Üç yıldır kızıma özel bakıcı ile büyüttüm çalışıp tek bir maaşla bakıcı parası çocuğun masraflarını karşılamak ne kadar zor bilemezsiniz ama var birikimim merak etmeyin
Üç yıldır kızıma özel bakıcı ile büyüttüm çalışıp tek bir maaşla bakıcı parası çocuğun masraflarını karşılamak ne kadar zor bilemezsiniz ama var birikimim merak etmeyinBunların hepsi varken kızın için bir köşeye birikim yapmadiysan şimdi düşünceli anne pozları beni etkilemiyor malesefumarım kızın çok güzel bir hayat yaşar bu yıllar ona travma kalmaz
Kreş yaşında çocuğunuz var, çalışmamak için mutsuz bir evliliğe devam etmek hiç mantıklı değil. Söyledikleriniz boşanmayacağınızı gösteriyor zaten, ne duymak istiyorsunuz ki biz
Ben sizden bir şey duymak için değil derdimi paylaşmak için yazdım buraya boşanacağım böyle bir evliliğe devam etmek beni çok yıpratıyor sanırım sadece biraz daha düşünmem gerek sanırımKreş yaşında çocuğunuz var, çalışmamak için mutsuz bir evliliğe devam etmek hiç mantıklı değil. Söyledikleriniz boşanmayacağınızı gösteriyor zaten, ne duymak istiyorsunuz ki bizden
Evet şuan o süreçteyim ve düşünmeye çalışıyorum böyle bir evlilik istemiyorum kararlıyım ama bir evliliği boşanıcam diyip bitiremiyoruz onun için bu süreci sağlıklı yönetmeye çalışıcamKolay bir durum değil. Allah yardımcınız olsun.
İstemediğiniz şeyler derken neyi kastediyorsunuz?
Mantık evliliğinden kasıt adamın maddi desteği için mi evlendiniz. Eğer öyleyse, sizin de baştan saygınız zedelenmiş olabilir ve sağlıklı bir ilişki başlatmamış olabilirsiniz.
Bunları oturup değerlendirebilirsiniz.
Bence daha yeni evliylen acele bi karar vermeyin, şimdiye kadar çok zorluk yaşadığınızı yazmışsınız bunda en büyük etmen çocuğun çok küçük bakıma muhtaç zamanlarda olması, fakat artık 4 yaşında ve okul çağı başlayacak siz çocuk odaklı olmalısınız. Okula gittiği zaman işte çalışın biraz birikim yapın daha sonra evliliği bitirmek isterseniz bitirin. 4 yaşında çocuk 4 senelik ömründe iki baba figürü tanımış bu gerçekten kolay değil. Çok gençsiniz bi çocuk daha yapmayın gerekirse korunun söylemeyin olmuyo bilsin.Evet şuan o süreçteyim ve düşünmeye çalışıyorum böyle bir evlilik istemiyorum kararlıyım ama bir evliliği boşanıcam diyip bitiremiyoruz onun için bu süreci sağlıklı yönetmeye çalışıcam
neden çocuğunuzu bırakmak zorunda olduğunuzu anlamadım. 2 yaş bebek ile boşandım cebimde 200 tl vardı ama babasına bırakmak aklıma gelmedi gittim çalışmaya başladım kreşe bıraktım çocuğu. çok ağladım çok zorlandım ama bırakmak aklımın ucundan geçmedi. hele ki siz 25 yaşındasınız neden bu düşüncede olduğunuzu anlamadım!Belki size kolay geliyor lakin boşanmak hiç kolay değil boşanmış ve aile evinde yaşayan bir kadının helede çocuğu olan bir kadının neler yaşadığını bilemezsiniz ben altı ayından dört yaşına kadar çocuğumu tek başıma hem çalıştım hem büyüttüm 3 yıl sonra bana destek sağlayan bir adamla evlenmemden daha doğal bir şey yoktur yorgunken savaştan çıkmış bir kadının nasıl olduğunu hiç tahmin edebiliyormusunuz daha lohusalıgı bile atlatamadan aldatılmış ve altı aylık çocuğu ile baba evine dönmüş yıllarca hem çocuğunu büyütüp hem çalışmış bir kadının yorgunluğu ne demek bir az bile bilemezsiniz emin olun ve bunlara çevre baskısını arkanızdan hatta yüzünüze söylenen sözleri asla bilemezsiniz onun için boşanıp tekrar evlenmemi yargılamanız çok saçma ve gereksiz hem eski eşimde evlenmiş barklanmış siz sanıyormusunuz bana yardımcı oldu bir gün olsun çocuğunu alıp parka götürmeyen nafakasını bile ödemeyen yanımda bir erkek arkadaş bile görse içip içip kapıma dayanan bir adamla uğraştım bunca uğraşa bir evliliği bana çok mu gördünüz güvenecegim bir adamla evlenmek istedim ve evlendim ama insanın kaderi değişmiyormuş bir daha evlenip evlenmemek benim kararım zamanını da çocuğum ve benim için en iyisi olana karar verdiğim zaman yaparım sizi ilgilendirmez saçma sapan yorum yapmadan önce biraz düşünün ben zaten bu evliliği çocuğumu düşünerek zor bir hayatımız olmasın diye yaptım ama herşey düşündüğün gibi olmuyor maalesef
