• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimle ortak hiç bir bağımız kalmadı

Haymanaupk

Guru
Kayıtlı Üye
13 Mart 2014
515
190
323
Merhaba,

Uzun zaman olmuş konu açmayalı.
Eşimle ortak sadece ev yaşantısı kaldı. Sürekli mobbing yapıyor ama asla farkında değil, bana yardım ediyor ama çok az hep tek başımayım, 9 yıllık evliliğimizde toplasan 10 kere akşam yemeği yapmamıştır. Çalışan, kendi ayakları üstünde duran bi kadınım.
Bugünden örnek bi kesit anlatayım, oturmuş işyeri bilgisayarına online bi oyun yüklemiş counter strike oynuyor (15-25 yaş aktivitesi, kendisi 37 yaşında), neyse ortalığı süpürcem yatağın altını süpürecektim yatağı çeker misin dedim. Noluyo ya beni rahat bırak, git başımdan, çenesine s.çtığım demeye başladı, ben de ona bağırdım yalan değil. Sonra akşam üzeri uyumuş hiç kaldırmadım, yemeğimi yaptım çocuğumla beraber yedik. Kalktı, birşey olmamış gibi yemek yiyelim dedi, biz yedik dedik gitti yedi yemeğini. Geldi birşey olmamış gibi çay yapmış yedik içtik, saat 11 gibi yine başladı oynamaya gecenin bu saati hala oynuyor çat çat mouse sesini duyuyorum..
Anlatmak istediğim şey, hiç ama hiç mutlu değilim, bunu kendisiyle paylaştığımda, bi elin yağda bi elin balda aşırı rahatsın vs diyor. Maddiyatı söylüyor. Çocuğumuz 7 yaşında ve hala benle uyuyor, söylüyorum bak çocuk kaç yaşında bizim beraber yatmamız lazım diye, evet bu konuyu çözmemiz lazım diyor her seferinde. O yüzden bi daha bu konuyu açmama kararı aldım, çocuk büyüyene kadar yatsın benle madem...
Bana aşırı kötü davranıyor ama asla bunun farkında değil. Devamlı birşeylerle suçluyor, sürekli kavga ediyoruz, bazen psikolojisi bozuk mu acaba diyorum, esprileri bile benle dalga geçme ile alakalı bana gülüşü bile beni aşağılar gibi, bunları kendisiyle konuştum, aşağılık kompleksi var sen se o zaman diyor. Çekilecek gibi değil.. Artık ömrümü çok zor geçiriyorum, aile terapistine gidelim dedim, sen git benim problemim yok diyor. Boşansam ailem yüzüme bakmaz, sahip çıkmaz, işin içinden çıkamıyorum, ben bu adamla çok mutsuzum.
9 10 senelik evli çiftlerin rutinleri de böyle mi, yoksa bizim ilişkimiz mi anormal?? İşin tuhafı, başka insanlara karşı çok iyi, çok çözümcül, çok yapıcı, çok verici. Benim suçum ne?
 
