Merhaba... Lütfen düşüncelerinizle bana vicdanım için çıkar yol gösterin şimdiden hepinizden allah razı olsun...
Geçtiğimiz kasım ayında evlendim ve bir kavga yüzünden babam evindeyim. nerden başlayacağımı bilmiyorum antepliyim istanbulda yaşıyordum eşimle tanıştık 2 yıl önce annemle babam ayrı babam antepte yaşadığı için istemeye geleceklerdi antepe gelmelerini istedim onlarda adanada yaşıyordu çünkü nişanlandık tekrar istanbula döndüm annemle düğün tarihi alındı antepte olacaktı biz kalablık değiliz antepte olsun dediler düğünüm olacağı zaman antepe geldiler komşu gibi ailesi hiçbirşeye karışmadı parmagımda alyansım tek taşımdan başka bişi yoktu maddi açıdan kötülermiş nişanda taktıkları setide düğün günü sattılar ama ablasına yeğenlerine çift çift elbiseler nişanlıyken tatillere gittiler hiç bişeyden eksik kalmadılar antepte düğün günü otelde kaldık çünkü evim adanaya kurulmuştu otelden balayına gidecektik para olmadığını gidemiycemizi söledi canın sağolsun dedim otelden çıktık annesini aradı hayvanat bahçesindeler gidelimmi dedi tamam dedim ilk günden ne diym gittik cümbür cemaat gezdik düğünde 2 masaları vardı zaten bir çeyrek bile yapmadı kimse ordan 3 araba adanaya gittik gerdeğin ertesii günü ne utanç verici bende bişi diyemedim annesinin evine gittik dyok irek mangal yapıldı sabahın 3'ünde eve dödük 2. günümde bursadan gelen dayısı gil ısrarla bursaya gidelim dedi yok dedim evimizde kalalım dedim balayına götürmedim bari oraya gidelim dedi gittik dayısı kızı damadı 2 çocukları aynı evde kaldık 1 ay dönelim dedikçe kıramadı onları evliliğimin ilk ayı böle geçti adanaya geldik para yok otel gibi 20 gün yatmadan yatmaya eve gittik para yok diye ailesinde yiyorduk hamile oldumu öğrendim eşime sürpriz yapmak için bebek patiği aldım yılbaşında sürpriz yapcaktım o gün annesi gildeydik yine o gün ısrarla orda kalalım dedi tamam dedim gece yatakları açarken tartışmaya başladık bağırdı çağırdı bende ona tabi omzumdan hızla salladı zor geçiyodu haberi yoktu bende bişey olur diye hamileyim diye bağırdım annesi gil geldi odaya hamileyim diyorum hiç duymuyor sanki annesi gile bunu yarın bindirin istanbula gönderin dedi odaya gitti uyudu sabaha kadar uyumadım ağladım kahroldum öğlen uyandı geldi ben babamı oluyorum diye ağladım evet diye uzatmadım aradan 1 hafta geçti doktora gittim çocuk karnımda 3 günlük olü çıktı evliliğimin 2. ayı bitmişti mahfoldum toparlayamadım kendimi işe girmişti kendide sabah 5 akşam 10 da geliyordu zaten ilk günler zordu hiç bişey paylaşamıyorduk bir kere bile biyere gidemedim adanada kimse ne davet etti ne geldi bizde gelin davetleri olur orda yapmadılar benimde kimsem yoktu. bigün aradı hazırlan seni reale götürücem diye deliye döndüm biraz dikkat çeken bi tipim kıskanıp sorun çıkmasın die eşofmanları giydim realdeki arkadaşın arabasını götürecekmiş senide gezdirim bu arada dedi gittik arkadaşı mısır stantında çocuk sürekli farklı farklı kız isimlerinden bahsediyordu eşime rahatsız oldum rencide etmemek için bişi demedim eve geldik tek tek sordum kızları kendide muhabbete girdi çünkü benim ne alakam var diye bağırdı bende ilgin yok ama yaptığın yanlış dedim seni dışarı çıkaranda suç bu son dedi yattı sabah 5 te bana veda etmeden kapıları çarpıp çıktı gece 1 de geldi eve ben giyindim soframı hazırlamıştım yine kapıyı açıp odada oturdum ağlıyordum duşunu aldı gitti yattı bende gittim kalk konuşucaz dedim kalkmadı ona demiştim bida beni kovarsan giderim diye defol git dedi sana hesap veremem dedi valizi aldım gitmek değildi amacım ciddiyeti anlayıp dur desin istedim kafasını bile kaldırmadı anahtarı aldım kapıyı çektim çıktım gece gitmicektim kalksın istedim annemi aradım ağlaya ağlaya kapıda bekledim çıkmadı eve girdim tekrar kalktı bekle seni ben götürürüm dedi banyoya girip saçını jöleleyip çıkınca deliye döndüm yakasına yapıştım itiştin baya bi sana yedirdiğim