• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlilik yıldönümüne 2 gün kala...bir nevi iç dökme..

eşim bana böyle böyle yaptı diye asla kapıma gelme.şimdi gidemiyorum anlatamıyorum bile

Çalışsn bir insansın ailenin evine dönmek zorunda değilsin. Gidemiyorum diyorsun da cocuk olunca daha mı rahat gidebileceksin ya da ortada hiç bir sebep yokken ki olsa da farketmez seni tekme tokat döven birinden çocuk mu yapacaksın? Gerci oyle görünüyor
 
Çok şey yazılabilir ama ihtiyacın olan tek şey cesaret bence. Benzer bir ailede büyümüşsün ve sihirli bir değnek ile herşeyin değişmeyeceğini çok net biliyorsun. Eşin psikolojik olarak tedavi olması gerekli gibi duruyor ama bunu da kabul eder mi bilinmez. Dolayısıyla işi gücü olan bir kadın olarak yapman gereken cesaretini toplamak ve huzur dolu bir hayatı tek başına da sağlayabileceğine inanman.
Anne olmak isteyen bir kadın olarak bence şunu düşün, dünyaya getireceğim evladının şiddet dolu bir evde büyümesini ister misin? Babasının kendine mukayyet olamadığı her seferde onu tokatlamasını veya onun gözü önünde sana bunu yapmasını kabul edemezsin değil mi? Geç olmadan sirkelenmeli, kendine güvenmeli ve anneni onu bunu değil kendini düşünerek geleceğin için en doğru kararı vermelisin.
 
Seni çok iyi anlıyorum. Çocuk istemek,olmaması ,düşük yapmak bu tarz şeyler evliliği catirdatiyor malesef. Eşini de anlıyorum sebep o olduğu için suc bastırma piskilojisine girmiş ,muhtemelen sizin onu bebeğiniz olmuyor diye terkedeceginizi düşünüyor ve bu yüzden kendine karşı olan sinirini senden çıkarıyor. Psikolog iyi olur.

Problem erkekte olunca hırçınlaşabiliyolar. Biraz daha süründürüp sonra sakince her evlilikte bebek olması gerekmediğini, son çare tüp bebek deneyebileceginizi ,ama önce problemi bulmanız gerektiğini anlatın.
Ha bide Prof.Dr Kaan aydos erkek infertilitesinde bir numara ona ikna edin tatlı dille
Edit: tekme tokat varmış bence de boşayin gitsin , ben kavha sırasında kolunuzu sert tuttu morardı sandım. Kusura bakmayin
 
Son düzenleme:
Konunuzu okuyup cevap veremeden geçemedim. Evli olduğunuz kişiyi siz sectiniz evliliğinizi devam ettirmek ya da bitirmek sizin iradenizde hayatinizi gonlunuzce yasayabilir sekillendirebilirsiniz ancak anne babanizi secemediniz degistiremezsiniz. Sahip olmayi dilediginiz bebeği boylesi bir babaya mahkum etmeyin inanin eger tercih etmeye sansi olsa boyle bir şahsi seçmez.
 
Herşeyden önce şiddetin her türlüsüne hayır eşinizin öfke kontrolü tedavisi alması şart evlenseniz de boşansanız da. İkincisi eşinizle sorunlarınız varken çocuk deyip durmayın önce sorunları çözün şiddet uygulayan adam yarın çocuğunuza vurunca ben ne yaptım demeyin. Üçüncüsü benim de eşimin sperm sorunu var ve teste gittiğinde o kadar üzülüyor o kadar psikolojisi bozuluyor ki ona her seferinde canın istemiyorsa teste gitme çocuksuz olalım ama mutsuz olmayalım diyorum. Erkek bu zoruna gidiyor ben öyle şu gün randevu aldım gidelim diyemem eşime alınır gücenir diye, ki benim eşim daha anlayışlı sanıyorum. Allah yardımcınız olsun.
 
