merhaba arkadaşlar...
pazar günü tüm gün evdeydi eşim... kalktım ona kahvaltı hazırladım,ben oturup onunla yemedim ..sonra yedim.
arada konuşuyoruz falan,sanki aynı evi paylaşan 2 arkadaş gibiydik.
akşam 16.00 gibi ailesi aradı,gelmek istediler...ok dedim.
geldiler 1 saat sonra. konuştuğumuzu görünce annesi yan odada barıştınız mı diye sordu.hayır dedim.
neyse çay içtik,aradan bayağı zaman geçti.annesi açtı konuyu.
barışın,geçmişi unutun ... uzatmayın artık diye...konuşmalar hep bunun üzerine...
başlarda ne ben ne o asla adım atmadık.annesi bana,kalk öp barışın dedikçe ben kuduruyorum.ben terketmedim yatağımı,ben hakaret etmedim,ben dayak atmadım.ben gitmem...çok gelmek istiyorsa o gelsin diyorum sürekli...
eşim bir yandan "özür dilenecek bişey yok,konuşmaya da gerek yok" diyip duruyor...
annesi çok ısrar etti,kapıdan çıkarken bizi zorla öpüştürdü...
gittiler...hiç ses yok..
biraz oturduk,baktım konuşmayacak...
ne düşünüyorsun diye sordum..
bir kez daha deneyelim dedi.
karşımda ne özür dileyen ne pişmanlığını hissettiren biri yok ama...
"açıkçası ben o kadar acı çektim ki, şuan boşansam da olur,boşanmasam da modundayım "dedim ona...
ama sonuçta bir çevremiz,ailelerimiz var.
(annemde 3 gündür sebebi belli olmayan çok şiddetli bir ağrı var baldırında,ayağa bile kalkamıyor,film çekildi hiçbirşey çıkmadı...sıkmış bence kendini üzüntüden.hatta şuan annemdeyim.uyuyor)
onlar da üzülecek,senin annen "oğlum boşandı",benim annem"kızım boşandı" diyecekler...
ben duygularımı çok derinlere gömdüm açıkçası,bu evlilik için ben de umutlu değilim ama ben de deneyelim diyorum dedim.
aynı şeyleri yaşamak istemiyorum,en ufak olayda bana aynı şeyleri yaşatma lütfen dedim.
bu yatak ayırmalar,yüzük çıkarmalar... bunları tekrar yaşayacak gücüm yok dedim.
geldi sarıldı,ama ben hiçbir pişmanlık sözü,üzüntü duymadım da görmedim de...
o yüzden mutluluk hissetmiyorum asla... hatta dün daha iyiydim diyebilirim. keşke öyle kalsaydı...
yatağa girdi,malum şeyler yaşandı filan...ben de kendimi deniyorum bu arada,hani belki geçer kırgınlığım diye...yok..olmadı,geçmedi..
belki daha çok yeni,belki de bitti bazı şeyler..
ben de deniyorum,deneyeceğim. sırf ailem için,yeni bir evlilik olduğu için ve ufakda olsa sonra pişman olmamak için(pişman olacağım birşey kalmadı da...)
yani kısaca... BARIŞTIK...buna barışmak denirse...