Eski günleri cok özlüyorum

Dilrubaaaa .!.:

Canım bu hemen hemen her ilişkide böyle... Seni sevmediğinden değil seni kaybetmekten kormadığından da değil.. annen baban nasılsa oda öyle oluyor bir süre sonra. Düşünsene annene geç cevap verdi diye trip attığını? Ne kadar mantıklı geliyor.. Uzun ilişkilerde böyle oluyor işte.. 5 yıllık bir birlikteliğim var. Şükür hiç ayrılmadık büyük kavgalarımız olmadı. Ama tabi ki ilk gün ki heyecan yok. Bu demek değil ki aşk bitti...

Genişletmek için tıkla...

Bluesparkle .!.:

Anlayışlı ol, ben de hasta ve yürüyemeyen yaşlı bir babayla uğraşıyorum, bu durum oluştuğundan beri erkek arkadaşımda dahil kimseye eski tahammülüm kalmadı. Ailevi sorunlar, hastalıklar insanı o kadar yıpratıyor ki, sevgiliyi geçtim kendi sağlığınızı kaybetmekten bile korkmuyorsunuz bazen. Erkek arkadaşıma olan tavrım tamamen değişti benim de, aklım evdeki huzursuzlukta, hastalıkta, zevk alamıyorum ki yediğimden bile sevgiliyle geçen zamandan nasıl zevk alayım. Ha ama seviyor muyum, evet seviyorum sadece şu dönemde benden fazla ilgi beklememesini rica ettim, o da sağolsun ilişkimizi yürütmek için elinden geleni yapıyor. Bizimkisi uzak mesafe ilişkisi bide, 3 ayda bir görüşüyoruz. Bizimki yürüyorsa, sizinki de devam eder, yapman gereken sabredip sevgilinin üstüne gitmemek, trip falab atmamak, inan insanın canı burnunda oluyor, ben ki geçen geldiğinde erkek arkadaşıma ne sürprizler hazırlamıştım bu sefer ufacık bi hazırlık için bile ne vaktim ne de halim var. Anlayacağın, aşkım bittiğinden ya da kaybetme korkusunu kaybettiğimden değil, ailevi sorunlarım bütün enerjimi aldığından yapamıyorum. Sevgilinde benzer durumdadır annesi 88 yaşındaysa, genç yaşta yaşlı ebeveyine bakmak çok zor emin ol, anlayışlı olursan aşarsınız diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

elifbursa86 .!.:

resmen hayatının merkezi yapmışsın erkek arkadaşını. böyle yapmaya devam edersen çok tehlikeli psikolojik açıdan senin için

Genişletmek için tıkla...

canaaaan .!.:

Bence onu unutnaya bak. Adamda seni kaybetme korkusu malesef ki yok.

Bir adamda kaybetme korkusu yoksa o adamdan bi hayır olmuyor. Sen seviyorsun hem de güzel seviyorsun yani ama onun umrunda değil. Sana da içten sarılması tamammen nefsani içinde samimi sevgi yok. Bu demektir ki seni de zerre kadar hak etmiyor. Geçen seneni düşünüp ağlayacağına önündeki yıllarını düşün inşallah hayırlı güzel bir geleceğin olur.

Genişletmek için tıkla...

minikpiranha .!.:

Ilk zamanlar bam baska inkar edemem. Ama paylastikca da artiyor ask. Bu zor zamaninda sevgilinize en cok siz destek olmalisiniz attiginiz mesaj hic hos degil. Sirf heyecanli gunleri ariyorsunuz diye uzerine gitmeyin cok zor bir donemden geciyor sevgiliniz. Hem yilbasina anacigiyla birlikte girince ne oluyor ki kadin mus mutlu olmustur ne guzel. Evli degilsiniz ki sizi yatakta birakip anasina kosmamis.