Dünya görüşlerimiz, hayat tarzlarımız, evlilikten, bir eşten potansiyel anne/baba dan beklentilerimiz uyuyor mu, zevkleriniz uyuyor ya da çatışıyor mu, konuşabiliyor musunuz, hassasiyetleriniz makul mü, akraba dinamikleri uyumlu mu, affedici mi kinci mi, şefkatli mi, doğa ve hayvan sevgisi vs. Bu tarz evlilikte işinize yarayacak bilgilere göre hareket etmektir mantık evliliği. Maddiyat bence işin içinde yoktur bile. Çünkü evlenme nedeni olarak adamın eline bakma kendine baktırma olunca kendini ezdirmiş oluyorsun, eşiti gibi göremeyeceği için saygı duymaz. Bir kadın elbette ki evde oturmayı çocuğuna bakmayı seçebilir eşi desteklemelidir ama evlenme nedeni bu olamaz.Mantık evliliği sadece rahat yaşamak için yapılmaz, siz yanlış anlamışsınız olayı. Beni rahat yaşatacak hadi evleneyimle olmaz bu işler. Sizi el üstünde tutacak mı bunu da tartmalıydınız.
Evet diyelim ki bu da bir sebep olabilir insanlara göre kabul ama tek başına geçerli olamaz. Mantık evliliğinde benim bildiğim “çok sevmiyorum, aşkımdan ölmüyorum, yakışıklı mı tartışılır ama eli yüzü düzgün, aklı başında, ahlaklı, işi gücü iyi, beni seviyor, içim ısındı benim de, merhametli, çocuğuma bakar” kriterleriyle yapılır. Evlenmek istiyor, zengin evet çok mantıklı şeklinde olmuyor işte.Bir kadın elbette ki evde oturmayı çocuğuna bakmayı seçebilir eşi desteklemelidir ama evlenme nedeni bu olamaz.
Sanırım psikologsunuz. Çok güzel yazmışsınız ellerinize sağlık.Türkiye'de kadın için boşanmak çok zor bir olay. Çocukla boşanmaktan bahsediyorum... İlk başlarda "Çocuğu sana bırakmam" diyen sözde babalar, boşandıktan bir süre sonra çocuğunu görmeye gelmiyor bile. Üç kuruş nafaka verince, çocuk için her şeyi yaptığını sanıyorlar. Halbuki çocuğun sorumluluğunu manevi anlamda almak da çok zor. Konu sahibi eminim 6 aylık bir bebekle çok zorlanmıştır. Hasta olduğunda sabahlara kadar beklemiştir, uyumadığında saatlerce sallamıştır. Kucağına almaktan beli kopmuştur..
Çalışmak zorunda kaldığı için , ailesine de yük olmuştur. ( Çocuğa yük dediğim için kusura bakmayın. Kadının ailesine de maddi manevi yorgunluk illa ki düşüyor.) Ama boşanan adam, bekar bir insan gibi hayatını yaşıyor. Geziyor, içiyor, evleniyor. Kadın işten gelince, çocuklardan dolayı bir yorgunluk kahvesi içmeye bile doğru düzgün çıkamamıştır. Aileden ayrı yaşamak derseniz, bir maaş zaten bir kira bedeli olmuş. Tek başına ayakların üstünde durmak kolay değil artık bu devirde. Ben boşanmadım, ama yakinen bir tanıdığımda bu sürece şahit oldum. Açıkçası senaryo herkeste aynı işliyor gibi. Genelde kadın ne yapsa taşlanıyor. Konu sahibi illa ki enine boyuna düşünmüştür tekrar evlenirken . Bazı insanlar gerçekten sonradan huy değiştiriyor .
Valla benim 30 yaşımdan sonra öğrendiğim çok şey var.
1- Tek başına bakamayacağın çocuğu yapmayacaksın. Boşanma ve ölüm ihtimalini düşüneceksin. Vallahi 20 yıldır tanıyorum dersin,20 dakika da ummadık şeyler yapar.
2- Bir işin olacak. Çocuk küçükse ertelenebilir, ara verilebilir ama biraz büyüdüğünde bir iş kovalamak gerek.