merhaba kızlar,
2 gündür yazıp yazmamak konusunda çok kararsızdım.çevremde de kimseye söyleyemediğim anlatamadığım için buraya yazmaya karar verdim.
bugün evliliğimizin 3.yıl dönümü.2 gün önce saçma sapan bir sebepten ne yazık ki eşimden şiddet gördüm. istememize rağmen evlendiğimiz günden beri çocuğumuz olmuyor,sonrasında doktor kontrolünde öğrendik ki,eşimin değerlerinde düşüklük varmış.tam 2 yıldır ot,çöp,vitamin ıvır zıvır ne duyduysak yapmaya çalıştık.doktora gitmekten hep birşeyleri bahane edip kaçtı.ama sperm testi sadece 1 kere yaptırdık.ben de geçen hafta eşime bu hafta için doktordan randevu alacağımı,ona göre iş yerinden iznimi ayarlayacağımı ve artık gitmemizin zamanı geldiğini söyledim.yine beni geçiştirdi.ben muhasebe müdürüyüm ve meslektaşlarım bilirki özellikle perşembe,cuma ve pazartesi günlerimiz yoğun geçer.bu sebeple istediğim doktordaki randevuyu çarşambaya aldım,iş yerimi de ayarladım,eşime de bir gün önce dedim böyle böyle yarın gidiyoruz,hem sperm testi verebilmek için de en uygun zamanımız.(3-4 günlük cinsel perhiz).tabi yine ıvır zıvır birsürü şey saydı,pazartesi al izin gidelim bilmem ne bir sürü bahane saydı kısaca.yine sesimi çıkarmadım.4-12 vardiyasında olduğundan o geldiğinde uyumuştum.sabah beni işe gitmem için uyandırdı ben de izin aldım gitmicek miyiz dedim yaa uff bilge kes yat uyu filan dedi döndü uyudu.benim moralim bozuldu yüzüm düştü tabi.uykudan uyandı bi de bana sormaz mı tekrar sen neden işe gitmedin diye.ben de dedim sana söylemiştim izin aldım ama senin canın g,tmek istemediğinden iznim boşa çıktı diye vayy efendim demez olaydım,başladı avazı çıktığı kadar bağırmaya sen bana emrivaki yapamazsın,gitmiyorum gitmicem,sen kimsin daha neler neler etrafı dağıttı,eline ne geçtiyse attı,tabi bunun yanında bayağı da vurdu,dedim sen neyapıyosun ben ne dedim ne yaptım sana ,ben öyle dedikçe daha çok sinirlendi vurmaya devam etti.kollarım mos mor.sonra bastı işe gitti.gece geldiğinde ben oturma odasında uyuyordum,geldi beni uyandırmaya çalışıyor,kalk ne olur yatağına yat ,özür dilerim bilmem ne.. tabiki gitmedim.utanmadan gelmiş özür diliyor.ne yani bu kadar basit mi ,ben gitmeyince o da salonda yatmış vicdan azabi çekiyor şuan muhtemelen,yanıma yanaşamıyor,o günden beri salonda yatıyor.
ne yapıp yapmamak konusunda kararsız kaldım,evet bu ilk değil ne yazık ki eşim sinirlerine hakim olamayınca bana vuruyor ya da evdeki eşyalara zarar veriyor.,daha önce 2 kez de aynısını yapmıştı.televizyon kırıldı,evdeki kapılar kırıldı vs.ve en büyük hata benim affettim.eminim yazılanları okuduktan sonra bir çoğunuz boşan diyecek,yapamıyorum,gidemiyorum,annem eşimi hiç istemedi evlenirken hiç hem de hiç.böyle zamanlarda aklıma geliyor,kadının varmış bir bildiği diyorum.ve bana da demişti ki gidiyorsan herşeyi göze al da git,eşim bana böyle böyle yaptı diye asla kapıma gelme.şimdi gidemiyorum anlatamıyorum bile bişey,herkes beni mutlu mesut sanıyor,anlıcaklar diye ödüm kopuyor.
evet başta da dediğim gibi bugün evlilik yıldönümüm,hatta yarın da doğumgünüm.ve yaşadıklarıma bakın..şimdi eminim bugün yarın kendini affettirmek için bişeyler yapmaya çalışacak.ama bu kez farklı içim soğudu resmen,yüzünü görmeye katlanamıyorum.ben bunu hakedecek ne yaptım..affetmiyeceğim,affetmemeliyim..Şu mübarek saatlerde Rabbim e sığınıyorum,bir çıkar yol lütfen..
kimseye anlatamadığımdan buraya yazmak istedim.Allah sonumuzu hayr etsin..

