- 19 Mart 2019
- 7.883
- 33.204
Merhaba kk üyeleri, iyi haftalar olsun hepimize. Biraz uzun olacak ama detayları anlatmam gerektiğini düşünüyorum ki, hatalı davrandığım durumları gözden geçirebilin. 17 yaşında 12. sınıfa devam eden bir kız annesiyim. Sevecen, yaşına göre olgun, güler yüzlü, derslerinde başarılı, kimseyi kıramayan, bana ergenlik sıkıntıları yaşatmayan bir çocuk. Geçen sene kızım okul çevresinden, arkadaş aracılığı ile tanıştığı biriyle flört etti. Ben 2-3 ay sonra, ilişkileri devam ederken duydum. Hiç istemesem de yaşı gereği artık duygusal ilişkiler yaşayabileceğini bilen ama çevreden ve eğitimini boşvermesinden korkan bir anneyim.
İlk duyuşum bir itirafla olmadı, kendim anladım birşeyler ve o zaman anlattı. Aslında yalan söyleyebilecek benden gizli bir şeyler yapacak biri değil ama çocuklar bizi bazen şaşırtabiliyorlarmış, öğrenmiş oldum. Benden gizli bir yerlere gitmesin diye ilk başta büyük tepkiler vermemeye çalıştım eğitimini etkileyebileceğini, hedefleri olduğunu falan anlattım. Buluşmak istediğinde cafede arkadaş topluluğu içinde görüşmesini istedim. Oda 5 defa talep ettiyse 1 kez izin verdim. İnanın öyle ince bir çizgi ki, ne çok sıkabiliyorsun nede rahat bırakabiliyorsun. Fazla yüz göz olmamak adına sürekli bu konuyu konuşmadım, arada çocuğu tanımak için sorular sordum. Kızım iyi bir üniversite, sonrasında yüksek lisans, master, yurtdışında dil eğitimi hedefleyen bir çocuk ama karşısında ki kişinin ortaokul terk liseyi dışarıdan okumak isteyen biri olduğunu öğrendim.
Doğal olarak tepki gösterdim, tepkimde bağırıp çağırmak değil. Aşkın gelip geçici olduğunu, birlikte olduğun insanla mutluluğun ortak zevklerde buluşup paylaşım yapabilmekten geçtiğini, aynı dili konuşup, aynı bakış açılarına sahip olmanın önemini anlattım. Kızım kitapları ve şiirleri çok sever, bu anlamda birbirlerini tamamladığını söyledi, daha önce çevresinde böyle bir erkek görmediğini, okul arkadaşları ergen tavırlarla gezerken hayatı sorgulayan, okudukları kitaplar üzerine birlikte yorum yapabilen biri olduğunu ona ön yargılı yaklaştığımı söyledi. Bu dönemde kızımın giyim şekli değişti, daha bol pantolonlar daha uzun ve salaş tişörtler vs. Ben kendi tarzını bulmaya çalışıyor diye düşündüm, ama öyle değilmiş. Meğer erkek arkadaşı tarafından giyim konusunda eleştiriliyor ve bu yönde talepler alıyormuş. Ben açık bir bayanım ama yerine göre giyinmenin önemini kızıma büyümeye başladığında anlatmaya başladım. Tatilde giydiğin mini elbiseyi yada çok kısa şortu günlük yaşamda tercih etme gibisinden. Ama o dönem kolsuz, kalın askılı bluzlerini bile rafa kaldırmıştı. Giyim konusunda ki baskıyı duyduğumda neyi, nerede, ne zaman yapabileceği konusunda gayet bilinçli olduğunu, kimsenin yönlendirmesine ihtiyacı olmadığını, bunu yapan kişinin kıskançlık değil kısıtlama yaptığını anlattım.
Neyse en sonunda bu ilişkiye müdahele etmem gerektiğini düşündüm ve kızıma ayrılması konusunda baskı yapmaya başladım. Baskı dediğim de, oturup sohbet esnasında yanlış yaptığını anlatmaktan öteye gitmedi. Tabi karşı taraf bunu duyunca instagramdan bana çok ukalaca bir mesaj attı. "Kızınız size ilişkisini anlatmıyorsa, bence kendinizi sorgulayın, biz birbirimizi seviyoruz, ben kızınızın giyimini bile düzelttim" vs. Sonrasında haddini bildirdim tabi, özür dilemek zorunda kaldı. Kızımda onunla olmayacağını farkettiğini ama duygularına hakim olamadığını söylüyordu neticede konuşarak bitirdi.
Fakat yaklaşık bir sene sonunda olay yine hortladı, geçenlerde yine konuşmaya başlamışlar ve buluşmuşlar. Bana onunla görüştüğünü akşam eve geldiğinde anlattı. Yine aynı konuşmalar geçti aramızda. Şu anda ortak zevkleri olabileceğini ama zamanla kişilikler oturmaya, farklı çevrelere girmeye başladıklarında farklı bakış açıları olacağını, üniversiteye hazırlanırken bir ilişkinin ona zarar vereceğini vs. Tekrar başlamadan bitirdi, bana ayrılık mesajını da attı, inşallah da öyledir. Ama bildiğiniz aşk acısı çekiyor, odalara kapanmalar, melankoli halleri vs. Ona nasıl davranacağımı bilemiyorum artık, çünkü bende sabrımın sonlarındayım. Eğitimi için elimden geleni yapıyorum, zorlansam da eğitimde tasarruf olmaz diyerek özel okula gönderdim, hedefi sayısal yönde olduğundan özel hoca eşliğinde haftada iki gün birebir matematik dersi aldırıyorum. Ve bu imkanları sağlayabilmek için resmen eşimle çatıştım bunlardan az çok haberi var. Bu konuda yaşadığımız zorluğu görüyor ve sorumluluk hissetmesini bekliyorum ne yalan söyleyeyim. Bu konuda tecrübesi olan kızım ve benim açımdan bakan her iki kesimin yorumlarına ihtiyacım var. Şimdiden teşekkürler.
