sen sessiz kal yeterli bnce canım... bi tartısma olunca sus cevap verme boylece içinde rahat olur.. sen gorevlerını yap fazla ortalarda dolanma rahatlarsın eminim... ve bu hassasıyette olan birinin kendi yuvasında cok mutlu huzurlu bır aılesı yuvası olacagınada eminim :)
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
evli bayanlar benimle tecrübelerinizi paylaşır mısınız?
- Konu Sahibi elagam
- Başlangıç Tarihi
sen sessiz kal yeterli bnce canım... bi tartısma olunca sus cevap verme boylece içinde rahat olur.. sen gorevlerını yap fazla ortalarda dolanma rahatlarsın eminim... ve bu hassasıyette olan birinin kendi yuvasında cok mutlu huzurlu bır aılesı yuvası olacagınada eminim :)
- 15 Aralık 2010
- 3.490
- 125
- 113
tek ümidim bu yazdıkların işte canım...
eşime sımsıkı tutunmak istiyorum...sıkıca...
sağolsun çok iyi ve düşünceli.tek tesellimde o.Allah nasip ederse ömrümü ona adayacağım.
mutluluğuda üzüntüyüde onunla doya doya yaşayacağım...Rabbim inşallah beni eşim ve çocuklarımla sınamaz ve bu günler hatıra olarak kalır..
senin adına çok sevindim çilekli şeker,Allah mutlulunuzu daim etsin
- 26 Aralık 2007
- 22.146
- 12.092
- 498
sana bir büyüğün olarak tavsiyede bulunayım.sakın sakın, ailenle sorunlarını nişanlına ve ailesine yansıtma.şimdi ne kadar iyi anlaşsanda ilerde en küçük bir olayda baş kakıncı olur
zaten ailesiyle de anlaşamıyordu denir
her anne kız arasında oluyor o tartışmalar maalesef canım bende 1.5 senelik evliym arada bizde tartışırdık ama evlendm annemle bizden iyisi yok şimdi. benim annemde melek gibidir seninki gibi ama nedense kavga ederdik. evlenince birde anne olunca anladmki annem çok haklıymış daima. olgunlaştm oturaklaştm şimdi annemle habire mesaj.laşırız hatta geçen ay 12bin msj.ı bitirdik:) kimsede annemle msj.laştığıma inanmaz. sende inan evlenince daha iyi anlaşacaksn annenle eşinlede tabi evlilik insanı ister istemez değiştiriyor. ama evliliğin ilk 3 ayı alışma sürecinde kavgalar tartışmalar oluyor o 3 ay çok iyi sabret alttan almaya çalış sonraki aylardada sefasını sürüyosun inan.
canim ben tek cocugum ve ailemle hic mi hic anlasamazdim.
ergenlik donemim inanilmaz sorunlu gecti, dusman gibiydik resmen. hele babamla hic konusmazdim. keske bosansalar derdim. ama annemle de surekli kavga ederdim.18 yasina gelir gelmez gidiyorum bir daha yuzumu goremeyeceksiniz deyip dururdum.
universite sinavi oldu puanlar geldi annem ve babam (bursaliyim bu arada) bursa yazmami istedi, cok uyumsuzmusum har vurup harman savuruyormusum vs vs baska yerde kimse bana katlanamazmis yalniz kalirmisim. resmen bende bir sorun oldugunu dusunmeye baslamistim. aynen sana soylenen laflar bana da soylendi hatta buyuk ihtimal cok daha agirlari..
neyse sirf ailemden uzak olayim diye ankara yazdim zaten puanim da iyiydi bursada kalip universite hayatimi da ailemin yanina berbat gecirmek istememistim.
odtuyu kazanip gittim, yilda 2 kez bursaya geliyordum (o da zorla..). daha geldigim gunun aksami surtusmeler baslardi. tabi ben de cok masum degilim, aileme karsi cok sabirsizdim her laflarina bir cevabim vardi vs. kendimi tutamazdim yani ani cikislarim olurdu. bazen sinirden catlardim resmen, nefret bile ettigimi dusunurdum zaman zaman onlardan.
