• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlilik yıldönümüne 2 gün kala...bir nevi iç dökme..

merhaba kızlar,
2 gündür yazıp yazmamak konusunda çok kararsızdım.çevremde de kimseye söyleyemediğim anlatamadığım için buraya yazmaya karar verdim.
bugün evliliğimizin 3.yıl dönümü.2 gün önce saçma sapan bir sebepten ne yazık ki eşimden şiddet gördüm. istememize rağmen evlendiğimiz günden beri çocuğumuz olmuyor,sonrasında doktor kontrolünde öğrendik ki,eşimin değerlerinde düşüklük varmış.tam 2 yıldır ot,çöp,vitamin ıvır zıvır ne duyduysak yapmaya çalıştık.doktora gitmekten hep birşeyleri bahane edip kaçtı.ama sperm testi sadece 1 kere yaptırdık.ben de geçen hafta eşime bu hafta için doktordan randevu alacağımı,ona göre iş yerinden iznimi ayarlayacağımı ve artık gitmemizin zamanı geldiğini söyledim.yine beni geçiştirdi.ben muhasebe müdürüyüm ve meslektaşlarım bilirki özellikle perşembe,cuma ve pazartesi günlerimiz yoğun geçer.bu sebeple istediğim doktordaki randevuyu çarşambaya aldım,iş yerimi de ayarladım,eşime de bir gün önce dedim böyle böyle yarın gidiyoruz,hem sperm testi verebilmek için de en uygun zamanımız.(3-4 günlük cinsel perhiz).tabi yine ıvır zıvır birsürü şey saydı,pazartesi al izin gidelim bilmem ne bir sürü bahane saydı kısaca.yine sesimi çıkarmadım.4-12 vardiyasında olduğundan o geldiğinde uyumuştum.sabah beni işe gitmem için uyandırdı ben de izin aldım gitmicek miyiz dedim yaa uff bilge kes yat uyu filan dedi döndü uyudu.benim moralim bozuldu yüzüm düştü tabi.uykudan uyandı bi de bana sormaz mı tekrar sen neden işe gitmedin diye.ben de dedim sana söylemiştim izin aldım ama senin canın g,tmek istemediğinden iznim boşa çıktı diye vayy efendim demez olaydım,başladı avazı çıktığı kadar bağırmaya sen bana emrivaki yapamazsın,gitmiyorum gitmicem,sen kimsin daha neler neler etrafı dağıttı,eline ne geçtiyse attı,tabi bunun yanında bayağı da vurdu,dedim sen neyapıyosun ben ne dedim ne yaptım sana ,ben öyle dedikçe daha çok sinirlendi vurmaya devam etti.kollarım mos mor.sonra bastı işe gitti.gece geldiğinde ben oturma odasında uyuyordum,geldi beni uyandırmaya çalışıyor,kalk ne olur yatağına yat ,özür dilerim bilmem ne.. tabiki gitmedim.utanmadan gelmiş özür diliyor.ne yani bu kadar basit mi ,ben gitmeyince o da salonda yatmış vicdan azabi çekiyor şuan muhtemelen,yanıma yanaşamıyor,o günden beri salonda yatıyor.
ne yapıp yapmamak konusunda kararsız kaldım,evet bu ilk değil ne yazık ki eşim sinirlerine hakim olamayınca bana vuruyor ya da evdeki eşyalara zarar veriyor.,daha önce 2 kez de aynısını yapmıştı.televizyon kırıldı,evdeki kapılar kırıldı vs.ve en büyük hata benim affettim.eminim yazılanları okuduktan sonra bir çoğunuz boşan diyecek,yapamıyorum,gidemiyorum,annem eşimi hiç istemedi evlenirken hiç hem de hiç.böyle zamanlarda aklıma geliyor,kadının varmış bir bildiği diyorum.ve bana da demişti ki gidiyorsan herşeyi göze al da git,eşim bana böyle böyle yaptı diye asla kapıma gelme.şimdi gidemiyorum anlatamıyorum bile bişey,herkes beni mutlu mesut sanıyor,anlıcaklar diye ödüm kopuyor.
evet başta da dediğim gibi bugün evlilik yıldönümüm,hatta yarın da doğumgünüm.ve yaşadıklarıma bakın..şimdi eminim bugün yarın kendini affettirmek için bişeyler yapmaya çalışacak.ama bu kez farklı içim soğudu resmen,yüzünü görmeye katlanamıyorum.ben bunu hakedecek ne yaptım..affetmiyeceğim,affetmemeliyim..Şu mübarek saatlerde Rabbim e sığınıyorum,bir çıkar yol lütfen..
kimseye anlatamadığımdan buraya yazmak istedim.Allah sonumuzu hayr etsin..
DOğmamış çocuktan ne istiyorsunuz da bu adamı baba yapacaksınız ona. Ben annemi affetmedim dayak yememizi boşanarak engellemediği için. Siz de aynısını yapacaksınız. Sizin çocuğunuz da sizi ömür boyu affetmeyecek.
Kendi dayak yemenize bir şey demiyorum. Siz kurutulmak istemiyorsanız saygı duyarım.
 
