- 24 Temmuz 2016
- 4.231
- 4.199
Merhabalar...
Anlatacağım konu hakkında değerli fikirlerinizi ve önerilerinizi almak istiyorum...
Benim eşimin 23 yıllık bir arkadaşı var, ismine Ali diyelim.. Ali kendi halinde çok saf, temiz, iyi kalpli bir arkadaş mesleği öğretmen, maddi durumu da iyi. Gelgelelim ki bunların hiç biri kendisini mutlu edemiyor, Ali doğuştan ilik hastası ve her 15 günde bir kan takılıyor... Eşimden başka arkadaşı yok hiç bir ortama girmiyor, çok utangac, hiç kız arkadası olmamıs bugüne kadar, o yüzden hayattan zevk alamıyor.. Dün akşam eşime msj attı ben çok kötüyüm diye.. Bizde korktuk hani hastanede falan mı acaba başına bişey mi geldi diye. Neyseki öyle degilmiş.. Evlerimizin uzaklığı 40 km kadar sırf eşimle dertlesmek için gece vakti geldi, benden rahatsız olcagı için kapıda arabada konustular sonra çıktılar yukarı, ben rahatsız olmasın benden diye onlar balkona oturdu ben yanlarına gitmedim.. Daha sonra gittikten sonra eşime sordum nasıl oldu iyi mi şimdi diye, surekli keşke ölsem zamanım dolsada diyormuş.. Evlenmeyi geçtim bari konuscak bir arkadasım olsa demiş.. Özguveni çok düşük kendini sanıyor ki kimse ona bakmaz halbuki eli yuzu düzgün bi kardeşimiz kendisi..
Bu durumu bizi çok üzüyor kendisine nasıl yardımcı olabiliriz? dün konustuk bayram tatiline beraber biyerlere gideriz diye kafası dagılsın biraz diye..
Başka önerisi olan var mı?
Not: eşimden başka erkek arkadası bile yok.. Kimseyle konuşmuyor
Ben eşime dedim ki kurslara falan gitsin çevre edinsin kendine oraya gitmeye utanır o öyle diyor
Anlatacağım konu hakkında değerli fikirlerinizi ve önerilerinizi almak istiyorum...
Benim eşimin 23 yıllık bir arkadaşı var, ismine Ali diyelim.. Ali kendi halinde çok saf, temiz, iyi kalpli bir arkadaş mesleği öğretmen, maddi durumu da iyi. Gelgelelim ki bunların hiç biri kendisini mutlu edemiyor, Ali doğuştan ilik hastası ve her 15 günde bir kan takılıyor... Eşimden başka arkadaşı yok hiç bir ortama girmiyor, çok utangac, hiç kız arkadası olmamıs bugüne kadar, o yüzden hayattan zevk alamıyor.. Dün akşam eşime msj attı ben çok kötüyüm diye.. Bizde korktuk hani hastanede falan mı acaba başına bişey mi geldi diye. Neyseki öyle degilmiş.. Evlerimizin uzaklığı 40 km kadar sırf eşimle dertlesmek için gece vakti geldi, benden rahatsız olcagı için kapıda arabada konustular sonra çıktılar yukarı, ben rahatsız olmasın benden diye onlar balkona oturdu ben yanlarına gitmedim.. Daha sonra gittikten sonra eşime sordum nasıl oldu iyi mi şimdi diye, surekli keşke ölsem zamanım dolsada diyormuş.. Evlenmeyi geçtim bari konuscak bir arkadasım olsa demiş.. Özguveni çok düşük kendini sanıyor ki kimse ona bakmaz halbuki eli yuzu düzgün bi kardeşimiz kendisi..
Bu durumu bizi çok üzüyor kendisine nasıl yardımcı olabiliriz? dün konustuk bayram tatiline beraber biyerlere gideriz diye kafası dagılsın biraz diye..
Başka önerisi olan var mı?
Not: eşimden başka erkek arkadası bile yok.. Kimseyle konuşmuyor
Ben eşime dedim ki kurslara falan gitsin çevre edinsin kendine oraya gitmeye utanır o öyle diyor