- 27 Ocak 2024
- 27
- -17
- 3
- Konu Sahibi aysel28888
-
- #1
Kendisi sizi istememiş hala ne aklı kaçması? Hem evlisiniz hem bebeğiniz var. Saçma sapan düşüncelere kapılmayın kapılıyorsanız kocanızın yanına dönün. He yok ben bu adamla yapamam derseniz de boşanın öyleyse ama öbür tarafa ümit bağlamayın cinsel ilişki yaşadınız diye sizi istemeyen biri evlenip üzerine çocuk yapmış sizi mi isteyecek? Boş hayallere kapılmayınKızlar 1 bucuk sene önce evlendim. Hem sevdiğim hemde mantıklı buldugum bi evlilik yaptım. Ben izmirden istanbula atanınca orada tanıstık ve istanbulda yasamaya devam ettik. Eşimle sevgililik dÖnemimizde uzun bi ayrılığımız oldu. Tamamen bitti bi daha olmaz gözüyle bakıyordum. Fakat o zamanlar ayıptır söylemesi ben onunla ilk cinsel birlikteliğimi yasamıstım. Yne de bazı hoşuma gitmeyen sebeplerden dolayı ayrıldım. Eşimle sevgililiğimden önce aynı apartmanda oturduğum biriyle ilişkim vardı.Kendisi benim cocukluk aşkımdı. Artık evlilik için ailem baskı yapmaya basladıgında bari aşık oldugum biriyle olsun diye kendisiyle ben iletişime geçtim bir kaç ay cok da güzeldi hersey. Cok güzel günler gecirdim. Konu evliliğe gelince ben bilmesi gerekir diye daha önce biriyle beraber oldugumu söyledim ancak o bunu kabul edemiceğini söyledi ve ayrıldık.. bende buna cok üzüldüm ve ilk cinsel birlikteliği yasadığım kişiye yani kocama yöneldim. Birazda onunla evlenmem gerektiğine ikna etmeye calıstım kendimi. Sevdimde tekrardan kocamı yalan yok. Hem aynı meslektendik, içkisi-kumarı yok. Beni el üstünde tutar sağolsun. Biz evleneli 1 bucuk sene oldu. Bir tane bebeğimiz oldu iki aylık suan. Ben doğum izni nedeniyle izmire ailemin yanına yani o cocuğun oturdugu apartmana geldim bir aydır burda kalıyorum. Eşim görevi nedeniyle İstanbulda. Önceleri lohusalıktandır filan diye geciştirmeye calıstım ama yok değil benim aklım kalbim hislerim hepsi koşarak yine ona kaçtı. Düşünmeden duramıyorum. Sizde ne yapmalıyım. Küçücuk bebeğimde var suan bunları o uyurken yazıyorum. Yanlış bi evlilik mi yaptım diye düşünüyorum, pişman oluyorum. Sonra vicdan azabı cekiyorum böyle düşündüğm için.. onunla iletişime geçmek istiyorum hersey senin yüzünden böyle oldu demek istiyorum ama sonra eşime yanlış yapmıs olurum diye vazgeçiyorum. Lütfen yargılamadan bana akıl verin öneri de bulunun cok ihtiyacım var
Sana bekaretin kadar değer biçen adama aşıksan zaten kocandan ayrıl. Bakire olmadığın için seni terkeden adam boşanmış ve çocuklu halinle sirilsiklam aşık olur.Kızlar 1 bucuk sene önce evlendim. Hem sevdiğim hemde mantıklı buldugum bi evlilik yaptım. Ben izmirden istanbula atanınca orada tanıstık ve istanbulda yasamaya devam ettik. Eşimle sevgililik dÖnemimizde uzun bi ayrılığımız oldu. Tamamen bitti bi daha olmaz gözüyle bakıyordum. Fakat o zamanlar ayıptır söylemesi ben onunla ilk cinsel birlikteliğimi yasamıstım. Yne de bazı hoşuma gitmeyen sebeplerden dolayı ayrıldım. Eşimle sevgililiğimden önce aynı apartmanda oturduğum biriyle ilişkim