5 yıllık evliyim 2,5 yaşında bir kızım var.eşim benden 7 yaş büyük. severek evlendik. ama evlendikten sonra anladımki eşimle biz bir elmanın iki yarısı değiliz. anti romantik dışarı çıkmaz eğlenmeyi sevmez kendine bakmaz sıkıcı biri olup çıktı.ben ise tam tersi neşe dolu bir insanım. aramızda aşk yok hissediyorum.sadece 5 yılın alışılmışlığı bir de kızım var.derken binaya bir gün biri taşındı başlarda merhaba merhabaydık fakat onu tanımaya başladıkça anladımki benim diğer yarım yok güleç esprili yakışıklı bana aşırı değer veren hediyeler alan beni eşimden 50 kat daha fazla önemseyen ve seven biri...oda evli ve bir çocuğu var.ben eşimle nasılsam oda eşiyle öyle yanlış bir seçim ve sıkıcı bir hayat. biz birbirimizi bulduk ama geç bulduk.her an her saniye onu düşünüyorum telefon üzerinden konuşuyor mesajlaşıyoruz. bizim başka bir ile gitme durumumuz var. gitme seninle bir hayata başlayalım ben hazırım diyecek kadarda cesaretli ve beni çok seven biri. boşanmak istiyorum fakat çocuk var ve eşimle çok büyük bir sorunumuz yok ama evliliğimde mutluda asla değilim. evlilikte mutlu olmadanda eşimle ömrümün sonuna kadar sıkıcı bir hayatı nasıl geçirebilirim bilemiyorum. bazı kişilere biraz geç kalmak bizim suçumuzmu.çok kararsızım. fikirlerinizi bekliyorum.