Merhaba kızlar..
Burda toplanmak güzel olmuş, ben yeni fark ettim :)
Bir ayı geçti tüm telaş bitti, biz düğün öncesi çok yorulmuş bunalmış sıkışmıştık ama her şey yetişti, büyük mucizeler ile evi toparladık
Biz hafta içi ayrıyız, 15 gün birlikteydik şimdi cuma akşamı buluşuyoruz, pazar akşamı dönüyor.
Genel anlamda keyifliyiz iyiyiz eşim çok yardımcı ve anlayışlı
Ama ilk zamanların stresi var,ben çok huzursuzum ve sataşacak yer arıyorum.
Bazı konularda ters düşüyoruz ben çok yıkılıyorum.
Ailesi şimdilik mutlu, bir akşam kaldık çok çok güzeldi çok rahat ettim.
Ben akrabaları sevmiyorum gelip gitmek istemiyorum ama bir defalık eşim için katlanabilirim sanırım.
Bu hafta doğumgünüm.
O gün benim işim yogun, oda izin almadı. İzinleri kendi ayarlıyor ekibiyle.
Kriz halindeyiz.
Aynı gün amcasının oğlunun oğlu olacak. İlk erkek torun. Çok yakın, Kayınvalidem kayınpederim dede babaanne konumunda amcası hayatta değil onlar büyütmüşler.
Çok sinirliyim, sanırım hastahaneye gitmek için, kimse onu sormasın diye izin almadı.
Ama benim de işim yoğun, izin alamazdım. Rahat dur diyorum kendime sakinleşemiyorum.
Bu adam gözümün içine bakan adam, bir haftasonu griptim gözümün içine bakan adam.
Bakarken içi titreyen adam.
Yapısı sakin, süpriz beceremez, kırılmış incinmiş ve özgüveni zedelenmiş bir adam.
Ama yanımda bambaşka.
Ya ilk doğum günüm diye carlıcam.
Yada zamana bırakıcam.
Bu arada hiç bişey yapmayan haliyle iş yerime çiçek / çikolata / hediye gönderecek biliyorum.
Cuma akşamına bir sürü süpizi var biliyorum.
Bir ayda iki defa çiçekle geldi, birinde bakkaldan ekmek almaya çıkmıştı.
Ortada sorun yok ama var, var ama yok düşünmekten beynimi yedim.
hep pozitif düşüneyim, üstüme düşen her şeyi yapayım diyorum, ona iş güç hiçbir şey brakmıyorum, lafını da etmiyorum ama adam yatalak hasta gibi koltuundan ayrılmıyor töbeee töbeee. ruhu yaşlı cidden öyle düşünüyorum, insanların keyif aldığı hiçbir şeyden keyif almadığnı düşünüyorum. çok dertliyim bugün çookkk 
