- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.836
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Ev Hanımlığı Kabus mu?
- Konu Sahibi Kuzey
- Başlangıç Tarihi
- 22 Temmuz 2008
- 8.822
- 105
kesinlikle katılıyorum ....
- 10 Temmuz 2009
- 2.311
- 7
Kesinlikle kabus değil
ama eğer hiçbir faaliyeti yoksa sadece kurulu bir makine gibi ev işi çoluk çocuk yemek derdine düşülmüşse tabiki psikolojik rahatsızlıklar çıkacaktır
bunların başında antisosyal kişilik bozuklugu gelir
ama eğer kadın rutin işlerinin yanında açıp bir gazete bir kitap okuyorsa
kendini geliştirebileceği sosyal bir ortamı varsa
kendine aktivieteler oluşturuyorsa
bu inanılmaz keyifli oluyor hem çocugunuzla birebir ilgileniyorsunuz
hemde kendinize vakit ayırıyorsunuz
ben universite okudum şuan evimde oturup bebegime bakıyorum
ve bu konudada kendimden başka kimseye güvenipte çocugumu bırakamıyorum kimse benim kadr özenemez çünkü
ama evde otururken boşboş oturmuyorum
dışardan bir uni daha okuyorum
bir muzik aleti çalmayı ögrenmeye çalışıyorum
eşimle birlikte açılışlara konferanslara katılıyorum sinemaya tiyatroya gidiyorum
bence ev hanımlıgını sıradanlaştıran yine kadınlar
yeterince sosyal olursak sıkıntı yok
ama eğer hiçbir faaliyeti yoksa sadece kurulu bir makine gibi ev işi çoluk çocuk yemek derdine düşülmüşse tabiki psikolojik rahatsızlıklar çıkacaktır
bunların başında antisosyal kişilik bozuklugu gelir
ama eğer kadın rutin işlerinin yanında açıp bir gazete bir kitap okuyorsa
kendini geliştirebileceği sosyal bir ortamı varsa
kendine aktivieteler oluşturuyorsa
bu inanılmaz keyifli oluyor hem çocugunuzla birebir ilgileniyorsunuz
hemde kendinize vakit ayırıyorsunuz
ben universite okudum şuan evimde oturup bebegime bakıyorum
ve bu konudada kendimden başka kimseye güvenipte çocugumu bırakamıyorum kimse benim kadr özenemez çünkü
ama evde otururken boşboş oturmuyorum
dışardan bir uni daha okuyorum
bir muzik aleti çalmayı ögrenmeye çalışıyorum
eşimle birlikte açılışlara konferanslara katılıyorum sinemaya tiyatroya gidiyorum
bence ev hanımlıgını sıradanlaştıran yine kadınlar
yeterince sosyal olursak sıkıntı yok
- 10 Temmuz 2009
- 2.311
- 7
Son düzenleme:
- 10 Kasım 2007
- 11.953
- 2
- 39
Bence büyük genellemelerden kaçınmak gerke arkadaşlar...
Kimi erkek vardır eşi çalıştığı için şikayetçidir kimi vardır evde oturduğu için saygı duymaz...
Kendimizi bu genellemelere sokamayız...
Bende eşimle evlenipte başka şehre gelince iş bulamadığımdan çalışmıyorum.
ama eşim gayet saygılı sevgili ve aşk dolu...
maaşımızdan kalanı(dikkat edin maaşımız diyorum) yarıya yarıya böler kendi payınla ne yapmak istersen onu yap der... ister biriktir ister giyim kuşam oda aynı şekilde. ister hediye al...
evdeyseniz tek düşmemeniz gereken uçurum işe yaramuyorum uçurumudur...
o korkunç bir yerdir.
Evdede olsanız kendinizi geliştirme yetiştirmeye devam etmelisiniz.
