- 5 Şubat 2015
- 5.233
- 6.047
-
- Konu Sahibi Meredith Grey
- #1
Merhabalar herkese,
Önceki konularımı bilenler benim taksiciyi anımsayacaklardır. Adamcağızın lakabı da taksici kaldı
Kendisinden evlilik teklifi almış bulunmaktayım. Ama ne yazık ki bu duruma tamamen sevinemiyorum. Geceleri beni uyutmayan, sıkıntıdan bacaklarımı hatur hutur kaşındıran bir kararsızlık içerisindeyim.
Annem kesinlikle böyle bir evliliği onaylamıyor. Hem yaşımın evlenmek için erken olduğunu söylüyor, hem de karşımdaki kişinin benim için ideal bir eş olmaktan oldukça uzak olduğunu. Hatta bunun hayatımın hatası olacağını..
Tek onay vermeyen annem, ailem de değil tabi. Arkadaşlarımdan da hayırlı olsunu kapamadık. Sizlerden de çoğunluk veto vermişti bu ilişkiye.
Ama takdir edersiniz ki; hayatımda ilk defa evlilik teklifi alıyorum ve bu adam da beni bayağı seviyor hı gibi düşüncelere soktu.
Artılarını eksilerini kafama not aldım. Eksilerine gelecek olursam; hiçbir ortak noktamız yok. Ailelerimiz çok farklı. Onun tarafından ailenin marjinal ve istenmeyen-sevilmeyen gelini olabilirim gibi geliyor. Ev işlerine vs asla yardım edeceğini zannetmiyorum. Bir tabak alıp makineye yerleştirmez. Hediye-çiçek olayları ona ters. Evlendiğimizde izin günlerimizde birlikte gezmek yerine onun kahveye arkadaşlarının yanına gidip okey oynayıp benim tek başıma bir şeyler yapıyor olma ihtimalim düşük değil. En kötü şey ise ben eğitimimi, şu an çalıştığım yeri bile 2 sene sonra yurtdışına taşınmak üzere ayarladım. Yurtdışına gitmekten vazgeçebilirim ama o memleketi olan Doğu tarafında bir ile taşınmak istiyor. Orada kariyerimde istediğim yere gelmem imkansız gibi bir şey.
Artıları ise; şefkatli. Geceleri onunla uyurken kaç kere saçımı okşamasına uyanırım. Uyandığımda onu yanımda görünce öyle mutlu oluyorum ki. İş çıkışı evime gelmesi-hazırladığım masada sohbet ede ede yemek yemek bana çok huzur veriyor. Bunu her gün yaptığımızı düşünüyorum bi de. Bir süre önce ayrılmıştık. O sıra Covid olmuştum. Hastalanır mı vs hiç düşünmeden bana bakmaya geldi. Sevildiğimi, onun beni sevdiğini fazlasıyla hissediyorum.
Ama kalbim de, mantığım da evlilik olayına hiç girmemekten yana. Bir yandan ileride pişman olmaktan korkuyorum vazgeçersem. Sizler durumumla ilgili ne düşünüyorsunuz? Sizlerin düşünceleri benim için çok kıymetli. Şimdiden teşekkür ederim.
Önceki konularımı bilenler benim taksiciyi anımsayacaklardır. Adamcağızın lakabı da taksici kaldı
Kendisinden evlilik teklifi almış bulunmaktayım. Ama ne yazık ki bu duruma tamamen sevinemiyorum. Geceleri beni uyutmayan, sıkıntıdan bacaklarımı hatur hutur kaşındıran bir kararsızlık içerisindeyim.
Annem kesinlikle böyle bir evliliği onaylamıyor. Hem yaşımın evlenmek için erken olduğunu söylüyor, hem de karşımdaki kişinin benim için ideal bir eş olmaktan oldukça uzak olduğunu. Hatta bunun hayatımın hatası olacağını..
Tek onay vermeyen annem, ailem de değil tabi. Arkadaşlarımdan da hayırlı olsunu kapamadık. Sizlerden de çoğunluk veto vermişti bu ilişkiye.
Ama takdir edersiniz ki; hayatımda ilk defa evlilik teklifi alıyorum ve bu adam da beni bayağı seviyor hı gibi düşüncelere soktu.
Artılarını eksilerini kafama not aldım. Eksilerine gelecek olursam; hiçbir ortak noktamız yok. Ailelerimiz çok farklı. Onun tarafından ailenin marjinal ve istenmeyen-sevilmeyen gelini olabilirim gibi geliyor. Ev işlerine vs asla yardım edeceğini zannetmiyorum. Bir tabak alıp makineye yerleştirmez. Hediye-çiçek olayları ona ters. Evlendiğimizde izin günlerimizde birlikte gezmek yerine onun kahveye arkadaşlarının yanına gidip okey oynayıp benim tek başıma bir şeyler yapıyor olma ihtimalim düşük değil. En kötü şey ise ben eğitimimi, şu an çalıştığım yeri bile 2 sene sonra yurtdışına taşınmak üzere ayarladım. Yurtdışına gitmekten vazgeçebilirim ama o memleketi olan Doğu tarafında bir ile taşınmak istiyor. Orada kariyerimde istediğim yere gelmem imkansız gibi bir şey.
Artıları ise; şefkatli. Geceleri onunla uyurken kaç kere saçımı okşamasına uyanırım. Uyandığımda onu yanımda görünce öyle mutlu oluyorum ki. İş çıkışı evime gelmesi-hazırladığım masada sohbet ede ede yemek yemek bana çok huzur veriyor. Bunu her gün yaptığımızı düşünüyorum bi de. Bir süre önce ayrılmıştık. O sıra Covid olmuştum. Hastalanır mı vs hiç düşünmeden bana bakmaya geldi. Sevildiğimi, onun beni sevdiğini fazlasıyla hissediyorum.
Ama kalbim de, mantığım da evlilik olayına hiç girmemekten yana. Bir yandan ileride pişman olmaktan korkuyorum vazgeçersem. Sizler durumumla ilgili ne düşünüyorsunuz? Sizlerin düşünceleri benim için çok kıymetli. Şimdiden teşekkür ederim.