• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evi terk etme düşüncesi

Dagevi_

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
3 Aralık 2016
63
17
3
30
Herkesle iyi akşamlar kızlar.
Kafayı yemek üzereyim bazı şeyleri yediremiyorum kendime.Sorunu anlatayım bana bi akıl verin lütfen.
Uzun yıllar ailemden ayrı okudum o yüzden rahattım şimdi yanlarındayım. Beni başlıktaki fikre iten şey ise babam!
Soğuk davranıyorum aylardır babama çünkü kendinden başka ailesinde kimseye saygı duymayan biri hep onun dediği onun istediği olacak herşey ona sorulacak vs . Otoriter baba olma çabasında öyleydi de zaten. Küçükken korkutarak büyüttü hep kendinden. Şimdi artık korkmuyorum ondan hemde hiç o yüzden benim özgüvenim onu rahatsız ediyor. Yok saydım onu fikrini sormadım hiç kaç aydır hoşgeldin hoşbulduktan başka muhabbet te yok aramızda. Geçen gün arkadaşımla buluştum eve ondan yarım saat geç geldim ama annemin haberi var çıkarken dedim zaten. Geldim hemen bana çattı nerdesin kime sordun benden habersiz bakkala bile gidemezsin seni bu kapıdan dışarı çıkartmam ben kimim niye izin almamışim vs vs .Ne yaptım ya kız arkadaşımla kafede iki muhabbet etmek suç olamaz! Elime para geçtikçe odama internetten birşeyler aldım rahatsız etmiş adamı kime sorup almışım!İstesem o almazmıymış hoş almaz zaten ölümcül bir ihtiyaç değilse ne gerek var der boşver der hayır der sen istiyorsan alırız demez aldığım şeyler de yirmi otuz lirayı geçmez zaten.
On liralık birşey alırken bile ona soracakmışım kim o ya benim varlığımı nasıl hiçe sayar . İnsanım ya herşeyden önce yatıya falan gitsem izin alırım tabiki sorarım tabi ama izin vermez başıma buyruk davranmam yani pahalı birşey alınacak olsa danisirim beni özgür ruhlu aileyi takmayan biri olarak görmeyin lütfen. Ama çok zoruma gitti söyledikleri susmadım tabiki eskide böyle yapacağını bildiğim için ses edemezdim kızacaği şeyler yapmazdım ama bana yazık artık benden değerli değil kimse ona itaat etmek için yaratılmadım ben kaç yaşında insanım bazı şeylere kendim karar verebilirim. Neymiş efendim benle ilişkisini kesecekmis evlendikten sonra yani hayvanım ya ben başıma bekçi lazım biyere gidersen annem olacakmis yanımda erkek olarak kendi karar verecekmiş herşeye evlenince de uğramayacakmış benimle kocama devredecekmiş o görevi ! Bu nasıl bir kafadir ya erkeksiz yaşayamazmıyız biz ben tek başıma da yaşarım çalışmaktan hiçbir zaman gocunmadım kendim para kazanır kendi kararlarımla yaşayabilirim . Çok uzattım kızlar özür dilerim ama doldum aileye çok değer veren bir insanım normalde varlıkları bile yeter ama bunu çekmek zorunda mıyım ben o babamsa ben onun evladım insanım ya insan !!
Para kazanıyorsun diye sana muhtacım sanma dedim muhtaçsın tabi diye ailedeki otoritesinin tek kaynağı para aile sevgi üzerine kurulur ya ben para kazanmaya başlayınca onu insan yerine koymasam ne hisseder acaba. Böyle mantık mı olur.
Hepsini söyledik bunların yumuşadı geldi sarıldı vs ama duyduklarım aklımdan gitmiyor tekrar bana karışsa bu derecede çeker giderim diye düşünüyorum arkadaşımda kalır bi süre işe girerim . Ha gitsem de gene onu ailedeki kimseyi silmem tabiki ama o ona itaat etmedim diye beni siler mı bilemem.Siz ne dersiniz ne yapmalıyım?
 
Babanin sana sarıldığı ana kadar sana hak vereçektim. Ama bana sarıldı dedin ya o a zaman anladım ki baban aslında kendini ifade edemiyor,bence koruma iç gudusuyle böyle davranıyor. İşin, tutunacak dalın yoksa gitme. Varsa , aileni ikna edip ayrıl evden.
 
Oncelikle babaniza o kim ki gibi bir tabir kullanmaniz hoş degil...ozgur ruhlu olabilirsiniz babanizda otorite olahini abartmis olabilir ama nedense cok hosuma gitmedi tavriniz
 
Oncelikle babaniza o kim ki gibi bir tabir kullanmaniz hoş degil...ozgur ruhlu olabilirsiniz babanizda otorite olahini abartmis olabilir ama nedense cok hosuma gitmedi tavriniz
o kim ki derken babam tabiki ben onu yok saymadım. Ama Allah bana düşünce yetisi irade yetisi vermiş başka birinin bunu köreltmeye hakkı var mı?
 