9 yil boyle gecti okul bitti master is vs derken esimle tanistim. bu arada aramiz kismen duzelmisti ben ergenligi (gec de olsa) atlattiktan sonra. artik biraz daha sabirliydim cevap vermektense umursamaz he deyip gecerdim annem sinirimi bozacak birsey soylese bile :) babamla da sanki yeni tanismis gibi oldum hatta. yillarca konusmadigim icin hic baba-kiz iliskisi de gelisememisti aramizda. o sorunu biraz astik konusmaya birbirimizi tanimaya basladik. yine de yillarca sorun yasadigimiz icin bana birdaha hic guvenemediler. akademik basarim iyiydi yaptigim iste basariliydim vs. ama her firsatta cok gecimsiz oldugumu cok asabi oldugumu kimseyle gecinemeyecegimi yuzume vururlardi. aslinda benim ailem haric kimseyle bu konuda bir sorunum olmamistir. bu da bence cok ilginc. hayat boyu kimseye sesimi bile yukseltmeyen ben, is aileme gelince gercekten de asabilesiyordum. nedenini hala bilmiyorum.
neyse.... esimle tanistik ve de cok cok iyi anlastik, esimin ailesiyle de oyle. kendisi ingiliz bu arada. o aileyle kendi ailemden daha sicak bir iliski kurmustum kisa zamanda. nisanlandik ve de evlendik. tabi ben ingiiltere'ye yerlestim. ben evlendigmden beri de benim ailem sanki gitti yerine yeni bir aile geldi. ben uzaga gidince mi oldu bilmiyorum, veya beni nasil sevdiklerini sahiplendiklerini gorduklerinde mi... bilmiyorum canim. ama benim cok guzel bir aile hayatim var, hem esimle hem de onun ailesiyle cok iyiyim. yillardir boyle. her ailede zaman zaman sorun cikar ama bizim dogru duzgun "sorun"umuz bile olmadi. uafk tefek seyler belki. hatirlamiyorum bile.
annem ve babam ben ingiltereye gelmeden once bile bana hemen hergun tembihliyorlardi kizim sakin onlari da azarlama sesini yukseltme yoksa geri yollarlar bak seni diye. oof of :))) trajikomik.
su an mutlu huzurlu bir ailem var ve benim hic sinir problemim olmadi. hatta bilakis cok anlayisli ve sabirli oldugumu dusunur ve soylerler. etkiye tepki meselesiymis demek ki.
- 15 Aralık 2010
- 3.490
- 125
- 113
ne güzel canım...imrenerek okudum inan.umarım mutlu bi evilik yaparsın inşallah.
senin planladıklarını bende planlıyorum ama hayat bu...neyle karşılaşacağımız belli değil o yüzden endişelerim fazla...
umarım bende senin gibi kararlı olur,güzel bi evlilik geçiririm
- 15 Aralık 2010
- 3.490
- 125
- 113
düşüncelerin için sağol yafrimu...
elimden geldiğince çok konuşmayacağım,fazlada yanlarında durmayacağım.zaten derslerim yoğun.bayramda da nişanım var.odamla okul arasında bi bağ kuracağım sadece.böylece onlarıda rahatsız etmemiş olurum...
- 15 Aralık 2010
- 3.490
- 125
- 113
sana bir büyüğün olarak tavsiyede bulunayım.sakın sakın, ailenle sorunlarını nişanlına ve ailesine yansıtma.şimdi ne kadar iyi anlaşsanda ilerde en küçük bir olayda baş kakıncı olur
sağol egem...tavsiyene uyacağım.
ilk defa geçenlerde annemle babam tartışınca ben aray girdim diye babam üzerime yürümüştü(hayatımda ilk defa...o yüzden çok acıydı.bu yüzden hala babamla çok resmiyiz.gerçi oldum olası öyle ya...neyse...)
içim parçalanmıştı,ona açılmıştım sağolsun,kendi ailesiyle tartışmalarınıda örnek göstererek beni avutmaya çalıştı.
fakat sonra kendi kendime düşünüp senin bana tavsiye ettiğin şeyin kararını aldım.yani ailevi meselelerimi anlatmayacağım.
çok güveniyorum evet ama tedbirli olmakta lazım.ailemle ilişkim bu haldeyken,ilerde bide eşim yüzüme vurursa bunu işte o zaman yıkılırım ben...
senden baya büyüğüm yaş olarak. ailenin de en büyüğüyüm. ben de tam tersi normalde sinirliyimdir ama ailede her şeyi alttan alırım. ama yine de olmuyor. biz de pek geçinemeyiz.
bakıldığında ne biliyim aynı partiye oy veriyoruz aynı kitapları okuyoruz filan ama olmayınca olmuyor işte
annem misal "sanki senin devletten maaşın mı var" şeklinde konuşabilen bir insandır. nasıl kırdıgını üzdüğünü bilmeden öyle konuşur ortaya. kız kardeşim de öyledir.
ben 15 yaşından beri yurtta kalan bir insanım şimdi aileyle kalmak bana da zor geliyor tabi o da ayrı bir mesele. Ama evlilik için bazen düşünüyorum ki ben bu evde bu kadar insanı idare edebiliyorsam (kalabalığız da) evlenince 1 kocayı hayli hayli ederim
severek evlendiğin adam tabi ki annen kardeşin gibi olmuyor. Olmaz. sen içini ferah tut.
