- 29 Kasım 2014
- 91
- 28
- 38
Merhabalar. Aklımı kurcalayan beni üzen bir sıkıntımı yazmak istiyorum. Eşimle nişanlandıktan sonra babamı kaybettik zaten hastaydı. Annemin elde avuçta kalmadı bir şey. Ben de çalışmıyordum o dönem. Başka şehirde okuyan da bir kardeşim vardı. Eşimin annesi babası çalışıyor babasının emekli maaşı var aynı zamanda. O dönemde haliyle annem bir şey yapamadı. Hepsini eşim yaptı kredi çekti her şey için. Gelinlik damatlık hepsini eşim aldı ama evlendikten sonra ödedik bunları kredi çektiği için. Düğün salonunu ve baska masrafları düğünde gelen takılarımla ödedi ailesi. Düğün sonrasında bütün bileziklerimi verdim eşim yine borçlara yatırdı. Şu an beyaz eşyalar koltuk yatak odası falan evdeki bütün eşyaları biz ödüyoruz. Ev de kira. Eşim kredi üstüne kredi çekiyor. İş arıyorum ona destek olmak için bulunca gireceğim. Bütün arkadaşlarımın erkek tarafı aileleri her şeylerine yardımcı oluyor. Altlarına araba çekiyor, ev alıyorlar. Takıları da olduğu gibi duruyor. Bizim elimizde ev kredisi çekmek için gereken nakit bile yok. Ailesi 2 uyduruk bilezik haricinde bir şey takmadı düğünde. Babası çok sorumsuz alkolik bir adam. Annesi evinin her yerinç yaptırdı düğün arefesinde. Eşim çoğu tartışmamıza borçlarım var bak gerginim sıkıntı çekiyorum hiç anlayışlı değilsin diye yaklaştı. A desem borcum var b desem borcum var diyordu. Beraber vakit geçirelim diyordum ben kafamı dinlemek istiyorum borcum var diyordu. Bütün düğün takılarımı vererek ve su an büyük sıkıntı çekerek ben elimden geleni yaptıgımı düşünüyorum. Ailesine değil bana kinleniyor senin gözün yükseklerde diye. Ailesine bunca seye ragmen tek saygısızlık etmediğim halde eşim kendi yaptığını başıma kaktı. Bu duruma çok üzülüyorum. Haklı mıyım yoksa boşa mı üzülüyorum lütfen söyleyin.
Son düzenleme:
