Bekarken bende öyleydim ama çocuk olunca ezberin şaşıyorAynen başlıkta yazdığı gibi benim durumum ve bu çok yorucu oluyor home office çalışan bir kadın için, sosyal bir insanım para da kazanmam gerekiyor ama yaşadığım ortam dağınık ya da pisse o ortama düzen getirmeden diğer sorumluluklarımı yapamıyorum ya kitlenip kalıyorum ya da kalkıp yapıyorum olan enerjim tükeniyor diğer şeylere yeterince zaman ayıramıyorum ya da artık motive olamıyorum.
Kısır bir döngüdeyim ve çok yoruldum, bana psikiyatriye git demeyin lütfen psikoloğa git terapi al diyorlar ama maşallah kapısından içeri girmek için belli bir maddi doygunluk gerekiyor, zengin işi artık bu terapiler
Aranızda benim gibi olan var mı? Buna çözüm bulan var mı?
Devlet hastanelerinde de psikologlar psikiyatristler var. Onlara gidebilirsiniz. Malum parası olmayıp psikolojik sıkıntılar çekenlerde çok, özele gitmeden de tedavi görmeniz mümkün. Durumunuzu bilmiyorum ancak tedaviye ihtiyacınızın olduğu derecedeyse günlük yaşamınızı zorluyorsa en kötüsü de olsa gitmeniz gerekiyor. Bir de illa özele gitmek gerekiyorsa bunu maddi bir hastalık gibi düşünün tansiyon, şeker, kanser vs. durum ciddiyse işini bile bırakmak zorunda kalıyor çocuğuna bile bakamıyor. Herkes kendine göre şartlarını zorluyor. Ruhsal hastalıklar da maddi hastalıklar kadar önemli, hatta bazen ruhsal hastalıklar çok daha önemli olabiliyor. Türk milleti olarak psikiyatrist ve psikologlara gitmeye alışkın değiliz deli miyim gözüyle bakıyoruz. Halbuki nasıl tansiyon hastası tansiyon ilacını kullanıyor doktora gidiyorsa bu da en az onun kadar normal. Neden bu açıklamayı yaptım çünkü tedavi olmaz iseniz ve kendinizi zorlayarak normale dönmeye çalışmaz iseniz bu durumunuz zamanla artarak devam edecek malesef. Kendim yaşadım. Farklı bir sebepten dolayı direndim hep sonra durum artık alıp başını gidiyor. Gitmeye karar verdim bu kez de düzenli gitmedim ilaç kullanımıycam psikiyatre gitmiycem psikolog yeterli dedim üç beş sene de böyle geçti. Şu an 1 yıldır düzenli şekilde psikiyatristten terapi alıyorum ve antidepresan kullanıyorum. Ve ne dedim biliyor musunuz. Bu zamana kadar kendine neden çektirdin? Hafif bir antidepresanla atlatılabilecek bir durum nerelere kadar gelmş. O çektiğim sıkıntılar + 6 yıllık düzensiz boşa giden tedavi masrafları. Düzensiz oldugu içinde hep sıfırlandı en başa döndük. Şuan 1 yıldır gidiyorum en başından gitseydim 1 ayda geçecekti belkide . Siz de kendinize boşu boşuna hiç eziyet etmeyin hemen randevu alıp gidin. Pes etmeyin tabii ısrarla netice alana kadar deneyin hastane hastane dolaşın gerekirse. Ha gene de hayır gitmiycem diyorsanız. Kendinizi zorluycaksiniz ozellikle ev dağınık ve pis olduğunda oturup işinizle ilgileneceksiniz. Maruz bırakacaksınız kendinizi. Bu durum düzelsin istiyorsanız. Antidepresanlar terapiler yardımcı olur evet. Destek olur daha kolay atlatmanizi sağlar ama siz kendinizi mazur birakmazsaniz probleminizin üzerine gitmezseniz malesef ki geçmez bu problem. Umarım daha fazla kendinizi üzmeden atlatirsiniz.Aynen başlıkta yazdığı gibi benim durumum ve bu çok yorucu oluyor home office çalışan bir kadın için, sosyal bir insanım para da kazanmam gerekiyor ama yaşadığım ortam dağınık ya da pisse o ortama düzen getirmeden diğer sorumluluklarımı yapamıyorum ya kitlenip kalıyorum ya da kalkıp yapıyorum olan enerjim tükeniyor diğer şeylere yeterince zaman ayıramıyorum ya da artık motive olamıyorum.