vardı.Kendisi benim cocukluk aşkımdı. Artık evlilik için ailem baskı yapmaya basladıgında bari aşık oldugum biriyle olsun diye kendisiyle ben iletişime geçtim bir kaç ay cok da güzeldi hersey. Cok güzel günler gecirdim. Konu evliliğe gelince ben bilmesi gerekir diye daha önce biriyle beraber oldugumu söyledim ancak o bunu kabul edemiceğini söyledi ve ayrıldık.. bende buna cok üzüldüm ve ilk cinsel birlikteliği yasadığım kişiye yani kocama yöneldim. Birazda onunla evlenmem gerektiğine ikna etmeye calıstım kendimi. Sevdimde tekrardan kocamı yalan yok. Hem aynı meslektendik, içkisi-kumarı yok. Beni el üstünde tutar sağolsun. Biz evleneli 1 bucuk sene oldu. Bir tane bebeğimiz oldu iki aylık suan. Ben doğum izni nedeniyle izmire ailemin yanına yani o cocuğun oturdugu apartmana geldim bir aydır burda kalıyorum. Eşim görevi nedeniyle İstanbulda. Önceleri lohusalıktandır filan diye geciştirmeye calıstım ama yok değil benim aklım kalbim hislerim hepsi koşarak yine ona kaçtı. Düşünmeden duramıyorum. Sizde ne yapmalıyım. Küçücuk bebeğimde var suan bunları o uyurken yazıyorum. Yanlış bi evlilik mi yaptım diye düşünüyorum, pişman oluyorum. Sonra vicdan azabı cekiyorum böyle düşündüğm için.. onunla iletişime geçmek istiyorum hersey senin yüzünden böyle oldu demek istiyorum ama sonra eşime yanlış yapmıs olurum diye vazgeçiyorum. Lütfen yargılamadan bana akıl verin öneri de bulunun cok ihtiyacım var
2 aylik bebekle aklina aşna fisne nasil gelebiliyor yahu bir insanin, daha bismillah ne vucudunuz ne akliniz ne de hormonlariniz toplanabildi. Insanin kocasina bile gonlu kaymiyor lohusayken?Kızlar 1 bucuk sene önce evlendim. Hem sevdiğim hemde mantıklı buldugum bi evlilik yaptım. Ben izmirden istanbula atanınca orada tanıstık ve istanbulda yasamaya devam ettik. Eşimle sevgililik dÖnemimizde uzun bi ayrılığımız oldu. Tamamen bitti bi daha olmaz gözüyle bakıyordum. Fakat o zamanlar ayıptır söylemesi ben onunla ilk cinsel birlikteliğimi yasamıstım. Yne de bazı hoşuma gitmeyen sebeplerden dolayı ayrıldım. Eşimle sevgililiğimden önce aynı apartmanda oturduğum biriyle ilişkim vardı.Kendisi benim cocukluk aşkımdı. Artık evlilik için ailem baskı yapmaya basladıgında bari aşık oldugum biriyle olsun diye kendisiyle ben iletişime geçtim bir kaç ay cok da güzeldi hersey. Cok güzel günler gecirdim. Konu evliliğe gelince ben bilmesi gerekir diye daha önce biriyle beraber oldugumu söyledim ancak o bunu kabul edemiceğini söyledi ve ayrıldık.. bende buna cok üzüldüm ve ilk cinsel birlikteliği yasadığım kişiye yani kocama yöneldim. Birazda onunla evlenmem gerektiğine ikna etmeye calıstım kendimi. Sevdimde tekrardan kocamı yalan yok. Hem aynı meslektendik, içkisi-kumarı yok. Beni el üstünde tutar sağolsun. Biz evleneli 1 bucuk sene oldu. Bir tane bebeğimiz oldu iki aylık suan. Ben doğum izni nedeniyle izmire ailemin yanına yani o cocuğun oturdugu apartmana geldim bir aydır burda kalıyorum. Eşim görevi nedeniyle İstanbulda. Önceleri lohusalıktandır filan diye