işe gidince ruh halim,değişiyor canım.daha mantıklı düşünmeye çalışıyorum.ancak,daha sonra film tekrar başa sarıyor.kabullenmeye çalışıyorum,maalesef zaman zaman sabrım taşıyor.inşallah enkısa zamanda geçer.:Saruboceq:
bunların hepsine katılıyorum bazende durumu kabullenmek insanın psikolojisini rahatlatıyor geçicici bi dönem inan kendini kötü hissettiğin zamanlarda çocuğunu bırakıp bi yarım saat bile olsa dışarı çıkma şansın varmı inan çok iyi geliyor ben markete gittiğimde kendimi havai adalarında gibi hissetmiştim
Canım öncelikle gevşe biraz..sen ne kadar stresli olursan bu bebeğinede yansın..Bende ilk zamanlar gerçekten zor zamanlar geçirmiştim ve eminimki tüm annelerde geçiriyorlar..Ne zaman oğlum 8 aylık oldu,herşey yoluna girdi maşallah.uyku saatleri belli,yemek saatleri belli..
Kısa zamanlar yakınlarına emanet et,sen gün içinde biraz uyu..biraz çarşıya çık..kafanı dağıt..Bazen içinden bebeğine bağırmak bile gelebilir,kendini suçlu hissetme..başka odaya git orada bağır,bebeğinin yanına dön ve ilgilen..
Canım böyle büyüyorlar işte..Allah yardımcınız olsun..Bebeğini güle güle büyüt..
gerçekten zormuş,canım.önümde böyle örnekleri görünce benim de düzene girer inşallah diye umutlanıyorum.güle güle büyüt bebeklerini.ikinci bebegimde bende boyle olmustum,bi yandan ilgilenir bi yandan aglardim,uyudugu zaman dualar ederdim ne olur cok uyusunda bende bi uyuyayim diye,gecmiycek bu gunler derdim,,,,,ama gecti,zor oldu ama gecti,seninde bi sure sonra duzelir merak etme,seni cok iyi anliyorum,,,evlat buyutmek zor hemde cok,,,ama hepsi gecicek,biraz sabir,Allah yardimcin olsun canim....
hayırlı olsun,bebeğin canım.çok başındayız.bazen sorumluluğu ağır geliyor,kendimi hemen toparlamaya çalışıyorum.onun bana ihtiyacı var,diye.Canım Allah yardımcın olsun.. Bebek büyütmek sabır işiymiş bunu anne olunca anladım...
Daha yolun başındayız, herşey zamanla düzene girecek inş...
agresifliğini anlayabiliyorum,canım.aynı şeyleri yaşıyoruz.yanılmıyorsam,seninde annelikten istifa etmek istiyorumdiye konun vardı.demek ki,pek bir değişme yok hala bizim gibi.bu arada eşinle bu konulardan dolayı aranız açılıyor mu.sadece,merak ettim canım.acaba,ben mi fazla abartıyorum diye.inşallah düzene girecekler.allahım ınsallah sanada en kısa zamanda nasıp etsın canım ama oyle olmuyor ıste.uzaktan cooook tatlı gorunselerde cocuk buyutmek gercekten cok sabır ısteyen bırseymıs ve cok zormus.oglum 11 aylık oldu ve hala arkadasın dedıgı gıbı uyku duzenımız yok.dun gece saatte bır uyandı.en son sabah 5.5ta kalkıp 7.5a kadar oyun oynadı.zor uyuttum o saatten sonra.uykusuzluk ve yorgunluk,dıger ev ıslerınıde yapmak gereklılıgı kadını cok agresıf yapıyor bırde gun boyu mızırdanan bır bebegınız varsa benımkı gıbı ne kadar cocuk seversenız sevın bır yerden patlak verıyor sonunda.allah tum ısteyenlere bebek tum annelerede sabır versın
ne güzel,canım senin daha erken düzene girmiş.gündüz bakımını da eğlenceli hale getirmişsin.bu da iyi bir taktik olabilir.:lepi:canım benim bende aynene böyleydim çok yıpratıcı bi olay çok haklısın ama sabret benimki 3de uyuyodu aynı seninki gibi uykumu alamayınca sürekli eşimle kavga ediyoduk ama geçiyo sabret biraz daha benimki 3,5aylıkken düzene girdi ninni söle sürekli ve sakın kızma kızdını hissedince daha çok bağırıyolar sabret canımmm şimdi 5aylık gece yıne 12de uyuyooo ama eskisi kadar sorun yaratmıyo bide kucak delisi hep ilgi istiyo ama ben bhu haline razıyım gündüzleride plates topunun üstüne oturuyom kucağımda zıplaya zıplaya uyutuyom sonra ayağımıza alıyos onda da sessiz olmak zorunda kalıyon çok zor seni çooook ıyı anlıyom sabret düzeliyooo...