Merhaba,

Uzun zaman olmuş konu açmayalı.
Eşimle ortak sadece ev yaşantısı kaldı. Sürekli mobbing yapıyor ama asla farkında değil, bana yardım ediyor ama çok az hep tek başımayım, 9 yıllık evliliğimizde toplasan 10 kere akşam yemeği yapmamıştır. Çalışan, kendi ayakları üstünde duran bi kadınım.
Bugünden örnek bi kesit anlatayım, oturmuş işyeri bilgisayarına online bi oyun yüklemiş counter strike oynuyor (15-25 yaş aktivitesi, kendisi 37 yaşında), neyse ortalığı süpürcem yatağın altını süpürecektim yatağı çeker misin dedim. Noluyo ya beni rahat bırak, git başımdan, çenesine s.çtığım demeye başladı, ben de ona bağırdım yalan değil. Sonra akşam üzeri uyumuş hiç kaldırmadım, yemeğimi yaptım çocuğumla beraber yedik. Kalktı, birşey olmamış gibi yemek yiyelim dedi, biz yedik dedik gitti yedi yemeğini. Geldi birşey olmamış gibi çay yapmış yedik içtik, saat 11 gibi yine başladı oynamaya gecenin bu saati hala oynuyor çat çat mouse sesini duyuyorum..
Anlatmak istediğim şey, hiç ama hiç mutlu değilim, bunu kendisiyle paylaştığımda, bi elin yağda bi elin balda aşırı rahatsın vs diyor. Maddiyatı söylüyor. Çocuğumuz 7 yaşında ve hala benle uyuyor, söylüyorum bak çocuk kaç yaşında bizim beraber yatmamız lazım diye, evet bu konuyu çözmemiz lazım diyor her seferinde. O yüzden bi daha bu konuyu açmama kararı aldım, çocuk büyüyene kadar yatsın benle madem...
Bana aşırı kötü davranıyor ama asla bunun farkında değil. Devamlı birşeylerle suçluyor, sürekli kavga ediyoruz, bazen psikolojisi bozuk mu acaba diyorum, esprileri bile benle dalga geçme ile alakalı bana gülüşü bile beni aşağılar gibi, bunları kendisiyle konuştum, aşağılık kompleksi var sen se o zaman diyor. Çekilecek gibi değil.. Artık ömrümü çok zor geçiriyorum, aile terapistine gidelim dedim, sen git benim problemim yok diyor. Boşansam ailem yüzüme bakmaz, sahip çıkmaz, işin içinden çıkamıyorum, ben bu adamla çok mutsuzum.
9 10 senelik evli çiftlerin rutinleri de böyle mi, yoksa bizim ilişkimiz mi anormal?? İşin tuhafı, başka insanlara karşı çok iyi, çok çözümcül, çok yapıcı, çok verici. Benim suçum ne?
Başımdan beri mi böyle yoksa zamanla olan birşey mi ?
 
Merhaba,

Uzun zaman olmuş konu açmayalı.
Eşimle ortak sadece ev yaşantısı kaldı. Sürekli mobbing yapıyor ama asla farkında değil, bana yardım ediyor ama çok az hep tek başımayım, 9 yıllık evliliğimizde toplasan 10 kere akşam yemeği yapmamıştır. Çalışan, kendi ayakları üstünde duran bi kadınım.
Bugünden örnek bi kesit anlatayım, oturmuş işyeri bilgisayarına online bi oyun yüklemiş counter strike oynuyor (15-25 yaş aktivitesi, kendisi 37 yaşında), neyse ortalığı süpürcem yatağın altını süpürecektim yatağı çeker misin dedim. Noluyo ya beni rahat bırak, git başımdan, çenesine s.çtığım demeye başladı, ben de ona bağırdım yalan değil. Sonra akşam üzeri uyumuş hiç kaldırmadım, yemeğimi yaptım çocuğumla beraber yedik. Kalktı, birşey olmamış gibi yemek yiyelim dedi, biz yedik dedik gitti yedi yemeğini. Geldi birşey olmamış gibi çay yapmış yedik içtik, saat 11 gibi yine başladı oynamaya gecenin bu saati hala oynuyor çat çat mouse sesini duyuyorum..
Anlatmak istediğim şey, hiç ama hiç mutlu değilim, bunu kendisiyle paylaştığımda, bi elin yağda bi elin balda aşırı rahatsın vs diyor. Maddiyatı söylüyor. Çocuğumuz 7 yaşında ve hala benle uyuyor, söylüyorum bak çocuk kaç yaşında bizim beraber yatmamız lazım diye, evet bu konuyu çözmemiz lazım diyor her seferinde. O yüzden bi daha bu konuyu açmama kararı aldım, çocuk büyüyene kadar yatsın benle madem...
Bana aşırı kötü davranıyor ama asla bunun farkında değil. Devamlı birşeylerle suçluyor, sürekli kavga ediyoruz, bazen psikolojisi bozuk mu acaba diyorum, esprileri bile benle dalga geçme ile alakalı bana gülüşü bile beni aşağılar gibi, bunları kendisiyle konuştum, aşağılık kompleksi var sen se o zaman diyor. Çekilecek gibi değil.. Artık ömrümü çok zor geçiriyorum, aile terapistine gidelim dedim, sen git benim problemim yok diyor. Boşansam ailem yüzüme bakmaz, sahip çıkmaz, işin içinden çıkamıyorum, ben bu adamla çok mutsuzum.
9 10 senelik evli çiftlerin rutinleri de böyle mi, yoksa bizim ilişkimiz mi anormal?? İşin tuhafı, başka insanlara karşı çok iyi, çok çözümcül, çok yapıcı, çok verici. Benim suçum ne?
Yatakları ayırıp çocukla yatmanız çok yanlış.Esinle uyuyup onunla uyanmak varken aksi durumda eşler ister istemez birbirlerinden uzaklaşıyor.Sahsen yaşadım.Esinize ciddi olduğunuzu bir şeklide belli edip ona ben ne yapıyorum dedirtmelisiniz.Monotonlasma oluyordur ama arada saygıyi yitirmeyip devam ettirmek mümkün bence.Esiniz çok yanlış oyun,hakaret, ilgisizlik bu insanı her şeye iter.Siz eşinizi tanıyorsunuzdur onu ya yok sayıp kendisine getirin ya da oyunundan tutup nerede yattığına kadar düzen getirip kendince davranamayacağını ona hatirlatin
 
