Eşimle uzun zamandır sorunlarımız var ve bunlar cinsel sorunlar çoğunlukla. İlişkimizin başında önemsemediğim, görmezden geldiğim şeyler şimdi gözüme çok batıyor. Eşimi seviyorum, ama uzun yıllardır en az beş altı senedir ben talep etmezsem hiç cinsel hayatımız yok. Kadın gibi hissetmiyorum hatta erkekleşiyorum. Hayat enerjimi kaybediyorum. Çok kırılıyorum ve kendi kendime onaramıyorum. Uğraştım terapilere gittik, ama özünde olan sanırım bu. Yani kendisi sevilsin şımartılsın istiyor. Oysa benim bi kadın olarak buna ihtiyacım var. Beni arzulamıyor, bende artık iyice cinsel anlamda ondan soğudum. Normalde erkekler cinsellik konusunda daha arzulu ve ısrarcı olmaz mı. Aylar geçiyor ve talep etmiyor, beni arzuladığını hiçbir zaman hissetmiyorum. Boşanmak bana çok korkutucu geliyor. Boşanırsam maddi olarak kendime yeterim. Toplum baskısı beni korkutuyor. Ama böyle de çok acı çekiyorum. Boşanan ve kendini toparlayanlar bana yol gösterebilir mi
5 6 senedir boyle yasamak daha korkutucu degil mi sizce?Boşanmak bana çok korkutucu geliyor.
Hayat istemediğin ve mutsuz bir ömür için çok kısa.Eşimle uzun zamandır sorunlarımız var ve bunlar cinsel sorunlar çoğunlukla. İlişkimizin başında önemsemediğim, görmezden geldiğim şeyler şimdi gözüme çok batıyor. Eşimi seviyorum, ama uzun yıllardır en az beş altı senedir ben talep etmezsem hiç cinsel hayatımız yok. Kadın gibi hissetmiyorum hatta erkekleşiyorum. Hayat enerjimi kaybediyorum. Çok kırılıyorum ve kendi kendime onaramıyorum. Uğraştım terapilere gittik, ama özünde olan sanırım bu. Yani kendisi sevilsin şımartılsın istiyor. Oysa benim bi kadın olarak buna ihtiyacım var. Beni arzulamıyor, bende artık iyice cinsel anlamda ondan soğudum. Normalde erkekler cinsellik konusunda daha arzulu ve ısrarcı olmaz mı. Aylar geçiyor ve talep etmiyor, beni arzuladığını hiçbir zaman hissetmiyorum. Boşanmak bana çok korkutucu geliyor. Boşanırsam maddi olarak kendime yeterim. Toplum baskısı beni korkutuyor. Ama böyle de çok acı çekiyorum. Boşanan ve kendini toparlayanlar bana yol gösterebilir mi
Evet en yalın haliyle bu, ya kabul edeceğim ya ayrılacağım. Evet doktora gitmişti hormonal bir sorun yoktutoplum dönsün kendine baksın önce , o yargılamasından korktuğun toplumun yediği naneleri her gün izliyoruz. Kimsenin de umrunda olmaz ayrıca. Adam buysa budur, kaybettiğin zamana yazık. Doktora gitti mi hormonlarına vs baktırdı mı yani biyolojik bir problem olmadığına emin misiniz? Öyleyse içinden gelmiyodur bu da böyle bir modeldir. Ya kabul edersin ya ayrılırsın
Öyle demeyin ben de boşanmadan önce herkes beni konuşacak sanıyordumBoşanan insanları kim konuşuyor ki ya, çok küçük bir yerde falan mı yaşıyorsunuz ya da aileniz çok mu baskıcı? Artık herkes boşanıyor evlenmek gibi doğal bir şey oldu, toplum baskısı ne alaka