herkese değerli yorumları için çok teşekkürler.. hepsini tek tek okudum..

dediğim gibi dün akşam anneme gittim ve yaşadığımız o kötü olayı anlattım.2 ablam bir de kız kardeşim var benim.onlar da ordaydı.çılgına döndü hepsi nasıl olur nasıl 2 gün olmuş söylemezsin diye.annem canım annem hiç de tahmin ettiğim gibi bir tepki vermedi.aileme anlatınca inanılmaz rahatladım zaten patlama noktasına da gelmiştim.gün içinde görümcem de aradı ona da anlattım herşeyi.ama sağolsun bana her zamanki gibi ayy çok sinirli buara çok kafasına takıyo sana patlamış,hep oluyo bizler de kavga ediyoruz demesin mi..çıldırdım.dedim sen 29 yıllık evlisin,kaç kere dayak yedin eşinden,hem de kendi hatan hiç olmadan ama sen de haklısın tabi kardeşin sonuçta dövsede onu savun dedim hatta o sinirle bi dünya şey saydırdım kapadım telefonu yüzüne..ablalarımı zor sakinleştirdim gidip iş yerine konuşcaklardı,sen sahipsiz mi sanıyosun kardeşimizi diye..ben çok kötü olunca ablamlar,kardeşim filan hava almaya çıktık..o sırada anneme gelmiş yüzsüz görümcem öbür görümcemi de alıp..diyomuş bilge beni yanlış anladı,tabiki asla kardeşimiz haklı değil,suçlu.ama ne olur yapmasınlar yuvalarını yıkmasınlar biz konuşcaz onla bidaha yapmaz.canım annem çok güzel vermiş cevabını.kusura bakmayın ben kızımı sizin kardeşiniz dövsün,bağırsın,çağırsın diye büyütmedim.asla da bırakmıyorum.bu iş bitmiştir.ben daha önce de ikaz ettim onu.sizin kardeşiniz hasta asla düzelmez.siz biran önce tedavi ettirin onu demiş,göndermiş.
ben telefonumu filan kapatmıştım,zaten günlerdir uyumuyodum.ilaç aldım uyumuşum.eş müsveddesi gece 12 de işten gelince farkediyo ben evde yokum,annemi arıyo,sonra kardeşimi ablalarımı.hiçbiri açmıyolar telefonu..sonra onca şeye rağmen elinde koca bi çiçek bide hediyesi o saatte annemin kapıya dayandı.zil sesine uyandım,annem çıktı,anne bilge burda dimi diue içeriye girmeye çalışıyo.annem hoop dur bakalım sen bu eve giremezsin,ne yüzle geliyosun hatta diyoyok karımı almaya geldim,bi göreyim birsürü şey zırvalıyor,yok çok pişmanmış,yok hatalıymış,kendini affettirmeye gelmiş..annem de dedi sen bunları yaparken düşüncektin,iş işten geçti,hadi bakalım şimdi evine..baya yalvardı yakardı kapıda,asla çıkmadım,yüzünü görmeye tahammülüm yok..baktı annem çok ciddi bastı gitti o da sabaha kadar
uyumamış mesajlar atmış bana.yok bugün evlilik yıldönümümüz,ne olur yapma etme çok pişmanım..cevaplamadım tabiki cevaplamıcam da.
bugün o yokken gidip birkaç parça eşyamı toparlıcam,biraz uzaklaşmak ve kafamı dinlemek istiyorum.zira psikolojimi alt üst etti.ne yazıkki aynı mahalledeyiz,annemler ve biz.
verdiğiniz destek için tekrar çok teşekkürler..
Darp raporu almamakla hata etmişsin. Ama şu aşamalar da bir gelişme iyi bir şey bu.
 
