fikirlerinize ihtiyacım var

zeynish .!.:

benim 6 yıllık bir ilişkim var evlenme teklifi aldım her şey güzel tıkırında ama son 2 yıldır okullarımız bitti memleketlere döndük ilişkimiz de mecburen uzak mesafe ilişkisine döndü. virüs yüzünden 3 aydır da görüşemiyoruz. kıskanma güvensizlik gibi bi sorunum yok ama bu mesafelerle de başa çıkamamaya başladım. mühendisim yaşadığım şehirde tatmin edici bir iş bulamadım sanayi yok çünkü en son çalıştığım işten de ayrıldım asla tatmin etmiyordu. o şuan istanbulda ben aşırı küçük bir şehirdeyim. istanbulda işe başlamayı düşündüm ama pandemi döneminde cesaret edemedim. ingilizcem var fransızca öğreniyorum virüs olmasa istanbulda iş bulmakta zorlanmayacağım aslında ama özel sektörden de yoruldum. akademiye yönelmek ya da kpss çalışmak gibi planlarım var. siz tebcürebeli kadınlardan 2 konuda fikir istiyorum birincisi erkek arkadaşım evlenince 2 yıl çalışmana gerek yok diyor. kpss çalış ya da yüksek lisans yap sonra ya memur olursun ya doktoraya başlarsın diyor. benim de aslında gelecekten beklentim bu yönde ama ben 2 yıl eve maddi katkı sağlamamayı kabullenemem gibi geliyor. hem çalışıp hem yüksek lisans ve kpss de çok olurlu durmuyor. sizce ne yapmak mantıklı? ikinci de başlıkta da belirttiğim gibi mecburen farklı sehirlerdeyiz erkek arkadaşımla ama ben bu uzak mesafe olayını aşamıyorum çok zor geliyo mutsuz oluyorum özlüyorum bazen de sanki uzaklaşıyorum bunu nasıl aşabilirim ne yapabilirim.

Genişletmek için tıkla...

zeynish .!.:

benim 6 yıllık bir ilişkim var evlenme teklifi aldım her şey güzel tıkırında ama son 2 yıldır okullarımız bitti memleketlere döndük ilişkimiz de mecburen uzak mesafe ilişkisine döndü. virüs yüzünden 3 aydır da görüşemiyoruz. kıskanma güvensizlik gibi bi sorunum yok ama bu mesafelerle de başa çıkamamaya başladım. mühendisim yaşadığım şehirde tatmin edici bir iş bulamadım sanayi yok çünkü en son çalıştığım işten de ayrıldım asla tatmin etmiyordu. o şuan istanbulda ben aşırı küçük bir şehirdeyim. istanbulda işe başlamayı düşündüm ama pandemi döneminde cesaret edemedim. ingilizcem var fransızca öğreniyorum virüs olmasa istanbulda iş bulmakta zorlanmayacağım aslında ama özel sektörden de yoruldum. akademiye yönelmek ya da kpss çalışmak gibi planlarım var. siz tebcürebeli kadınlardan 2 konuda fikir istiyorum birincisi erkek arkadaşım evlenince 2 yıl çalışmana gerek yok diyor. kpss çalış ya da yüksek lisans yap sonra ya memur olursun ya doktoraya başlarsın diyor. benim de aslında gelecekten beklentim bu yönde ama ben 2 yıl eve maddi katkı sağlamamayı kabullenemem gibi geliyor. hem çalışıp hem yüksek lisans ve kpss de çok olurlu durmuyor. sizce ne yapmak mantıklı? ikinci de başlıkta da belirttiğim gibi mecburen farklı sehirlerdeyiz erkek arkadaşımla ama ben bu uzak mesafe olayını aşamıyorum çok zor geliyo mutsuz oluyorum özlüyorum bazen de sanki uzaklaşıyorum bunu nasıl aşabilirim ne

Genişletmek için tıkla...