şu an yine ağlamaya başladı,canım.daha şimdidensenağlamasenağlamasenağlamageceye çok var.kendimi görür gibi oldum benim oglumda inanılmaz huysuzdu o kadar piskolojim bozulmuştuki.. yarım saat kendime ayırmak için neler yapmazdım.. ve o günler hiç bitmeyecek sanıyordum ama bitti şükür şu an oglum normal derecede yaramaz bi cocuk ve artık onunla cok eglenebiliyorum.. dışarı cıkma gibi bir lüksüm yok ama o günlerde gelir sabırlı ol cnm
tam 1 yıl boyunca gece toplam 2 saatlik uykuyla ayakta kaldım. oğlum saat 12 civarı sızıyordu. 1 de uyanıp yarım saatte bir bağırıyordu hemdee ne bağırma. allahım artık resmen ağlıyordum. uykusuzluk acayip sinir yapar seni çok iyi anlıyorum. eşime zaman ayırmayı bırakın saç tarayacak vaktim olmuyordu. yemek bile yiyemiyordum. ama geçti çok şükür. şimdi düzenli bir uykumuz var. hiç merak etmeyin derdini anlatmaya başlayınca inanın hayat çok kolay oluyor, ne istediğini biliyorsunuz. allah yardımcınız olsun.
bebekliğini bırak,canım.karnımdaki halini bile zaman zaman özlüyorum.sanki o zaman ikimize ait özel bir dünya vardı,hiç kimsenin müdahele etmediği gibi bazen bencilce düşünceler taşıyabiliyorum.biliyorum,büyüyerek geçen her gününün benden bir adım daha uzaklaşması olduğunu.ancak,bazen sabrım taşıveriyor,kendimi frenlemeye çalışıyorum,başaramıyorum...........................:1no2::1no2::1no2:Sabret canım emın ol kı bu gunler de gececek..
Ve senı o kadar yormus olmasına ragmen ılerıde boyunu gecınce bebeklık hallerını bıle ozleyebılceksın..
Koynuna alıp opmek koklamak ısteyeceksın kanın kaynadıgında.. ama koca adam olmus olacak..
Ben hep bunu dusunuyorum.. hep boyle koynumda kalsın buyumesın ıstıyorum..
Çok huysuz bır bebegım yok normal sayılur bu yuzden cektıgın zorlugu anlamayabılırım ama tahmın edebılıyorum..
Sonucta her bebegın uyksuuzlugu huzursuzlugu oluyor ama cok ama normal.. Her sekılde fedakarlık ıstıyor..
Benım kı de 3 gundur huysuz sebebını bılmıyorum ama gecelerı ayagımzıda sallayarak uyuyoruz sırayla..
belkı de dıs gelıyordur, ancak hem calısıyor olmak hem de hergun aynı seylerı yasamak her ne kadar senı usandırsa da sıkayet etme..
Allah korusun ya onlara bırsey olsa ne yaparız bız..
Allah onları bıze bagıslasın. Gecıcek canım..:teselli:
ben de sanıyordum ki bu anlattıklarınızı yanlzca ben yaşıyorum sanıyordum .gece olmasını hiç istemez oldum benim kızım da sabah 5 te bi kalkıyor bi daha uyumuyor allahtan annem 10 günde bir geliyorda bende kendime geliyorum yoksa dayanılac gibi değil inşallah böyle gitmez de düzene girer bu arada annemeyarın evine gidiyor uykusuz geceler yine başlıyor.napalım allah hastalık vermesin.