3- Kendine ait kimsenin bilmediği 2-3 ay idare edecek kadar paran olacak. Kocan isterse çıkartıp maaşını sana veriyor olsun. Aksi bir durumu eşten yana yaşar isen ( başıma gelmez demeyin) dımdızlak kalırsın.
4- Boşanmayacaksan kurcalamayacaksın. Ailene falan hemen haber vermeyeceksin (Ciddi bir durum yok ise )
5- Bir kere boşanma raddesine geldiysen, illa ki biter. Bugün ya da beş yıl sonra olması duruma bağlı değişir. Ciddi bir durum yok ise sadece ertelenir ama biter. Bunu bilerek hareket edilmeli
6- Çocukla boşandıysan evlenmeyeceksin. Kendi çocuğu varken, ailesini evliliğini yürütmeyen adam dolu. Elin adamı hepten evliliğin kurtulması için uğraşmaz.
Ve 7- Büyük konuşmayacaksın. Senin başına gelmemiş olabilir ama hayat herkesi şaşırttır.
Okuyanlar için nispeten tavsiyelerim :)
Hata üstüne hata olmuş. Siz ikinci evliliği maddi sebeplerden dolayi yapmışsınız belli ki . İki ateş arasında kalmışsınız ya mutsuz evlilik ya da kızınızın velayeti. Simdi tablo böyle görünüyor ama en azından oz babasıdır bence uzatmayın eğer mutsuzsanizMerhaba arkadaşlar benim ikinci evliliğim ilk evliliğimden bir kızım var dört yaşında eşimle daha evleneli bir yıl olmadı onunla evlenirken çok düşündüm oda çok diretti evlenelim diye evlenirken tek düşüncem 6 aylıkken kızımı bırakıp çalışmaya başladım boşanma olayları falan çok yıprandım uzun süre de çalıştım kızım bakıcılarda büyüdü diyebilirim hem eski eşimde ailemde hiç rahat bırakmadı ve kızımla ilgilenmek onun yanında olmak için eşimle evlendim eşim kızımla çok iyi anlaşıyor babası olarak eşimi biliyor ama daha 7 aylık evli olmama rağmen eşimle artık saygımız tahammülümüz kalmadı birbirimize her istediğini yapmak istemediği her şeyi bana kavga gürültü ile yaptırmaya çalışıyor benim karşıma 10 kere boşanmak istediğini söyleyerek geldi tamam diyorum sonra vazgeçiyor konuşmak istiyor artık canıma tak etti ayrılmak istiyorum ama ikinci ayrılığım olacak ve bu süreçte kızımı biyolojik babasına vermem gerekecek ailem arkamda durmaz bu sefer ve çok zorlanırcam emin değilim boşanıp boşanmamaktan aslında çok iyidir merhametlidir beni çok sever ama saygı kalmadı aramızda ben mantık evliliği yapmaya çalıştım ama çok mantıksız bir evlilik yaptım sanırım eski eşimle çocuğumu böyle bir ortamda büyütmek istemiyorum diye ayrılmıştım ama ya şimdi çocuğumu büyütürken susmam mı gerekiyor bunlara hem boşanırsam babası velayetini kesin benden almak isteyecek bilmiyorum ne yapmalıyım
Canim sana psikolojik şiddet uyguluyor resmen hakaret küçümseme yani ne kadar dayanabilirrsin buna ? Üstelik aynı şeyleri kızına yapma riski de var ve bir de kızın görüyor bunları annesinin bu sekilde yaşadığını bilmek ona travma oluşturur en iyisi önce bir çift terapisi teklif etbakalim faydası olacak miYapılan yorumlardan en düzgün olanı sizin yorumuz sağolun sebepleri çoğunlukla ailesi oluyor aslında ailesi ile çok iyi geçiniyoruz ama bir yere davet ediyorlar mesela yorgun oluyorum gitmek istemiyorum bana hakaret etmeye küfürler yağdırmaya başlıyor yada ben evden iş yapmak istiyorum Trendyol hesabından satış gibi eziyor beni devam etmek istediğimde bağırıp çağırıyor çocuk istiyor daha yeni evlendik erteleyelim diyorum hakaretler ediyor boşanalım falan diyor tamam diyorum sonra vazgeçiyor bazen basit şeylerden beni ezmeye hakaret etmeye başlıyor onun istemediği bir şey olunca aynı şeyleri hep tekrarlıyor ona bir minnetim yok istediğim an boşanırım bunu oda çok iyi biliyor ama bile bile bana bunları yapıyor terapiste gidecektik ama artık terapiste gitmeyi bile geçtik o evreyi bile geçtik