ailenle arandaki sıkıntı da sende kalsın eşine bunları yansıtma hiç gerek yok.
nişan düğün süreci zaten stresli süreçler bi de bunlarla yorma kendini. sen o evden çıktıktan sonra zaten annenle olan ilişkin ister istemez başkalaşacak geçmişi kurcalayıp sorgulayıp durma, eşinle huzurlu bir yuva kurmak ve sürdürmek için önüne bak derim. bekar ama aşiretimsi bir aile ağına sahip oldukça tecrübeli bir ablan olarak.
bakıldığında ne biliyim aynı partiye oy veriyoruz aynı kitapları okuyoruz filan ama olmayınca olmuyor işte
annem misal "sanki senin devletten maaşın mı var" şeklinde konuşabilen bir insandır. nasıl kırdıgını üzdüğünü bilmeden öyle konuşur ortaya. kız kardeşim de öyledir.
ben 15 yaşından beri yurtta kalan bir insanım şimdi aileyle kalmak bana da zor geliyor tabi o da ayrı bir mesele. Ama evlilik için bazen düşünüyorum ki ben bu evde bu kadar insanı idare edebiliyorsam (kalabalığız da) evlenince 1 kocayı hayli hayli ederim
severek evlendiğin adam tabi ki annen kardeşin gibi olmuyor. Olmaz. sen içini ferah tut.
ailenle arandaki sıkıntı da sende kalsın eşine bunları yansıtma hiç gerek yok.
nişan düğün süreci zaten stresli süreçler bi de bunlarla yorma kendini. sen o evden çıktıktan sonra zaten annenle olan ilişkin ister istemez başkalaşacak geçmişi kurcalayıp sorgulayıp durma, eşinle huzurlu bir yuva kurmak ve sürdürmek için önüne bak derim. bekar ama aşiretimsi bir aile ağına sahip oldukça tecrübeli bir ablan olarak.
- 15 Aralık 2010
- 3.490
- 125
- 113
gerçekten mi mervemsi...
bende annemle düzelebilir miy,m acaba?
bugünden sonra,evlendikten sonra annemle olabildiğince az görüşme kararı almıştım.zaten farklı bi şehre gelin gidecğim.
unuturuz birbirimizi diye alıştırıyordum kendimi.
keşke dediğin gibi olsa...
Allah size nazar değdirmesin...inşallah hep böyle olursunuz.
bende farklı bi şehirdeym ailemden uzaktayım eskiden kavga edince derdim evlenince kurtulursun diye ama şimdiöyle yakınız ki özlüyorum sanırım evden gidince değerleniyo kızlar pek anlamış değilim bu işi açıkçası ama ben birbirinizi özleyeceğinizi arayacağınızı düşünüyorum açıkçası anlattığın kadarıyla annen cazgır herkesle kötü olan biri değilmiş öyle büyük sürtüşmelerinde olmuyormuş sanki bizim gibisin sende inş. bizim gibide olursun bana geçinemz gözüyle baktılar ama biz canciğer kuzu sarmayız maaşallah hatta herkes söyler durur hiç tanımayanlar bile geçen memlekete giderken otobüste kaynanama demişler ne iyi anlaşıyorlar ne çok seviyorlar birbirlerini çok mutlular diye kaynanamda demişki daha 1.5 senelik evliler tabi anlaşacaklar ne alakaysa :)
- 15 Aralık 2010
- 3.490
- 125
- 113
bizde işte aynı böyleyiz canım...
babamla adeta yabancı.annemle anlaşamayan o yüzden eleştirilerine gelemeyen ve altında kalmadan cevap veren ben...
ben ankarada oturuyorum ve tecih zamanı hep dışarı yazdım,sırf annem ısrar etti diye ilk 2 tercihim ankaraydı ve ne şanssızımki ankara çıktı: (
üni okurken farkettimki,artık büyüyorum ve benimde düşünce tarzım ve yapım var.fakat annem ısrarla çocukmuşum gibi istediği kılıfa sokmaya çalıştı beni.
istediği olmadığı zaman ben kötü,asi,huysuz,geçimsiz oluyorum...
inşallah evlenince bende eşimle güzel geçinebilirim...