5-6 yıl çok uzun bir süre. Ben evli olsam 1 hafta seks yapmasam çıldırırım kudururum bence . Boşanmış birisi olarak söylüyorum. Ne kadar seversen sev, bu acılar zorlu günler de geçiyor. Elalem, toplum baskısını boşver. Sağda solda boş konuşan olur ama bu hayat senin. O evde eşinle mutsuz yaşayan sensin. Kendini heba etme. Cinsel terapiste gidin isterseniz. Bu da çözüm olmazsa yolları ayirirsiniz. Evde asker arkadaşı gibi duracaksak evliliğin ne anlamı kalıyorki? Birkaç ay olsa stresten yorgunluktan derim ama 5-6 yıldır isteksizmişEşimle uzun zamandır sorunlarımız var ve bunlar cinsel sorunlar çoğunlukla. İlişkimizin başında önemsemediğim, görmezden geldiğim şeyler şimdi gözüme çok batıyor. Eşimi seviyorum, ama uzun yıllardır en az beş altı senedir ben talep etmezsem hiç cinsel hayatımız yok. Kadın gibi hissetmiyorum hatta erkekleşiyorum. Hayat enerjimi kaybediyorum. Çok kırılıyorum ve kendi kendime onaramıyorum. Uğraştım terapilere gittik, ama özünde olan sanırım bu. Yani kendisi sevilsin şımartılsın istiyor. Oysa benim bi kadın olarak buna ihtiyacım var. Beni arzulamıyor, bende artık iyice cinsel anlamda ondan soğudum. Normalde erkekler cinsellik konusunda daha arzulu ve ısrarcı olmaz mı. Aylar geçiyor ve talep etmiyor, beni arzuladığını hiçbir zaman hissetmiyorum. Boşanmak bana çok korkutucu geliyor. Boşanırsam maddi olarak kendime yeterim. Toplum baskısı beni korkutuyor. Ama böyle de çok acı çekiyorum. Boşanan ve kendini toparlayanlar bana yol gösterebilir mi
5 6 senedir durum böyleyse adam ya aldatıyor ya da gay. BoşanınEşimle uzun zamandır sorunlarımız var ve bunlar cinsel sorunlar çoğunlukla. İlişkimizin başında önemsemediğim, görmezden geldiğim şeyler şimdi gözüme çok batıyor. Eşimi seviyorum, ama uzun yıllardır en az beş altı senedir ben talep etmezsem hiç cinsel hayatımız yok. Kadın gibi hissetmiyorum hatta erkekleşiyorum. Hayat enerjimi kaybediyorum. Çok kırılıyorum ve kendi kendime onaramıyorum. Uğraştım terapilere gittik, ama özünde olan sanırım bu. Yani kendisi sevilsin şımartılsın istiyor. Oysa benim bi kadın olarak buna ihtiyacım var. Beni arzulamıyor, bende artık iyice cinsel anlamda ondan soğudum. Normalde erkekler cinsellik konusunda daha arzulu ve ısrarcı olmaz mı. Aylar geçiyor ve talep etmiyor, beni arzuladığını hiçbir zaman hissetmiyorum. Boşanmak bana çok korkutucu geliyor. Boşanırsam maddi olarak kendime yeterim. Toplum baskısı beni korkutuyor. Ama böyle de çok acı çekiyorum. Boşanan ve kendini toparlayanlar bana yol gösterebilir mi
Ya toplum uğruna olana razı olacaksin ya da kendini secip yoluna bakacaksın. Eşinin kumaşı bu ki hep böyleymiş sen gormezden gelmişsin.Eşimle uzun zamandır sorunlarımız var ve bunlar cinsel sorunlar çoğunlukla. İlişkimizin başında önemsemediğim, görmezden geldiğim şeyler şimdi gözüme çok batıyor. Eşimi seviyorum, ama uzun yıllardır en az beş altı senedir ben talep etmezsem hiç cinsel hayatımız yok. Kadın gibi hissetmiyorum hatta erkekleşiyorum. Hayat enerjimi kaybediyorum. Çok kırılıyorum ve kendi kendime onaramıyorum. Uğraştım terapilere gittik, ama özünde olan sanırım bu. Yani kendisi sevilsin şımartılsın istiyor. Oysa benim bi kadın olarak buna ihtiyacım var. Beni arzulamıyor, bende artık iyice cinsel anlamda ondan soğudum. Normalde erkekler cinsellik konusunda daha arzulu ve ısrarcı olmaz mı. Aylar geçiyor ve talep etmiyor, beni arzuladığını hiçbir zaman hissetmiyorum. Boşanmak bana çok korkutucu geliyor. Boşanırsam maddi olarak kendime yeterim. Toplum baskısı beni korkutuyor. Ama böyle de çok acı çekiyorum. Boşanan ve kendini toparlayanlar bana yol gösterebilir mi