boşan...tek söylenecek kelime bu..Allahtan korkmaz adam Allahın emaneti hanımına davranış şekline bak..sana böyle yapan çocuğun olsa ona neler yapar bilmiyorum..Allah yardımcın olsun
 
ne kadar çirkin bir tabir KISIR o kız şuan zaten kötü ne gerek vardı bu tabiri kullanmaya
özellikle çocuk konusunda hassas olan kadına bu tabiri acımasızca nasıl kullandınız

eşi kötü ya da iyi ne olursa olsun şu an onun kocası ve kaç yıldır çocuk istyr her şey tartışılır
belki boşanılacak bir adamdır detayları bilmiyoruz ama kimse çocuğu olmayan birine isterse eşinden dolayı olsun
kısır kelimesi çok yaralar
Ben öyle düşünmüyorum, sözlükte döl vermeyen üreme imkanı olmayan kişiye kısır deniyor, adam kısır işte, bu bir hakaret değil durumu ifade eden bir kelime sonuçta
 
arvenderin arvenderin teşekkürler canım iyiyim,işe gidip geliyorum ruh gibi..
hala annemde kalıyorum,eş müsveddesi kendini affettirebilmek için birçok şey yaptı doğum günümde..ama içim affetmiyor,yaşadığım kötü anılar gözümün önünden gitmiyor ne yazıkki..
 
Bu hep böyle gider arkadaşım şiddet bir başladı mı devamı gelir.Kimseye ayrıl yada ayrılma demek benim haddime değil ama sen hayatını bu muameleyle geçirmeye razı misin iyice düşün ve birde çocuk demişsin ınan çocuk büyütmek böyle bir ortamda sana çok çok acı veren birşey olur,için acır çocuğun bunları yaşarken anneligini bile hissedemezsin.
 