Kısır bir döngüdeyim ve çok yoruldum, bana psikiyatriye git demeyin lütfen psikoloğa git terapi al diyorlar ama maşallah kapısından içeri girmek için belli bir maddi doygunluk gerekiyor, zengin işi artık bu terapiler
Aranızda benim gibi olan var mı? Buna çözüm bulan var mı?
Ay valla temizlik yapcam ev toplicam diye hic biseyimi erteleyemem motivasyonumu dusuremem. Asgari bi duzeni surduruyorum 2 cocukla. Aksam dip kose toplayip yatiyoruz. Sabah 7 de kalk 8 de ev yine ayni. Yapacak bisey yok sizinki hastalik benceAynen başlıkta yazdığı gibi benim durumum ve bu çok yorucu oluyor home office çalışan bir kadın için, sosyal bir insanım para da kazanmam gerekiyor ama yaşadığım ortam dağınık ya da pisse o ortama düzen getirmeden diğer sorumluluklarımı yapamıyorum ya kitlenip kalıyorum ya da kalkıp yapıyorum olan enerjim tükeniyor diğer şeylere yeterince zaman ayıramıyorum ya da artık motive olamıyorum.
Kısır bir döngüdeyim ve çok yoruldum, bana psikiyatriye git demeyin lütfen psikoloğa git terapi al diyorlar ama maşallah kapısından içeri girmek için belli bir maddi doygunluk gerekiyor, zengin işi artık bu terapiler
Aranızda benim gibi olan var mı? Buna çözüm bulan var mı?
Hastalık olduğunun farkındayım da ben iyi bir psikiyatriste denk gelemedim, bana psikolog lazım ama işinin hakkını verene gücüm yetmedi, özümde tertipli biriyim, küçük çocuğum varken bile düzen ve yaşam alanımın temizliği önceliğim olmaktan çıkamadı. Biraz kişilik biraz sağlık problemi benimki.Ay valla temizlik yapcam ev toplicam diye hic biseyimi erteleyemem motivasyonumu dusuremem. Asgari bi duzeni surduruyorum 2 cocukla. Aksam dip kose toplayip yatiyoruz. Sabah 7 de kalk 8 de ev yine ayni. Yapacak bisey yok sizinki hastalik bence
İşini iyi yapanları tenzih ederim lakin her psikolog mesleğinin hakkını veremiyor çevremde kötü deneyimler boşa giden zaman ve para vakaları çok fazla. Beni tanısanız sizinle psikoloğa - psikiyatriste gitme konusunda aynı fikirde olduğumu görürdünüz.Devlet hastanelerinde de psikologlar psikiyatristler var. Onlara gidebilirsiniz. Malum parası olmayıp psikolojik sıkıntılar çekenlerde çok, özele gitmeden de tedavi görmeniz mümkün. Durumunuzu bilmiyorum ancak tedaviye ihtiyacınızın olduğu derecedeyse günlük yaşamınızı zorluyorsa en kötüsü de olsa gitmeniz gerekiyor. Bir de illa özele gitmek gerekiyorsa bunu maddi bir hastalık gibi düşünün tansiyon, şeker, kanser vs. durum ciddiyse işini bile bırakmak zorunda kalıyor çocuğuna bile bakamıyor. Herkes kendine göre şartlarını zorluyor. Ruhsal hastalıklar