İlk duyuşum bir itirafla olmadı, kendim anladım birşeyler ve o zaman anlattı. Aslında yalan söyleyebilecek benden gizli bir şeyler yapacak biri değil ama çocuklar bizi bazen şaşırtabiliyorlarmış, öğrenmiş oldum. Benden gizli bir yerlere gitmesin diye ilk başta büyük tepkiler vermemeye çalıştım eğitimini etkileyebileceğini, hedefleri olduğunu falan anlattım. Buluşmak istediğinde cafede arkadaş topluluğu içinde görüşmesini istedim. Oda 5 defa talep ettiyse 1 kez izin verdim. İnanın öyle ince bir çizgi ki, ne çok sıkabiliyorsun nede rahat bırakabiliyorsun. Fazla yüz göz olmamak adına sürekli bu konuyu konuşmadım, arada çocuğu tanımak için sorular sordum. Kızım iyi bir üniversite, sonrasında yüksek lisans, master, yurtdışında dil eğitimi hedefleyen bir çocuk ama karşısında ki kişinin ortaokul terk liseyi dışarıdan okumak isteyen biri olduğunu öğrendim.
Doğal olarak tepki gösterdim, tepkimde bağırıp çağırmak değil. Aşkın gelip geçici olduğunu, birlikte olduğun insanla mutluluğun ortak zevklerde buluşup paylaşım yapabilmekten geçtiğini, aynı dili konuşup, aynı bakış açılarına sahip olmanın önemini anlattım. Kızım kitapları ve şiirleri çok sever, bu anlamda birbirlerini tamamladığını söyledi, daha önce çevresinde böyle bir erkek görmediğini, okul arkadaşları ergen tavırlarla gezerken hayatı sorgulayan, okudukları kitaplar üzerine birlikte yorum yapabilen biri olduğunu ona ön yargılı yaklaştığımı söyledi. Bu dönemde kızımın giyim şekli değişti, daha bol pantolonlar daha uzun ve salaş tişörtler vs. Ben kendi tarzını bulmaya çalışıyor diye düşündüm, ama öyle değilmiş. Meğer erkek arkadaşı tarafından giyim konusunda eleştiriliyor ve bu yönde talepler alıyormuş. Ben açık bir bayanım ama yerine göre giyinmenin önemini kızıma büyümeye başladığında anlatmaya başladım. Tatilde giydiğin mini elbiseyi yada çok kısa şortu günlük yaşamda tercih etme gibisinden. Ama o dönem kolsuz, kalın askılı bluzlerini bile rafa kaldırmıştı. Giyim konusunda ki baskıyı duyduğumda neyi, nerede, ne zaman yapabileceği konusunda gayet bilinçli olduğunu, kimsenin yönlendirmesine ihtiyacı olmadığını, bunu yapan kişinin kıskançlık değil kısıtlama yaptığını anlattım.
Neyse en sonunda bu ilişkiye müdahele etmem gerektiğini düşündüm ve kızıma ayrılması konusunda baskı yapmaya başladım. Baskı dediğim de, oturup sohbet esnasında yanlış yaptığını anlatmaktan öteye gitmedi. Tabi karşı taraf bunu duyunca instagramdan bana çok ukalaca bir mesaj attı. "Kızınız size ilişkisini anlatmıyorsa, bence kendinizi sorgulayın, biz birbirimizi seviyoruz, ben kızınızın giyimini bile düzelttim" vs. Sonrasında haddini bildirdim tabi, özür dilemek zorunda kaldı. Kızımda onunla olmayacağını farkettiğini ama duygularına hakim olamadığını söylüyordu neticede konuşarak bitirdi.
Fakat yaklaşık bir sene sonunda olay yine hortladı, geçenlerde yine konuşmaya başlamışlar ve buluşmuşlar. Bana onunla görüştüğünü akşam eve geldiğinde anlattı. Yine aynı konuşmalar geçti aramızda. Şu anda ortak zevkleri olabileceğini ama zamanla kişilikler oturmaya, farklı çevrelere girmeye başladıklarında farklı bakış açıları olacağını, üniversiteye hazırlanırken bir ilişkinin ona zarar vereceğini vs. Tekrar başlamadan bitirdi, bana ayrılık mesajını da attı, inşallah da öyledir. Ama bildiğiniz aşk acısı çekiyor, odalara kapanmalar, melankoli halleri vs. Ona nasıl davranacağımı bilemiyorum artık, çünkü bende sabrımın sonlarındayım. Eğitimi için elimden geleni yapıyorum, zorlansam da eğitimde tasarruf olmaz diyerek özel okula gönderdim, hedefi sayısal yönde olduğundan özel hoca eşliğinde haftada iki gün birebir matematik dersi aldırıyorum. Ve bu imkanları sağlayabilmek için resmen eşimle çatıştım bunlardan az çok haberi var. Bu konuda yaşadığımız zorluğu görüyor ve sorumluluk hissetmesini bekliyorum ne yalan söyleyeyim. Bu konuda tecrübesi olan kızım ve benim açımdan bakan her iki kesimin yorumlarına ihtiyacım var. Şimdiden teşekkürler.