Esiniz dengesiz ama sizde tuhaflasmissiniz. Cocuktan once esinizin tedavi gormesi gerekm deli misiniz? Siddet uygulayan birinden cocuk istiyosunuz. Buna ragmen esinizin vicdan yapip salonda yatmasi uzuyo sizi. Saka gibisiniz gercekten
 
Böyle bir evliliğe,böyle bir adama! nasil çocuk vermeyi düşünüyorsunuz? Bunu o masum yavruya yapma hakkını kendinizde nasıl görüyorsunuz? Lütfen kendinize gelin, çalışan, ayakları üstünde duran bir bayansiniz ve üstelik anneniz de bizzat hu durumu yaşayip çekmiş. Neden sizi anlayıp arkanizda durmasın ki? Anneler hic evkadina kiyar mi? Hem sizin arkanizda birisinin durmasina gerek yok, beni doven bir adamla hayatımi curutecegime isterse tek başıma sürünerek öleyim daha iyi
 
Ya lutfen artik ezdirmeyin kendinizi
Hakkinizda hayirlisi olsun ama el ne der anam babam ne der korkusuyla b.ktan bi evliligi kendinize reva gormeyin
 
Erkekler bu konuda çok daha fazla hassas ,bizimde olmadı çok uzun süre ,hiç bir sorun yoktu üstelik.. ona rağmen ben aileside dahil herkese sorun olduğunu benden kaynaklandığını soyletmistim. Olmuyor demekten sorun esimde demek konuyu daha kestirip atmaya yarıyordu .. şiddete gelince sebeb ne olursa olsun hiç bir canlı sırf kendisinden güçlü diye dövülmesi hak etmiyor.. şans verip vermemek tamamen kişinin kendisine bağlı .. ben bitirmedigim için çok mutluyum iyiki şans vermişim diyorum ,inşallah herşey yoluna girer düzelir .. bebek için girişimi rafa kaldırın ,her şey çocuk değil eş diğer yarimiz hayat arkadaşımız önce biz olalım sonra bebeğimiz olsun .. biz öyle yaptık herşey çok güzel oldu Rabbime şükürler olsun dualarım sizinle
 
Mrb..esiniz sizi ara ara uzmeye eminim devam edicektir..her ne olursa olsun kim ne derse desin bu senin acilarin uzuntulerin mutsuzlugun yasadiklarini icine ata ata nereye kadar ...olmaz olmaz kesinlikle..cocugu olamayan kendinde sorun olan erkekler genelde bu tarz sert erkek karakterine burunuyorlar..erkekliklerini ispatlama cabasi..daha fazla yipratma kendini ..ailenlede konus..onlar anne baba canimizz ..ne derse desinler hep affederler ..kiyamazlar..eloglu oyle degil acimiyor..gencligini guzelligini hic haketmicek birisi icin bitirmemelisin...hemen bosanmasanda bir sure ayri yasamalisiniz..sen duygusal romantik sevgi dolu affedici guzel bir eşsin ama esin cok bencil kaba seni haketmiyor.bir tokati bile ben kaldiramam ..sen nasil dayanabiliyorsun..eve benzin doker arkama bakmadan ceker giderim beni dovse yemin ederim..uzme kendini dik dur.gecmis olsun canim..
 
Asla ve asla cocuk yapma. Cocuk olmamasinda da bir hayir varmis demek ki. Isin varmis. Annenlere donmeden kendin duzen kuramaz misin? Cunku o el bir kere kalkti mi bir daha inmez diyecektim ki bu ilk degilmis zaten. Bu hep boyle olacak. Siddet uygulayip uygulayip ozur dileyecek. Bir sure sonra ozur de dilemeyecek. Daha fazla degismeyecek bu adamla omur tuketmektense bosanmak daha mantikli. Digeri kendinize zulum cunku.
Ben de annemlerin istemedigi biriyle evlendim. Onlar da bana sen istedin bunu demislerdi. Bosandim bagirlarina bastilar. Annen oyle demis olsa da anne yuregi bu, seni tekrar bagrina basar merak etme.
 