ekmek haram olsun dedi annem aradı o sırada eşimi istedi anneme gökten allah inse bitti dedi otogara götürüp bırakcam dedi annemde onu otogardan almadın babası gelip alır bekle dedi telefonları yere çarpıp gitti evden kayınvaldem arka sokakta oturuyodu annem bana ulaşamayınca annesini aramış nazmiye hanım yetişin çocuklar birbirne girdi ben istanbulda perişanım siz ulaşın elim yetmez gözüm görmez demiş ben gidemem kürşatı ariym gidip alsın demiş kürşatta ablasının kocası oda bi sokak arkada eşim evden gitmişti kürşat abi geldi aldı kendilerine götürdü kayınvalidemi aradılar gelip alalım seni anne diye ilaç içip yatacam demiş
sabaha kadar eşim yoktu babam antepten geldi sabah 7 de beni aldı eve geçtik eşimi sordu gitti dedim annesini sordu gelmedi dedim topla eşyanı yaban ele bu yüzdenmi verdik kimse yok nerde bunlar die aldı beni antepe getirdi annemde istanbuldan geldi annesi aradı annem nazmiye hanım büyük olarak gelin toparlayalım dedi bitmişse bitmiştir bizi mehmet karıştırmıyor iki lafımızlamı düzelecek deyip kapattı 20 marttan beri ne anası ne babası ne bacısı dayısı kimse aramadı neymişte annesini beklememişim sabah evde ezip geçmişim eşimde sen gittin baban paşa paşa getirececek dedi babamda götürmedi evin eşyalarını hepsini ailem almıştı 1 çöpleri yok eşyam çekildi 1 ay önce yeniden denemeye kalktık başında büyük olmayanla sen mutlu olamazsın diyordu ailem kendiside söyler her konuda kızınız 4 4 lük değil 4-5lik der hamile kaldım görümcem hamile kalmaya kalktı sanki onlara nöker gitmişim gibi saçlar boyasız makyajsız dışarı çıkmazlardı görümcem iki çocuğu ne istese benim eşimden isterdi daha neler neler eşime o zaten bizi istemiyordu bilerek gitti halasına söylerken duyduk demiş eşime yemin ettim ben evimi yakın istedim öyle bişi demedim diye 60 yaşında kadın yalanmı sölicek dedi. şimdide annesine babasına kandilde mesaj attım yine ses yok eşime söylüyorum onlar öyleler napabilirim diyor o zaman mesafe koy beni ezdirme beni saydır arama deyince aramıyolar ara de bişeyler yaptırt diyorum yaptırtamam diyor bir süre görüşme bizi toparla sonra görüş diyorum onuda kabul etmiyor adanada ev tutcam eşya alcam seni gelip alcam diyor ama parası yok ailesi kredi borçlarından kurtulamıyor tatil için bile kradi çeken bi ailesi var biz bu durumdayız annesi eşime geçenlerde acaba tatile nereye gitsek diyor annen demiyormu diyorum babası evinde bekleyeceğine bende tekim gelsin beraber oturalım sora kendi evinize çıkın demiyomu diyorum nasıl tatil derdine düşer diyorum onlar öyle onları bırak bize bak diyor ama onlara ne tavır ne mesafe ne bi beni arama hiç bişi yok bide demişki adanaya gelirse uzakta ev tutun yakın olmasının anlamı yok demiş ağladım hep buna ailem böyle sahipsizlik olmaz sen gelinleri değilmisin diyor herkez saygımı sevgimi hürmetimi över eşimle en ufak tartışsak ne nankörlüğüm kalıyor ne küfürler yiyorum çift karakterli oluyorum davam sürüyor vicdanen haksızmıyım diyorum keşke o gün ailemi aramasaydım diyorum bi cahillik yaptımsa bile bu kadar ceza niye veriyorlar kabul edersem beni ne zaman burdan alacağı belli değil ailesinden sen yok ailemde başta böyle olduysa sonu olmaz çocuğun yokken gel vazgeç biz seni güvenip adanaya gönderemeyiz diyorlar yardım edin uzun oldu biliyorum ama size ihtiyacım var daha çok şey var anlatırım kuru ekmek yerim ben yedimde bilir ailesimi hep kötülüyosun diyor ama yaptıklarına tavır almadığı için yiyemiyorum sen bana saygı göster bak millete nasıl saygı duyuruyorum sana diyor çarem yok bu iş olmicak galiba ama vicdanımdan hasta oldummm..
yardım edin acillllll size ihtiyacım var arkadaşlar konuyu tarafsız değerlendiren birileri lazımdı ailem ailesi gelmeden vermeyecekti ama aramıyolar bile bide herkeze benle hava atıyolardı ya ekmek paramız yok kaynanam bile saç boyasız gezmiyor bana ters bunlar eşimde iş bitiyor bi tepki versin istiyorum....