geciştirmeye calıstım ama yok değil benim aklım kalbim hislerim hepsi koşarak yine ona kaçtı. Düşünmeden duramıyorum. Sizde ne yapmalıyım. Küçücuk bebeğimde var suan bunları o uyurken yazıyorum. Yanlış bi evlilik mi yaptım diye düşünüyorum, pişman oluyorum. Sonra vicdan azabı cekiyorum böyle düşündüğm için.. onunla iletişime geçmek istiyorum hersey senin yüzünden böyle oldu demek istiyorum ama sonra eşime yanlış yapmıs olurum diye vazgeçiyorum. Lütfen yargılamadan bana akıl verin öneri de bulunun cok ihtiyacım var
Saçmalamayın. Şuan bunları düşünürken bile eşinize haksızlık ediyorsunuz zaten. Bebekten bahsetmiyorum bile.Kızlar 1 bucuk sene önce evlendim. Hem sevdiğim hemde mantıklı buldugum bi evlilik yaptım. Ben izmirden istanbula atanınca orada tanıstık ve istanbulda yasamaya devam ettik. Eşimle sevgililik dÖnemimizde uzun bi ayrılığımız oldu. Tamamen bitti bi daha olmaz gözüyle bakıyordum. Fakat o zamanlar ayıptır söylemesi ben onunla ilk cinsel birlikteliğimi yasamıstım. Yne de bazı hoşuma gitmeyen sebeplerden dolayı ayrıldım. Eşimle sevgililiğimden önce aynı apartmanda oturduğum biriyle ilişkim vardı.Kendisi benim cocukluk aşkımdı. Artık evlilik için ailem baskı yapmaya basladıgında bari aşık oldugum biriyle olsun diye kendisiyle ben iletişime geçtim bir kaç ay cok da güzeldi hersey. Cok güzel günler gecirdim. Konu evliliğe gelince ben bilmesi gerekir diye daha önce biriyle beraber oldugumu söyledim ancak o bunu kabul edemiceğini söyledi ve ayrıldık.. bende buna cok üzüldüm ve ilk cinsel birlikteliği yasadığım kişiye yani kocama yöneldim. Birazda onunla evlenmem gerektiğine ikna etmeye calıstım kendimi. Sevdimde tekrardan kocamı yalan yok. Hem aynı meslektendik, içkisi-kumarı yok. Beni el üstünde tutar sağolsun. Biz evleneli 1 bucuk sene oldu. Bir tane bebeğimiz oldu iki aylık suan. Ben doğum izni nedeniyle izmire ailemin yanına yani o cocuğun oturdugu apartmana geldim bir aydır burda kalıyorum. Eşim görevi nedeniyle İstanbulda. Önceleri lohusalıktandır filan diye geciştirmeye calıstım ama yok değil benim aklım kalbim hislerim hepsi koşarak yine ona kaçtı. Düşünmeden duramıyorum. Sizde ne yapmalıyım. Küçücuk bebeğimde var suan bunları o uyurken yazıyorum. Yanlış bi evlilik mi yaptım diye düşünüyorum, pişman oluyorum. Sonra vicdan azabı cekiyorum böyle düşündüğm için.. onunla iletişime geçmek istiyorum hersey senin yüzünden böyle oldu demek istiyorum ama sonra eşime yanlış yapmıs olurum diye vazgeçiyorum. Lütfen yargılamadan bana akıl verin öneri de bulunun cok ihtiyacım var
Sakın iletişim kurmayın yuvanız bozulmasın, eşinize haksızlık etmeyin. Empati kurmaya çalışın eşiniz aynısını size yapsa ne hissederdiniz? Ayrıca ailenizin evi o kişiyle aynı apartmanda mi orasını tam anlayamadım?Kızlar 1 bucuk sene önce evlendim. Hem sevdiğim hemde mantıklı buldugum bi evlilik yaptım. Ben izmirden istanbula atanınca orada tanıstık ve istanbulda yasamaya devam ettik. Eşimle sevgililik dÖnemimizde uzun bi ayrılığımız oldu. Tamamen bitti