Herkesin sınırı ya da kaldırabileceği şeyler başkadır, öncelikle bunu söylemeliyim.
Ve ayrıca her çözümün adımı da karşıdan beklenmemelidir.
Mutsuzsunuz, yalnız bırakılmışsınız ve tavrınız dolayısıyla agresif olabilir.
Örneğin ben de bir keyif yaparken ya da dinlenme zamanımda bir iş istenmesine deli olurum, üslubum küfür olamaz beyin didikleme olur.
Çocuğunuzun sizle yatması problemini çözmek istiyorsanız, siz adım atın neden ondan bekliyorsunuz?
Yahut böyle davranan birinden bir şeyler toparlanması için mucize olması lazım, beklentileriniz gerçek düzeyde olsun.
Ya kendinizi değiştireceksiniz, karşıda olumlu adım var mı ona bakacaksınız ya da yokmuş gibi yaşayacaksınız boşanmak bir seçenek değilse.

Tek ricam sizden, kendinize küfür ve hakaret ettirmeyin, saygısızlığa boyun eğmeyin, o ediyorsa bin katını siz edin o nasıl bir laftır ya!
 
Merhaba,

Uzun zaman olmuş konu açmayalı.
Eşimle ortak sadece ev yaşantısı kaldı. Sürekli mobbing yapıyor ama asla farkında değil, bana yardım ediyor ama çok az hep tek başımayım, 9 yıllık evliliğimizde toplasan 10 kere akşam yemeği yapmamıştır. Çalışan, kendi ayakları üstünde duran bi kadınım.
Bugünden örnek bi kesit anlatayım, oturmuş işyeri bilgisayarına online bi oyun yüklemiş counter strike oynuyor (15-25 yaş aktivitesi, kendisi 37 yaşında), neyse ortalığı süpürcem yatağın altını süpürecektim yatağı çeker misin dedim. Noluyo ya beni rahat bırak, git başımdan, çenesine s.çtığım demeye başladı, ben de ona bağırdım yalan değil. Sonra akşam üzeri uyumuş hiç kaldırmadım, yemeğimi yaptım çocuğumla beraber yedik. Kalktı, birşey olmamış gibi yemek yiyelim dedi, biz yedik dedik gitti yedi yemeğini. Geldi birşey olmamış gibi çay yapmış yedik içtik, saat 11 gibi yine başladı oynamaya gecenin bu saati hala oynuyor çat çat mouse sesini duyuyorum..
Anlatmak istediğim şey, hiç ama hiç mutlu değilim, bunu kendisiyle paylaştığımda, bi elin yağda bi elin balda aşırı rahatsın vs diyor. Maddiyatı söylüyor. Çocuğumuz 7 yaşında ve hala benle uyuyor, söylüyorum bak çocuk kaç yaşında bizim beraber yatmamız lazım diye, evet bu konuyu çözmemiz lazım diyor her seferinde. O yüzden bi daha bu konuyu açmama kararı aldım, çocuk büyüyene kadar yatsın benle madem...
Bana aşırı kötü davranıyor ama asla bunun farkında değil. Devamlı birşeylerle suçluyor, sürekli kavga ediyoruz, bazen psikolojisi bozuk mu acaba diyorum, esprileri bile benle dalga geçme ile alakalı bana gülüşü bile beni aşağılar gibi, bunları kendisiyle konuştum, aşağılık kompleksi var sen se o zaman diyor. Çekilecek gibi değil.. Artık ömrümü çok zor geçiriyorum, aile terapistine gidelim dedim, sen git benim problemim yok diyor. Boşansam ailem yüzüme bakmaz, sahip çıkmaz, işin içinden çıkamıyorum, ben bu adamla çok mutsuzum.