zeynish .!.:

benim 6 yıllık bir ilişkim var evlenme teklifi aldım her şey güzel tıkırında ama son 2 yıldır okullarımız bitti memleketlere döndük ilişkimiz de mecburen uzak mesafe ilişkisine döndü. virüs yüzünden 3 aydır da görüşemiyoruz. kıskanma güvensizlik gibi bi sorunum yok ama bu mesafelerle de başa çıkamamaya başladım. mühendisim yaşadığım şehirde tatmin edici bir iş bulamadım sanayi yok çünkü en son çalıştığım işten de ayrıldım asla tatmin etmiyordu. o şuan istanbulda ben aşırı küçük bir şehirdeyim. istanbulda işe başlamayı düşündüm ama pandemi döneminde cesaret edemedim. ingilizcem var fransızca öğreniyorum virüs olmasa istanbulda iş bulmakta zorlanmayacağım aslında ama özel sektörden de yoruldum. akademiye yönelmek ya da kpss çalışmak gibi planlarım var. siz tebcürebeli kadınlardan 2 konuda fikir istiyorum birincisi erkek arkadaşım evlenince 2 yıl çalışmana gerek yok diyor. kpss çalış ya da yüksek lisans yap sonra ya memur olursun ya doktoraya başlarsın diyor. benim de aslında gelecekten beklentim bu yönde ama ben 2 yıl eve maddi katkı sağlamamayı kabullenemem gibi geliyor. hem çalışıp hem yüksek lisans ve kpss de çok olurlu durmuyor. sizce ne yapmak mantıklı? ikinci de başlıkta da belirttiğim gibi mecburen farklı sehirlerdeyiz erkek arkadaşımla ama ben bu uzak mesafe olayını aşamıyorum çok zor geliyo mutsuz oluyorum özlüyorum bazen de sanki uzaklaşıyorum bunu nasıl aşabilirim ne yapabilirim.

Genişletmek için tıkla...

Guselsare .!.:

Hayatın insana neler getireceği inanın hiç belli değil ve hayatın çok acı olduğunu düşünüyorum. elinizde bir mesleğiniz varsa eğer kesinlikle çalışmalısınız bir kadın olarak.evliliğin ilk dönemlerinde eşiniz olacak kişinin ve hatta ailesinin daha iyi tanınması gerekir.Evlilik aşamasında da size maddiyat büyük ölçüde lazım olacaktır .özel sektördeki tempoya kendinizi yavaş yavaş alıştırmanız gerekir yani şöyle bekarken başlarsanız herşeyi sırasindaki tempo ile hayatınıza alırsınız daha çabuk alışırsınız mesela bekarken başlarsanız alışır düzeninizi kurarsınız daha sonra o tempoya bir evlilik gelir o tempoya belirli bir süre alışırsınız evlilikten sonra çocuk gelir çocuk'taki tempoya öyle alışırsınız hher şeyin temposuna göre yavaş yavaş düzen kurar alışmış olursunuz.evliligin ilk iki yılı çok önemli bence iki yıldan sonra siz yada eşiniz veyahut aileler çocuk isteyeceksiniz o zaman hiç baslamadiginiz is hayatınıza belkide hayat boyu baslayamayacaksiniz çocuk yokken herhangi bir kreş veya bakıcı maliyeti yokken çalışmanızi kendinizi toparlamanız sizin avantajınız olacaktır diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

ASSOSyal .!.:

Ne mühendisisiniz? Kpss puanları atamaları nasıl? Bence kpss çalışın, mühendislerin aldığı puanlar her zaman daha yüksek oluyo çünkü genellikle matematik yönleri çok kuvvetleri. Atanmaya bakın, illa merkezi atama olmasına gerek yok sözleşmeli alım da olur. Dışarıdan ilanlarada başvuru yaparsınız. Bu iki yılı çok iyi değerlendirin. Yüksek lisans yaparsınız doktora sonrasında ama akademik kariyer biraz farklı dönüyor ha deyince olmuyor maalesef ülkemizde.

Genişletmek için tıkla...

bebek2020 .!.:

bence önceliğin kariyer yani kpss olsun işin olduktan sonra karsına neler cıkar,es adayında gercekten sewiyorsa bekler,evliyken kpss olayı çok zor oluyor, öncelik iş yani kpss kpss kpss bayanlar önce iş sahibi olmalı meslegin var ne gzel bnce ewlenerek şimdi hata etme bak ailen okutmak için ugrasmış o kadar, yasın kaç acelen ne ewlilik için .öncelik kpss kariyer diyorum tecrübeyle sa

yamanela .!.:

Ben çalıştığınız işlerden tatmin olamıyorum diye bırakmanızı doğru bulmadım, paralelde daha iyi bir iş bulmadan beğenmeyerek bırakmak doğrı değil. İstanbulda iş aradığınız da çalışma hayatınızdaki istikrara ve farklı deneyimlere bakarlar.