bi daha olmaz gözüyle bakıyordum. Fakat o zamanlar ayıptır söylemesi ben onunla ilk cinsel birlikteliğimi yasamıstım. Yne de bazı hoşuma gitmeyen sebeplerden dolayı ayrıldım. Eşimle sevgililiğimden önce aynı apartmanda oturduğum biriyle ilişkim vardı.Kendisi benim cocukluk aşkımdı. Artık evlilik için ailem baskı yapmaya basladıgında bari aşık oldugum biriyle olsun diye kendisiyle ben iletişime geçtim bir kaç ay cok da güzeldi hersey. Cok güzel günler gecirdim. Konu evliliğe gelince ben bilmesi gerekir diye daha önce biriyle beraber oldugumu söyledim ancak o bunu kabul edemiceğini söyledi ve ayrıldık.. bende buna cok üzüldüm ve ilk cinsel birlikteliği yasadığım kişiye yani kocama yöneldim. Birazda onunla evlenmem gerektiğine ikna etmeye calıstım kendimi. Sevdimde tekrardan kocamı yalan yok. Hem aynı meslektendik, içkisi-kumarı yok. Beni el üstünde tutar sağolsun. Biz evleneli 1 bucuk sene oldu. Bir tane bebeğimiz oldu iki aylık suan. Ben doğum izni nedeniyle izmire ailemin yanına yani o cocuğun oturdugu apartmana geldim bir aydır burda kalıyorum. Eşim görevi nedeniyle İstanbulda. Önceleri lohusalıktandır filan diye geciştirmeye calıstım ama yok değil benim aklım kalbim hislerim hepsi koşarak yine ona kaçtı. Düşünmeden duramıyorum. Sizde ne yapmalıyım. Küçücuk bebeğimde var suan bunları o uyurken yazıyorum. Yanlış bi evlilik mi yaptım diye düşünüyorum, pişman oluyorum. Sonra vicdan azabı cekiyorum böyle düşündüğm için.. onunla iletişime geçmek istiyorum hersey senin yüzünden böyle oldu demek istiyorum ama sonra eşime yanlış yapmıs olurum diye vazgeçiyorum. Lütfen yargılamadan bana akıl verin öneri de bulunun cok ihtiyacım var
Hormonların bozulmuş lohusalıktan, silkelen kendine gel. Bebek de 2 aylık olmuş zaten, evine kocanın yanına dön, aklın başına gelmeden de aileni ziyarete gitme. Ne yapacaksın bebeğini alıp eski sevgiline mi koşacaksın, bakire değilsin diye arkasını dönen adam bebekle görünce insafa mı gelecek. Amacın ne? Mutsuzsan hata sende zaten, biri olmadı bari öbürü olsun diye dönmeyecektin diğerine. Geçmiş olsunKızlar 1 bucuk sene önce evlendim. Hem sevdiğim hemde mantıklı buldugum bi evlilik yaptım. Ben izmirden istanbula atanınca orada tanıstık ve istanbulda yasamaya devam ettik. Eşimle sevgililik dÖnemimizde uzun bi ayrılığımız oldu. Tamamen bitti bi daha olmaz gözüyle bakıyordum. Fakat o zamanlar ayıptır söylemesi ben onunla ilk cinsel birlikteliğimi yasamıstım. Yne de bazı hoşuma gitmeyen sebeplerden dolayı ayrıldım. Eşimle sevgililiğimden önce aynı apartmanda oturduğum biriyle ilişkim vardı.Kendisi benim cocukluk aşkımdı. Artık evlilik için ailem baskı yapmaya basladıgında bari aşık oldugum biriyle olsun diye kendisiyle ben iletişime geçtim bir kaç ay cok da güzeldi hersey. Cok güzel günler gecirdim. Konu evliliğe gelince ben bilmesi gerekir diye daha önce biriyle beraber oldugumu söyledim ancak o bunu kabul edemiceğini söyledi ve ayrıldık.. bende buna cok üzüldüm ve ilk cinsel birlikteliği yasadığım kişiye