da maddi hastalıklar kadar önemli, hatta bazen ruhsal hastalıklar çok daha önemli olabiliyor. Türk milleti olarak psikiyatrist ve psikologlara gitmeye alışkın değiliz deli miyim gözüyle bakıyoruz. Halbuki nasıl tansiyon hastası tansiyon ilacını kullanıyor doktora gidiyorsa bu da en az onun kadar normal. Neden bu açıklamayı yaptım çünkü tedavi olmaz iseniz ve kendinizi zorlayarak normale dönmeye çalışmaz iseniz bu durumunuz zamanla artarak devam edecek malesef. Kendim yaşadım. Farklı bir sebepten dolayı direndim hep sonra durum artık alıp başını gidiyor. Gitmeye karar verdim bu kez de düzenli gitmedim ilaç kullanımıycam psikiyatre gitmiycem psikolog yeterli dedim üç beş sene de böyle geçti. Şu an 1 yıldır düzenli şekilde psikiyatristten terapi alıyorum ve antidepresan kullanıyorum. Ve ne dedim biliyor musunuz. Bu zamana kadar kendine neden çektirdin? Hafif bir antidepresanla atlatılabilecek bir durum nerelere kadar gelmş. O çektiğim sıkıntılar + 6 yıllık düzensiz boşa giden tedavi masrafları. Düzensiz oldugu içinde hep sıfırlandı en başa döndük. Şuan 1 yıldır gidiyorum en başından gitseydim 1 ayda geçecekti belkide . Siz de kendinize boşu boşuna hiç eziyet etmeyin hemen randevu alıp gidin. Pes etmeyin tabii ısrarla netice alana kadar deneyin hastane hastane dolaşın gerekirse. Ha gene de hayır gitmiycem diyorsanız. Kendinizi zorluycaksiniz ozellikle ev dağınık ve pis olduğunda oturup işinizle ilgileneceksiniz. Maruz bırakacaksınız kendinizi. Bu durum düzelsin istiyorsanız. Antidepresanlar terapiler yardımcı olur evet. Destek olur daha kolay atlatmanizi sağlar ama siz kendinizi mazur birakmazsaniz probleminizin üzerine gitmezseniz malesef ki geçmez bu problem. Umarım daha fazla kendinizi üzmeden atlatirsiniz.
Bu bize çok zarar veriyor hayat böyle geçmez bu sorunu çözmemiz gerek.Ben de öyleyim dağınık ve pis ise sinirli de oluyorum halama çekmişim 70 yaşında halam hâlâ aynı temizlik ve titizlikte ben eskisi kadar titiz değilim ama dağınıklık ve pis bir ortam huzurumu kaçırıyor
Oğlak burcuyum, 3 kedim bir kızım ve ev işini hiç sevmeyen eşim ve akrabalarım var, bu işler çok küçük yaşta bana kaldığı için midir bilmem, artık dağınık veya pis ortamda üretken olamıyorum, başkaları takar koluna çantasını gider gezer işini yapar enerjisi kalırsa evinin düzenini sağlar bende durum tam tersi, evim düzenliyse yaptığım işte çok verimli ve başarılı oluyorum gittiğim yerden keyif alıyorum, dinlediğim anlarda bedenim ruhum gerçekten dinleniyor ama düzen ve hijyen yoksa kabus her şey.Başak burcu musunuz?