şuan sana ne söylesek faydasız çünkü geceleri geçiren sensin, muhtemelen akşam olunca sana afaganlar geliyordur. ancak birde iyi tarafından bak. çok şükür hasta değil, canı acıdığı için ağlamıyor.(ben kendimi hep böyle teselli ederdim sende de işe yarar belki.) ve inan bana muhtemelen 2 sene sonra bu günleri unutup yeni bir bebiş isticen sengözlerimebaksanab
öncelikle allah hayırlısıyla bebeğine kavuşmanı nasip etsin:CüvCüv:.her bebek bir olmaz canım.artık önce allaha sonra bakıcıya emenet ediyorum.güveniyorum ya da güvenmek zorundayım.inşallah,hırpalamıyordur.ama nerden bileceğim ki,işte o zaman kendimi affetmem.evet,erkekler bebek bakımı konusunda işin kolayına kaçıyorlar,fazla uğraşmak istemiyorlar.sanki kendi çocukları değil.öncelikle allah kolaylık versin diyorum. bebeğime kavuşmama sadece 1 hafta var ama ben de aynı endişeleri duyuyorum. gerçi doğum izninde olacağım ve annem yanımda olacağı için uykusuzluk beni korkutmuyor ama bebeğin ağlamasının kesilmemesi gerçekten sinir bozucu olur diye düşünüyorum. bebeğin gece uyumaması ve huzursuzluk yapması bakıcısından kaynaklanıyor olabilir mi? seni korkutmak istemiyorum ama bebek uyusun diye gaz koklatan ,ilaç veren bakıcılar olduğunu duyuyoruz. gündüzleri çok uyuduğu için gece uyumuyor olabilir. yada bakıcısı hırpalıyorsa (allah korusun) size bunu ağlama olarak yansıtıyor olabilir.bizim alt komşumuzun oğlu hiperaktif ve sürekli kullandığı ilaçlar var. annesi hemşire olduğu için nöbetleri oluyor. ve annesinin nöbetlerinin olduğu günler çocuk leyla gibi dolanıyor. hiçbir yaramazlığı aşırılığı olmuyor. sonradan çözdük olayı meğer babası yaramazlık yapmasın diye ilaçların dozlarını arttırıyormuş. düşünebiliyor musun babası ya
canım ben bebeğim doğduğundan beri emmek istememesi ve 8 aylık oldu hala akıllanmayıp yemek istememesi problemiyle uğraşıyorum doğumundan beri hep o yüzden hastat oluyor dirençsiz olduğundan ayrıcada karnı aç olduğundan gece gündüz ağlar sürekli hem de oyundan nefretediyor oyun oynamayı hiç sevmez kucakta ama ozaman bile ağlar zorla yedir kusar ben son 2 ayı delirmiş şekilde zorzar geçirdim sonradan biraz alıştım durumuna ama seni anlıyorum artık sinirlerim bozulmuştu bebeğime kızıp bağırıyordum bebeğim birde kendisi bilerek boynunu kaşır kan revan içinde kordu ilk yapışında bebeğime bişey olmuş sanmıştım ve can havliyle elini çekmesi için eline vurmuştum kendimden geçmişim heryeri kan olmuştu ...hala aklıma geldikçe ürkerim yani kendine zarar vermeye bayılır seni delirtir...tam 3 aydır aynı kiloda duruyor almıyor hatta diş felan çıkardığı için zayıfladı da hele 6.ayında hiç yememişti artık bende k.valdemlere ve annemlere gitmiştim delirecektim işte osıralar...çok zor ya bazı bebekler çok sorunlu oluyor sende anne olunca bişey olacak diye ödün çatlıyor ama stresimiz hep bebeğede geçiyor ama bütün gündüz ve gece kendim ilgilendiğimden ne yapabilirimki stersimi atacak 5.dk.kendime vakit ayıracak zamanım bile yok yemek bile yedirmiyor...
ama buna şükür diyorum iyi ki olmuş sağlıklı ya ama bunlarda yaşanıyor işte ...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?