Biz ikimiz de aşılıyız bir haftadırya korkudan da değil artık resmen içe kapandık. Ruh sağlığımız normal değil bence.
Valla survivor resmen. Biri bitiyor biri başlıyor.beni şu an en çok müsilaf etkiliyor.
kolera salgını kapıda diyollaaaa... bu virüsle mücadele ettim çünkü kolaydı. ama kolera öyle mi ? her an sudan birşey kapma korkusu ile yaşanmaz
Valla survivor resmen. Biri bitiyor biri başlıyor.
Bence uzaylılar gelsin. Zombilerle uğraşamam ben. Uzaylılar gelsin beni kaçırsın gelişmiş gezegenlerebunları yaşadıktan sonra bir zombie saldırısı göremeden ölürsem çok üzülürüm. onu da görem tam olsun
Bence uzaylılar gelsin. Zombilerle uğraşamam ben. Uzaylılar gelsin beni kaçırsın gelişmiş gezegenlere
Sandığınız kadar bencil biri olsam bu problemlerimin üzerinde durmaz, insanlarla iletişime karşı tahammülsüzlüğümü, onları kırdığımı umursamaz halimden gayet memnun yoluma devam ederdim ama görüyorsunuz ki bunu yapamıyorum bilakis epey canım sıkılıyor bu duruma hatta çoğu kez vicdan azabı çekiyorum ve aşmaya çalışıyorum. Ve ben aşmak için çözüm yolu ararken burada her konu açanı linç etmek için pusuda bekleyenlere karşı daha ne kadar anlayışlı olmamı bekliyorsunuz? Bir de söylediğim her şeyde kendimi övdüğümü düşünenler var ki, tanımadığım insanların mükemmel (!) birisi olduğumu düşünmesiyle elime ne geçecek onu da anlamadım ama mükemmellikten fazlasıyla uzak olduğumu her açtığım konuda zaten ifade ettiğimden emin olabilirsiniz.Chill out, spor konusuna takilmam tabii ki sizin sorununuz değil tıpkı sizin bencil biri olmanızın benim sorunum olmaması gibi. Hakaret ya da eleştiri olsun diye söylemedim, bencil olduğunuz kanısına da erkek arkadaşlarınızla telefonda konuşmak istememenizden varmadim. Sadece konusmalarinizdaki ufak nuanslar, detaylar, üslubunuz, bunun gibi bi çok şey sizin bencil biri olduğunuz izlenimini uyandırıyo, böyle düşünen tek kişi ben değilim üstelik ve bu bi önyargı değil, izlenim. Sizi itham etmedim yani, şu sayfayı kapattıktan sonra unutacak olduğum bi izlenimimi aktardım. Ama siz samimi anlamda "nereden bu kanıya vardığımi" sormadiniz, benim sizi itham ettiğimi düşünüp samimi bi sorgulama içine girmek yerine siz de beni önyargılı olmakla itham edip aklinizca bana "karşılık" verdiniz. Yalnızca bu bile, yüzeysel bi bakış açısına sahip olmayan kişiler için sizinle ilgili pek çok özelliğe ışık tutuyor. Rica ederim hep siz mi sadece kendinize vakit ayiracaksiniz, biraz da ben size ayirayim ne çıkar.
Eskiden ben de öyleydim ama son kapanmadan sonra birden bire içime kapandım hala yaptığım aktiviteler var ama eskisi kadar zevk vermiyor, çabuk sıkıyor.pandemi döneminde evde çalışmaya alışmasına rağmen kendini sokaklardan sokaklara atmak isteyen, rakamlar X'e düşünce eve girmem haberiniz olsun diye tek beyaz yakalı benim sanırım.
Söylediklerinize harfiyen katılıyorum haklısınız tek çözüm yolu zorlamak. Zorlanalım bakalım :)Bende de oldu bu gene. Zaten yapı olarak fazlasıyla içe dönük bir insanım. Eve hatta yatağa gömüleyim istiyorum ama ben kendimi zorluyorum. Okula gidince iş arkadaşlarım eve gitmeden gitmiyorum evime, onlarla oturup muhabbete katılıyorum. İlk yarım saat iç ses sürekli dürtüyor "eve git eve git, aç dizini, al kitabını, ay sosyalleşmek mi ıyk, eve eve çabuk eve" diye, aldırış etmiyorum sonra bi bakmışım gülüp eğleniyorum, buna da ihtiyacımız var çünkü biliyorum. Yani, durumunuzu "sorun" olarak görüyorsanız zorlalayacaksınız başka çaresi yok. Günün belli bi kısmını sosyalleşmeye insanlarla iletişim kurmaya ayıracaksınız, dengeyi ayarlayacaksınız. Dışarda da akan bir hayat var, ve yeni insanlarla tanışmak her zaman enerji verir, güzeldir. Tamam içimizi beslememiz çok güzel ama dışarıyla bağlantıyı tamamen kesince de çürümeye başlayabiliriz, dediğim gibi dengeli bir şekilde arkadaşlarla dostlarla paylaşımlarda bulunmak lazım.
