- 11 Ocak 2017
- 56
- 113
- 43
- 40
- Konu Sahibi feridedede
- #1
merhabalar kk ailesi. aslında bu hesabı yengem hamile olduğu zaman açmıştı. bir gün telefonumdan girdipi zaman dikkatimi çekti inceledim. neredeyse her konu için çözüm üretebiliyorsunuz. bu yüzden yazmak istedim size.
ben 25 yaşındayım. bazı sebeplerden dolayı okulu uzattım. iki senedir işi gücü bırakıp okulu bitirme derdindeyim. şu sıralar yeni bir iş buldum okulun da yükü hafiflemişken biraz çalışmak iyi gelir diye düşündüm.
amaaan neyse derdim bu değil :) ben iki buçuk sene önce soğuk , buz gibi karlı bir kadıköy akşamında bir herifle tanıştım. boylu poslu endamlı afeti devran... internet üzerinden tanışmıştık ve ilk buluşmamızdı. içimden ' analar ne yiğitler doğuruyor bee' diye geçirmiştim hatta o gün. ama genel kanım bu tipteki insanların içlerinin boş olduğu yönündeydi. gelgelelim bu herif benim bütün ön yargılarımı parçalayıp yerle bir etti. zihnimde hep var olan 'sevgili kişisi profiline' tam uyuyordu. neyse efendim. tanıştık görüştük koklaştık gülüştük öpüştük derken iki buçuk sene geçti. ailesi ile tanıştım, sağolsunlar kızları gibi davranıyorlar. herif ailemle tanıştı hamdolsun hiç bi sorun çıkmadı.
peki benim sorunum ne? benim sorunum EVLENMEK İSTEMEMEK. sevgilim ile ilişkiye ilk başladığımız zamanlar ikimiz de evlilik konusunda nettik. evlilik yoktu asla olmayacaktı. iyi güzel gidiyorken son bir 6 aydır bir evlilik merakıdır aldı gitti sevgilimi. planlar programlar evlenince şurada yaşarız şunu yaparızlar vs vs. ilk evlilik mevzusunu açtığında şiddetle karşı çıkıyordum . ama onun öyle üzüldüğünü görünce kalbim sanki yerinden çıkacakmış gibi oluyor. bir kadının hayatında isteyebileceği belki de en ideal erkek kendisi. anlayışlı dürüst sadık saygılı. bu karakterde inaanı üzmek inanın beni yerle bir ediyor. ama evlilik illetine de bulaşmak istemiyorum.
edit: sevgilimin annesi de evlenin moduna girdi geçen beni arayıp bilezikleri burma mı alalım yoksa direkt banka hesabına gram olarak mı yatıralım diyor.
işte tam olarak istemediğim noktadayım. ve bu nokta ona olan sevgimi bitirebilecek kadar ciddi bir sorun. yardım edin ey hanımlar. ben ne yapayım ne edeyim.
ben 25 yaşındayım. bazı sebeplerden dolayı okulu uzattım. iki senedir işi gücü bırakıp okulu bitirme derdindeyim. şu sıralar yeni bir iş buldum okulun da yükü hafiflemişken biraz çalışmak iyi gelir diye düşündüm.
amaaan neyse derdim bu değil :) ben iki buçuk sene önce soğuk , buz gibi karlı bir kadıköy akşamında bir herifle tanıştım. boylu poslu endamlı afeti devran... internet üzerinden tanışmıştık ve ilk buluşmamızdı. içimden ' analar ne yiğitler doğuruyor bee' diye geçirmiştim hatta o gün. ama genel kanım bu tipteki insanların içlerinin boş olduğu yönündeydi. gelgelelim bu herif benim bütün ön yargılarımı parçalayıp yerle bir etti. zihnimde hep var olan 'sevgili kişisi profiline' tam uyuyordu. neyse efendim. tanıştık görüştük koklaştık gülüştük öpüştük derken iki buçuk sene geçti. ailesi ile tanıştım, sağolsunlar kızları gibi davranıyorlar. herif ailemle tanıştı hamdolsun hiç bi sorun çıkmadı.
peki benim sorunum ne? benim sorunum EVLENMEK İSTEMEMEK. sevgilim ile ilişkiye ilk başladığımız zamanlar ikimiz de evlilik konusunda nettik. evlilik yoktu asla olmayacaktı. iyi güzel gidiyorken son bir 6 aydır bir evlilik merakıdır aldı gitti sevgilimi. planlar programlar evlenince şurada yaşarız şunu yaparızlar vs vs. ilk evlilik mevzusunu açtığında şiddetle karşı çıkıyordum . ama onun öyle üzüldüğünü görünce kalbim sanki yerinden çıkacakmış gibi oluyor. bir kadının hayatında isteyebileceği belki de en ideal erkek kendisi. anlayışlı dürüst sadık saygılı. bu karakterde inaanı üzmek inanın beni yerle bir ediyor. ama evlilik illetine de bulaşmak istemiyorum.
edit: sevgilimin annesi de evlenin moduna girdi geçen beni arayıp bilezikleri burma mı alalım yoksa direkt banka hesabına gram olarak mı yatıralım diyor.
işte tam olarak istemediğim noktadayım. ve bu nokta ona olan sevgimi bitirebilecek kadar ciddi bir sorun. yardım edin ey hanımlar. ben ne yapayım ne edeyim.