9 10 senelik evli çiftlerin rutinleri de böyle mi, yoksa bizim ilişkimiz mi anormal?? İşin tuhafı, başka insanlara karşı çok iyi, çok çözümcül, çok yapıcı, çok verici. Benim suçum ne?
Aşağılık kompleksine sahip olan kişi eşiniz gbi duruyor . Karşısındakiyle dalga geçerek eğlenen biri net eziktir!
 
Merhaba,

Uzun zaman olmuş konu açmayalı.
Eşimle ortak sadece ev yaşantısı kaldı. Sürekli mobbing yapıyor ama asla farkında değil, bana yardım ediyor ama çok az hep tek başımayım, 9 yıllık evliliğimizde toplasan 10 kere akşam yemeği yapmamıştır. Çalışan, kendi ayakları üstünde duran bi kadınım.
Bugünden örnek bi kesit anlatayım, oturmuş işyeri bilgisayarına online bi oyun yüklemiş counter strike oynuyor (15-25 yaş aktivitesi, kendisi 37 yaşında), neyse ortalığı süpürcem yatağın altını süpürecektim yatağı çeker misin dedim. Noluyo ya beni rahat bırak, git başımdan, çenesine s.çtığım demeye başladı, ben de ona bağırdım yalan değil. Sonra akşam üzeri uyumuş hiç kaldırmadım, yemeğimi yaptım çocuğumla beraber yedik. Kalktı, birşey olmamış gibi yemek yiyelim dedi, biz yedik dedik gitti yedi yemeğini. Geldi birşey olmamış gibi çay yapmış yedik içtik, saat 11 gibi yine başladı oynamaya gecenin bu saati hala oynuyor çat çat mouse sesini duyuyorum..
Anlatmak istediğim şey, hiç ama hiç mutlu değilim, bunu kendisiyle paylaştığımda, bi elin yağda bi elin balda aşırı rahatsın vs diyor. Maddiyatı söylüyor. Çocuğumuz 7 yaşında ve hala benle uyuyor, söylüyorum bak çocuk kaç yaşında bizim beraber yatmamız lazım diye, evet bu konuyu çözmemiz lazım diyor her seferinde. O yüzden bi daha bu konuyu açmama kararı aldım, çocuk büyüyene kadar yatsın benle madem...
Bana aşırı kötü davranıyor ama asla bunun farkında değil. Devamlı birşeylerle suçluyor, sürekli kavga ediyoruz, bazen psikolojisi bozuk mu acaba diyorum, esprileri bile benle dalga geçme ile alakalı bana gülüşü bile beni aşağılar gibi, bunları kendisiyle konuştum, aşağılık kompleksi var sen se o zaman diyor. Çekilecek gibi değil.. Artık ömrümü çok zor geçiriyorum, aile terapistine gidelim dedim, sen git benim problemim yok diyor. Boşansam ailem yüzüme bakmaz, sahip çıkmaz, işin içinden çıkamıyorum, ben bu adamla çok mutsuzum.
9 10 senelik evli çiftlerin rutinleri de böyle mi, yoksa bizim ilişkimiz mi anormal?? İşin tuhafı, başka insanlara karşı çok iyi, çok çözümcül, çok yapıcı, çok verici. Benim suçum ne?
9 yıl flört ardından 9 yıllık evli biri olarak normal değil…. Sevgi kalmamış.. en önemlisi saygı da kalmamış… çok üzücü. İnsan ilişkilerinde eşikler var. o çıta bir kere yukarı çekilince yeni doz o olarak kalıyor. Size küfürlü konşması mesela, bir sonraki çıta fiziksel şiddet olabilir. Şu saatten sonra o çıtayı aşağı çekme ihtimaliniz yok gibi gözüküyor belki artmamasını sağlayabilirsiniz ancak bu haliyle yeterince kötü zaten.

