- 7 Mart 2014
- 414
- 441
- 133
- Konu Sahibi blue_fairy
- #1
Merhabalar hanımlar,
Gecenin bu saatinde artık kendi kendimle konuşmaktan bıktığım için yazıyorum. Anlatıp rahatlamak istiyorum bir nebze de olsa.
Derdim eşimle alakalı. 4 aylık bir bebeğimiz var, doğumdan sonra aramızdaki ilişki kopma noktasına geldi diyebilirim. Sanki onun hayatında hiç bir şey değişmedi gayet rahat bir şekilde devam ediyor... İşi yoğun, eve geç geliyor. Güya biz rahat edelim diye bu kadar zamandır ayrı yatıyor, evle ilgili zaten düşünüp sorumluluk aldığı bir şey yok.. Düşünüyorum da kendime yapmışım herhalde çocuğu..
Bir kaç defa konuşmayı denedim. Geçici düzelmeler oldu. İşte bir kaç gün çocukla ilgileniyor benle ilgileniyor vs ama sonra yine rutine dönüş.. Habire sorun var diye konuşmak istemiyorum bıkıyorum artık. Çünkü hep aynı kısır döngü oluyor. Böyle gitmez boşanmaya varacak sonuç desem bu sefer de tehdit ediyor oluyorum çocuğu sana bırakmam diyor. Sanki çocuk çok umrundaymış gibi.
Bunalıyorum çok yalnız hissediyorum. Ne yapmalıyım bilemiyorum..
Gecenin bu saatinde artık kendi kendimle konuşmaktan bıktığım için yazıyorum. Anlatıp rahatlamak istiyorum bir nebze de olsa.
Derdim eşimle alakalı. 4 aylık bir bebeğimiz var, doğumdan sonra aramızdaki ilişki kopma noktasına geldi diyebilirim. Sanki onun hayatında hiç bir şey değişmedi gayet rahat bir şekilde devam ediyor... İşi yoğun, eve geç geliyor. Güya biz rahat edelim diye bu kadar zamandır ayrı yatıyor, evle ilgili zaten düşünüp sorumluluk aldığı bir şey yok.. Düşünüyorum da kendime yapmışım herhalde çocuğu..
Bir kaç defa konuşmayı denedim. Geçici düzelmeler oldu. İşte bir kaç gün çocukla ilgileniyor benle ilgileniyor vs ama sonra yine rutine dönüş.. Habire sorun var diye konuşmak istemiyorum bıkıyorum artık. Çünkü hep aynı kısır döngü oluyor. Böyle gitmez boşanmaya varacak sonuç desem bu sefer de tehdit ediyor oluyorum çocuğu sana bırakmam diyor. Sanki çocuk çok umrundaymış gibi.
Bunalıyorum çok yalnız hissediyorum. Ne yapmalıyım bilemiyorum..