cevap yazan herkese çok çok teşekkürler.çalıştığım için tel tek cevap yazamıyorum ama ben 28 yaşımı doldurdum 29 dan gün alıyorum yani nerdeyse 30 uma geldim,o da benden 2 yaş büyük.öyle küçük bir yaşta da değiliz
babası varken zaten sorun değildi,ama o vefat edince böyle bir durum oldu ve bana demedi ki,''evlendiğimizde annemle yaşıycz'' demedi...annemle yaşamayı kabul eder misin dedi...yani bana sordu,emrivaki yapmadı şart koşmadı.ama ben o zaman diyorum ya o duygusallıkla düşünmeden tamam dedim.şimdi nasıl derim olmaz diye? bazen bu yüzden sorun çıkarıyorum mesela,evde rahat olamıycaz diyorum, veya ben işten gelince hiçbi işe bakmam,yoruluyorum annen bütün gün evde o yapar diyorum,senin aklını dolduranlar var,benim annem zaten yapar sana bırakmaz falan diyo,bunu da niye diyorum bakalım tepkisi ne olucak diye...
ona karşı duyduğum his sevgi mi,alışkanlık mı bilmiyorum.8 yıldır birlikteyz.birsürü sorun yaşadık...ama şu bir gerçek beni çok sevdiğine eminim ve çok çok iyi bir insan.yani tam bir aile babası,aile erkeği olabilecek biri.ben bile kendi anneme babama annecim babacım demedim,o benim anneme babama annecim babacım der.çok saygılı,çok iyi yürekli,temiz kalpli,düşünceli biri.ondan ayrılırsam onun gibi birini bulmak hayal gibi geliyor...
bu düşünceler kafamı karıştırıyor aradığında konuştuğumuzda ayrılmak düşüncesini asla düşünmüyorum,hele yanımda olduğunda asla.ama benim bazı ailevi sebeplerden dolayı eğitimim yarım kaldı,önlisans mezunuyum.şuan iyi bir işim var sayılır.ama ben istiyorum ki bundan sonra kpss ye eşşek gibi çalışayım,biyere atanayım hayatımı kurtarayım.gerekirse şehir dışında ve herkesten uzak yaşamak istiyorum.sadece annem olsun yanımda.evlilik ne onunla ne başkasıyla asla düşünmüyorum,aklımdan tamamen çıktı ve kpss ye odaklanmış durumdayım.
mesela nişanlımın annesi de kayınvalidesine ölene kadar bakmış,şimdi kendi annesne de evli olan erkek kardeşi bakıyo,yani annelere bakılıyo galiba onlarda böle bişey var demek ki...
acaba bir terapiste mi gitsem ...