Şartlarımız aynı değil farkındayım sana kolay dersiniz belki ama asla evli kalamazdım böyle bir adamla kesin ve net konuşuyorum.

Bildiğim ve emin olduğum tek birşey var hayat çok kısa. Böyle yaşayıp ölmek istiyor musunuz? Cevap hayırsa hemen olmasa da ilerisi için kendinizi güvene alıp yolunuzu çizmenin yollarını aramaya başlamalısınız.
 
Çalışıyormuşsunuz zaten, üstelik çocuk da okul çağında yani bebek değil. Adım atmalısınız artık. Bu evlilik niye devam etsin ki, vazgeçemediğiniz şey ne ben anlamadım.
 
Daha önce ben de konular açtım benzer şekilde sorunlarımız vardı.
Şu anda oğlum 3 yaşında benimle uyuyor aslında ayrıydı ama Eylül itibariyle kreşe başlayınca sürekli hastalık sürekli gece uyanmaları uykularımız pert oldu açıkçası pes ettim. Ama sizin çocuğunuz büyümüş anlatabilirsiniz odasında yatması gerektiğini. Hatta aynı sorunu yaşayan bir arkadaşım iki seans ile çözdük dedi ayrı odada yatma konusunu. Siz kararlı olun mutlaka hallolur bu sorun.
Küfüre gelince daha önce ufak şeyler dediyse ve hep sustuysanız şimdi bu şekilde demesi normal gelir eşinize. Benim eşim bana sen boşa kitap okuyorsun ne biçim öğretmensin, nasıl öğretmen olabildin deyip duruyordu, koltukta yatıyor ve sadece tv 8 izleyip satranç oynuyordu.
Çok ağır konuştum. Boşanırım dedim. Bir ömür bunları duymak istemiyorum dedim. Hiçbir işe yardım etmiyordu evlendiğimizde imam nikahımızı kıyan hocanın söylediklerini hatırlattım. Eşin ev işlerinin hepsini kendisi yapmak zorunda değil ona yardımcı olmalısın demişti ve üstelik çalışıyor bunu unutma dedi daha çabuk yorulabilir destek olmak zorundasın dedi.
Ben hizmetçi değilim dedim. Tüm işi ben yapamam ve de çalışıyorum yani. Neyse az çok değiştirdi bunları. Yine yapmadığı oluyor ama ben de ona demeden elimi sürmeyip bıraktım öylece mutfağı birkaç kez. Baktım kalkmış yapıyor.
Siz de bırakın bazı şeyleri. Eve de temizlik için kadın ayarlayın. Ve size asla küfür etmesine izin vermeyin bir daha. Sakince konuşun bu konuyu sizi ne kadar kırdığını yorduğunu anlatın. Umarım biraz olsun düzelir...
 
