- 8 Nisan 2025
- 25
- 6
- 1
- Konu Sahibi yasminkokusu
-
- #1
merhaba arkadaşlar,
buraya bir çok kez gelip konuları okurdum, yorumlar farklı fikirler okurdum. Şimdi kendim için açtım belki de yazıya döküp rahatlamaya ihtiyacım var. Belki de hiç tanımadığım arkadaşların fikirlerine.
4 senelik evliyim bir çocuğum var. Evliliğimin başından beri frekansımızı tutturamadık eşimle, hep bir soğuk hep suratsız. Bazen mutlu çok iyi sonra bir bakıyorum bir şeyler olmuş bozuk. Sorarım bir şey yok normalim derdi. Hala öyle der. ya da işten güçten der. Bende hep bunda şikayet ederdim niye evlendin zorla mı evlendin canım cicim aylarında eğlenmemiz gerekirken saçma sapan şeyler yaşadık. Ama nasıl düşkünüm ve seviyorum inanamazsınız, gözünün içine bakardım. Annesi de çok mudahil oldu evliliğimize. Ordan gelip bana kurulurdu anlıyordum. İşten eve gelirken çok gerilirdim yine suratı asık göreceğim diye. Evde yan yana yabancı gibi geçiyorduk. Ama onsuz da yapamıyordum. Sinirlenince bağırır çağırır nefret kusar resmen bana bakışlarında doğru düzgün aşk sevgi göremedim hiç. Güzel sözler söyle, İlgi göster diye diye yapardı öyle şeyleri. Tatilleri ben isterdim zoraki gelirdi sanki. Kafasını dinlemek yanız kalmak içmek ister.
Benim her istediğim olurdu ama ben olanlarla mutlu olamazdım ben zaten alırım yaparım istediğimi. Ben eş istiyorum her anımda sıkıntımda hamileliğimde lohusalığımda yanımda olsun destek olsun istedim ama en ufak üzüntümde şikayetimde daha çok hiddetlenir asla anlamak istemez dinlemez öfkelenir hamileliğini kullanma çocuğu kullanma der. Bir kere duymamışımdır sorun ne anlat konuşalım çözelim veya ne bileyim bunları dert etme deyip sarılmasını. Ben ağlarken koşarak uzaklaşır. Bazen azcık nazlanmak isterdim katiyen buna müsade etmezdi. Sanki erkek benim. Kadınlığımı hissetmek istiyorum. Sorunlar hep bu suratsızlık ve ilgisizlikten ileri geldi. Aramaz gün içinde bir hal hatır sormaz. Bende çalışıyorum. Gün içinde bazen arasın istiyorum. Ama tahmin edersiniz ki kim arıyor hep ?
Araba kullanırken yavaş kullan derim daha çok hızlanır. Ben ne dersem tersine yapmaya yemin etmiş gibi. Ailemin yanında beş karış surat oturur. Bazen eserse mutlu olur. İşine geldiği gibi. Bende artık yavaş yavaş geri çekilmeye başladım ama sanki ben bıraksam bu evlilik bitecekmiş gibi. Ben tutuyormuşum gibi. korku var. Cesaret yok.
buraya bir çok kez gelip konuları okurdum, yorumlar farklı fikirler okurdum. Şimdi kendim için açtım belki de yazıya döküp rahatlamaya ihtiyacım var. Belki de hiç tanımadığım arkadaşların fikirlerine.
4 senelik evliyim bir çocuğum var. Evliliğimin başından beri frekansımızı tutturamadık eşimle, hep bir soğuk hep suratsız. Bazen mutlu çok iyi sonra bir bakıyorum bir şeyler olmuş bozuk. Sorarım bir şey yok normalim derdi. Hala öyle der. ya da işten güçten der. Bende hep bunda şikayet ederdim niye evlendin zorla mı evlendin canım cicim aylarında eğlenmemiz gerekirken saçma sapan şeyler yaşadık. Ama nasıl düşkünüm ve seviyorum inanamazsınız, gözünün içine bakardım. Annesi de çok mudahil oldu evliliğimize. Ordan gelip bana kurulurdu anlıyordum. İşten eve gelirken çok gerilirdim yine suratı asık göreceğim diye. Evde yan yana yabancı gibi geçiyorduk. Ama onsuz da yapamıyordum. Sinirlenince bağırır çağırır nefret kusar resmen bana bakışlarında doğru düzgün aşk sevgi göremedim hiç. Güzel sözler söyle, İlgi göster diye diye yapardı öyle şeyleri. Tatilleri ben isterdim zoraki gelirdi sanki. Kafasını dinlemek yanız kalmak içmek ister.
Benim her istediğim olurdu ama ben olanlarla mutlu olamazdım ben zaten alırım yaparım istediğimi. Ben eş istiyorum her anımda sıkıntımda hamileliğimde lohusalığımda yanımda olsun destek olsun istedim ama en ufak üzüntümde şikayetimde daha çok hiddetlenir asla anlamak istemez dinlemez öfkelenir hamileliğini kullanma çocuğu kullanma der. Bir kere duymamışımdır sorun ne anlat konuşalım çözelim veya ne bileyim bunları dert etme deyip sarılmasını. Ben ağlarken koşarak uzaklaşır. Bazen azcık nazlanmak isterdim katiyen buna müsade etmezdi. Sanki erkek benim. Kadınlığımı hissetmek istiyorum. Sorunlar hep bu suratsızlık ve ilgisizlikten ileri geldi. Aramaz gün içinde bir hal hatır sormaz. Bende çalışıyorum. Gün içinde bazen arasın istiyorum. Ama tahmin edersiniz ki kim arıyor hep ?
Araba kullanırken yavaş kullan derim daha çok hızlanır. Ben ne dersem tersine yapmaya yemin etmiş gibi. Ailemin yanında beş karış surat oturur. Bazen eserse mutlu olur. İşine geldiği gibi. Bende artık yavaş yavaş geri çekilmeye başladım ama sanki ben bıraksam bu evlilik bitecekmiş gibi. Ben tutuyormuşum gibi. korku var. Cesaret yok.