Senin için ne kadar yorucu olduğunu hayal edebiliyorum, zor kardeşim çok zor, mesela temizlik takıntısı yüzünden evine kimseyi almayan saatlerce aynı yeri ovan okb li insanlara toplum hasta diyor saygı duyuyor ve pek beklentiye girmiyor yakınları. Bizde durum öyle değil, öncelikle adımız hasta değil onlara göre biz normaliz ve hayatın rutin akışını devam ettirmekle yükümlüyüz kimseden de anlayış beklemeye hakkımız yok neticede ekmeği sabunlayıp yiyenler kadar hasta bir ruha sahip görünmüyoruz göz tırmalayan alışkanlıklarımız yok çünkü.Ben de öyleyim. Derleyip toplamadan başka bir iş yapamıyorum. Ev toplu olunca huzurlu oluyorum. Dışarı çıkacaksak evde bir iş bırakmayıp öyle çıkıyorum. İçim öyle rahat oluyor ne bileyim. Üstelik iki bebeğim var biri 2 yaş sendromlu küçük ergen biri 3 aylık kolik. Bunlara rağmen kafamda ev işine hesap kitap yapıp bi şekilde hallediyorum.. Çok yoruluyorum.. Ama dağınıklığa hiç tahammülüm yok..
bende senin gibiyim canm haftanın 4 günü home ofice çalışıyorum. 3 buçk yaşında da kızım var . kafam kaşıyo resmen ortalk dağınk oluncca. yada aklımda başka iş varken :) ben bilgisayarımı falan mutfaga kuruyorum orayı çalışma alanım yaptım. salonda falan kıızım dağıtıyo tabi aklım hep orda kalıyo ama öğlen uykusuna yattıgı zaman toplayp kahvmi içip tekrrr çalşma alanıma dönüyrum :)Aynen başlıkta yazdığı gibi benim durumum ve bu çok yorucu oluyor home office çalışan bir kadın için, sosyal bir insanım para da kazanmam gerekiyor ama yaşadığım ortam dağınık ya da pisse o ortama düzen getirmeden diğer sorumluluklarımı yapamıyorum ya kitlenip kalıyorum ya da kalkıp yapıyorum olan enerjim tükeniyor diğer şeylere yeterince zaman ayıramıyorum ya da artık motive olamıyorum.
Kısır bir döngüdeyim ve çok yoruldum, bana psikiyatriye git demeyin lütfen psikoloğa git terapi al diyorlar ama maşallah kapısından içeri girmek için belli bir maddi doygunluk gerekiyor, zengin işi artık bu terapiler
Aranızda benim gibi olan var mı? Buna çözüm bulan var mı?
yaaa bnm de 3 buçk yaşında kızım var. ikincide yolda. aralarnda am 4yaş olacak kısmetse...napıcam bilmiorum.sürpriz oldu ...nasıl geçiyorrrBen de öyleyim. Derleyip toplamadan başka bir iş yapamıyorum. Ev toplu olunca huzurlu oluyorum. Dışarı çıkacaksak evde bir iş bırakmayıp öyle çıkıyorum. İçim öyle rahat oluyor ne bileyim. Üstelik iki bebeğim var biri 2 yaş sendromlu küçük ergen biri 3 aylık kolik. Bunlara rağmen kafamda ev işine hesap kitap yapıp bi şekilde hallediyorum.. Çok yoruluyorum.. Ama dağınıklığa hiç tahammülüm yok..
