Etrafındaki toksik insanlar ama benim onları asla kıramamam

telasememuresi

Guru
Pro Üye
30 Ocak 2014
4.572
9.186
358
Kızlar merhaba. Uyuyanlara iyi geceler Kafama bir süredir takılan bir şey var. Kendimi bazen çok caresiz ve tükenmiş hissediyorum.... Zaman zaman herkeste olabilen şeyler. İnsan bazen tutunacak dal arıyor ama seni etrafında kimse anlamıyorsa...... Herkes bir yabancı gibi. Son zamanlarda herkesin isteklerine koştuğumu,ama silik bir tipten öteye gidemediğimi anladım.... Kendimi değersiz hissetmiyorum,aksine dışa dönük biriyim. Mesela bir konuda konuşuluyor,muhabbet konusu kendi konuşmaları,iki kişinin dahil olduğu bir sohbet,sonra diyolar ki hiç konuşmuyon bir şey soruyorum duymadım..... üslubum kötü değil,gencine de yaşlısına da uyum sağlarım ama o kadar yoruldum ki... Biraz kendimle baş başayım, kırmayayım diye davet edildiğim yerlere gitmeye çalışıyorum ama artık özsaygım olsa da insanlara derdimi anlatamıyorum:)(( böyle bir durum başına gelen var mı?
 
Bence konuştuğun kişiler kafa dengin değil. Muhabbetleri sana hitap etmiyor olabilir ya da senin düşünce tarzına uyum sağlamıyorlardır bu yüzden çabaların boşa kalıyor olabilir. Herkesle anlaşman, kahkahalar atıp gülüp eğlenmen mümkün olmuyor. Ben lise de iyi anlaştığım kişilerle bile yıllar sonra buluşuyorum hiç keyif almıyorum bir daha görüşmüyoruz kimiyle. Bu ne onunla ne benimle ilgili bir problem tamamen değişen, farklılaşmış düşünce, yaşam tarzı ve ilgi alanımızla alakalı bir durum.
 
Heh işte demek ki değil ama çağırıyorlar,evet katılmak bazen mümkün olmuyor bu sefer neden geldim evde dursaydım daha mutluydum diyorum artık e benim ortak olmadığım bir konuya dahil olmam mümkün değil sonra küsmüş zannediyorlar vallahi
 
İşte nadir gidersen anlarlar bence ya küsmek için bir sebep yok zaten Bu denli keyif almıyorsan gitme bence zaten öyle bir durumda küsmüş zannetselerde çok problem teşkil etmez diye düşünüyorum :) Benim de liseden arkadaşım dönemin güzel anıları var ırt zırt diye zorladığım arkadaşlık ilişkimde artık yeter kısmına gelmiştim çünkü hiç keyif almıyorum birlikte vakit geçirmekten, zaten hep kendini anlatır seni hiç dinlemezdi, sürekli kendini över yapmadığı şeyleri yapmış gibi gösterirdi şimdi sadece nasılsın iyiyim mesajları ile geçiyor. Yapıcak bi şey yok
 
Güzel bir noktaya parmak bastın teşekkür ederim. Benim problem de şu; ya anlatsam anlamıyorlar görüşmesen ayıp oluyor çünkü arkadaş grubum. Biraz kafam dinleniyor yalan yok seviyorum onları ama bazen iş kötü boyutlara varıyor
 
Hayır demek nimettir ve beleştir. Frekans uymuyorsa insan çekmeli kendini.Sonra sorun kimde bakmalı. Ben onlara iyi gelmeyeceğimi hissettigimde de kendimi çeken biriyim. Bazen toksik olan taraf biz olabiliriz.
Onlar da sorun varsa sorunu da dile getiririm yada mesafe koyarım yine. Ya da kimse toksik değil aslında çok zıt karakterler de insanlar ve ortak nokta da buluşamıyorlar.
 
Ya kırgınlığımı belli etsem de toparlamak ya da affetmek durumunda kalıyorum o bağ kopmuyor. 4 iyi 1 kötü oluyoruz ben de anlamıyorum. Kesinlikle katılıyorum,geri çeksem ne kadar kızsam da bazen gidiyorum. Yalnız biri değilim ama bu döngü beni yıpratıyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…