Çok geçmiş olsun. Tabi bunun psikolojisini de atlatmak zor.
Bizim hırsız mütemadiyen yokluyor bizi. Senede bir girer. Şöyle bir kolaçan eder, alacağı ne varsa alır. Bir dahakinde çay kahve poğaça filan bırakayım diyorum mutfak masasına, e o kadar ter döküyor yazık, iki şey yesin adamcağız.
Temiz çalışıyor şimdi Allah var hakkını yemiyim. Parmak izi ayak izi filan bulamıyor bir türlü polisler. Tertemiz çalışıp, kapıyı çekip çıkıyor köfte. Hayır yani en zoruma giden de daha taksitini ödediğimiz plazmayı alıp gitmesi
.
Patrona söyliyim de bir dahaki maaşımı hırsızın hesabına yatırsın, nasılsa gidiyor bütün maaş.
Ben çalışıyorum o yiyor, ben çalışıyorum o yiyor, bari 3-5 kuruş bıraksa bize.
Şimdiye kadar gidenler: Araba, kolye, bileklik, bisiklet, küpe, saat, ilginç ama kanepe
, bebek arabası, plazma TV haaa birde çarşaf (yeni de almıştım Taçtan hemde, plazmayı ona sarıp götürdü galiba sanırsam)