Genişletmek için tıkla...

redvelvetcake .!.:

Neden bilmiyorum ama su an sinirim cok bozuk duygularım karmakarışık sebepsiz ağlıyorum Eski konularımı bilenleriniz vardır, erkek arkadasımın annesi hastaydı yogun bakımdaydı. Aramız cok kötüydü o surecte bir hafta hiç konusmadıgımız olmustu. Konuşmak derken ben destek olmak istedim, yanında olmak istedim. Ben ilgilendikce o geride durdu. Birinci yılımıza iki gün kala konuştuğumuzda en son bana seni arayacagım diyip aramaması üzerine ben de tam birinci yılın dolduğu gün ona "eger bir yanlışım olduysa özür dilerim, bu süreçte belki de nasıl davranacağımı kestiremedim, bundan sonra izin verirsen sadece arkadas olarak yanında olacağım, sana saygım sonsuz, hakkını helal et" diye mesaj attım. Neyse bu mesajdan sonra 180 derece dondü, ben seni cok seviyorum, böyle yapma, annem hasta, kızma bana ben senı cok ozluyorum.. Yılbaşında yanıma gelmek istedi ama annesinin durumu kötüleşti hastanede anneciginin yanı basında girdi yeni yıla neyse ki cok şükur su an annesi daha iyi yürümeye bile basladı hafiften. Annesi cok yaşlı bu arada 88 yasında ve ramazandan beri hastanede kalıyor durumu kötüydu.

Neyse, sorun su ki su an bir seye ihtiyacım oldu ve eski telefonumu taktım şarja. Eski resimlere falan bakayım derken baktım mesajlar da duruyor. Daha ilk tanıştığımız zamanlar, bana attıgı ilk mesaj, ilk buluştuğumuz gun. Benim onun mesajına gec cevap verdigim zaman bile girdiği kendini affettirme cabaları. Su an aramız iyi cok şükur konuşuyoruz, buluşuyoruz ama ne bileyim. O ilk aylardaki sey yok sanki. Ne güzel geçmişti gecen bahar, benim icin hayatımın en guzel donemiydi belki de, bir daha o kadar mutlu olabilecek miyim diye dusunuyorum. Güneş baska parıldıyordu, telefonuma gelen mesaj sesi en buyuk mutluluk kaynağım olmustu Uzun sure sonra her sabah gülümseyerek uyanıyordum. O hayatıma girmeden önce annem babam boşanıyordu, sirket cok buyuk bir para kaybetmişti bayagı sarsacak kadar ve annem kanser olmustu. Onun hayatıma girmesi sanki Allah'ın bana bir hediyesiydi. Sabahları birlikte yürüyüş yapardık güneş dogmadan. Her seyden mutlu oluyordum

Cok özlüyorum o ilk zamanları. Simdi gerek birbirimizin hayatında bulundugumuz sure, gerek iliskimiz acısından bazı seyleri tolere edecek kadar kredimiz var. Hani gec mesaj attı falan diye trip atacak bir durumda degiliz. O ilk baslardaki elde etme cabası, iliski oturana kadarki cicim ayları falan gecti. Her iliskide böyle mi olur? Yoksa bizde mi bir anormallik var? Bilmiyorum ki nedense su an o zamanlar dinlediğim şarkıları dinleyip dinleyip ağlıyorum iki saattir. Uzun süredir, aramız kötüyken bile böyle aglamamıstım, sanki gözlerim çeşme oldu o derece dolmusum. Ya bir daha onu goremezsem ya bir daha sarılamazsam ya ayrılırsak ne olur ben bir daha asla böyle sevemem bir daha böyle mutlu olamam diye düşünmeye basladım. Gereksiz kuruntu yaptım bu saatte biliyorum ama ne bileyim eski seyleri okuyunca cok moralim bozuldu, zamanında sırf ona kızmıstım dıye bana gönderdiği çiçeklerin resimlerini buldum... simdi hala buluşunca cok heyecanlanıyorum, bana sarıldığı zaman koklayarak icine çekerek sarılıyor, bilmiyorum her sey guzel ama ben nedense korkuyorum hep. Sanki benı kaybetme korkusu yokmuş gıbı, sankı ben olmasam bır eksıklık olmayacakmış gıbı. Onu cok seviyorum. Ve hala ağlıyorum sacma sapan, nedense cok ozledım gecen seneyi.

