Evet işim gücüm yok çünkü benim, 3 yıldır anonim bir forumda ağlıyorum. Biraz daha ağlarsam madalya takacaklar (!).
yok ağladın diye kimse madalya takmaz ama kendini çukurdan çıkarırsan öyle bir gurur duyarsın ki kendinle madalyaya ihtiyacın olmaz.
Benim çevrem olsa zaten buraya yazmam. Her seferinde illa birisi çıkıp "senin bi' şeyin yok". "Takma kafana". "Kurslara yazıl." filan diyor zaten. Genel geçer laflar işte. Laf olsun torba dolsun.
sen kendine körsün millet napsın? at gözlüğüyle bakıyorsun hiçbir şey görmüyorsun. kötü hisseden kaç insana hem başlıklardan yazdım, hem yazdıklarımı görüp bana özelden yazanlara yardımcı olmaya çalıştım azıcık üyelik süremde ama o insanlar çare arıyor. sen çare aramıyorsun. benim ya da onların yerinde olsan ne yapacaktın acaba ya. şükretmeyi öğren. kendin için bi şeyler yap artık. inanmaya başla.
Yani bir de yıllardır kendinden öyle bir yakınmış ki sanki artık yaşlanmış, gençliğini bir hiç uğruna geçirmiş de burada dert döküyor gibi. Kendini geliştirmek, rahatsızlık duyduğu durumlarını düzeltmek için ufak ufak adımlar atabilir. Burayı arada iç dökmek için kullanıyor olabilir. Sizin attığınız yerde gördüm biri destek amaçlı mesaj yazmış ona cevap vermemiş. Evet kimse kimseye cevap vermek durumunda değil ama karşısında iyi niyetli bir şekilde yazan biri var, nezaketen de olsa mesaj yazabilirdi. Derdini anlatıp anlatıp gidiyor muhtemelen.
bakın ben gerçekten insanın derdine tek çarenin kendisi olduğuna yürekten inanıyorum. insanlara bunu anlatmayı kendi kendime görev edindim ben. görmeyen insan için o an kelimelerin içini doldurmak pek mümkün değil ama belki aklına bir fikir tohumu ekilir diye. bu foruma da öyle girdim aslında. burada ne hikayeler var, ben de kolay şeyler yaşamadım. gerçekten yardım etmek isterim ama diğer başlıklarını inceleyince sinirim tepeme çıktı. ben böyleyim, böyle gelmiş, böyle gidecek kafasında. hatta bunun adına kadercilik demiş kendince. türkçe yazım kurallarını bu kadar iyi kullanan birinin bu kadar yüzeysel düşünebileceğine inanamadım. o yüzden gerçekliğini sorguluyorum arkadaşın.
Bu duygulari asmanin yolu sorumluluk almaktan geciyor olabilir. En ufak seylerden baslayin sorumluluk almaya. Donun arkaniza bakin, sizin yerinize kimler hangi sorumluluklarinizi ustlenmis ki size bagirabiliyorlar. Kendi sorumluluklarinin sahibi olan insana biri bir sey desin bakalim..
Evet ben de onu düşündüm ama bir yazısında da demiş ki bu şekilde düzgün yazabilmek için şu kadar dakika düşündüm aklım geç çalışıyor falan... Cidden ilginç geldi bana da
Ben de sizin gibiyim birine destek olabilecek durumdaysam olurum ama baktım kendine yardımcı olmak istemiyor sadece içini dökmek için yazıyor o zaman elden bir şey gelmez dediğiniz gibi değişmeyi insan kendi istemeli.
Hep mi böyleydiniz? Çocukken aileniz çok mu kısıtladı ? Kendi hakkınızı savunmayıp sessiz kalmanızın sebebi bazı travmalar olabilir. Psikolojik destek alın mutlaka.