Genişletmek için tıkla...

Sabah 6 da evden cikip gece 12de geliyodum 4 saate yakin yol suruyodu her 4 saatte bir agri kesici iciyodum. Calistigim yerdeki isciler muhendislerden daha rahatti asla egitime emege saygi duymayanbezmeye calisan bi patronum vardi. Hem fiziksel hek ruhsal sagligum bozulmak uzereydi. Yoksa keyfi bi tatminsizlik degildi

Genişletmek için tıkla...

havalihavasiz .!.:

Evliliğe alışma sürecinden sonra çalışmak güzel fikir.
Illa kpss ile atanmak mi gerek es adayına göre.
Net ol ne olursa olsun çalışmak istiyorum deyin.
Istanbulda mi oturacaksiniz evlenince

Genişletmek için tıkla...

denizaslim .!.:

Üzgünüm ama artık müh. KPSS atamaları merkezi atamada yok denecek kadar az. Onda da sözleşmeli olarak doğuya atanıyorsunuz çoğunlukla ve 6 yılda atandığınız ilde kalmak zorundasınız. Ki merkezi olmayan atamalarda da sağlam torpil gerekiyor. Bu sağlam torpil olayı akademik kariyerde de geçerli..

Sizin yerinizde olsam kpss ve yl için hazırlanırın ama hayatımın merkezine kesinlikle koymam ç

zeynish .!.:

Benim asil hayalim akademi oldugu icin yl yap once diyo sonra vaktin olmaz yapamazsin diyo. O aslinda hic kpss falan istemiyo kendisi icin de benim icin de ama ben istiyorum diye bi denersin diyo. Benim son calistigim yer beni cok yipratti fiziksel ve ruhsal olarak oyle bi yerde tekrar calisma diyo direkt yoksa calismama karsi degil. Zaten bu devirde tek calisanla ev gecinmez farkindayiz ikimiz de onun amaci nispeten rahat bi isim olsun.

Genişletmek için tıkla...

ünkü artık müh. İçin devlete girmek aşırı zor bir hal aldı... Bunu bilerek özelde de kariyer yapmaya devam ederek kpssye hazırlanın derim

Genişletmek için tıkla...

zeynish .!.:

benim 6 yıllık bir ilişkim var evlenme teklifi aldım her şey güzel tıkırında ama son 2 yıldır okullarımız bitti memleketlere döndük ilişkimiz de mecburen uzak mesafe ilişkisine döndü. virüs yüzünden 3 aydır da görüşemiyoruz. kıskanma güvensizlik gibi bi sorunum yok ama bu mesafelerle de başa çıkamamaya başladım. mühendisim yaşadığım şehirde tatmin edici bir iş bulamadım sanayi yok çünkü en son çalıştığım işten de ayrıldım asla tatmin etmiyordu. o şuan istanbulda ben aşırı küçük bir şehirdeyim. istanbulda işe başlamayı düşündüm ama pandemi döneminde cesaret edemedim. ingilizcem var fransızca öğreniyorum virüs olmasa istanbulda iş bulmakta zorlanmayacağım aslında ama özel sektörden de yoruldum. akademiye yönelmek ya da kpss çalışmak gibi planlarım var. siz tebcürebeli kadınlardan 2 konuda fikir istiyorum birincisi erkek arkadaşım evlenince 2 yıl çalışmana gerek yok diyor. kpss çalış ya da yüksek lisans yap sonra ya memur olursun ya doktoraya başlarsın diyor. benim de aslında gelecekten beklentim bu yönde ama ben 2 yıl eve maddi katkı sağlamamayı kabullenemem gibi geliyor. hem çalışıp hem yüksek lisans ve kpss de çok olurlu durmuyor. sizce ne yapmak mantıklı? ikinci de başlıkta da belirttiğim gibi mecburen farklı sehirlerdeyiz erkek arkadaşımla ama ben bu uzak mesafe olayını aşamıyorum çok zor geliyo mutsuz oluyorum özlüyorum bazen de sanki uzaklaşıyorum bunu nasıl aşabilirim ne yapabilirim.

Genişletmek için tıkla...