Benim kadar okuyan teknolojiyi takip eden kimse yoktur herhalde. bunun çalışmakla ilgisi yoktur kendini geliştirmekle ilgisi vardır
yoksa moron gibi işine gidip gelen yeniliklere açık olmayanda bir sürü insan vardır...
kaldıki evde oturmanın monoton bir durum olduğu söylenmiş.
bir çok arkadaşımdan işe gitmeninde aynı monotonluk olduğunu kimi zaman hafta sonunu zor getirdiklerini söyleyenlerde var. ki bunların çoğu burdan arkadaşlarım.
elimde imkanım olsa evde kendimi eşime adasam. yemekler yapsam. evimi temizlesem.... kalan zamanda kendime ayırıp okusam gezsem spor yapsam diyen bir çokk insan var inanın bana...
o yüzden genellemeler yanlış arkadaşlar....
Kimi erkek vardır eşi çalıştığı için şikayetçidir kimi vardır evde oturduğu için saygı duymaz...
Kendimizi bu genellemelere sokamayız...
Bende eşimle evlenipte başka şehre gelince iş bulamadığımdan çalışmıyorum.
ama eşim gayet saygılı sevgili ve aşk dolu...
maaşımızdan kalanı(dikkat edin maaşımız diyorum) yarıya yarıya böler kendi payınla ne yapmak istersen onu yap der... ister biriktir ister giyim kuşam oda aynı şekilde. ister hediye al...
evdeyseniz tek düşmemeniz gereken uçurum işe yaramuyorum uçurumudur...
o korkunç bir yerdir.
Evdede olsanız kendinizi geliştirme yetiştirmeye devam etmelisiniz.
Benim kadar okuyan teknolojiyi takip eden kimse yoktur herhalde. bunun çalışmakla ilgisi yoktur kendini geliştirmekle ilgisi vardır
yoksa moron gibi işine gidip gelen yeniliklere açık olmayanda bir sürü insan vardır...
kaldıki evde oturmanın monoton bir durum olduğu söylenmiş.
bir çok arkadaşımdan işe gitmeninde aynı monotonluk olduğunu kimi zaman hafta sonunu zor getirdiklerini söyleyenlerde var. ki bunların çoğu burdan arkadaşlarım.
elimde imkanım olsa evde kendimi eşime adasam. yemekler yapsam. evimi temizlesem.... kalan zamanda kendime ayırıp okusam gezsem spor yapsam diyen bir çokk insan var inanın bana...
o yüzden genellemeler yanlış arkadaşlar....
- 6 Kasım 2009
- 285
- 0
ev hanımı olmak kabus değil kişiye bağlı ve bakış açısına..ben şahsen 2 yıl evdeydim daha mutluydum..rahat rahat kitap okuyordum ev işlerini kafama göre planlayıp yapıyordum..1.5 yıl çocuğuma ben baktım..herşey daha düzenliydi..şimdi çalışıyorum eve dair herşeyi geçiştiriyorum..bu arada ekonomik özgürlük falan da çok farketmiyor eşlerin %95 i o parayı eşinin himaye etmesine razı değil zaten..ev hanımları daha rahat para harcıyor benim çevremde gördüklerim en azından..haa çalışıyorum diye eşim ev işlerinde yardım mı ediyor ettmmiiyoor..yine herşey kadına kalıyor..bir 10 yılımı doldursam hemen istifa edeceğim kalan 10 yılı emeklilik için kocama ödettireceğimm..-tatlicadiarzu- ee bunca yıl ben eve getirdim sıra sende diyeceğim..ev hanımlığına çook özeniyorum..evimi seviyorum...artık yorulmak istemiyorumm...
- 17 Ağustos 2007
- 5.613
- 15
- 43
bende evlenmeden önce çalışıyordum
evlendim şehir değişikliği yaptım işimden ayrıldım
bir buçuk yıl olacak çok şükür evleneli.
evhanımlığı yapıyorum
şikayetci değilim pjamaylada gezinmiyorum
komşuda dedikoduda yapmıyorum
evhanımı olmayı kabul ettim
benim görevim evime eşime inş. bebegim olduğunda
onla ilğilenmek dedim.
kuaförümede gidiyorum
kuran kurslarına gidiyorum
evimde toplantılar yapıyorum
ben gidiyorum
yeni yemekler öğreniyorum
yeni pastalar yapmayı öğreniyorum
eşim eline sağlık dediğinde yetiyor bana
çalışmak zorund aolsaydım çalışırdım
eşimin kazandığıyla geçiniyoruz çok şükür.
