istiyorum...biliyorumki orda hersey sil bastan yasanacak....yeni ev yeni okul yeni kres yeni kurs yeni arkadaslar yeni insanlar belkide cok guzel gececek....

prematurem .!.:

dogru insan oglu neye alismiyorki...hergun hoppala hoppala gezen biri degilim o konularda cok usengecim ama insanin yakininda birinin var olmasi bile huzur veriyor...mesela karsi komsum fransiz ama 2 arka sokakta turk aile var tanidigim allah korusun bir acil birsey olsa yakinimdakine degil 2 arka sokaktaki tanidigima kosarim...esim oralarda cok turk aile oldugunu soyluyor zaten ayni mahallede olmasi imkansiz ben sadece alisma surecini biran evvel mutlu bir sekilde atlatmak istiyorum...biliyorumki orda hersey sil bastan yasanacak....yeni ev yeni okul yeni kres yeni kurs yeni arkadaslar yeni insanlar belkide cok guzel gececek....

Genişletmek için tıkla...

Hepiniz için birkaç ay zorlu geçer ama sonrası inşallah güzel olur.

benim bir yapim var birseyi bastan seversem sonuna kadar severim..mesela ben bekarken 17 yasima kadar bir apartmanda dogdum buyudum...cocuklugum herseyim orda gecti...butun kuzenlerle ic iceydik hergun...zaten aile apartmaniydi...daha sonra biraz uzaga ev yaptirttik duplex buyuk bir bahcesi olan bir ev...komsularimizda cok iyiydi....ama o eve hic alisamadim sevemedim...hergun anneme neden tasindik diye kiziyordum...o evde 3 yil oturdum ama yinede sevemedim dogup buyudugum evi ozluyordum...o evde bircok animiz vardi...zaten sonra evlendim ama hep bahceli evlerden nefret ettim...esimle ilk ev almayi dusundugumuzde illa apartman olsun dedim cunku eski bahceli evimizde korkmustum hem cok buyuktu hemde hirsiz girmisti...hep apartman olsun daha cabuk alisirim en azindan kendimi guvende hissederim dedim nihayetinde daire aldik...ama bu 2.oglum dogduktan sonra bahceli evin kiymetini anladim dairede cocuklar hapis gibi onlarin 4 duvar arasinda oldugunu gorunce icim aciyor cocukluklarini simdi yasayamazken rahat rahat kosup oynayamazken nee yarardiki....esim simdiden ev bakiyor bende internetten bakiyorum ama daha tam istedigim gibi bulamadim...istedigim 4 odali iki katli kucuk bahceli bir ev...netten baktiklarim ya bahcesi yok ya 3 katli ya plansiz yada cok kucuk...herseyden once evin icime sinmesi cok onemli....internetten istedigimi bulamadim 2 tane buldum oda cok buyuk ve cok pahaliydi...artik esim bugun bir arkadasiyla gorusecek haftayada ordaki emlakcilara ugrayacak kafasina gore bulursa beraber gidip begenecegiz inaniyorumki icimi ferahlatan bir ev bulursa alisma surecimde daha kolay olur cunku disardan cok evde vakit gecirmeyi seviyorum yeterki icimde kusku olmasin...duanizi eksik etmeyin bu kararimdan hicbirzaman pismanlik duymayayim....

benim bir yapim var birseyi bastan seversem sonuna kadar severim..mesela ben bekarken 17 yasima kadar bir apartmanda dogdum buyudum...cocuklugum herseyim orda gecti...butun kuzenlerle ic iceydik hergun...zaten aile apartmaniydi...daha sonra biraz uzaga ev yaptirttik duplex buyuk bir bahcesi olan bir ev...komsularimizda cok iyiydi....ama o eve hic alisamadim sevemedim...hergun anneme neden tasindik diye kiziyordum...o evde 3 yil oturdum ama yinede sevemedim dogup buyudugum evi ozluyordum...o evde bircok animiz vardi...zaten sonra evlendim ama hep bahceli evlerden nefret ettim...esimle ilk ev almayi dusundugumuzde illa apartman olsun dedim cunku eski bahceli evimizde korkmustum hem cok buyuktu hemde hirsiz girmisti...hep apartman olsun daha cabuk alisirim en azindan kendimi guvende hissederim dedim nihayetinde daire aldik...ama bu 2.oglum dogduktan sonra bahceli evin kiymetini anladim dairede cocuklar hapis gibi onlarin 4 duvar arasinda oldugunu gorunce icim aciyor cocukluklarini simdi yasayamazken rahat rahat kosup oynayamazken nee yarardiki....esim simdiden ev bakiyor bende internetten bakiyorum ama daha tam istedigim gibi bulamadim...istedigim 4 odali iki katli kucuk bahceli bir ev...netten baktiklarim ya bahcesi yok ya 3 katli ya plansiz yada cok kucuk...herseyden once evin icime sinmesi cok onemli....internetten istedigimi bulamadim 2 tane buldum oda cok buyuk ve cok pahaliydi...artik esim bugun bir arkadasiyla gorusecek haftayada ordaki emlakcilara ugrayacak kafasina gore bulursa beraber gidip begenecegiz inaniyorumki icimi ferahlatan bir ev bulursa alisma surecimde daha kolay olur cunku disardan cok evde vakit gecirmeyi seviyorum yeterki icimde kusku olmasin...duanizi eksik etmeyin bu kararimdan hicbirzaman pismanlik duymayayim....

Yusum .!.:

Hepiniz için birkaç ay zorlu geçer ama sonrası inşallah güzel olur.

Genişletmek için tıkla...

insss dedigin gibi olur yorumun icin saol....

Loue maison à Seclin prés de Lille - Trovit Immo bu evi beyendim ama fayati iraz tuzlu iste istedigim bir ev alttaki sirada