Tamam, yanlış tavırlar, düşüncesiz baba burda size katılıyorum ancak geldi sarıldı deyince size karşı sadece "para"dan dolayı sorumluluk duyan bir adam olmadığının farkına vardım. Evet sizi incitmiş ama belli ki saygı görmek istiyor göremeyince sinirden tavırları değişiyor. Bence imkanınız varsa başka bir şehirde iş bulup gidin aynı şehirde evden ayrılırsanız içerler ve aranız açılır, başka şehir olunca mecburiyet gibi düşünülebilir
 
Babanin sana sarıldığı ana kadar sana hak vereçektim. Ama bana sarıldı dedin ya o a zaman anladım ki baban aslında kendini ifade edemiyor,bence koruma iç gudusuyle böyle davranıyor. İşin, tutunacak dalın yoksa gitme. Varsa , aileni ikna edip ayrıl evden.
Aklınca koruyor ama buna sıkmak denir. Hadi gittiğim yere koruma içgüdüsü diyelim birşey alırken sormak da mı koruma ? Bu otoriter tavrı yüzünden iyiliğimi düşünse bile ters geliyor herşey
 
Gi
Tamam, yanlış tavırlar, düşüncesiz baba burda size katılıyorum ancak geldi sarıldı deyince size karşı sadece "para"dan dolayı sorumluluk duyan bir adam olmadığının farkına vardım. Evet sizi incitmiş ama belli ki saygı görmek istiyor göremeyince sinirden tavırları değişiyor. Bence imkanınız varsa başka bir şehirde iş bulup gidin aynı şehirde evden ayrılırsanız içerler ve aranız açılır, başka şehir olunca mecburiyet gibi düşünülebilir
Atanma gibi bi durum olmazsa başka şehirde iş bulmama izin vermez ki . Gene aynı kapıya çıkmaz mı sizce oda evi terk gibi olur
 
o kim ki derken babam tabiki ben onu yok saymadım. Ama Allah bana düşünce yetisi irade yetisi vermiş başka birinin bunu köreltmeye hakkı var mı?
Sanki baban seni koreltmeye degil de koruma icgudusuyle bazi seyleri abartmis gibime geldi...tabiri caizse bir hikaye var ayinin sevgisi diye...koruyum derken zarar verdigini farketmemek...bence evi terk etmek icin bir sebebin yok canim...
 
Sanki baban seni koreltmeye degil de koruma icgudusuyle bazi seyleri abartmis gibime geldi...tabiri caizse bir hikaye var ayinin sevgisi diye...koruyum derken zarar verdigini farketmemek...bence evi terk etmek icin bir sebebin yok canim...
Aynen öyle canım ama yöntemi çok yanlış beni yok sayarak yapmaya çalışıyor.
 
Şuanda abladığım kadarıyla çalışmıyorsunuz işte aramıyorsunuz

Ülkemiz şartlarında ev arakdaşıyla bile olsa hayatınızı idame ettirecek maaşla iş bulmak o kadar kolay değil yani kimse iş vermek için sizi beklemiyor

Babanızada hakvermiyorum ama babanızın evi babanızın kuralları sadece taktik yanlış bizzat değil annenizin üzerinden sizinle iletişim sağlayacaktı anne kız diyalog ve ilişkisi farklıdır

Yaşınızda ufak sanırım koruma içgüdüsüyle böyle davranıyordur.

Umarım aranızdaki iletişim sorununu çözersiniz
 
Çalışmaya başlayınca ayrı eve çık derim. Anne babalar 'sevgi' ve sahip çıkma adı altında zarar verdiklerini ve kişisel sınırları aştıklarını farkedemiyorlar. Cehenneme giden yol iyi niyet taşlarıyla döşenmiştir diye bir laf var, kızı da olsan sana bu şekilde davranmaya hakkı yok, 22 yaşında bir yetişkin olarak artık herşeyi sormana ve izin almana gerek yok, bu yaştan sonra hiç çekilmez, benim evimde kalıyorsun benim dediğim olur diyorsa iş bulup kendi evine çıkacaksın.
 
Gi

Atanma gibi bi durum olmazsa başka şehirde iş bulmama izin vermez ki . Gene aynı kapıya çıkmaz mı sizce oda evi terk gibi olur
Özel sektörde bi iş bulup gidin. Geçinenileceğiniz düzeyde maaş almanız yeterli. İyi maaş veriyorlar nereye kadar evde bekleyeceğim deyip gidin
 
Şuanda abladığım kadarıyla çalışmıyorsunuz işte aramıyorsunuz

Ülkemiz şartlarında ev arakdaşıyla bile olsa hayatınızı idame ettirecek maaşla iş bulmak o kadar kolay değil yani kimse iş vermek için sizi beklemiyor

Babanızada hakvermiyorum ama babanızın evi babanızın kuralları sadece taktik yanlış bizzat değil annenizin üzerinden sizinle iletişim sağlayacaktı anne kız diyalog ve ilişkisi farklıdır

Yaşınızda ufak sanırım koruma içgüdüsüyle böyle davranıyordur.

