• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimin beklentisini anlamıyorum

NilKaya

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Ocak 2022
2
0
36
44
Merhabalar, kafamdaki soruları kime soracağımı bulamadığım için farklı fikirler duyabilirim diye paylaşmak istedim. 14 yıllık evliyim, üniversite biter bitmez evlendik. Ama ilk günden beri normal bir cinsel hayatımız olmadı, benim vajinusmus problemim vardı. 5 yıl sonra bir çocuğumuz oldu. Biz çocuğumuz olduktan sonra arka arkaya gelen büyük problemler yaşadık (ölümlü kaza, işsizlik, ciddi aile problemleri, sağlık sorunları..) yani bir 5 yılımız da ardışık bu problemlerin içinde geçti. Son 4 yıldır ilk defa hayatımız normal gidiyor, maddi problemlerimiz bitti, ailelerle ilgili sorunları yumuşattık ama ben bambaşka bişey farkettim. Biz evli değil de ev arkadaşı gibiyiz. Burda uzunca anlatıp sıkmak da istemiyorum ama 4 sene önce yaklaşık 10 seans evlilik terapistine gittik. Biz çok iyi anlaşan bir çift olmadık, zevklerimiz, yapımız biraz terstir ama temelde hayata bakışımız benzer ve bir şekilde birbirimizden kopamıyoruz. Boşanma benim tarafımdan belki 20 kez gündeme geldi ama oğlum bikaç kez şahit oldu konuşmalara ve aşırı tepki verdiği için ben bu konuyu kapattım. Terapist de birbirimizi tamamladığımızı söyledi ve boşanmayı değil bir süre farklı şehirlerde yaşamamızı önerdi (işlerimiz nedeniyle zaten daha önce de ayrı yaşadığımız oldu yeniden bunu denememizi önerdi). Ayrı kaldığımız da özlüyoruz ama bir arada olduğumuzda eşim sanki yok gibi. Eskiden bu kadar değildi ama artık sanki ruhu burda değil. Akşam telefondan gözünü ayırmaz, sürekli ergen gibi elindedir, sormazsan pek konuşup sohbet etmez. Haftasonları bize dair hiç planı olmaz, yani bir kere bile sinemaya, yemeğe gidelim gibi bir öneride bulunmaz. Eskiden jestleri olurdu ama artık unutulmuş gibiyim ben evde varım yokum sanki fark etmiyor bile. Ama yatağa yanıma geldiğinde birlikte olmak istiyor bunu da ben istemiyorum, gündüz bir etkileşimimin olmadığı adam gece yatakta bana yabancı geliyor, kendimi kullanılmış hissediyorum ve sonuç olarak birlikte olamıyoruz. Geçen gece uyuyamadım ve sabaha karşı yanına gidip sordum, bana artık dürüst ol, bizim normal bir cinsel hayatımız yok, hayatında başkası varsa söyle yargılamıcam sadece gerçeği bilmek istiyorum dedim. Israrla yok kimseyle birlikte olmadım dedi. Ama sonrasında porno izlediğini ve bazen başka kadınlara gözünün takıldığını söyledi (sapık gibi bakmak anlamında değil ama dikkatimi çektiği oluyor dedi). Ben bunu beynimden çıkaramıyorum, biz onunla burda anlatamayacağım öyle zorluklardan tek başımıza geçtik ki nasıl başka kadınlara bakmak bu kadar normal olabilir ben anlayamıyorum. Onun cinsel ihtiyaçları giderilmediyse benim de duygusal yalnızlığım var yıllardır. Cinsel ihtiyaçlarını gidermediğimi biliyorum ama terapistle de konuştum duygu olmadan bu bana kullanılmak gibi geliyor. Eşim de duygu yok, ön sevişme yok direk ilişkiye girmek istiyor. Kaç kere konuştuk ama olmuyor normalde de duygu, terapi falan bunları ciddiye alacak biri değil o yüzden ne kadar konuşsak da bişey değişmiyor. Bana özetle no sex no chat diyor ben de ona tersini söylüyorum yani kısır döngüdeyiz. Kendimi çok zorluyorum ilişkiye girmek için ama ne zaman yakınlaşsak hep gözleri kapalı oluyor ben gerçekten o an sevilme, şevkat hissetmiyorum acaba başka bişey mi düşünüyor diye de takılıyorum. Sen neden boşanmıyorsun istediğin gibi bir cinsel hayatın da olur dediğimde seni seviyorum başka hayatın da başka problemleri olur, senden değil ama bu cinsellik konusundan bıktım diyor. Onun beni nasıl sevdiğinden artık şüpheliyim yani yılların verdiği minnet duygusuyla mı seviyor alışkanlık mıyım yoksa gerçekten mi seviyor anlayamıyorum. Sonuç olarak, ne düşüneceğimi onun bu hallerini, benim tavırlarımı kafamda nereye koyacağımı ve en önemlisi ona nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum artık.
 