insan yeterki mutlu olmak istesin
mutlu olmak için ille çalışmak para kazanmak gerekmiyor diye düşünüyorum.
evlendim şehir değişikliği yaptım işimden ayrıldım
bir buçuk yıl olacak çok şükür evleneli.
evhanımlığı yapıyorum
şikayetci değilim pjamaylada gezinmiyorum
komşuda dedikoduda yapmıyorum
evhanımı olmayı kabul ettim
benim görevim evime eşime inş. bebegim olduğunda
onla ilğilenmek dedim.
kuaförümede gidiyorum
kuran kurslarına gidiyorum
evimde toplantılar yapıyorum
ben gidiyorum
yeni yemekler öğreniyorum
yeni pastalar yapmayı öğreniyorum
eşim eline sağlık dediğinde yetiyor bana
çalışmak zorund aolsaydım çalışırdım
eşimin kazandığıyla geçiniyoruz çok şükür.
insan yeterki mutlu olmak istesin
mutlu olmak için ille çalışmak para kazanmak gerekmiyor diye düşünüyorum.
- 10 Temmuz 2009
- 2.311
- 7
çok doğru söylemişsin arkadaşım bu eşe göre değişiyor
bende çalışmıyorum ama belki maaşım olsaydı bukadar rahat harcayamazdım
ya da belki ozaman eşim şimdiki gibi ev işlerinde yardım etmeyecekti
çalışan birçok arkadaşım birçok akrabam hem eve hem işe yetişmek zorunda oldukları için çok yıprandılar
ha ben hiç çalışmıycam demiyorum ama kendi işimi kurdugum zaman
kendimizi yıpratıcazda ne olacak olan bize olacak
sanada katılıyorum arkadaşım hem kendimize hemde ailemize fazla fazla zaman ayırabiliyoruz
çalışan birçok kişi hem eve hem işe yetişmek zorunda oldugundan ne tiyatro ne sinema ne bir konferans ne bir eğitim gidemiyorlar
bu arada ben bu konuda çıkıpta çalışmayan kadına kadın demeyen arkdşlarımı görmek istiyorum neden çalışmayanlar kadın değilmiş halen çok merak ediyorum ????
- 1 Mart 2010
- 1.433
- 9
Evde oturan kadının köreleceği klişesi ne yazık ki çok kaygan bir zeminde gerçeklikten uzak durmakta. Zira ev kadını tasavvurundaki yozlaştırıcı tüm bayağı yaşam formlarını çalışan bir kadında da görmek mümkün. Nedir köreltici etkenler: Dedikodu yapmak, dünyadan bihaber yaşam sürmek, özgüven eksikliği, monoton bir hayat, tekrar eden işler, birbirinin aynısı günler. Sanıyor musunuz ki işe başladığınızda sihirli bir değnek değmişçesine özgüven yoksunu kadın - hem de onca zorlayıcı şartlara rağmen- bir anda güven abidesine dönüşecek, insan ilişkilerini kuyu kazmanın, rekabetin ve dedikodunun uzağına taşıyacak, vizyonu gelişecek, basiret sahibi olacak... Bunlar kişinin kendini geliştirmesi ve farkındalık eşiği ile ilgili meselelerdir. İsterse üst düzeyde bir çalışan olsun; kişi hayat ve kendi hakkında kafa yormuyor, yaşadığı dünyayı geniş bir perspektiften görme ve değerlendirme ihtiyacı hissettmiyorsa o ev kadınına yüklenen tüm bayağı edimleri kendinde barındırıyor demektir hem de "çalışan bir kadın olarak".
Çalışma saatlerinin dışında kalan "boş zaman" kişinin alelade tüketeceği bir süreç değil kendine, ilgi alanlarına ve diğerlerine yönelebileceği biricik değerli vakitlerdir.
Ayrıca spesifik bir meslek edinilmemeşse yaşadığımız toplumda hangi üniversitenin hangi bölümünden mezun olursak olalım yapacağımız işler de sınırlıdır; yani acı ama çalıştığımız zaman dünyayı kurtaran, ya da çalışmamızla birlikte bir değer üreten kişiler de olmuyoruz her koşulda. Üretim tabi ki insan için heyecan verici bir süreçtir lakin üretimin ve çalışmanın yüceltildiği dönemlerde kapitalizmin kıskacında da yaşamıyordu insanlar bunu da gözetmekte fayda var.