Umarım aranızdaki iletişim sorununu çözersiniz
Yeni mezunum. KPSS çalışıyorum o yüzden iş bakmadım bu sene için atanmak istiyorum 22 yaşındayım çok ta küçük değilim yani.
 
Sen artık bir bireysin ama babanın gözünde halen korumaya muhtaç bir küçük kız ama sanırım evleneceğin erkekte aynı baban gibi olacak memlekette erkekler hep birbirine benziyor ,ne yazık ki
bu konuda olumlu düşünemiyorum , bence epey geç evlen ki karşındaki erkeğide çok iyi tanı ki baban gibi seni mutsuzluğa sürüklemesin
 
Sizi okadar iyi anlıyorumki okurken acaba dedim bu benim babammı :):) Bende uzun yıllar dışarda okudum ve bu sene evdeyim babamda aynı anlattıınız gibi herşeyi ona sormamızı ister,sinirlenir ,karışır.Ben önceden çok takılırıdm buna hatta babamla tartışırdık hafta da 2 -3 kez.Ama çok üzülürdüm babam sonuçta saygı göstermemiz gerekiyor.Oyüzden bende babamla fazla konusşmamaya başladım tabiki halini hatırını sorarım yemek yeriz ailecek ama babamla fazla konuşmam biyere gideceksemde anneme söylerim annem söyler babama.Şimdi hiç tartışmıyoruz birşey dersede beni üzecek duymamazlığa veriyorum en iyisi bu oluyo.Yani anlayacağınız ben çareyi böyle buldum.Hala karışıyor tabiki ama babamızı bundan sonra değiştiremeyiz.Kesinlikle evi terk etmek kolaya kaçmak olur.Hem ben inanıyorumki babalarımız bizi seviyor.Düşünsenize bize bunca yıl bakmışlar , şefkat göstermişler...İnanın çaremiz birazcık daha sabırlı olmak okadar.
 
Bunu söylemesem

Büyük ihtimalle işletme / iktisat filan o zaman

Hani umudunu kırmak gibi olmasın da durum böyleyse atanman zor 7/24 soru çözmen ve çalışman lazım

Hadi iyimser bakalım olaya hemşire olduğunu düşünelim daha kolay atanıyolar ablamdan biliyorum ama bu seferde sınavsız devlet memuru olan suriyeliler engeli var istedipin bi yeri suriyeli biride tercih edebilir ve o yerleşebilir

Yani işin özü aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık. Babana atarlanmadan önce bi kendi ayakların üstünde durmayı öğren. Kendi ayakların üstünde durabildiğin zaman zaten baban sana katışmayacaktır adın gibi emin olabilirsin.

Bu arada 22 yaş çoook genç bir yaş. Zamanını boşa harcama internetlerde gezip gitte iki soru çöz. ;)
 
atanamassan da asgari ücretli bi işe basla babanın belki biraz fikirleri değişir daha çok saygı duyar gibi geliyor bana bekleme atanmayı calısırkende ders çalışabilirsin eve az da olsa katkıda bulun bence
 
Sizi okadar iyi anlıyorumki okurken acaba dedim bu benim babammı :):) Bende uzun yıllar dışarda okudum ve bu sene evdeyim babamda aynı anlattıınız gibi herşeyi ona sormamızı ister,sinirlenir ,karışır.Ben önceden çok takılırıdm buna hatta babamla tartışırdık hafta da 2 -3 kez.Ama çok üzülürdüm babam sonuçta saygı göstermemiz gerekiyor.Oyüzden bende babamla fazla konusşmamaya başladım tabiki halini hatırını sorarım yemek yeriz ailecek ama babamla fazla konuşmam biyere gideceksemde anneme söylerim annem söyler babama.Şimdi hiç tartışmıyoruz birşey dersede beni üzecek duymamazlığa veriyorum en iyisi bu oluyo.Yani anlayacağınız ben çareyi böyle buldum.Hala karışıyor tabiki ama babamızı bundan sonra değiştiremeyiz.Kesinlikle evi terk etmek kolaya kaçmak olur.Hem ben inanıyorumki babalarımız bizi seviyor.Düşünsenize bize bunca yıl bakmışlar , şefkat göstermişler...İnanın çaremiz birazcık daha sabırlı olmak okadar.
Anneme söylerim zaten hep evden çıkarken bilgisi olur ama ona arayıp diyecekmişim niyeyse zoruma gidiyor sevgilime haber veririm her şeyi ama aradaki sevgi bağı yada konuşmak için babamla samimiyet olmayınca sert çıkıp dayatınca içimden gelmiyor. Sevdiğini bilmekle.nereye kadar yetinirim bilmiyorum :)
 
Back