- 15 Aralık 2010
- 3.490
- 125
- 113
senden baya büyüğüm yaş olarak. ailenin de en büyüğüyüm. ben de tam tersi normalde sinirliyimdir ama ailede her şeyi alttan alırım. ama yine de olmuyor. biz de pek geçinemeyiz.
bakıldığında ne biliyim aynı partiye oy veriyoruz aynı kitapları okuyoruz filan ama olmayınca olmuyor işte
annem misal "sanki senin devletten maaşın mı var" şeklinde konuşabilen bir insandır. nasıl kırdıgını üzdüğünü bilmeden öyle konuşur ortaya. kız kardeşim de öyledir.
ben 15 yaşından beri yurtta kalan bir insanım şimdi aileyle kalmak bana da zor geliyor tabi o da ayrı bir mesele. Ama evlilik için bazen düşünüyorum ki ben bu evde bu kadar insanı idare edebiliyorsam (kalabalığız da) evlenince 1 kocayı hayli hayli ederim
severek evlendiğin adam tabi ki annen kardeşin gibi olmuyor. Olmaz. sen içini ferah tut.
ailenle arandaki sıkıntı da sende kalsın eşine bunları yansıtma hiç gerek yok.
nişan düğün süreci zaten stresli süreçler bi de bunlarla yorma kendini. sen o evden çıktıktan sonra zaten annenle olan ilişkin ister istemez başkalaşacak geçmişi kurcalayıp sorgulayıp durma, eşinle huzurlu bir yuva kurmak ve sürdürmek için önüne bak derim. bekar ama aşiretimsi bir aile ağına sahip oldukça tecrübeli bir ablan olarak.
sağol sinirboyu,tavsiyelerini kulakardı etmeyeceğim.
ben yapı gereği dışarı çok yumuşakbaşlı,hiç sesini çıkarmayan biriyim.dolmuşta para üstü kalsa bile onu isteme utanırım.
ama aileme karşı çok agresifim....
onlarda bunun farkında.
artık dışlanmışım gibi.okuldan geliyorum,hemen odama.biraz ders çalışıp,sonrada nişanlımla msnde konuşup uyuyorum,sabahta gene okula...
ben hep ailemle yaşadım bu yaşıma kadar.belkide artık fazla gelmeye başladı.uzaklaşmak istiyorum onlardan
- 15 Aralık 2010
- 3.490
- 125
- 113
ne güzel....Allah daim etsin bu mutluluğunuzu canım.inşallah nişanlımla banada nasip olur.
çok istiyorum eşimle mutlu olmayı ve ailemi şaşırtmayı.
geçimsiz,huysuz dedikleri kızlarının nasıl mutlu olduğunu görsünler istiyorum.
demiyorlar yinede cnm ama. kuzenm hep der eşin çok iyi seni çok iyi taşıyor diye sanki tek başına geçiniyor eşim. yani genede bulurlar bi kulp sen kimse için değil yani kendin için mutlu olmaya çalış daima
- 16 Aralık 2010
- 4.912
- 520
- 398
Arkadaşların da dediği gibi canım evlenince zaten artık eskisi gibi kavga edecek zaman bile bulamayacaksın ve hatta özleyeceksin bile belki....Bazen ben de düşünüyorum acaba çok mu geçimsizim diye üzülüyorum evde herkes sinirli olduğumu ve herşeye bağırdığımı söylüyor çünkü....Evlenince çocuklarıma da mı kötü anne yada eşime kötü eş mi olucam diye kötü hissediyorum suçluyorum kendimi....Ama aileyle ve yetişkin kardeşin falan varsa onlarla anlaşmak bi yaştan sonra çok zor oluyor...Ben bi de evde en büyüğüm arkadan yetişip gelenler önce sana diş geçirmeye başlıyor....Yani zor bi durum bak hepimiz aynısını yaşıyormuşuz ....Takma he de geç üzülme de alttan al gitsin bence...
- 1 Mart 2010
- 44.946
- 114.430
- 1.123
Bende babamla pek anlaşamazdım ki hala anlaşamam bi iletişim kopukluğu var aynı frekanslarda diiliz malesef..
hani kızlar babası gibi eş isterlermiş derler hiç istemedimmm..
şükürki eşimin babamla çok fazla alakası yok benzemiyolar..
eşimle iyi anlaşıyorum babamla hala anlaşamam..
Geçmişin verdiği iletişimsizlik hala devam ediyor malesef..
Babamm başına buyruk yaşayan (zamanında) içen asabi biriydi.. Annem sabır taşı gibidir annemle hala diyaloğum çok iyidir
eşimde böle olur diye çok korkum vardı ama şükür alakaları yok..
hani kızlar babası gibi eş isterlermiş derler hiç istemedimmm..
şükürki eşimin babamla çok fazla alakası yok benzemiyolar..
eşimle iyi anlaşıyorum babamla hala anlaşamam..
Geçmişin verdiği iletişimsizlik hala devam ediyor malesef..
Babamm başına buyruk yaşayan (zamanında) içen asabi biriydi.. Annem sabır taşı gibidir annemle hala diyaloğum çok iyidir
eşimde böle olur diye çok korkum vardı ama şükür alakaları yok..