yani kocama yöneldim. Birazda onunla evlenmem gerektiğine ikna etmeye calıstım kendimi. Sevdimde tekrardan kocamı yalan yok. Hem aynı meslektendik, içkisi-kumarı yok. Beni el üstünde tutar sağolsun. Biz evleneli 1 bucuk sene oldu. Bir tane bebeğimiz oldu iki aylık suan. Ben doğum izni nedeniyle izmire ailemin yanına yani o cocuğun oturdugu apartmana geldim bir aydır burda kalıyorum. Eşim görevi nedeniyle İstanbulda. Önceleri lohusalıktandır filan diye geciştirmeye calıstım ama yok değil benim aklım kalbim hislerim hepsi koşarak yine ona kaçtı. Düşünmeden duramıyorum. Sizde ne yapmalıyım. Küçücuk bebeğimde var suan bunları o uyurken yazıyorum. Yanlış bi evlilik mi yaptım diye düşünüyorum, pişman oluyorum. Sonra vicdan azabı cekiyorum böyle düşündüğm için.. onunla iletişime geçmek istiyorum hersey senin yüzünden böyle oldu demek istiyorum ama sonra eşime yanlış yapmıs olurum diye vazgeçiyorum. Lütfen yargılamadan bana akıl verin öneri de bulunun cok ihtiyacım var
Nasıl böyle şeyler düşünebiliyorsunuz. Kendinizi bir eşinizin yerine koyunsana nasıl hissederdiniz. Ve daha el kadar bebeniz var. Bu yaptığınız hem eşinize hem bebeğinize ayıptır.Kızlar 1 bucuk sene önce evlendim. Hem sevdiğim hemde mantıklı buldugum bi evlilik yaptım. Ben izmirden istanbula atanınca orada tanıstık ve istanbulda yasamaya devam ettik. Eşimle sevgililik dÖnemimizde uzun bi ayrılığımız oldu. Tamamen bitti bi daha olmaz gözüyle bakıyordum. Fakat o zamanlar ayıptır söylemesi ben onunla ilk cinsel birlikteliğimi yasamıstım. Yne de bazı hoşuma gitmeyen sebeplerden dolayı ayrıldım. Eşimle sevgililiğimden önce aynı apartmanda oturduğum biriyle ilişkim vardı.Kendisi benim cocukluk aşkımdı. Artık evlilik için ailem baskı yapmaya basladıgında bari aşık oldugum biriyle olsun diye kendisiyle ben iletişime geçtim bir kaç ay cok da güzeldi hersey. Cok güzel günler gecirdim. Konu evliliğe gelince ben bilmesi gerekir diye daha önce biriyle beraber oldugumu söyledim ancak o bunu kabul edemiceğini söyledi ve ayrıldık.. bende buna cok üzüldüm ve ilk cinsel birlikteliği yasadığım kişiye yani kocama yöneldim. Birazda onunla evlenmem gerektiğine ikna etmeye calıstım kendimi. Sevdimde tekrardan kocamı yalan yok. Hem aynı meslektendik, içkisi-kumarı yok. Beni el üstünde tutar sağolsun. Biz evleneli 1 bucuk sene oldu. Bir tane bebeğimiz oldu iki aylık suan. Ben doğum izni nedeniyle izmire ailemin yanına yani o cocuğun oturdugu apartmana geldim bir aydır burda kalıyorum. Eşim görevi nedeniyle İstanbulda. Önceleri lohusalıktandır filan diye geciştirmeye calıstım ama yok değil benim aklım kalbim hislerim hepsi koşarak yine ona kaçtı. Düşünmeden duramıyorum. Sizde ne yapmalıyım. Küçücuk bebeğimde var suan bunları o uyurken yazıyorum. Yanlış bi evlilik mi yaptım diye düşünüyorum, pişman oluyorum. Sonra vicdan azabı cekiyorum böyle düşündüğm için.. onunla iletişime geçmek istiyorum hersey senin yüzünden böyle oldu demek istiyorum ama sonra eşime yanlış yapmıs olurum diye vazgeçiyorum. Lütfen yargılamadan bana akıl verin öneri de bulunun cok ihtiyacım va