Hiç sağlıklı bir evliliğe benzemiyor. Cinsellik konusuna değişmişsiniz ama tek sorun cinsellik gibi durmuyor. Evlilik karşılık yapılan bir sözleşme değil karı koca arasında duyguların da olduğu bir kurum. Sadece sevgi değil saygı güven de gerekli sizin evliliğinizde hiç biri yok gibi görünüyor. Eşine
bana artık dürüst ol, bizim normal bir cinsel hayatımız yok, hayatında başkası varsa söyle yargılamıcam sadece gerçeği bilmek istiyorum dedim
Bunu diyebiliyorsan bu evlilikte çok büyük sıkıntılar var demektir. Cinsel ihtiyaç sadece erkeğin değil karşılıyorum diyorsunuz. Nerden tutsan elinde kalıyor. Sizi bağlayan şeyin ne olduğunu anlayamadım. Oğlunuz da değil muhtemelen çünkü onun yanında boşanma mevzularini konuşuyorsunuz.
 
Valla cinselikle eşinizin o duygusal tarafını da doldurabilirsiniz. Yani siz ona güzel geceler yaşattıkça hatta bunu sizin de yaşamaya hakkınız var doya doya istekle sevişince kocanız eminim daha paylaşımlı olacaktır. Sonuçta o da yaşamış sizin yaşadıklarınızı. Vajinismusa anlayış göstermiş yani kötü bir değil demek ki. Sadece birbirinizi yeniden aşkla sevmeyi bilmiyosunuz. Bunun için işe çok renkli istekli cinsel hayatla başlayın derim. Her gün vs vs vs
 
Vala kardeşim değişik bir problemmiş sizinki de. Karşılıklı konuşmak çözüm olmamış. Boşanalım demişsiniz olmamış. Evlilik karşılıklı istekler yerine getirilirse mutluluk verir. Tüm insanlık problemi bu ama ya birbirimizi dinlemiyoruz, karşımızdakinin fikirlerine önem vermiyoruz. Naçizane tavsiyem konuşmaktan iletişim halinde olmaktan bıkmadan devam edin ilişkide isteklerinizi devamlı dile getirin. Bir yerde artık ya anlar ya boşanırsınız zaten.
 