Çalışma saatlerinin dışında kalan "boş zaman" kişinin alelade tüketeceği bir süreç değil kendine, ilgi alanlarına ve diğerlerine yönelebileceği biricik değerli vakitlerdir.
Ayrıca spesifik bir meslek edinilmemeşse yaşadığımız toplumda hangi üniversitenin hangi bölümünden mezun olursak olalım yapacağımız işler de sınırlıdır; yani acı ama çalıştığımız zaman dünyayı kurtaran, ya da çalışmamızla birlikte bir değer üreten kişiler de olmuyoruz her koşulda. Üretim tabi ki insan için heyecan verici bir süreçtir lakin üretimin ve çalışmanın yüceltildiği dönemlerde kapitalizmin kıskacında da yaşamıyordu insanlar bunu da gözetmekte fayda var.
- 28 Ağustos 2008
- 7.231
- 9
ev hanımlıgı kabus gibi gösterilmektedir...inanın etrafımda çogu çalışan bayandan çok ama çok daha mutlu ,hayata baglı evhanımları varrr insanı imrendiriyor...ayrıca ev hanımı diyince körelmiş insan tipi akla geliyor ama hiçte öyle deil.mimarım çalışıyorum 2 ay sonra evlenecegim kendimi nsl iyi hisedeceksem öyle yapcagım çalışmayada bilirim çalışada..
niçin arkadasa bu soruyu sorma geregı duydunuz..harıka seyler yazmıs bence..ve bu zıhnıyette oldugu sürece degerlı arkadsımız ömrü boynca cok mutlu bır ev hanımı hatta ev kraliçesı olabılr..gercekten tebrık edıyorum..maşallah..
- 29 Temmuz 2009
- 2.574
- 11
Ev hanımlığı kabus değil bence. 21 aydır ev hanımıyım. Ve çok da memnunum.
Önceden yabancı bir şirkette takım lideriydim ve inanın o kadar kötüydüm ki. İnsanlarla uğraşmaktan çok yorulmuştum. Ne kendime ne de aileme zaman ayıra biliyordum. Ben işten ayrılırken herkes bana 3, en fazla 6 ay müddet vermişti. Kesin sıkılacaksın demişti. Ama kesinlikte sıkılmadım ve çalışma hayatını da özlemedim.
Şimdi her şey için vaktim var. Evet evin içinde yapmam gereken görevlerim de var, ama zaten o evde yaşıyorsam çalışan bir bayan da olsam ev hanımı da olsam onları yapmak durumundayım.
Kitap okumaya vakit buluyorum, eşimle vakit geçirmek için bol bol zamanım oluyor, müzik dinlemek, dans etmek, istediğim zaman dışarıda bir yürüyüşe çıkmak. Arkadaşlarım ile buluşmak. Akrabalarımı ziyaret etmek.
İstediğim kadar tembellik etmek, uyuyabildiğim kadar uyumak.
Resim çekmek, istediğim zaman tatile gitmek. Sadece işverenimin uygun gördüğü izin günlerimde değil istediğim zaman gitmek.
Her gün istediğim kadar film izlemek. Bütün film arşivindeki filmleri izleyebilecek kadar, kütüphanemizdeki bütün kitapları okuyabilecek kadar zamanımın olması.
Çalışırken psikolojim bile alt üst olmuştu. Şimdi çok huzurluyum.
Önceden yabancı bir şirkette takım lideriydim ve inanın o kadar kötüydüm ki. İnsanlarla uğraşmaktan çok yorulmuştum. Ne kendime ne de aileme zaman ayıra biliyordum. Ben işten ayrılırken herkes bana 3, en fazla 6 ay müddet vermişti. Kesin sıkılacaksın demişti. Ama kesinlikte sıkılmadım ve çalışma hayatını da özlemedim.
Şimdi her şey için vaktim var. Evet evin içinde yapmam gereken görevlerim de var, ama zaten o evde yaşıyorsam çalışan bir bayan da olsam ev hanımı da olsam onları yapmak durumundayım.