Kendine gel, kucağında bebeğine bakacağın yerde aklın fikrinde ne var senin? Her gördüğüne gönlün kayacak ise işin var seninKızlar 1 bucuk sene önce evlendim. Hem sevdiğim hemde mantıklı buldugum bi evlilik yaptım. Ben izmirden istanbula atanınca orada tanıstık ve istanbulda yasamaya devam ettik. Eşimle sevgililik dÖnemimizde uzun bi ayrılığımız oldu. Tamamen bitti bi daha olmaz gözüyle bakıyordum. Fakat o zamanlar ayıptır söylemesi ben onunla ilk cinsel birlikteliğimi yasamıstım. Yne de bazı hoşuma gitmeyen sebeplerden dolayı ayrıldım. Eşimle sevgililiğimden önce aynı apartmanda oturduğum biriyle ilişkim vardı.Kendisi benim cocukluk aşkımdı. Artık evlilik için ailem baskı yapmaya basladıgında bari aşık oldugum biriyle olsun diye kendisiyle ben iletişime geçtim bir kaç ay cok da güzeldi hersey. Cok güzel günler gecirdim. Konu evliliğe gelince ben bilmesi gerekir diye daha önce biriyle beraber oldugumu söyledim ancak o bunu kabul edemiceğini söyledi ve ayrıldık.. bende buna cok üzüldüm ve ilk cinsel birlikteliği yasadığım kişiye yani kocama yöneldim. Birazda onunla evlenmem gerektiğine ikna etmeye calıstım kendimi. Sevdimde tekrardan kocamı yalan yok. Hem aynı meslektendik, içkisi-kumarı yok. Beni el üstünde tutar sağolsun. Biz evleneli 1 bucuk sene oldu. Bir tane bebeğimiz oldu iki aylık suan. Ben doğum izni nedeniyle izmire ailemin yanına yani o cocuğun oturdugu apartmana geldim bir aydır burda kalıyorum. Eşim görevi nedeniyle İstanbulda. Önceleri lohusalıktandır filan diye geciştirmeye calıstım ama yok değil benim aklım kalbim hislerim hepsi koşarak yine ona kaçtı. Düşünmeden duramıyorum. Sizde ne yapmalıyım. Küçücuk bebeğimde var suan bunları o uyurken yazıyorum. Yanlış bi evlilik mi yaptım diye düşünüyorum, pişman oluyorum. Sonra vicdan azabı cekiyorum böyle düşündüğm için.. onunla iletişime geçmek istiyorum hersey senin yüzünden böyle oldu demek istiyorum ama sonra eşime yanlış yapmıs olurum diye vazgeçiyorum. Lütfen yargılamadan bana akıl verin öneri de bulunun cok ihtiyacım var
Kızlar 1 bucuk sene önce evlendim. Hem sevdiğim hemde mantıklı buldugum bi evlilik yaptım. Ben izmirden istanbula atanınca orada tanıstık ve istanbulda yasamaya devam ettik. Eşimle sevgililik dÖnemimizde uzun bi ayrılığımız oldu. Tamamen bitti bi daha olmaz gözüyle bakıyordum. Fakat o zamanlar ayıptır söylemesi ben onunla ilk cinsel birlikteliğimi yasamıstım. Yne de bazı hoşuma gitmeyen sebeplerden dolayı ayrıldım. Eşimle sevgililiğimden önce aynı apartmanda oturduğum biriyle ilişkim vardı.Kendisi benim cocukluk aşkımdı. Artık evlilik için ailem baskı yapmaya basladıgında bari aşık oldugum biriyle olsun diye kendisiyle ben iletişime geçtim bir kaç ay cok da güzeldi hersey. Cok güzel günler gecirdim. Konu evliliğe gelince ben bilmesi gerekir diye daha önce biriyle beraber oldugumu söyledim ancak o bunu kabul edemiceğini söyledi ve ayrıldık.. bende buna cok üzüldüm ve