Merhabalar, kafamdaki soruları kime soracağımı bulamadığım için farklı fikirler duyabilirim diye paylaşmak istedim. 14 yıllık evliyim, üniversite biter bitmez evlendik. Ama ilk günden beri normal bir cinsel hayatımız olmadı, benim vajinusmus problemim vardı. 5 yıl sonra bir çocuğumuz oldu. Biz çocuğumuz olduktan sonra arka arkaya gelen büyük problemler yaşadık (ölümlü kaza, işsizlik, ciddi aile problemleri, sağlık sorunları..) yani bir 5 yılımız da ardışık bu problemlerin içinde geçti. Son 4 yıldır ilk defa hayatımız normal gidiyor, maddi problemlerimiz bitti, ailelerle ilgili sorunları yumuşattık ama ben bambaşka bişey farkettim. Biz evli değil de ev arkadaşı gibiyiz. Burda uzunca anlatıp sıkmak da istemiyorum ama 4 sene önce yaklaşık 10 seans evlilik terapistine gittik. Biz çok iyi anlaşan bir çift olmadık, zevklerimiz, yapımız biraz terstir ama temelde hayata bakışımız benzer ve bir şekilde birbirimizden kopamıyoruz. Boşanma benim tarafımdan belki 20 kez gündeme geldi ama oğlum bikaç kez şahit oldu konuşmalara ve aşırı tepki verdiği için ben bu konuyu kapattım. Terapist de birbirimizi tamamladığımızı söyledi ve boşanmayı değil bir süre farklı şehirlerde yaşamamızı önerdi (işlerimiz nedeniyle zaten daha önce de ayrı yaşadığımız oldu yeniden bunu denememizi önerdi). Ayrı kaldığımız da özlüyoruz ama bir arada olduğumuzda eşim sanki yok gibi. Eskiden bu kadar değildi ama artık sanki ruhu burda değil. Akşam telefondan gözünü ayırmaz, sürekli ergen gibi elindedir, sormazsan pek konuşup sohbet etmez. Haftasonları bize dair hiç planı olmaz, yani bir kere bile sinemaya, yemeğe gidelim gibi bir öneride bulunmaz. Eskiden jestleri olurdu ama artık unutulmuş gibiyim ben evde varım yokum sanki fark etmiyor bile. Ama yatağa yanıma geldiğinde birlikte olmak istiyor bunu da ben istemiyorum, gündüz bir etkileşimimin olmadığı adam gece yatakta bana yabancı geliyor, kendimi kullanılmış hissediyorum ve sonuç olarak birlikte olamıyoruz. Geçen gece uyuyamadım ve sabaha karşı yanına gidip sordum, bana artık dürüst ol, bizim normal bir cinsel hayatımız yok, hayatında başkası varsa söyle yargılamıcam sadece gerçeği bilmek istiyorum dedim. Israrla yok kimseyle birlikte olmadım dedi. Ama sonrasında porno izlediğini ve bazen başka kadınlara gözünün takıldığını söyledi (sapık gibi bakmak anlamında değil ama dikkatimi çektiği oluyor dedi). Ben bunu beynimden çıkaramıyorum, biz onunla burda anlatamayacağım öyle zorluklardan tek başımıza geçtik ki nasıl başka kadınlara bakmak bu kadar normal olabilir ben anlayamıyorum. Onun cinsel ihtiyaçları giderilmediyse benim de duygusal yalnızlığım var yıllardır. Cinsel ihtiyaçlarını gidermediğimi biliyorum ama terapistle de konuştum duygu olmadan bu bana kullanılmak gibi geliyor. Eşim de duygu yok, ön sevişme yok direk ilişkiye girmek istiyor. Kaç kere konuştuk ama olmuyor normalde de duygu, terapi falan bunları ciddiye alacak biri değil o yüzden ne kadar konuşsak da bişey değişmiyor. Bana özetle no sex no chat diyor ben de ona tersini söylüyorum yani kısır döngüdeyiz. Kendimi çok zorluyorum ilişkiye girmek için ama ne zaman yakınlaşsak hep gözleri kapalı oluyor ben gerçekten o an sevilme, şevkat hissetmiyorum acaba başka bişey mi düşünüyor diye de takılıyorum. Sen neden boşanmıyorsun istediğin gibi bir cinsel hayatın da olur dediğimde seni seviyorum başka hayatın da başka problemleri olur, senden değil ama bu cinsellik konusundan bıktım diyor. Onun beni nasıl sevdiğinden artık şüpheliyim yani yılların verdiği minnet duygusuyla mı seviyor alışkanlık mıyım yoksa gerçekten mi seviyor anlayamıyorum. Sonuç olarak, ne düşüneceğimi onun bu hallerini, benim tavırlarımı kafamda nereye koyacağımı ve en önemlisi ona nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum artık.
Sizin seçtiğiniz yol çift olarak birbirinizi mutlu etmemiş senelerce. Bir de cinsellik ile deneyin, süre verin kendinize. Birbirinizi tatmin etmeyi öğrenin bence zevk alarak.
Kadınlarda kırgınlıklar cinselliği negatif yönde etkiliyor ama o an ikinizde eski şeyleri konuşmamak için anlaşın bir de başka yol deneyin.
Belki siz birbirinize cinsel anlamda dokunmayı sevmeyi öğrenemediniz 14 sene uzun ama hep mesafeli geçmiş gibi
Evlilik terapisine gittiğine göre cinsel hayat için de bir terapiste gidebilirsiniz belki
 