34 yaşında mısınız gerçekten? O kadar gençsiniz ki! Gerek var mı komşunun karısı, yengenin kayınçosu dedikodunuzu yapacak diye gelecek yıllarınızı mutsuz geçirmeye. Boşverin herkesi! Toplum dediğiniz küçük bir yerde mi yaşıyorsunuz? Şehirlerde artık hiç kimse kimsenin umrunda değil. En fazla semt değiştirirsiniz, kimsenin sizi tanımadığı bir başlangıç olur ki ona bile gerek olacağını sanmıyorumEşimle uzun zamandır sorunlarımız var ve bunlar cinsel sorunlar çoğunlukla. İlişkimizin başında önemsemediğim, görmezden geldiğim şeyler şimdi gözüme çok batıyor. Eşimi seviyorum, ama uzun yıllardır en az beş altı senedir ben talep etmezsem hiç cinsel hayatımız yok. Kadın gibi hissetmiyorum hatta erkekleşiyorum. Hayat enerjimi kaybediyorum. Çok kırılıyorum ve kendi kendime onaramıyorum. Uğraştım terapilere gittik, ama özünde olan sanırım bu. Yani kendisi sevilsin şımartılsın istiyor. Oysa benim bi kadın olarak buna ihtiyacım var. Beni arzulamıyor, bende artık iyice cinsel anlamda ondan soğudum. Normalde erkekler cinsellik konusunda daha arzulu ve ısrarcı olmaz mı. Aylar geçiyor ve talep etmiyor, beni arzuladığını hiçbir zaman hissetmiyorum. Boşanmak bana çok korkutucu geliyor. Boşanırsam maddi olarak kendime yeterim. Toplum baskısı beni korkutuyor. Ama böyle de çok acı çekiyorum. Boşanan ve kendini toparlayanlar bana yol gösterebilir mi
Bir erkek ya da bir kadın normal şartlarda sağlıklıyken bu kadar uzun süre cinsel hayattan uzak kalamaz bence. Toplumda maalesef eşcinsellik çok yaygınlaştı , belki de böyle bir eğilimi vardır eşinizin. Daha yakınlarda bir arkadaşım eşinden bu şekilde şikayet etti ve erkeklere ilgisi olabileceğinden şüphelendiğini söyledi. Ayrıca boşanmak yeni bir hayat kurmak bir seçenek olmalı sizin için. Hayat kısaEşimle uzun zamandır sorunlarımız var ve bunlar cinsel sorunlar çoğunlukla. İlişkimizin başında önemsemediğim, görmezden geldiğim şeyler şimdi gözüme çok batıyor. Eşimi seviyorum, ama uzun yıllardır en az beş altı senedir ben talep etmezsem hiç cinsel hayatımız yok. Kadın gibi hissetmiyorum hatta erkekleşiyorum. Hayat enerjimi kaybediyorum. Çok kırılıyorum ve kendi kendime onaramıyorum. Uğraştım terapilere gittik, ama özünde olan sanırım bu. Yani kendisi sevilsin şımartılsın istiyor. Oysa benim bi kadın olarak buna ihtiyacım var. Beni arzulamıyor, bende artık iyice cinsel anlamda ondan soğudum. Normalde erkekler cinsellik konusunda daha arzulu ve ısrarcı olmaz mı. Aylar geçiyor ve talep etmiyor, beni arzuladığını hiçbir zaman hissetmiyorum. Boşanmak bana çok korkutucu geliyor. Boşanırsam maddi olarak kendime yeterim. Toplum baskısı beni korkutuyor. Ama böyle de çok acı çekiyorum. Boşanan ve kendini toparlayanlar bana yol gösterebilir mi