merhaba kızlar,
2 gündür yazıp yazmamak konusunda çok kararsızdım.çevremde de kimseye söyleyemediğim anlatamadığım için buraya yazmaya karar verdim.
bugün evliliğimizin 3.yıl dönümü.2 gün önce saçma sapan bir sebepten ne yazık ki eşimden şiddet gördüm. istememize rağmen evlendiğimiz günden beri çocuğumuz olmuyor,sonrasında doktor kontrolünde öğrendik ki,eşimin değerlerinde düşüklük varmış.tam 2 yıldır ot,çöp,vitamin ıvır zıvır ne duyduysak yapmaya çalıştık.doktora gitmekten hep birşeyleri bahane edip kaçtı.ama sperm testi sadece 1 kere yaptırdık.ben de geçen hafta eşime bu hafta için doktordan randevu alacağımı,ona göre iş yerinden iznimi ayarlayacağımı ve artık gitmemizin zamanı geldiğini söyledim.yine beni geçiştirdi.ben muhasebe müdürüyüm ve meslektaşlarım bilirki özellikle perşembe,cuma ve pazartesi günlerimiz yoğun geçer.bu sebeple istediğim doktordaki randevuyu çarşambaya aldım,iş yerimi de ayarladım,eşime de bir gün önce dedim böyle böyle yarın gidiyoruz,hem sperm testi verebilmek için de en uygun zamanımız.(3-4 günlük cinsel perhiz).tabi yine ıvır zıvır birsürü şey saydı,pazartesi al izin gidelim bilmem ne bir sürü bahane saydı kısaca.yine sesimi çıkarmadım.4-12 vardiyasında olduğundan o geldiğinde uyumuştum.sabah beni işe gitmem için uyandırdı ben de izin aldım gitmicek miyiz dedim yaa uff bilge kes yat uyu filan dedi döndü uyudu.benim moralim bozuldu yüzüm düştü tabi.uykudan uyandı bi de bana sormaz mı tekrar sen neden işe gitmedin diye.ben de dedim sana söylemiştim izin aldım ama senin canın g,tmek istemediğinden iznim boşa çıktı diye vayy efendim demez olaydım,başladı avazı çıktığı kadar bağırmaya sen bana emrivaki yapamazsın,gitmiyorum gitmicem,sen kimsin daha neler neler etrafı dağıttı,eline ne geçtiyse attı,tabi bunun yanında bayağı da vurdu,dedim sen neyapıyosun ben ne dedim ne yaptım sana ,ben öyle dedikçe daha çok sinirlendi vurmaya devam etti.kollarım mos mor.sonra bastı işe gitti.gece geldiğinde ben oturma odasında uyuyordum,geldi beni uyandırmaya çalışıyor,kalk ne olur yatağına yat ,özür dilerim bilmem ne.. tabiki gitmedim.utanmadan gelmiş özür diliyor.ne yani bu kadar basit mi ,ben gitmeyince o da salonda yatmış vicdan azabi çekiyor şuan muhtemelen,yanıma yanaşamıyor,o günden beri salonda yatıyor.
ne yapıp yapmamak konusunda kararsız kaldım,evet bu ilk değil ne yazık ki eşim sinirlerine hakim olamayınca bana vuruyor ya da evdeki eşyalara zarar veriyor.,daha önce 2 kez de aynısını yapmıştı.televizyon kırıldı,evdeki kapılar kırıldı vs.ve en büyük hata benim affettim.eminim yazılanları okuduktan sonra bir çoğunuz boşan diyecek,yapamıyorum,gidemiyorum,annem eşimi hiç istemedi evlenirken hiç hem de hiç.böyle zamanlarda aklıma geliyor,kadının varmış bir bildiği diyorum.ve bana da demişti ki gidiyorsan herşeyi göze al da git,eşim bana böyle böyle yaptı diye asla kapıma gelme.şimdi gidemiyorum anlatamıyorum bile bişey,herkes beni mutlu mesut sanıyor,anlıcaklar diye ödüm kopuyor.
evet başta da dediğim gibi bugün evlilik yıldönümüm,hatta yarın da doğumgünüm.ve yaşadıklarıma bakın..şimdi eminim bugün yarın kendini affettirmek için bişeyler yapmaya çalışacak.ama bu kez farklı içim soğudu resmen,yüzünü görmeye katlanamıyorum.ben bunu hakedecek ne yaptım..affetmiyeceğim,affetmemeliyim..Şu mübarek saatlerde Rabbim e sığınıyorum,bir çıkar yol lütfen..
kimseye anlatamadığımdan buraya yazmak istedim.Allah sonumuzu hayr etsin..
Eşinin seninle değil kendi içinde sorunları var. Bunuda etrafı, sizi kırıp dağıtarak gösteriyor. Öfke kontroluünü öğrenmesi için terapi almalı. Uğraşmaya değecek kadar seviyorsan uğraş derim. Yok değilse çalışıyorsun, ona muhtaç değilsin. Çocuğunuz yokken boşanın. İşin içinde şiddet var. Çocuğunuza da şiddet uygulamayacağının garantisi yok.