Merhabalar, kafamdaki soruları kime soracağımı bulamadığım için farklı fikirler duyabilirim diye paylaşmak istedim. 14 yıllık evliyim, üniversite biter bitmez evlendik. Ama ilk günden beri normal bir cinsel hayatımız olmadı, benim vajinusmus problemim vardı. 5 yıl sonra bir çocuğumuz oldu. Biz çocuğumuz olduktan sonra arka arkaya gelen büyük problemler yaşadık (ölümlü kaza, işsizlik, ciddi aile problemleri, sağlık sorunları..) yani bir 5 yılımız da ardışık bu problemlerin içinde geçti. Son 4 yıldır ilk defa hayatımız normal gidiyor, maddi problemlerimiz bitti, ailelerle ilgili sorunları yumuşattık ama ben bambaşka bişey farkettim. Biz evli değil de ev arkadaşı gibiyiz. Burda uzunca anlatıp sıkmak da istemiyorum ama 4 sene önce yaklaşık 10 seans evlilik terapistine gittik. Biz çok iyi anlaşan bir çift olmadık, zevklerimiz, yapımız biraz terstir ama temelde hayata bakışımız benzer ve bir şekilde birbirimizden kopamıyoruz. Boşanma benim tarafımdan belki 20 kez gündeme geldi ama oğlum bikaç kez şahit oldu konuşmalara ve aşırı tepki verdiği için ben bu konuyu kapattım. Terapist de birbirimizi tamamladığımızı söyledi ve boşanmayı değil bir süre farklı şehirlerde yaşamamızı önerdi (işlerimiz nedeniyle zaten daha önce de ayrı yaşadığımız oldu yeniden bunu denememizi önerdi). Ayrı kaldığımız da özlüyoruz ama bir arada olduğumuzda eşim sanki yok gibi. Eskiden bu kadar değildi ama artık sanki ruhu burda değil. Akşam telefondan gözünü ayırmaz, sürekli ergen gibi elindedir, sormazsan pek konuşup sohbet etmez. Haftasonları bize dair hiç planı olmaz, yani bir kere bile sinemaya, yemeğe gidelim gibi bir öneride bulunmaz. Eskiden jestleri olurdu ama artık unutulmuş gibiyim ben evde varım yokum sanki fark etmiyor bile. Ama yatağa yanıma geldiğinde birlikte olmak istiyor bunu da ben istemiyorum, gündüz bir etkileşimimin olmadığı adam gece yatakta bana yabancı geliyor, kendimi kullanılmış hissediyorum ve sonuç olarak birlikte olamıyoruz. Geçen gece uyuyamadım ve sabaha karşı yanına gidip sordum, bana artık dürüst ol, bizim normal bir cinsel hayatımız yok, hayatında başkası varsa söyle yargılamıcam sadece gerçeği bilmek istiyorum dedim. Israrla yok kimseyle birlikte olmadım dedi. Ama sonrasında porno izlediğini ve bazen başka kadınlara gözünün takıldığını söyledi (sapık gibi bakmak anlamında değil ama dikkatimi çektiği oluyor dedi). Ben bunu beynimden çıkaramıyorum, biz onunla burda anlatamayacağım öyle zorluklardan tek başımıza geçtik ki nasıl başka kadınlara bakmak bu kadar normal olabilir ben anlayamıyorum. Onun cinsel ihtiyaçları giderilmediyse benim de duygusal yalnızlığım var yıllardır. Cinsel ihtiyaçlarını gidermediğimi biliyorum ama terapistle de konuştum duygu olmadan bu bana kullanılmak gibi geliyor. Eşim de duygu yok, ön sevişme yok direk ilişkiye girmek istiyor. Kaç kere konuştuk ama olmuyor normalde de duygu, terapi falan bunları ciddiye alacak biri değil o yüzden ne kadar konuşsak da bişey değişmiyor. Bana özetle no sex no chat diyor ben de ona tersini söylüyorum yani kısır döngüdeyiz. Kendimi çok zorluyorum ilişkiye girmek için ama ne zaman yakınlaşsak hep gözleri kapalı oluyor ben gerçekten o an sevilme, şevkat hissetmiyorum acaba başka bişey mi düşünüyor diye de takılıyorum. Sen neden boşanmıyorsun istediğin gibi bir cinsel hayatın da olur dediğimde seni seviyorum başka hayatın da başka problemleri olur, senden değil ama bu cinsellik konusundan bıktım diyor. Onun beni nasıl sevdiğinden artık şüpheliyim yani yılların verdiği minnet duygusuyla mı seviyor alışkanlık mıyım yoksa gerçekten mi seviyor anlayamıyorum. Sonuç olarak, ne düşüneceğimi onun bu hallerini, benim tavırlarımı kafamda nereye koyacağımı ve en önemlisi ona nasıl yaklaşacağımı bilmiyorum artık.
Hem alışkanlık hem de yaşadığınız uzun yıllar süren zorluklar hevesini öldürmüş olabilir. Çabasız, beklentisiz, hevessiz, heyecansız ve maalesef duygusuz bir şekilde akışa bırakmış tamamen. İçi ölmüş deriz ya hani, aynı öyle gibi görünüyor eşiniz.

ikinizin de şöyle şiddetli bir şekilde silkelenmesi, yenilenmesi lazım. Ama bu enerji ve motivasyon ikinizde de görünmüyor. Ufak ufak cabalayabilirsiniz belki. Haftada bir iki kez dışarıda yemek, hafta sonları yakın civarlara gitmek, küçük planlar yapmak gibi falan.. bunu da yapamazsa boşanın gitsin. Çocukla konuşursunuz ya da pedagog desteği ile açıklarsınız. Adam zaten var mı yok mu belli değil bu şekilde çocuğa zaten zarar veriyor.
 
