Farklılaşmak ve farkında olmak

Modern psikoterapi ve antidepresanlar sorun çözmez zaten, sorunu ayıklayarak tespit etmenize bir itenek, bir yardımcı olur.
Evet, önüne gelen her enerjisizlik, bıkkınlık hali için, mevcut durumu tanıyarak değiştirmek adına hiçbir girişimde bulunulmadan doğrudan ilaç yazılıp gönderilen, ne olduğunu anlayamadan geçmiş yahut gelecekte bir yerde sıkışmış çok insan var ve anda kalamayıp çoğu kez geçmişi deşmek ya da gelecek için kaygı çekmek haline girip bugün ciğerlerine aldıkları nefesten bihaber, sıkıntı içinde yaşayıp gidiyor. Kabullenme, affetme, akışına bırakma halini tanıyamıyor.

Ancak "Asla çözüm değildir" gibi bir genelleme, aynı zamanda "Asla işe yaramaz" demek de oluyor, bu da ilaç kullanması gereken ve psikolojik destek alma ihtiyacında olan çoğu hasta için çok tehlikeli bir söylem. Her şey keşke "Doğada yaşayın, şöyle de mükemmel olmayın, aman da hayatı şöyle içinize çekin" demekle hallolsa.
 
Bana bazen izinli olmaya çalışmak bile bir stres gibi geliyor
Mutlaka rahatsız olduğumuz şeye çözüm aramalıyız ama böyle düşünmeyeceğim, kızmayacağım diye çabalamak da aslında bir stres kaynağı çünkü ister istemez düşüneceğiz veya kızacağız.
Bu sefer kendimizi daha suçlu hissederken bulabiliriz.
Yerine hangi duyguyu hissediyorsak onu kabullenmeyi seçmek daha benim mantığıma uygun
 

"Patron ben bugün izinliyim" diyebilmem için, ilaç kullanmam gerekiyor.
Bipolar hastasıyım; benim patron hiç durmaz, bir sn bile durmaz ilaçsız, öyle ki uyumayı-yemek yemeyi bile unutur hale gelene kadar durmaz.

Sizler uykuda dinlenirsiniz, kapatırsınız kafayı, biz ise ilaçsız kolay kolay uyuyamayız.
"İlaçsız uyurum" deyip de uğraştığım bir 6 gün-gece var uykusuz, sonu mani kriziyle hastaneye kaldırıldığım.
Benim ve benim gibilerin patronları üzerine de kitaplar yazılmış, adı bile şu:


Tecrübesiz bipo arkadaşlar, sakın gaza gelip ilaç bırakayım filan demeyin.
 
hafif depresyonlara herkesin felsefi yaklaşımları var ama vücuttaki veya beyindeki işlev bozukluklarına bağlı sistemik psikiyatri hastalarını doğa kesmez, iyi niyetli bir paylaşım ama doğaya dönün diyen paylaşımlardan bıkkınlık gelmeye başladı
 
Ben bunu anlamadım:)
Çalışma ve ekonomi meselesini ayrı tutuyorum ama hayatta sorumluluklar hariç zaten böyle yaşanılması gerekmiyor mu?
Ne düşünülür ya da ne için endişe edilebilir ki bu kadar ayrıca düşünmek çare midir?
Engel olamayacağın şeyler hakkında kafa patlatmak, sadece bağ ağrısı ile sonlanır.
İstediğim gibi yaşamadıktan sonra yaşamış sayamam mı ki kendimi, çok enteresan geldi bana konu, algılayamıyorum:)
Doğa toprak vs, bunlardan beslenmek için illa ki içinde olmak gerekmiyor.
 
Yaparsın hemde hemen şimdi başla
Yapacağın ilk şey düşüncenden keşkeleri hayırları kaldırmak
Bunu yaptığın anda başladın zaten
Keske yapabilsem
patron izin vermedi
Patronlar hep böyledir her şeyi sonuna kadar senden ister
Sadece lütfen vazgeçme
Bu bir meditasyon yöntemidir
Gün içinde dilediğin kadar bunu yapabilirsin
21 gün boyunca bunu yaptığın taktirde patron yani beynin seni mümkün olduğunca rahat bırakacak
 
Merhaba. Eşim adına yazıyorum. Eşim sürekli düşünmek istemediği halde düşünüyor yani gerekli gereksiz herşeyi. 2 yıllık evliyiz sürekli çocukluğundaki aşağılanma çalışma zorunluluğu ve hep korkutulmayla yetişmiş. Şuan bana karşı mükemmel bir eş fakat olur olmaz herşeyi kafaya takması beni yıpratıyor. Yolda gidiyoruz o bana mı baktı vs. Alkol aldığında kötü olan herkesi öldürmenin cezası olmasa öldüreceğinden bahsediyor. Ama normalde asla kimseye saygısızlığı vs olmaz. Çok panik oluyor. Bazen nefes alamıyorum diyo ölcekmiş gibi başını suya sokuyo balkona taşıyorum ve çok korkuyorum. Hep birşey olcakmış gibi ne kadar gülerse gülsün içi mutlu değil gibi 10 yıllık ilişkimiz var beni sevdiğine eminim böyle olması benim hiçbir duygumu yaşayamama sebep oluyor. Sürekli aman o üzülmesin kafaya takar diye ben değişiyorum. Bunun neden olduğunu merak ediyorum çözümü ne olabilir yardımcı olur musunuz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…