Merhabalar
Benim 6 yıllık bir ilişkim var. Ben 24 o 29 yaşında. İlişkiye küçük yaşlarda başladığımız için tecrübesizlikten, birbirimizi tanımamaktan ötürü yanlışlar yaptık. Beni onun ailesinden herkes tanırdı, düğünlerine gittim, kendi evlerine birkaç kez gittim (maalesef ki ) baya içli dışlı olmuştuk. Gereksiz samimiyetten ötürü aileler konusunda sıkıntı yaşadık. Onun akrabalarından bizi ayırmak isteyenler oldu, annesi bir dönem bana tuhaf davrandı. Yıllar önce kendi aileme onu anlattığımda istemediler.(babam biraz soruşturmuş ve babasının borcu vs çıkmış (durumun ne olduğunu ben biliyorum)) Bizde hem onun ailesinden ötürü hem benim ailemden ötürü sıkıntılar yaşayıp, bunlar ilişkimizi yıpratınca, ailelere ‘’ayrıldık’’ dedik. Yaklaşık 1,5 2 yıldır en azından benim ailem onunla ayrı olduğumuzu biliyor. Gerçekten bu süreçte ayrılmadık mı ayrıldık ama hep yeniden bir araya geldik, sevgimizin her şeyden büyük olduğunu bu nedenlerden ötürü kopmamamız gerektiğini düşünüp tekrar birleştik
Ailemin neden istemediğine gelince ; ben üniv bitirmiş mesleğini eline almış, ayrı eve çıkıp arabamı alıp kendi ayaklarımın üzerinde duran bi insanım (durumu tam anlamanız için belirtiyorum lütfen yanlış anlamayın)
Erkek arkadaşım ise; üniv okumadı ama elinde bir mesleği var fakat ben ondan daha fazla ücret aldığım için, babasının borçları çıktığı için ailem sıkıntı yarattı.
Aileme erkek ark. ilk söylediğim zamanlarda henüz askere gitmemişti ve babam askerliğini yapmadan bir ev almadan asla olmaz, Bir evi olsa yine neyse ama bu şekilde geçinemezsiniz demişti. Neyse gel zaman git zaman biz sevgimizden emin olduk mesleğimizi oturttuk büyüdük derken
Erkek arkadaşım askerliğini yaptı, düzenli bir işe girdi hatta şuan bir ev beğendik ve kredi çekip o daireyi alıp, evlendikten sonra birlikte ödemeyi düşünüyoruz.
Biz burada istanbulda tanıştık fakat onlar sonradan başka bir şehire taşındılar. Aramızda 2 saatlik bir yol var. Ev baktığımız zamanda ben ona kendi ailesinin oturduğu şehirden, ama evler dip dibe olmayacak şekilde olursa benim için bir sıkıntı olmayacağını, ben zaten istanbuldan kaçmayı düşündüğümü ve ilerde bir çocuğumuz vs olursa en azından yardıma ihtiyacımız olduğunda çalacak bir kapımız olacağını söylediğimden oradan bir eve girmek üzereyiz. (Benim ailem ben evlenirsem köye yerleşecekler)
Durumu özetlediğime göre asıl soruma gelecek olursak ailelerle ne yapacağım?
Onun ailesinin evinde artık bize ev alınacağı , yaz sonu istemeye gelineceği konuşuluyor şuan. Bunca zamandır ne ben onlarla ne onlar benimle konuşmadılar. Artık iş ciddiye gittiğini gördüklerinden sanırım geçen gün babası bana mesaj attı ve aile büyüklerinden (erkek arkadaşımın anneannesi dedesi) vefat ettiklerinde hiç aramadığım için bana karşı kırgın olduklarını söyledi ve en yakın zamanda evlerine davet etti. (onları aramamamda ki nedende bizim ayrı olduğumuz zaman diliminde bu olaylar yaşandığından durumu bilmememdi) ama onlar bunu bilmiyor tabii ki
Biz zamanında ailesiyle çok yakındık, görüşürdük, buluşurduk vs ama bir ara annesiyle arama soğukluk girince de erkek arkadaşımla anlaşıp artık ailelerle görüşme buluşma vs. yok dedik. Fakat şuan durum ciddiye gidiyor ama annesinden hiç ses soluk yok. Açıkçası ben hala aynıyım annesine karşı (bana karşı fazlaca yanlışları oldu ama saygımı koruyup ben hiç sesimi çıkarmadım, zamanla bende soğudum ve daha kötü olmamak için arayı açtım) sizce durumlar ciddiye gittiği için annesi aramam gerekir mi ? annesinden hiç ses yok. Arkadaşlarım kesinlikle artık yüzgöz olma, gelsin istesinler o zaman konuşursunuz, başınıza ne geldiyse yakınlık kurayım derken oldu artık ağır kal boşver falan diyolar.
