Düşünür düşünür annesi
Düşünür düşünür annesiDüşünüyoruz da , o gelmeyi düşünmüyor
Hayırlısı. .Düşünür düşünür annesiçok ciddi bir sorun olmadıkça her çiftin bir tane minnak bebişi olur evinize kem gözlü insanları almayın habire okuyup üfleyin evin havası hafiflesin, siz de çok düşünmezseniz rahat olursanız oluverir ben düşük yapmıştım ama hiç umursamıyorum şimdi nasıl olsa ileride evlenirsem yine olur
En güzeli yuvayı dişi kuş yaparButun kredi kartları, banka hesapları, araba vs benim üstüme zaten. O yuzden öyle cekincelerim yok.
Maalesef sizin babanız ve kocanız gibi bir eş bulmak çok zor çünkü artık erkekler kadınların özgür yaşayabilmesinden korkuyorlar. Saygı ve güvene dayalı bir evlilikte gizli birikim yapılması doğru olmayabilir ama öyle kocalar var ki insanı mecbur bırakıyorlar.Ben gizli birikim yapilmasini dogru bulmuyorum. Kendime birikim yapacaksamda eşimin haberi olur ve zaten dokunmaz.
Ev ve bicok sey babamin ustune ama bikere bile annemi tehdit ettigini duymadim cok tartistiklarina ,kavgalara sahit oldum is nerelere geldi.Annem evden gitmek istedigini soylediginde babamin dedigi sey "birisi bu evden gidecekse ben giderim bu evde siz oturacaksinizdir. " babam dunya iyisidir diyemem ama okadarda cig bir insanda degil. Ayni sekilde eşimde babam gibidir mal,para duskunlugu yoktur.
Ben daha üniversite öğrencisiyken bile iki yılda 6 milyar kadar biriktirmiştim aylık kredilerime dokunmadan. Çünkü bazen son kuruşuna kadar harcasam da bazen kendimi dizginleyip üç beş kuruş atıveriyorum bir kenara az çok birikiyor. Ne olur ne olmaz, olası bir durumda kimseye muhtaç olmamak için başımı belli bir süreliğine öğretmen evlerine sokabilmek için vs vsEşim der keşke kenara para atan bir kadın olsan. Dara düştüğümüzde çıkarıp verirsin. Hiç daldan çıkamadıgımız için biriktiremiyorum. Bir de benim içimde birikim yapacak ruh yok. Elime geçeni eşime çocuklara harcayıveririm.
bende içinde oturduğum evin borcunu öderken eşimin yeğeni gelir burası benim evim der kaynana üzerine yaptı da kafası atar burası benim evim der evime misafir gelir bi bakarım misafir gelmiş salonda oturuyor :)Ben gizli birikim yapilmasini dogru bulmuyorum. Kendime birikim yapacaksamda eşimin haberi olur ve zaten dokunmaz.
Ev ve bicok sey babamin ustune ama bikere bile annemi tehdit ettigini duymadim cok tartistiklarina ,kavgalara sahit oldum is nerelere geldi.Annem evden gitmek istedigini soylediginde babamin dedigi sey "birisi bu evden gidecekse ben giderim bu evde siz oturacaksinizdir. " babam dunya iyisidir diyemem ama okadarda cig bir insanda degil. Ayni sekilde eşimde babam gibidir mal,para duskunlugu yoktur.
Mutlaka olmalı.Aksi takdirde sanki onlara muhtaçmışız gibi bi durum oluşabilir kafalarında.Hiç hoş değil.Merak ettiğim bir soru var, kadınlarımızın çoğu evlilikte ayrı gayrı olmaz diyorlar, aslında haklılar da. Fakat evlendiğimiz adamı yeri geliyor tanıyamıyoruz, nasıl bir insana dönüştü, asla böyle yapmazdı diyoruz. Mallar mülkler, arabalar kocaların üstüne oluyor, 'Onun olan her şey benim' diyoruz ama bizi zırnık koklatmamakla tehdit ediyorlar. Boşanmaya gelince iş, bir şekilde malları kaçırıp başkasının üstüne yapıyorlar ve ortada dımdızlak kalan biz oluyoruz.
Annem dedi ki, 'Baban benden hiçbir şeyi esirgemez maddi manevi, ama yine de benim kenarda biraz birikmişim var. Aramızda kalsın, dünyanın bin bir türlü hali var.' Annemle babamın çok büyük kavgaları olur ve babam hep tehdit eder, 'Bu evler de benim araba da benim kime ne konuşuyorsun vs' diye ve çok üzülürüm duyduğumda. O yüzden hiçbir evliliğe tam inancım ve güvenim yok. Her kadının yapabileceği bir mesleği ve kendine ait bir banka hesabında az çok birikmiş parası olmalı. Maaşlar ortak hesaba gidebilir, nasıl olsa beraber harcanıyor ve boşanılsa da herkes kendi maaşını bireysel almaya devam ediyor ama ortada beş parasız ve nafakaya muhtaç kalmaktansa... Bana böylesi daha mantıklı göründü. Rabbim, kimseyi eşleriyle bu şekilde imtihan etmesin..