Merhaba,

Uzun zaman olmuş konu açmayalı.
Eşimle ortak sadece ev yaşantısı kaldı. Sürekli mobbing yapıyor ama asla farkında değil, bana yardım ediyor ama çok az hep tek başımayım, 9 yıllık evliliğimizde toplasan 10 kere akşam yemeği yapmamıştır. Çalışan, kendi ayakları üstünde duran bi kadınım.
Bugünden örnek bi kesit anlatayım, oturmuş işyeri bilgisayarına online bi oyun yüklemiş counter strike oynuyor (15-25 yaş aktivitesi, kendisi 37 yaşında), neyse ortalığı süpürcem yatağın altını süpürecektim yatağı çeker misin dedim. Noluyo ya beni rahat bırak, git başımdan, çenesine s.çtığım demeye başladı, ben de ona bağırdım yalan değil. Sonra akşam üzeri uyumuş hiç kaldırmadım, yemeğimi yaptım çocuğumla beraber yedik. Kalktı, birşey olmamış gibi yemek yiyelim dedi, biz yedik dedik gitti yedi yemeğini. Geldi birşey olmamış gibi çay yapmış yedik içtik, saat 11 gibi yine başladı oynamaya gecenin bu saati hala oynuyor çat çat mouse sesini duyuyorum..
Anlatmak istediğim şey, hiç ama hiç mutlu değilim, bunu kendisiyle paylaştığımda, bi elin yağda bi elin balda aşırı rahatsın vs diyor. Maddiyatı söylüyor. Çocuğumuz 7 yaşında ve hala benle uyuyor, söylüyorum bak çocuk kaç yaşında bizim beraber yatmamız lazım diye, evet bu konuyu çözmemiz lazım diyor her seferinde. O yüzden bi daha bu konuyu açmama kararı aldım, çocuk büyüyene kadar yatsın benle madem...
Bana aşırı kötü davranıyor ama asla bunun farkında değil. Devamlı birşeylerle suçluyor, sürekli kavga ediyoruz, bazen psikolojisi bozuk mu acaba diyorum, esprileri bile benle dalga geçme ile alakalı bana gülüşü bile beni aşağılar gibi, bunları kendisiyle konuştum, aşağılık kompleksi var sen se o zaman diyor. Çekilecek gibi değil.. Artık ömrümü çok zor geçiriyorum, aile terapistine gidelim dedim, sen git benim problemim yok diyor. Boşansam ailem yüzüme bakmaz, sahip çıkmaz, işin içinden çıkamıyorum, ben bu adamla çok mutsuzum.
9 10 senelik evli çiftlerin rutinleri de böyle mi, yoksa bizim ilişkimiz mi anormal?? İşin tuhafı, başka insanlara karşı çok iyi, çok çözümcül, çok yapıcı, çok verici. Benim suçum ne?


Çalışan, kendi ayakları üstünde duran bi kadınım.

Sonra akşam üzeri uyumuş hiç kaldırmadım, yemeğimi yaptım çocuğumla beraber yedik

Kalktı, birşey olmamış gibi yemek yiyelim dedi, biz yedik dedik gitti yedi yemeğini.

Geldi birşey olmamış gibi çay yapmış yedik içtik, saat 11 gibi yine başladı oynamaya gecenin bu saati hala oynuyor çat çat mouse sesini duyuyorum..

Çocuğumuz 7 yaşında ve hala benle uyuyor, söylüyorum bak çocuk kaç yaşında bizim beraber yatmamız lazım diye, evet bu konuyu çözmemiz lazım diyor her seferinde

Boşansam ailem yüzüme bakmaz, sahip çıkmaz, işin içinden çıkamıyorum, ben bu adamla çok mutsuzum.

Eşiniz kafasını dağıtmak için oyun oynarken , belki de sadece oyun oynamasına sinir olduğunuz için süpürge açtığınızı düşünüyorum yazım tarzınızdan.