Allah uzun sağlıklı ömür versin evladınıza, bu durumla ilgili hiç destek aldınız mı bir psikoloğa ya da psikiyatriste gittiniz mi?bende senin gibiyim canm haftanın 4 günü home ofice çalışıyorum. 3 buçk yaşında da kızım var . kafam kaşıyo resmen ortalk dağınk oluncca. yada aklımda başka iş varken :) ben bilgisayarımı falan mutfaga kuruyorum orayı çalışma alanım yaptım. salonda falan kıızım dağıtıyo tabi aklım hep orda kalıyo ama öğlen uykusuna yattıgı zaman toplayp kahvmi içip tekrrr çalşma alanıma dönüyrum :)
diğer odalarımıda o uyurken akşam ortada çamaşır vs katlancaklar yıkancaklar varsa hallediyorum. banyom dağılmyo akşamları da oraya çamşr suyu ile elden geçiriyorum. normalde birden toplu bir şeklde iş yapmayı severm ama bebekten sonra maalesf parça parça yapılıyor
Ben de ders çalışacaksam oda toplu olmalı, yatacağım zaman yatak odası toplu olmalı, sabah temiz mutfağa girmeliyim, banyo wc her zaman tertemiz olmalı, kızlarımın dolapları düzenli olmalı... Fakat bu insanı yıpratıyor. İşe git gel, yemek, çamaşır, bulaşık, çocukların ödevleri, kendi eğitimim... Tüm işleri eşimle ortaklaşa yapıyoruz ama yine de bitmiyor. Şunu anladım ki ömür ne zaman biterse iş o zaman biter. Etrafa bakıyorum çok dağınık. Oh sağlıklıyız ve nefes alıyoruz demek ki diyorum. Bir nebze iyi geliyor. Bu hissin tamamen geçeceğini hiç sanmıyorum. Bazı insanlar böyledir. Dünyanın düzeni bu. Kimileri dağıtır kimileri toplar.Oğlak burcuyum, 3 kedim bir kızım ve ev işini hiç sevmeyen eşim ve akrabalarım var, bu işler çok küçük yaşta bana kaldığı için midir bilmem, artık dağınık veya pis ortamda üretken olamıyorum, başkaları takar koluna çantasını gider gezer işini yapar enerjisi kalırsa evinin düzenini sağlar bende durum tam tersi, evim düzenliyse yaptığım işte çok verimli ve başarılı oluyorum gittiğim yerden keyif alıyorum, dinlediğim anlarda bedenim ruhum gerçekten dinleniyor ama düzen ve hijyen yoksa kabus her şey.
Bu sorunu cozemezsiniz bu karakter yapisi evlendim cocugun olunca goruruz dediler cocugum oldu ayaklansin dediler ayaklandi 2. Cocukta gorucez dediler 2. Cocugumda dogdu 1.5 yasinda simdide 2 cocukda bunu kesmemis 4 5 tane lazim diye dalga geciyorlar camlarin pisligine dayanirim ama ortam daginikligina ve duzensizlige hic gelemem yeri geliyor o sekilde birakip sokaga cikiyorm ama aklm evde kaliyor yapinca rahat ediyorum buna tahammul edebilmek icin de terapi almayi dusunmuyorum ben boyle mutluyum ve rahatim kendime dert etmiyorm siz ediyorsaniz şayet destek şart tabiiBu bize çok zarar veriyor hayat böyle geçmez bu sorunu çözmemiz gerek.
İş hayatımı olumsuz etkilemese bu kadar sorun etmeyeceğim malum yaş ta ilerliyor bir gün yapacak takatim kalmadığında Çin işkencesi gibi gelir dağınık ve pis ortam bunun da endişesi var. Halinizden hoşnut olmanıza sevindim zaten mesele ne olduğu değil olanı nasıl karşıladığımız. Beni artık çok yoruyor ekonomi kötüleştikçe iş hayatım daha ağır basıyor fakat ev önceliğim olmaktan bu durumda bile çıkmıyor.Bu sorunu cozemezsiniz bu karakter yapisi evlendim cocugun olunca goruruz dediler cocugum oldu ayaklansin dediler ayaklandi 2. Cocukta gorucez dediler 2. Cocugumda dogdu 1.5 yasinda simdide 2 cocukda bunu kesmemis 4 5 tane lazim diye dalga geciyorlar camlarin pisligine dayanirim ama ortam daginikligina ve duzensizlige hic gelemem yeri geliyor o sekilde birakip sokaga cikiyorm ama aklm evde kaliyor yapinca rahat ediyorum buna tahammul edebilmek icin de terapi almayi dusunmuyorum ben boyle mutluyum ve rahatim kendime dert etmiyorm siz ediyorsaniz şayet destek şart tabii
Çooooook zoryaaa bnm de 3 buçk yaşında kızım var. ikincide yolda. aralarnda am 4yaş olacak kısmetse...napıcam bilmiorum.sürpriz oldu ...nasıl geçiyorrr
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?