Merak ettiğim bir soru var, kadınlarımızın çoğu evlilikte ayrı gayrı olmaz diyorlar, aslında haklılar da. Fakat evlendiğimiz adamı yeri geliyor tanıyamıyoruz, nasıl bir insana dönüştü, asla böyle yapmazdı diyoruz. Mallar mülkler, arabalar kocaların üstüne oluyor, 'Onun olan her şey benim' diyoruz ama bizi zırnık koklatmamakla tehdit ediyorlar. Boşanmaya gelince iş, bir şekilde malları kaçırıp başkasının üstüne yapıyorlar ve ortada dımdızlak kalan biz oluyoruz.
Annem dedi ki, 'Baban benden hiçbir şeyi esirgemez maddi manevi, ama yine de benim kenarda biraz birikmişim var. Aramızda kalsın, dünyanın bin bir türlü hali var.' Annemle babamın çok büyük kavgaları olur ve babam hep tehdit eder, 'Bu evler de benim araba da benim kime ne konuşuyorsun vs' diye ve çok üzülürüm duyduğumda. O yüzden hiçbir evliliğe tam inancım ve güvenim yok. Her kadının yapabileceği bir mesleği ve kendine ait bir banka hesabında az çok birikmiş parası olmalı. Maaşlar ortak hesaba gidebilir, nasıl olsa beraber harcanıyor ve boşanılsa da herkes kendi maaşını bireysel almaya devam ediyor ama ortada beş parasız ve nafakaya muhtaç kalmaktansa... Bana böylesi daha mantıklı göründü. Rabbim, kimseyi eşleriyle bu şekilde imtihan etmesin..
Günahı boynuna senin maaş kartından arttırdıklarıyla ödemiştir ailesine aldığı evin bir kısmını, keşke vermeseydin zamanında. Rabbim kızının yüzüne bakar rızkınızı verir diye umuyorum, bu çabaların karşılıksız kalmaz. Kadınların böyle mağdur edildiğini gördükçe dellenmemek elde değil. Arabanı al, kızını kreşe götürüp getir ve borçlarını yavaş yavaş öde ancak bu şekilde kuracağın yeni hayatın değerini bilebilirsin canım benim. Kendini ruhsal dara sıkıntıya sokma yavruna yazık her şeyden önce.. Şimdi hiç değilse bir daha evlenirsen ne yapmaman gerektiğini biliyosun. Evlilikte ayrı gayrı olmaz lafına inanamıyorum maalesef ne kadınlara güvenebiliyorum ne kocalara.. Böyle yapan erkekler çok ama yapan kadınların sayısı da az değil maalesef... Çocuğuna her ay para göndermek zorunda diye biliyorum boşanınca nafaka talep et mutlaka çocuğun için. Anne babasına alacağına kadar kızına baksaydı. Allah'a havale et canım.Mutlaka olmalı. Bende eskiden ayrı gayrı olmaz diyordum hatta maaş kartım eşimdeydi hep. Her şeyin ortak olduğunu sanıyordum. 9 yıllık evlilikte hiç bir kuruş bir yere koymadım. Şimdi boşanma arifesindeyim. Elimde hiç birikmiş param yok. Eşim sadece cüzi bir araba parası yolladı. Oda kızımı kreşe götürüp getirmek için lütfetti. Şimdi kızımla yeni bir hayat kurmaya çalışıyorum. Şimdi tek maaş, o kadar çok borç yaptım ki ara ara sıkıntıdan ağlıyorum. Bu kadar yıl çalıştıktan sonra elimde kalan sıfır. Ama en son duyduğumda kendi ailesine ev almış. Artık günahı boynuna. Bense burada kızıma onu alamayız buna paramız yok, idareli olalım diye laf anlatmaya çalışıyorum.
Özetle her bayanın mutlaka sadece kendisinin bildiği bir birikmişi olmalı. Dünyanın bin bir türlü hali var. Kimseye güven olmuyor.
Merak ettiğim bir soru var, kadınlarımızın çoğu evlilikte ayrı gayrı olmaz diyorlar, aslında haklılar da. Fakat evlendiğimiz adamı yeri geliyor tanıyamıyoruz, nasıl bir insana dönüştü, asla böyle yapmazdı diyoruz. Mallar mülkler, arabalar kocaların üstüne oluyor, 'Onun olan her şey benim' diyoruz ama bizi zırnık koklatmamakla tehdit ediyorlar. Boşanmaya gelince iş, bir şekilde malları kaçırıp başkasının üstüne yapıyorlar ve ortada dımdızlak kalan biz oluyoruz.