Kitap okumaya vakit buluyorum, eşimle vakit geçirmek için bol bol zamanım oluyor, müzik dinlemek, dans etmek, istediğim zaman dışarıda bir yürüyüşe çıkmak. Arkadaşlarım ile buluşmak. Akrabalarımı ziyaret etmek.
İstediğim kadar tembellik etmek, uyuyabildiğim kadar uyumak.
Resim çekmek, istediğim zaman tatile gitmek. Sadece işverenimin uygun gördüğü izin günlerimde değil istediğim zaman gitmek.
Her gün istediğim kadar film izlemek. Bütün film arşivindeki filmleri izleyebilecek kadar, kütüphanemizdeki bütün kitapları okuyabilecek kadar zamanımın olması.
Çalışırken psikolojim bile alt üst olmuştu. Şimdi çok huzurluyum.
merhaba,
aslında KK'ya çok uzun zamandır üyeyim ancak bir türlü yazılı olarak katılamadım,,,15 yıldır devlet memuruyum oğlum 7 yaşına geldi ve 13 aylıkken kreşe başlatmak zorunda kaldım bu sene allah izin verirse ilkokula gidecek ...fakat; eşimle hangi okula gideceğini değil akşam çıkışta ne olacağını tartışıp duruyoruz ve henüz bir sonuca varamadık çünkü hep başa geliyoruz...emekliliğime yaştan dolayı 18 yıl var ancak 20 yılımı doldurmama 5 yıl var ...diyorum ki; işten ayrılsam ve bu kalan 5 yılı dışarıdan ödesem diye düşünüp duruyorum ...eşim sen bilirsin diyor zaten çalışırken daha fazla masrafım olduğunu söylüyor fikirlerinizi benimle paylaşırsanız çok mutlu olacağım...
aslında KK'ya çok uzun zamandır üyeyim ancak bir türlü yazılı olarak katılamadım,,,15 yıldır devlet memuruyum oğlum 7 yaşına geldi ve 13 aylıkken kreşe başlatmak zorunda kaldım bu sene allah izin verirse ilkokula gidecek ...fakat; eşimle hangi okula gideceğini değil akşam çıkışta ne olacağını tartışıp duruyoruz ve henüz bir sonuca varamadık çünkü hep başa geliyoruz...emekliliğime yaştan dolayı 18 yıl var ancak 20 yılımı doldurmama 5 yıl var ...diyorum ki; işten ayrılsam ve bu kalan 5 yılı dışarıdan ödesem diye düşünüp duruyorum ...eşim sen bilirsin diyor zaten çalışırken daha fazla masrafım olduğunu söylüyor fikirlerinizi benimle paylaşırsanız çok mutlu olacağım...
buna karar vermek gercekten zor gibi gözüksede eger kalan 5yılı dısardan ödemek gıbı bı sansınız varsa bana cok mantıklı bı karar gıbı geldı..
)
sevgili lilla, gerçektende haklısın çok zor bir karar ...öyle bir şansım var ama malesef eşim hariç çevremde beni destekleyen yok..aman efendim neymiş evde ne yapacakmışım bunalırmışım herkesin çocuğu büyüyormuş benimkide büyüsünmüş zaten işten ayrılırsam ilk olarak çocuğum için ayrılacağım ikinci olarak kendim için .... çünkü çok mutsuzum ne yaparsam yapayım kendimi telkin edemiyorum...bende çalışan anne çocuğuyum birazda onun etkisi var...kücücükken kardeş sorumluluğu ev sorumluluğu artık yeter demek istiyorum ama ...KORKUYORUM...HEM DE ÇOK KORKUYORUM....
- 29 Temmuz 2009
- 2.574
- 11
Eğer ki bıktıysan çalışmaktan ve çocuğun ve kendin için birşeyler yapmak istiyorsan çok derim ben. Çalış çalış nereye kadar!
Tam olarak neyden korkuyorsun? Evde ne yapacağından mı yani sıkılabilme ihtimalinden mi yoksa başkalarını laf etmesinden mi?
Benzer Konular