Her ne kadar tüm hatayı eşinize yüklemek isteseniz de , sizin de hatalarınız var.

Yemek sofrası birleştirici değil midir ? Yemek yapmış , çocuğunuzla oturup yemişsiniz.

Adam uyanıp , " hadi yemek yiyelim deyince biz yedik " demenize rağmen bir şey söylememiş. Olay çıkarmak isteyen insan burda da çıkarırdı.

Yemeğini yedikten sonra , size de çay yapmış ; tek kişilik yapmamış , bardağını alıp odaya gitmemiş. Peki siz de , eşinize bir zeytin dalı uzattınız mı ?

7 yaşında çocukla uyumanız sizin hatanız. Eşinizle cinsel yakınlıktan kaçınmak için çocukla uyumayı kullanmadığınıza ve 7 yaşındaki çocuğu anneyle uyumaya bağımlı etmediğinize emin misiniz ?

Çalışan bir kadınsınız. Evliliğinizi kağıt üstünde aşamasına getirmişsiniz. Yollarınızı ayırmamak için ailenizi bahane etmeyin. Anne babası vefat etmiş , tek başına hayata tutunan milyonlarca insan var . Çocuğunuza da kötü örnek oluyorsunuz , evlilik ve aile hayatının bu olduğunu sanıyor.
 
İşinizin olması büyük şans
Beyefendi sizin onu birakmayacaginizdan o kadar emin ki bütün davarligini sizin üstünüzde test ediyor.en çok ta dışarıya karşı nazik olup eşlerine kan kusturanlardan nefret ediyorum
Böyle bir oğlum olsa idi ilk kotegi benden yerdi
Sesiniz daha gür çıksın siz bundan çok daha iyi bir hayatı hakediyorsunuz.yagli olmaz yavan yersiniz ama bu adami da çekmezsiniz en azından
Kayınvalidem orta yaşlar için "gençliğin zirvesi " derdi.sonrasi yaşlılık zaten
Değer mi sizce
 
Eşiniz kafasını dağıtmak için oyun oynarken , belki de sadece oyun oynamasına sinir olduğunuz için süpürge açtığınızı düşünüyorum yazım tarzınızdan.

Her ne kadar tüm hatayı eşinize yüklemek isteseniz de , sizin de hatalarınız var.

Yemek sofrası birleştirici değil midir ? Yemek yapmış , çocuğunuzla oturup yemişsiniz.

Adam uyanıp , " hadi yemek yiyelim deyince biz yedik " demenize rağmen bir şey söylememiş. Olay çıkarmak isteyen insan burda da çıkarırdı.

Yemeğini yedikten sonra , size de çay yapmış ; tek kişilik yapmamış , bardağını alıp odaya gitmemiş. Peki siz de , eşinize bir zeytin dalı uzattınız mı ?

7 yaşında çocukla uyumanız sizin hatanız. Eşinizle cinsel yakınlıktan kaçınmak için çocukla uyumayı kullanmadığınıza ve 7 yaşındaki çocuğu anneyle uyumaya bağımlı etmediğinize emin misiniz ?

Çalışan bir kadınsınız. Evliliğinizi kağıt üstünde aşamasına getirmişsiniz. Yollarınızı ayırmamak için ailenizi bahane etmeyin. Anne babası vefat etmiş , tek başına hayata tutunan milyonlarca insan var . Çocuğunuza da kötü örnek oluyorsunuz , evlilik ve aile hayatının bu olduğunu sanıyor.
+++ Kesinlikle katılıyorum
 