Annem dedi ki, 'Baban benden hiçbir şeyi esirgemez maddi manevi, ama yine de benim kenarda biraz birikmişim var. Aramızda kalsın, dünyanın bin bir türlü hali var.' Annemle babamın çok büyük kavgaları olur ve babam hep tehdit eder, 'Bu evler de benim araba da benim kime ne konuşuyorsun vs' diye ve çok üzülürüm duyduğumda. O yüzden hiçbir evliliğe tam inancım ve güvenim yok. Her kadının yapabileceği bir mesleği ve kendine ait bir banka hesabında az çok birikmiş parası olmalı. Maaşlar ortak hesaba gidebilir, nasıl olsa beraber harcanıyor ve boşanılsa da herkes kendi maaşını bireysel almaya devam ediyor ama ortada beş parasız ve nafakaya muhtaç kalmaktansa... Bana böylesi daha mantıklı göründü. Rabbim, kimseyi eşleriyle bu şekilde imtihan etmesin..
kesinlikle katılıyorum cnm calısıyoda olsan calısmıyoda olsan kenarda aynen paran olsun esin bilsin yada bilmesin vermicen ne olur ne olmaz kızlar bizden feyz alsın bilezikleri araba icin ail o msla vermeyin ben takmam amannn cok demode deyıp sonra ona muhtac oluyolar yaa keske kenarda dursaydu diyorlar iyiyken herkez iyi ama kötüyken kac erkek al bu altınlarda senin der o yüzden daha evlendigin gibi bunlar benim hakkım diceksin ki zaten allah katındada o altınlar senin mihrin kızlık hakkın simdi kızlık hakkı 10 bilezikmi diyen olucak ama is o degil o mihir kadın kocasındna ayrılırsa belli bi süre kimseye muhtac olmadan gecinsin diye ama simdikiler bi karıs havada kafası ama sonra bin pismanlarMerak ettiğim bir soru var, kadınlarımızın çoğu evlilikte ayrı gayrı olmaz diyorlar, aslında haklılar da. Fakat evlendiğimiz adamı yeri geliyor tanıyamıyoruz, nasıl bir insana dönüştü, asla böyle yapmazdı diyoruz. Mallar mülkler, arabalar kocaların üstüne oluyor, 'Onun olan her şey benim' diyoruz ama bizi zırnık koklatmamakla tehdit ediyorlar. Boşanmaya gelince iş, bir şekilde malları kaçırıp başkasının üstüne yapıyorlar ve ortada dımdızlak kalan biz oluyoruz.
Annem dedi ki, 'Baban benden hiçbir şeyi esirgemez maddi manevi, ama yine de benim kenarda biraz birikmişim var. Aramızda kalsın, dünyanın bin bir türlü hali var.' Annemle babamın çok büyük kavgaları olur ve babam hep tehdit eder, 'Bu evler de benim araba da benim kime ne konuşuyorsun vs' diye ve çok üzülürüm duyduğumda. O yüzden hiçbir evliliğe tam inancım ve güvenim yok. Her kadının yapabileceği bir mesleği ve kendine ait bir banka hesabında az çok birikmiş parası olmalı. Maaşlar ortak hesaba gidebilir, nasıl olsa beraber harcanıyor ve boşanılsa da herkes kendi maaşını bireysel almaya devam ediyor ama ortada beş parasız ve nafakaya muhtaç kalmaktansa... Bana böylesi daha mantıklı göründü. Rabbim, kimseyi eşleriyle bu şekilde imtihan etmesin..
aynen katılıyorum bende ilk evlendigimde gözüm kördü aman allahım ask mesk ama bizdede ufak caplı ayrılık oldu gibi bisey hemen malları kacırma isi oldu bu yüzdne simdi takılarımla arsa alıcam kendi üstüme esimde araba delisidir onukide benim arsayla esdeger olur en azındna ben arsamdan olmam oda arabasındna kötü bisey oldugundayıllarca para hesabı yapmadım tasarruflu davrandım elimde avucumda ne varsa eşimle ortak biriktirdim ev aldık. sonuç: bi boşanma konusu geçti aramızda. ilk yaptığı şey mal paylaşımı oldu. o da hiç adil değildi. neyse barıştık ama o günden beri para biriktiriyorum.başka bi hesap açtım. baştan beri böyle yapsaydım küçük bir servetim olurdu heralde.
eşlere sonsuz güvenmemek lazım. yapmaz etmez dediğin adam boşanırken öyle bir değişiyor ki. şaşıp kalıyorsun.