canım aslında tam yerinden yaklaşmışsın...Arkadaşlar ..Yorumlarınıza baktığımda,çoğunluğun aynı fikri savunduğunu görüyorum...
Ama bunun yanı sıra kendiliğinden bir soru daha oluştu kafamda...:uhm:
Acaba başarıyı nasıl algılıyoruz...fisfisfis
Duygusal başarı mı?..
Maddi başarı mı?...
Acaba hangisi daha öncelikli...
Konuyu fazlamı felsefi yaptım acaba...CADIARZU:roflol:.
hak veriyorum sizea.s.ezilen çocuk yada ezilmeyen çocuk bu değişmez önemli olan çocuğun içidir,ne düşündüğüdür.çevremizde görüyoruz ezilen çocukların nekadar hırsla çalıştıgını başarılı oldugunu fakat yine çevremizde görüyoruz ezilen çocukların büyüdüklerinde nekadar tehlikeli olduğunu.böyle bir karşılaştırma yanlış olur diye düşünüyorum ve bir çocuğun geleceğini yönlendiren başlıca etkenleri aile ortamı(büyüme şekli),genetik ve yıldızı olduğunu düşünüyorum ve ezilmenin nasıl olduğuda önemlidir.
bencede ona ezilmek demeyimde daha zor hayat şartlarında yaşamış olan çocuklar daha başarılı gibi geliyor bana..çevremdede var..mesela bir örnek..maddi durumu hiç iyi olmayan,üvey annesi tarafından dışlanmış,gece bazen eve almamış,yemek vermemiş bir erkek düşünün aklını çalıştırmış bulunduğu memleketi terk etmiş ve azmetmiş dışardan okulları bitirmiş ve şimdi bulunduğu yerden o üvey annesinede,babasınada yardım ediyor ve 2 kişim okutuyor..o anlattığı zaman ağlıyorum..nerden nereye diyorum..o durumdaki çocuklar hep daha iyi yaşamak isterler,herşeyim olsun isterler,belkide bu istek onları kamçılıyor ne dersiniz???
elbette böyle örneklerde çok fazla...belki de o ortamı terk etmesi o kişli için başarının başlangıcı olmuş ve hayata o da erken atılmış... eminim bir ömür boyu işgence çeken birinden aynı başarılı hayatı bekleyemeyiz.
Çocukluk yıllarını, zor şartlarda hatta ezilerek geçiren insanların....
Hayatta çok daha başarılı oldukları ,gerçeğine katılıyormusunuz?...
Peki...Doğru davrandığımızı düşünerek,her türlü olumlu şartlarda büyümesine çabaladığımız evlatlarımız,ileride başarız mı olucak?...:uhm:.
özgürceme katılıyorum..
Tabıkı ezılerek buyuyen cocukların hepsı basarılı oluyor ezılmeden buyuyen cocukların hepsıde basarısız oluyor dıye bır kaide yok...
Ancak ezılerek buyuyen cocukların sayısı daha fazla kanımca..
Çünkü ilgilerini çeken seylere küçükken ulaşamadıkları için hırslanıyorlar ''ben okuyacagım büyük adam olacagım her ıstedıgımı yapacagım,,çocuklarımında benım gıbı zor sartlarda buyumesını onleyecegım onları en ıyı sekılde yasatacagım ''diyorlar..
Ezılmeden buyuyen cocukların bazıları,, ellerınde her turlu ımkan bulundugu için herseyi zamanında yasıyorlar ve bunun tadına varıp ikigun sonra usanıyorlar,,gerıye hırs yapacak bırseylerı de kalmıyor dogal olarak...ve kıymetını bıleceklerı şeylerde kalmıyor..
''Az olan şey kıymetlidir,,çok olan ise kıymetsız'' aynen bu söz bu konuya deginiyor...
yinede şükür ki topluma faydalı birer evlat olarak yetiştiler :teselli:zevkle çalıştıkları işleri var:1hug: ve okumasalarda :çok üzgünüm: sorumluluklarını bilip, çalışmaları benim için teselli
yinede şükür ki topluma faydalı birer evlat olarak yetiştiler :teselli:zevkle çalıştıkları işleri var:1hug: ve okumasalarda :çok üzgünüm: sorumluluklarını bilip, çalışmaları benim için teselli
a.s.Ne mutlu size Bence siz her anne baba gibi elinizden geleni yapmışsınızdır:Zaten burda önemli olan topluma millete ,ülkemize faydalı bireyler yetiştirmek ,her üniversiteye giden başarılı olucak diye bir kural yok :sm_confused:helede böyle bir zamanda ama şu bir gerçekki zor şartlarda büyüyen çocuklar gerçekten hırslı oluyor,Benim iki erkek çocuğum var zaman ne gösterir bilemiyorum fakat tek isteğim okuyup Toplumuna faydalı,kendi ayakları üzerinde durabilmeyi başaran ,beceren güçlü çocuklar yetiştirmek .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?