biz kadinlar cok derinden yaralandigimizda affetmek cok zor oluyor bizim icin. ve malesef bu durum ilk olarak cinselligi etkiliyor. kendimden ornek verecek olursam esimden gecen yil agustos ayinda asiri sogudum. sizinki gibi degil baska buyuk sorunlarimiz oldu bizim. iste o zamandan sonra esime asla yaklasamadim. normalde istekli olan taraf ben, o da nötr olan tarafti. yasadigim olaydan sonra asiri sekilde esimden sogudum. sonra o hep istekli taraf oldu ben istemeyen taraf. ama oyle boyle degil yani. ornegin suan cinsel dusunceler aklima geliyorsa esimi hayal eder etmez bitiyor hersey kafamda. eger sorunun uzerine gitseydim aramiz bu kadar acilmazdi.(yaklasik 1 aya yakindir ayriyiz ve konusmuyoruz, ailemin yanindayim) belki cinsellik olsa diger meseleler de cozulebilirdi. size sunu diyecegim ki cinsel terapist veya psikologa gidin sorununuzu cozun. esinizi affetmeyi deneyin. cinsellik olmayinca esler birbirinden nefrer eder hale geliyor