merhaba kızlar,
2 gündür yazıp yazmamak konusunda çok kararsızdım.çevremde de kimseye söyleyemediğim anlatamadığım için buraya yazmaya karar verdim.
bugün evliliğimizin 3.yıl dönümü.2 gün önce saçma sapan bir sebepten ne yazık ki eşimden şiddet gördüm. istememize rağmen evlendiğimiz günden beri çocuğumuz olmuyor,sonrasında doktor kontrolünde öğrendik ki,eşimin değerlerinde düşüklük varmış.tam 2 yıldır ot,çöp,vitamin ıvır zıvır ne duyduysak yapmaya çalıştık.doktora gitmekten hep birşeyleri bahane edip kaçtı.ama sperm testi sadece 1 kere yaptırdık.ben de geçen hafta eşime bu hafta için doktordan randevu alacağımı,ona göre iş yerinden iznimi ayarlayacağımı ve artık gitmemizin zamanı geldiğini söyledim.yine beni geçiştirdi.ben muhasebe müdürüyüm ve meslektaşlarım bilirki özellikle perşembe,cuma ve pazartesi günlerimiz yoğun geçer.bu sebeple istediğim doktordaki randevuyu çarşambaya aldım,iş yerimi de ayarladım,eşime de bir gün önce dedim böyle böyle yarın gidiyoruz,hem sperm testi verebilmek için de en uygun zamanımız.(3-4 günlük cinsel perhiz).tabi yine ıvır zıvır birsürü şey saydı,pazartesi al izin gidelim bilmem ne bir sürü bahane saydı kısaca.yine sesimi çıkarmadım.4-12 vardiyasında olduğundan o geldiğinde uyumuştum.sabah beni işe gitmem için uyandırdı ben de izin aldım gitmicek miyiz dedim yaa uff bilge kes yat uyu filan dedi döndü uyudu.benim moralim bozuldu yüzüm düştü tabi.uykudan uyandı bi de bana sormaz mı tekrar sen neden işe gitmedin diye.ben de dedim sana söylemiştim izin aldım ama senin canın g,tmek istemediğinden iznim boşa çıktı diye vayy efendim demez olaydım,başladı avazı çıktığı kadar bağırmaya sen bana emrivaki yapamazsın,gitmiyorum gitmicem,sen kimsin daha neler neler etrafı dağıttı,eline ne geçtiyse attı,tabi bunun yanında bayağı da vurdu,dedim sen neyapıyosun ben ne dedim ne yaptım sana ,ben öyle dedikçe daha çok sinirlendi vurmaya devam etti.kollarım mos mor.sonra bastı işe gitti.gece geldiğinde ben oturma odasında uyuyordum,geldi beni uyandırmaya çalışıyor,kalk ne olur yatağına yat ,özür dilerim bilmem ne.. tabiki gitmedim.utanmadan gelmiş özür diliyor.ne yani bu kadar basit mi ,ben gitmeyince o da salonda yatmış vicdan azabi çekiyor şuan muhtemelen,yanıma yanaşamıyor,o günden beri salonda yatıyor.
ne yapıp yapmamak konusunda kararsız kaldım,evet bu ilk değil ne yazık ki eşim sinirlerine hakim olamayınca bana vuruyor ya da evdeki eşyalara zarar veriyor.,daha önce 2 kez de aynısını yapmıştı.televizyon kırıldı,evdeki kapılar kırıldı vs.ve en büyük hata benim affettim.eminim yazılanları okuduktan sonra bir çoğunuz boşan diyecek,yapamıyorum,gidemiyorum,annem eşimi hiç istemedi evlenirken hiç hem de hiç.böyle zamanlarda aklıma geliyor,kadının varmış bir bildiği diyorum.ve bana da demişti ki gidiyorsan herşeyi göze al da git,eşim bana böyle böyle yaptı diye asla kapıma gelme.şimdi gidemiyorum anlatamıyorum bile bişey,herkes beni mutlu mesut sanıyor,anlıcaklar diye ödüm kopuyor.
evet başta da dediğim gibi bugün evlilik yıldönümüm,hatta yarın da doğumgünüm.ve yaşadıklarıma bakın..şimdi eminim bugün yarın kendini affettirmek için bişeyler yapmaya çalışacak.ama bu kez farklı içim soğudu resmen,yüzünü görmeye katlanamıyorum.ben bunu hakedecek ne yaptım..affetmiyeceğim,affetmemeliyim..Şu mübarek saatlerde Rabbim e sığınıyorum,bir çıkar yol lütfen..
kimseye anlatamadığımdan buraya yazmak istedim.Allah sonumuzu hayr etsin..