Teşekkür ederim :) ne demek istediğimi ve beni anladığınız içinherkes sosyal olmak zorunda degıl
daha once de annenızın zooorrla cıkarmasıyla fobınızı yenmıssınız yanı aslında sız ozunuzde boylesınız
sızde boyle oluverın ne olacak kı balkonda oturup muzık dınleyen kımseye karısmayan ınsanın kımseye zararı yok sosyallesmek sızı mutlu etseydı sosyallesırdınız zaten
kendı kendınıze yetebılıyorsanız ne ala muzık dınlerım spor yaparım kendı halımde mutluyum ama bırı gelecek dıye gerılıyorum dıyorsunuz sızı bellıkı bu yere getıren yanlıs ınsanlarla tanısmıs ve sogumussunuz olabılır boyle seyler
O zaman yaşasın yalnızlık, müzik ve balkon♥ yalnızım ama yalnız olmadığıma sevindim :)bende biraz böyleyim
Yanlızlığı sevdim
Çok kalabalıkları kafam götürmüyor bir yerden sonra
Balkonda müzik dinle , yemek yap , sevdiğim şeyleri izle , forumlarda takıl daha çok zevk veriyor valla
İlla sosyal fobi olmayabilir.Merhabalar sizi sıkmadan direk konuya girmek istiyorum. Eskiden arkadaşlarıyla görüşmekten, planlar yapmaktan, kalabalık ortamlardan zevk alan bir insandım kapanmadan sonra ev ortamına çok fazla alıştım, adapte oldum ve arkadaş ortamlarından, tatillerden, hoş sohbetlerden, akraba ziyaretlerinden iyice elimi ayağımı çektim. Pandemi süreci de dikkate alınırsa bu iyi bir şey tabi ki ama iyice içime kapanmama, insanlarla iletişimimde sıkıntılara, iş hayatında insanlarla yakın ilişkiler kurmaya karşı tahammülsüzlüğe ve sıkıcı, monoton bir yaşam tarzına yol açtı aynı zamanda. Sabahları erken uyanıp kitap okuyup spor yaptıktan sonra işe gidiyorum ve mesai çok erkende bitse tek yapmak istediğim eve gidip varsa işlerimi halledip balkonda kendimi, müziği dinlemek oluyor. Aniden komşu falan gelirse ciddi rahatsızlık duyuyorum eskiden sevinir kendimi sohbetin akışına bırakırdım. Bu değişim normal mi sizce?
Düzenleme: daha önce 13 - 14 yaşlarımda benzer problemle karşılaşmıştım ve sosyal fobi teşhisi konmuştu. Annem sürekli gezdirip insan içine çıkararak fobiyi tamamen yenmemi sağlamıştı şimdi yine nüksetti.
Beni asıl yapmak istediklerimden alıkoyacacak korkusu. O an müzik dinlemek istiyorumdur mesela, kitap okumak ya da film, dizi izlemek istiyorumdur haliyle biri gelince bunları yapamıyorum. Eskiden böyle değildi telefonum ya da kitabım her daim benimle deyip karşımdakiyle güzel sohbetin tadını çıkarırdım.Bu bende de var, özellikle etrafımda beni anlamayan ne konuştuğunu bilmeyen fazla paylaşım yapıp ortak payda da bulunamadığım insanlar çok olunca kafa götürmeye götürmeye bu hale geldim ben, frekansım tuttuğunda çok severim mutlu olurum sosyalleşmekten tutmadığında ızdırap gibi geliyor yapmıyorum. Normal bence demek ki etrafında mutlu olacağın insan kalmamış gibi tek sıkıntı o insanları arayıp bulmalısın arada sırada, az öz. Biri gelecek diye korkma nedenin tam olarak nasıl bir şey, gelecek şimdi boş boş konuşacak çekemem gibi mi yoksa sosyal fobi gibi mi
Haklısınız sosyal fobi gibi değil zaten ya mevsimsel ya dediğiniz gibi ya da şizoid bozukluk olabilir gibi geliyorİlla sosyal fobi olmayabilir.
Bazen sıkılıyor insan.Eski yaptıklarından soğumaya başlayabiliyor bir süre sonra..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?