Merhaba,

Uzun zaman olmuş konu açmayalı.
Eşimle ortak sadece ev yaşantısı kaldı. Sürekli mobbing yapıyor ama asla farkında değil, bana yardım ediyor ama çok az hep tek başımayım, 9 yıllık evliliğimizde toplasan 10 kere akşam yemeği yapmamıştır. Çalışan, kendi ayakları üstünde duran bi kadınım.
Bugünden örnek bi kesit anlatayım, oturmuş işyeri bilgisayarına online bi oyun yüklemiş counter strike oynuyor (15-25 yaş aktivitesi, kendisi 37 yaşında), neyse ortalığı süpürcem yatağın altını süpürecektim yatağı çeker misin dedim. Noluyo ya beni rahat bırak, git başımdan, çenesine s.çtığım demeye başladı, ben de ona bağırdım yalan değil. Sonra akşam üzeri uyumuş hiç kaldırmadım, yemeğimi yaptım çocuğumla beraber yedik. Kalktı, birşey olmamış gibi yemek yiyelim dedi, biz yedik dedik gitti yedi yemeğini. Geldi birşey olmamış gibi çay yapmış yedik içtik, saat 11 gibi yine başladı oynamaya gecenin bu saati hala oynuyor çat çat mouse sesini duyuyorum..
Anlatmak istediğim şey, hiç ama hiç mutlu değilim, bunu kendisiyle paylaştığımda, bi elin yağda bi elin balda aşırı rahatsın vs diyor. Maddiyatı söylüyor. Çocuğumuz 7 yaşında ve hala benle uyuyor, söylüyorum bak çocuk kaç yaşında bizim beraber yatmamız lazım diye, evet bu konuyu çözmemiz lazım diyor her seferinde. O yüzden bi daha bu konuyu açmama kararı aldım, çocuk büyüyene kadar yatsın benle madem...
Bana aşırı kötü davranıyor ama asla bunun farkında değil. Devamlı birşeylerle suçluyor, sürekli kavga ediyoruz, bazen psikolojisi bozuk mu acaba diyorum, esprileri bile benle dalga geçme ile alakalı bana gülüşü bile beni aşağılar gibi, bunları kendisiyle konuştum, aşağılık kompleksi var sen se o zaman diyor. Çekilecek gibi değil.. Artık ömrümü çok zor geçiriyorum, aile terapistine gidelim dedim, sen git benim problemim yok diyor. Boşansam ailem yüzüme bakmaz, sahip çıkmaz, işin içinden çıkamıyorum, ben bu adamla çok mutsuzum.
9 10 senelik evli çiftlerin rutinleri de böyle mi, yoksa bizim ilişkimiz mi anormal?? İşin tuhafı, başka insanlara karşı çok iyi, çok çözümcül, çok yapıcı, çok verici. Benim suçum ne?

Pandemiden dolayı hepimiz telefonlara tabletlere bilgisayarlara oyunlara çok daldık iyi mi tabiki değil onun yerine kitap okumak beraber zaman geçirmek daha güzel ama hepimizin psikolojisi bozuldu..
Eşinizin tahammül sınırları bitmiş (sizden değil etrafındakilerden)ve bunun hıncını sizden çıkartıyor olabilir ya da kendini oyuna verip kafasını boşaltmak istiyor (büyük ihtimal bu)
siz kesinlikle haklısınız bağırması küfür hakaret etmesi hiç hoş değil gerçekten psikolojisi bozulmuş eşinizin
Ne derseniz diyin kendini üste çıkartıcak o yüzden siz çocuğunuzla ilgilenmeye devam edin bazen insanı çileden çıkartırlar ama kavga edince de çocuğun psikolojisi bozuluyor olacak
Allah kolaylık versin size
 
"Çalışan, kendi ayaklarının üzerinde duran bir kadınım" diye konuya başlarken, "boşansam ailem sahip çıkmaz" diye sonlandırmanız çok tezat. İkincisi, 7 yaşına kadar oğlunuzun sizinle yatması konusunu çoktan çözmeniz gerekiyordu geç kalmadınız mı? Karı-koca arasındaki soğukluğa sebep olmasının yanında bu çocuğunuzun özgüvenini de zedeleyecek bir durum.
 
Back
X