Genişletmek için tıkla...

redvelvetcake .!.:

Babanıza gecmıs olsun.. Tabıı kı zaten benım asla problemım yok mevcut durumla, bunu bahane edıp uzaklaşıyor dıye dusunmustum bır ara ama oyle olmadı, ben kac kere ona dedım buluşacağımızda gelme annene gıt falan dıye. Benım de ıcıme sınmıyor cunku kadıncağız o haldeyken bızım mutlu Mesut gorusmemız. Ben sadece o eskı gunlerdekı halımızı gorunce uzuldum bırden, dolmuşum da herhalde ağlamaya basladım.

Genişletmek için tıkla...

Bluesparkle .!.:

Yok ben zaten anlayış göstermediğini düşünmedim, sadece dikkatli ol şu zamanlarında, böyle ağlamalar ile kendini yıpratıp onun stresiyle de görüşmenizde yanlış anlayacağı bir şey söylersen ters tepebilir. Bazen insan çok sevse bile ailevi sıkıntıdan boğuluyor ve ilişkiyi kestirip attırmak en kolayı gibi geliyor, en azından bu sorumluluktan kurtulayım diyorsun, ben geldim o noktaya 2 hafta önce. "Kaybetme korkusu yok hayır gelmez bundan" diyenlere de fazla takılıp kendini üzme, dediğim gibi insan kendini bile kaybediyor bu durumlarda. Sen olumlu yaklaşırsan sevgilinin durumu biraz rahatladığında yine eski günlerinize dönebilirsiniz diye umuyorum.

Genişletmek için tıkla...

gunes_ay .!.:

İliskinin ilk zamanları hep oyle degıl mıyızdır?
Kendinden pay bic canım.. Sen de ilk zamanlar hep iyi yönlerini göstermemis miydin sevgiline?
O ilk mesajlar hep o ilk anın heyecanından...
3 yıllık iliskim var, ilk zamanlarımızı hatırlıyorum da... Rüya gibiydi adeta. Cünkü ben de oyleydim, o kadar iyi niyetliydim ki, sevgilim hep o ilk zamanlardaki halimi özlediğini söyler hep ..
Ben de onun o ilk zamanlardaki hallerini özlüyorum... Her gün mektup yazardı, çiçekler, şiirler...
Bana bakıp bakıp ağlardı, bir gün sana bir şey olursa ne yaparım ben diye...
Yıllar geçtikçe o ilk aşk, yerini mutlak bir sevgi ve guvene bırakıyor....
Sıkma canını, her ilişki böyle...

Genişletmek için tıkla...

Patafix .!.:

Bazı can sıkıcı gerçekler var. Doga kanunu bu. Üzülüyor insan evet ama bu sistemi, bu döngüyü değiştirmek mümkün değil. Hep çıkış ya da hep iniş diye bişey yok hayatta. Dengeler var. Bu yumuşak geçiş olmasa zaten yaşam katlanilmaz olurdu. Sürekli gündüz sürekli gece ya da sürekli aynı mevsimi yaşamak, çeşitliliği öldürür. Yumuşak geçişler var. Yaz bitimini sonbahar karşılar, kışın ardından direk yaz gelmez. Öyle olsa yaŞam da olmazdı. Toprak ana onca meyve sebzeyi muhafaza edemezdi vs.vs....

Bu sistem ilişkilerde de geçerli. Dinamiklerden biri değişse insanoğlu daha az mutlu olur bence. Aşkın kimyasal bi durum olduğu çoktan kanıtlandı. Sürekli aynı yoğunluğu hissetmek emin olun yaşam dongusune olumsuz yansırdı. Kimse sevdiginin elini birakmak istemezdi. O ilk zamanlardaki yoğunluk yerini derinliğe biraktiginda daha güven dolu bir ilişki çıkıyor. Daha tatmin edici, daha az yoran, daha gerçege uygun.

Tadını çıkarın. Aksi bu dünyaya ait değil çünkü...

Genişletmek için tıkla...

redvelvetcake .!.:

Evet tesekkur ederim ben de aynen bunu demek ıstemıstım... Iste ınsan yıne de eskıyı arıyor. Oyle okuyunca eskı mesajları huzunlendım bır anda. Tam aklımdan geçenler, soru işaretlerım bunlardı. Nazar değmesin sıze de masallah

Genişletmek için tıkla...