Ben yerinde olsam. Çocuk yapmayı askıya alıp, eşimi terapiste gitmeyi ikna ederdim. Sonra onu gözlemleyip gidişata göre bir karar verirdim. Eğer öfke kontrolu için bir adım atmaya yanaşmasa ayrılırdım.
 
evet eşimin psikolojik olarak sorunları var bence de ,uzak kalınca bunu daha iyi anladım.hayatındaki en yakınlarını,anne,baba ve 2 abi hep ani ölümden kaybetmiş,birkaç saatte..ama yine de bunları yaşamış olması bana böyle muamele etmesini haklı çıkarmıyor..ki inanın ben ona destek olabilmek için herşeyi yaptım..tam bütün zorlukları aştık evlendik dedik,evimizi yaptık borçlarımızı ödedik hoopp bu eşimin sağlık sorunu ortaya çıktı..tam herşey yoluna giriyor derken bunu takmaya başladı kafaya..
 
Nasıl muhasebe müdürü, kendi ayakları üzerinde rahatça durabilen bir kadın annesinin ''umduğun gibi olmazsa eve dönme'' lafına bakıp bu işkenceyi çekebilir? Aklım almıyor..
 
Canım çocuk yapma sakın. Çalışıyorsun zaten annenin yanına gitmek zorunda değilsin. Serfraz herkes seni Mutlu biliyo diye önrünü saçma sapan birisiyle tüketmek zorunda mısın. Biraz güçlü ol çık o rezilliğin içinden. Kim ne diyebilir ki. Kimin ne demeye Hakkı var. Ayrılsan bile birilerinin annen dahi olsa bişey demeye Hakkı yok. Bi karar almışsın evlenmişsin mutsuz olmuşsun ve sonuçlarına yine sen katlanacaksın. El alem ne der diye de hiç düşünme. El alem mi dayak yiyor senin yerine.
 
biz kadınların çocuğu olmasa koşa koşa her türlü doktora hastaneye herşeye gideriz tüm tedavileri deneriz elimizden gelen herşeyi yaparız ama şu erkekler gurur meselesi yapıp bi doktora gidip muayeneyi bile kabul etmezler bunu hiç anlamam !!!

ayrıca anneniz ne derse desin karşılıksız seven tek insan yine yavrum kızım diye sizi basıcak bağrına...

mesleğiniz var maaşınız elinizde ve çocuğunuzda olmuyor rabbimin var demekki bi bildiği...

ayrıca benim hayat felsefem ; anne baba ölüyor vazgeçiyoruz unutuyoruz acısına zamanla alışıyoruz da şiddet gösteren hakaret eden ezen kollamayan kocadan mı vazgeçemicez....

ben bu lafımı görümce sorunu yaşarken eşime hep söyledim. ya beni koruyup kollarsın yada boşanırım beni hiç kimsenin ezmeye hakkı yok sende bulunmaz hint kumaşı değilsin diye. nitekim zamanla bu sorunuda aştık...

o yüzden size diyebileceğim tek şey, boşanın...
 
benim anlamadığım neden boşanamam yapamam diyorsunuz
sakın demeyin ama ını siviyirum diye lütfen..

ailenize dönmek zorunda değilsiniz ki diyip bu konuda susuyorum

en önemli şey çocuk falan yapmayın
 
herkese değerli yorumları için çok teşekkürler.. hepsini tek tek okudum..