Yaşadıklarımız çok benziyor. Aylarca hamilelik için verdiğim uğraşlar söylediğiniz gibi ot çöp süt maydanoz buharları keçi boynuzları yakılar vs vs. hiç hamilelik elde edemedik. Sonunda kontrolün ardından spermiogram sonuçlarıyla herşey anlaşıldı.
Rabbim korumuş hamile kalmamışım. Boşandım kurtuldum.
Kendini eksik hissettiği için sana zarar vererek bunu bastırmaya çalışmış.
O umursamıyorsa sen hiç takma. Üstüne gitme o istesin gelsin yalvarsın hatta.
 
merhaba kızlar,
2 gündür yazıp yazmamak konusunda çok kararsızdım.çevremde de kimseye söyleyemediğim anlatamadığım için buraya yazmaya karar verdim.
bugün evliliğimizin 3.yıl dönümü.2 gün önce saçma sapan bir sebepten ne yazık ki eşimden şiddet gördüm. istememize rağmen evlendiğimiz günden beri çocuğumuz olmuyor,sonrasında doktor kontrolünde öğrendik ki,eşimin değerlerinde düşüklük varmış.tam 2 yıldır ot,çöp,vitamin ıvır zıvır ne duyduysak yapmaya çalıştık.doktora gitmekten hep birşeyleri bahane edip kaçtı.ama sperm testi sadece 1 kere yaptırdık.ben de geçen hafta eşime bu hafta için doktordan randevu alacağımı,ona göre iş yerinden iznimi ayarlayacağımı ve artık gitmemizin zamanı geldiğini söyledim.yine beni geçiştirdi.ben muhasebe müdürüyüm ve meslektaşlarım bilirki özellikle perşembe,cuma ve pazartesi günlerimiz yoğun geçer.bu sebeple istediğim doktordaki randevuyu çarşambaya aldım,iş yerimi de ayarladım,eşime de bir gün önce dedim böyle böyle yarın gidiyoruz,hem sperm testi verebilmek için de en uygun zamanımız.(3-4 günlük cinsel perhiz).tabi yine ıvır zıvır birsürü şey saydı,pazartesi al izin gidelim bilmem ne bir sürü bahane saydı kısaca.yine sesimi çıkarmadım.4-12 vardiyasında olduğundan o geldiğinde uyumuştum.sabah beni işe gitmem için uyandırdı ben de izin aldım gitmicek miyiz dedim yaa uff bilge kes yat uyu filan dedi döndü uyudu.benim moralim bozuldu yüzüm düştü tabi.uykudan uyandı bi de bana sormaz mı tekrar sen neden işe gitmedin diye.ben de dedim sana söylemiştim izin aldım ama senin canın g,tmek istemediğinden iznim boşa çıktı diye vayy efendim demez olaydım,başladı avazı çıktığı kadar bağırmaya sen bana emrivaki yapamazsın,gitmiyorum gitmicem,sen kimsin daha neler neler etrafı dağıttı,eline ne geçtiyse attı,tabi bunun yanında bayağı da vurdu,dedim sen neyapıyosun ben ne dedim ne yaptım sana ,ben öyle dedikçe daha çok sinirlendi vurmaya devam etti.kollarım mos mor.sonra bastı işe gitti.gece geldiğinde ben oturma odasında uyuyordum,geldi beni uyandırmaya çalışıyor,kalk ne olur yatağına yat ,özür dilerim bilmem ne.. tabiki gitmedim.utanmadan gelmiş özür diliyor.ne yani bu kadar basit mi ,ben gitmeyince o da salonda yatmış vicdan azabi çekiyor şuan muhtemelen,yanıma yanaşamıyor,o günden beri salonda yatıyor.
ne yapıp yapmamak konusunda kararsız kaldım,evet bu ilk değil ne yazık ki eşim sinirlerine hakim olamayınca bana vuruyor ya da evdeki eşyalara zarar veriyor.,daha önce 2 kez de aynısını yapmıştı.televizyon kırıldı,evdeki kapılar kırıldı vs.ve en büyük hata benim affettim.eminim yazılanları okuduktan sonra bir çoğunuz boşan diyecek,yapamıyorum,gidemiyorum,annem eşimi hiç istemedi evlenirken hiç hem de hiç.böyle zamanlarda aklıma geliyor,kadının varmış bir bildiği diyorum.ve bana da demişti ki gidiyorsan herşeyi göze al da git,eşim bana böyle böyle yaptı diye asla kapıma gelme.şimdi gidemiyorum anlatamıyorum bile bişey,herkes beni mutlu mesut sanıyor,anlıcaklar diye ödüm kopuyor.
evet başta da dediğim gibi bugün evlilik yıldönümüm,hatta yarın da doğumgünüm.ve yaşadıklarıma bakın..şimdi eminim bugün yarın kendini affettirmek için bişeyler yapmaya çalışacak.ama bu kez farklı içim soğudu resmen,yüzünü görmeye katlanamıyorum.ben bunu hakedecek ne yaptım..affetmiyeceğim,affetmemeliyim..Şu mübarek saatlerde Rabbim e sığınıyorum,bir çıkar yol lütfen..
kimseye anlatamadığımdan buraya yazmak istedim.Allah sonumuzu hayr etsin..
Sen koskoca kadınsın boşanman gerektiğini biliyorsun birşey demiyorumda çocuk yapma o adamdan yani yazık yavruyada mı sinirlerime hakim olamadım diyecek. lütfen yapmayın hakka girmeyin
 