ilk cinsel birlikteliği yasadığım kişiye yani kocama yöneldim. Birazda onunla evlenmem gerektiğine ikna etmeye calıstım kendimi. Sevdimde tekrardan kocamı yalan yok. Hem aynı meslektendik, içkisi-kumarı yok. Beni el üstünde tutar sağolsun. Biz evleneli 1 bucuk sene oldu. Bir tane bebeğimiz oldu iki aylık suan. Ben doğum izni nedeniyle izmire ailemin yanına yani o cocuğun oturdugu apartmana geldim bir aydır burda kalıyorum. Eşim görevi nedeniyle İstanbulda. Önceleri lohusalıktandır filan diye geciştirmeye calıstım ama yok değil benim aklım kalbim hislerim hepsi koşarak yine ona kaçtı. Düşünmeden duramıyorum. Sizde ne yapmalıyım. Küçücuk bebeğimde var suan bunları o uyurken yazıyorum. Yanlış bi evlilik mi yaptım diye düşünüyorum, pişman oluyorum. Sonra vicdan azabı cekiyorum böyle düşündüğm için.. onunla iletişime geçmek istiyorum hersey senin yüzünden böyle oldu demek istiyorum ama sonra eşime yanlış yapmıs olurum diye vazgeçiyorum. Lütfen yargılamadan bana akıl verin öneri de bulunun cok
lohusalıktandır umarımKızlar 1 bucuk sene önce evlendim. Hem sevdiğim hemde mantıklı buldugum bi evlilik yaptım. Ben izmirden istanbula atanınca orada tanıstık ve istanbulda yasamaya devam ettik. Eşimle sevgililik dÖnemimizde uzun bi ayrılığımız oldu. Tamamen bitti bi daha olmaz gözüyle bakıyordum. Fakat o zamanlar ayıptır söylemesi ben onunla ilk cinsel birlikteliğimi yasamıstım. Yne de bazı hoşuma gitmeyen sebeplerden dolayı ayrıldım. Eşimle sevgililiğimden önce aynı apartmanda oturduğum biriyle ilişkim vardı.Kendisi benim cocukluk aşkımdı. Artık evlilik için ailem baskı yapmaya basladıgında bari aşık oldugum biriyle olsun diye kendisiyle ben iletişime geçtim bir kaç ay cok da güzeldi hersey. Cok güzel günler gecirdim. Konu evliliğe gelince ben bilmesi gerekir diye daha önce biriyle beraber oldugumu söyledim ancak o bunu kabul edemiceğini söyledi ve ayrıldık.. bende buna cok üzüldüm ve ilk cinsel birlikteliği yasadığım kişiye yani kocama yöneldim. Birazda onunla evlenmem gerektiğine ikna etmeye calıstım kendimi. Sevdimde tekrardan kocamı yalan yok. Hem aynı meslektendik, içkisi-kumarı yok. Beni el üstünde tutar sağolsun. Biz evleneli 1 bucuk sene oldu. Bir tane bebeğimiz oldu iki aylık suan. Ben doğum izni nedeniyle izmire ailemin yanına yani o cocuğun oturdugu apartmana geldim bir aydır burda kalıyorum. Eşim görevi nedeniyle İstanbulda. Önceleri lohusalıktandır filan diye geciştirmeye calıstım ama yok değil benim aklım kalbim hislerim hepsi koşarak yine ona kaçtı. Düşünmeden duramıyorum. Sizde ne yapmalıyım. Küçücuk bebeğimde var suan bunları o uyurken yazıyorum. Yanlış bi evlilik mi yaptım diye düşünüyorum, pişman oluyorum. Sonra vicdan azabı cekiyorum böyle düşündüğm için.. onunla iletişime geçmek istiyorum hersey senin yüzünden böyle oldu demek istiyorum ama sonra eşime yanlış yapmıs olurum diye vazgeçiyorum. Lütfen yargılamadan bana akıl verin öneri de bulunun cok ihtiyacım var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?