dediğim gibi dün akşam anneme gittim ve yaşadığımız o kötü olayı anlattım.2 ablam bir de kız kardeşim var benim.onlar da ordaydı.çılgına döndü hepsi nasıl olur nasıl 2 gün olmuş söylemezsin diye.annem canım annem hiç de tahmin ettiğim gibi bir tepki vermedi.aileme anlatınca inanılmaz rahatladım zaten patlama noktasına da gelmiştim.gün içinde görümcem de aradı ona da anlattım herşeyi.ama sağolsun bana her zamanki gibi ayy çok sinirli buara çok kafasına takıyo sana patlamış,hep oluyo bizler de kavga ediyoruz demesin mi..çıldırdım.dedim sen 29 yıllık evlisin,kaç kere dayak yedin eşinden,hem de kendi hatan hiç olmadan ama sen de haklısın tabi kardeşin sonuçta dövsede onu savun dedim hatta o sinirle bi dünya şey saydırdım kapadım telefonu yüzüne..ablalarımı zor sakinleştirdim gidip iş yerine konuşcaklardı,sen sahipsiz mi sanıyosun kardeşimizi diye..ben çok kötü olunca ablamlar,kardeşim filan hava almaya çıktık..o sırada anneme gelmiş yüzsüz görümcem öbür görümcemi de alıp..diyomuş bilge beni yanlış anladı,tabiki asla kardeşimiz haklı değil,suçlu.ama ne olur yapmasınlar yuvalarını yıkmasınlar biz konuşcaz onla bidaha yapmaz.canım annem çok güzel vermiş cevabını.kusura bakmayın ben kızımı sizin kardeşiniz dövsün,bağırsın,çağırsın diye büyütmedim.asla da bırakmıyorum.bu iş bitmiştir.ben daha önce de ikaz ettim onu.sizin kardeşiniz hasta asla düzelmez.siz biran önce tedavi ettirin onu demiş,göndermiş.
ben telefonumu filan kapatmıştım,zaten günlerdir uyumuyodum.ilaç aldım uyumuşum.eş müsveddesi gece 12 de işten gelince farkediyo ben evde yokum,annemi arıyo,sonra kardeşimi ablalarımı.hiçbiri açmıyolar telefonu..sonra onca şeye rağmen elinde koca bi çiçek bide hediyesi o saatte annemin kapıya dayandı.zil sesine uyandım,annem çıktı,anne bilge burda dimi diue içeriye girmeye çalışıyo.annem hoop dur bakalım sen bu eve giremezsin,ne yüzle geliyosun hatta diyoyok karımı almaya geldim,bi göreyim birsürü şey zırvalıyor,yok çok pişmanmış,yok hatalıymış,kendini affettirmeye gelmiş..annem de dedi sen bunları yaparken düşüncektin,iş işten geçti,hadi bakalım şimdi evine..baya yalvardı yakardı kapıda,asla çıkmadım,yüzünü görmeye tahammülüm yok..baktı annem çok ciddi bastı gitti o da sabaha kadar
uyumamış mesajlar atmış bana.yok bugün evlilik yıldönümümüz,ne olur yapma etme çok pişmanım..cevaplamadım tabiki cevaplamıcam da.
bugün o yokken gidip birkaç parça eşyamı toparlıcam,biraz uzaklaşmak ve kafamı dinlemek istiyorum.zira psikolojimi alt üst etti.ne yazıkki aynı mahalledeyiz,annemler ve biz.
verdiğiniz destek için tekrar çok teşekkürler..
sevindim.. aile gibisi var mı?
hakkınızda hayırlısı olsun lütfen darp raporu alın
bi diksinler ayağa onu karakolda
 
evet eşimin psikolojik olarak sorunları var bence de ,uzak kalınca bunu daha iyi anladım.hayatındaki en yakınlarını,anne,baba ve 2 abi hep ani ölümden kaybetmiş,birkaç saatte..ama yine de bunları yaşamış olması bana böyle muamele etmesini haklı çıkarmıyor..ki inanın ben ona destek olabilmek için herşeyi yaptım..tam bütün zorlukları aştık evlendik dedik,evimizi yaptık borçlarımızı ödedik hoopp bu eşimin sağlık sorunu ortaya çıktı..tam herşey yoluna giriyor derken bunu takmaya başladı kafaya..
Eşin yeni mi ortalığı kıtıp döker oldu? Önceden böyle bir sorununuz yokmuydu?
 
Back