Bu yaz sonu eylül gibi tanışmaya gelecekler bende ailemle konuşucam bu haftasonu. Ama sizce onun ailesine karşı şuan ben sessiz mi kalmalıyım yoksa iletişime geçmeli miyim? Yada evlilik teklifi edildikten sonra erkek arkadaşımla bir akşam oturmaya mı gitmeliyim. Kafam inanın çok karışık benim ailemden önce biz buluşursak ve bana karşı annesinin laf sokması yada soğuk davranmaları konusunda çekinceliyim. Şu zamana kadar artık onlara karşı kırgınlığım, kızgınlığım gitti ve nötrleştim ama şimdi bişey olursa ben yine eskisi gibi soğuyup bu güzel günlerimi kafamda o tatsız şeylerle doldurmak istemiyorum.
Sonuna kadar okuyan varsa gerçekten çok teşekkür ederim
(yorumlarda gelişmeler görülmemiştir diye düşünerek edit ekliyoruum)
edit :
az önce erkek arkadaşım aradı ve önüzümde ki hafta gel bize konuşalım dedi
neyi konuşucaz dedim. işte neyi nasıl yaparız, sizde adetler neler vs dedi
bende bunun saçma olduğunu, konuşulacak bişey varsa ailemle konuşmalarının daha doğru olduğunu söyledim. muhtemelen annesi söyledi gelsin bi konuşalım diye, çok bastırdı çünkü ben konuştukça, gel diye. ama ben en sonda yüz göz olduğumuzda neler oldu gördük artık ne konuşulacaksa ailemleyken konuşulur beni bir daha o konuma sokma dedim
edit2 :
'ben adet nedir anlamam ilk defa evleniyorum ve bizde hiç evli yok, hem ben ailem böyle der böyle ister diye konuşmak ne kadar doğru ki ben daha kendi ailemin ne düşündüğünü bilmiyorum' deedim.
o zaman anneler önden tanışsın mı diye sordu. bende buna da gerek olmadığını söyledim. zaten tanışmaya gelinecek annen annemle baban babamla konuşur dedim.
ve düğün konusunda ailesinin hiçbir desteği olmayacağını biliyorum zaten ben. o yüzden de; benim ne istediğim, bizim halletmemiz gereken şeyler, ben şu otelde düğün istiyorum desem sanki tamam kızım orda mı yapalım diycekler dedim . zaten nikah yapıcaz sadece. bilmiyorum ama inanın tam bu konunun üstüne, erkek arkadaşımın beni arayıp zamanında 'aileleri karıştırmak yok, fazla yüz göz olmak yok herşey gerektiği gibi olur, seni anlıyorum'laflarını söyleyen kişiliği gidip yerine başka biri gelmiş gibiydi.
-'sen olması gerekenden ziyade görüşmek istemediğin için görüşmüyosun dimi' dedi
-'şu süreci daha hızlı geçirmek için daha ılıman ol 'dedi. orada çıldırdım baya. dedim ki 'daha şimdiden benden annen yada baban yada sen! olayları sineye çekip aman aman sevgi kelebeği olmamı bekleyen varsa yanılır he eğer öyle bişey varsa hiç startı vermeyelim zaten dedim.
o da bana 'biriniz sakin olun , evde ailem ayrı, sen bana ayrı. en azından sen beni bunaltma söylediğime pişman oldum 'dedi
beni çağırmalarında ki neden; ev konusunda bir sıkıntı oldu muhtemelen alamayacaklar bunu ailemden önce benimle konuşup beni o konuda bastırmaya çalışacakları geçiyo aklımdan. çünkü babası daha önceden evlendikten sonra alırsınız evi herkes öyle alıyo demiş
erkek arkadaşımda bugün evlerine davet etme konusuna, bu isteme söz işini biran önce yapalım diye girdi neden bişey mi oldu dedim yok falan filan dedi ama çözemedim. bugün bu olaylar olduktan sonrada acaba baban benim haakkımda ne düşünür biz evi alsakta almasakta sıkıntı yapacak gibime geliyo benim falan dedi
-inanın bir yanım daveti kabul edip gitmeyi düşünüyor. gidince çünkü mutlaka bişeyde beni vazgeçirmeye çalışacaklar. bende beni bunun için mi çağırdınız diyip erkek arkadaşımın o zaman ki tavrına bakmayı istiyorum bir yandan. ailesini mi tutacak yoksa beni mi ?
siz ne dersiniz bu son söylediğime?