1. Okumaya basladigimda kendi hikayeme benzettim biraz ( cok kararsizim adli konum).
2. Annen öyle demis olabilir ama sen ona simdi gidip anlatsan seni bagrina basacaktir bence .. Öyle tahmin ediyorum Ana yüregi sonucta..
Anneler kizginliginda sonradan pisman olacaklari seyleri söyliyebiliyorlar.
3. Lütfen en azindan su ara bi müddet cocuk olsun cabalarini bi kenara birak.
Yarin bi gün bosanma karari alirsin cocuga yazik olur.
Suan birebir kendim yasiyoum.
Kizim olmasa alip valizimi giderdim coktaan diye düsünüyorum..
 
Yaşamayınca bilmezsınız dıyorsunuzda ben yasamasamda herseye yakından şahıt oldum. Boşancak olan catır catır boşanıyor. Her ne kadar KK masalında çalışan kadınlar, hiç ezilmeyen, saygı duyulan, eşlerının gık demeye korktugu, anında boşanabılen kadınlar olsada işin aslı öyle değil. Herkes işine geleni, görmek istedıgını goruyor. Şu bdvden ne müdürler ne öğretmenler ne muhendısler, çalışan kadınlar geldi geçti dayak yıyen, aldatılan, maaş kartına el konulan boşanamayan...

Cesaretli ol konu sahıbı, yorumun başında belirttiğim, şahit olduğum olayda kadının 2 çocugu vardı, saglık sorunları vardı, eşiyle kaçarak evlenmişti ve kaçarak gıttıgı baba evine 2 çocuguyla döndü çok kötü dayak yemiş halde.
Fabrıkaya işçi olarak girdi sonrada adamı boşadı, buyuk kızıda lıseyı bıtırdı o da calışıyor bikaç senedir, geçiniyorlar, ailede destek oldu. Siz neden korkuyorsunuz pardon? Bir başınızasınız, bakmanız gereken çoluk yok çocuk yok, meslegınız guzel. Dayak yiyip oturmanızı gerektırcek bişey yok. Kimse mutluluktan uçarak, sıfır sıkıntıyle boşanmıyor zaten.

Çocuk olmasa bı dakıka durmam, çalışsam bır dakıka durmam dıyen kadınlarında yarısından çoğu fostur. Elinde o imkanlar varken boşanamayan kadınlar kadar, o boşanmamaya bahane ettıgı ımkanlar eline gecse dahı boşanamayacak çok kadın var.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Back