Yorumlarınız için teşekkür ederim, gerçekten paylaşmak iyi geldi.@Sumak o kadar iyi özetlemişsin ki eşimin ruh halini.. Hiç bir problemin tek taraflı olduğunu düşünmüyorum onu bu hale benim cinsel uzaklığımın da sürüklediğine inanıyorum. Ama hiç bir adım atmamasına kızıyorum. Yani defalarca duygusal boşlukta olduğumu, bazen sarılıp uyumak istediğimi söyledim ama ona yaklaştığım an direk sex moduna geçiyor. Bir de sürekli bir aktivite önerisinde bulunan benim, senin hiç aklına bşy gelmiyor mesala bu pazar şunu yapsak diye diyorum tık yok. Oğlumuza düşkün ilgili ama hayatı işten ve sexten ibaret gibi. İş arkadaşlarıyla öyle enerjik mutlu konuşuyor ki telefonda ama bizim yanımıza geldiğinde bazen fişi çekilmiş gibi. Hafta içi işten geç ve yorgun geliyoruz benim gerçekten yakınlaşacak bir enerjim kalmıyor. H. Sonumuz özel geçsin istiyorum o da olmuyor. Ben mi daha fazla adım atmalıyım ne bilim özel bir gece falan hazırlayıp sil baştan mı denemeliyim yoksa gittiği yere kadar diyip akışına mı bırakmak lazım😔 Nasıl bir etkendir bu cinsellik ben galiba bunu kabul etmekte zorlanıyorum
 
Bencil bir tatmin peşinde anlattığınız adam. Önsevişmeyi, istediğin sohbeti, şefkati vermeyeceğim, sen vermezsen başka kadınlara bakmak hakkım diyor.

Çift terapisi lazım gibi yine. İhtiyaçlarınızı ona terapistin yanında söyleyin.
 
Yorumlarınız için teşekkür ederim, gerçekten paylaşmak iyi geldi.@Sumak o kadar iyi özetlemişsin ki eşimin ruh halini.. Hiç bir problemin tek taraflı olduğunu düşünmüyorum onu bu hale benim cinsel uzaklığımın da sürüklediğine inanıyorum. Ama hiç bir adım atmamasına kızıyorum. Yani defalarca duygusal boşlukta olduğumu, bazen sarılıp uyumak istediğimi söyledim ama ona yaklaştığım an direk sex moduna geçiyor. Bir de sürekli bir aktivite önerisinde bulunan benim, senin hiç aklına bşy gelmiyor mesala bu pazar şunu yapsak diye diyorum tık yok. Oğlumuza düşkün ilgili ama hayatı işten ve sexten ibaret gibi. İş arkadaşlarıyla öyle enerjik mutlu konuşuyor ki telefonda ama bizim yanımıza geldiğinde bazen fişi çekilmiş gibi. Hafta içi işten geç ve yorgun geliyoruz benim gerçekten yakınlaşacak bir enerjim kalmıyor. H. Sonumuz özel geçsin istiyorum o da olmuyor. Ben mi daha fazla adım atmalıyım ne bilim özel bir gece falan hazırlayıp sil baştan mı denemeliyim yoksa gittiği yere kadar diyip akışına mı bırakmak lazım😔 Nasıl bir etkendir bu cinsellik ben galiba bunu kabul etmekte zorlanıyorum
Zaten 14 yıl olmuş, böyle gelmiş böyle gitmiş. Kocanız sizinle vakit geçirmek ve paylaşımda bulunmak istemiyor ama tabi ki cinsel ihtiyaçları giderilsin istiyor. Benim de kuzenim sizin kocanız gibi , ben sordum neden karınla vakit geçirmiyorsun diye. Cevabı ben onunla vakit geçirmekten zevk almıyorum, mutlu olmuyorum, olmuştu. Sizinki de büyük olasılıkla öyle , size sevgi ilgi , şevkat göstermeye gerek görmüyor, çünkü sizi bu çabaya değer görmüyor.
Benim kuzenim boşanmadı , ite kaka devam ediyor. Eşi artık her etkinliğe giden, her tatile katılan biri oldu, çocuklar da büyüdüğü için rahat bıraktılar birbirlerini.
Sizin boşanmak gibi bir niyetiniz yok, o yüzden adamın üzerine gitmeyi de bırakın. En sonunda siz zarar görürsünüz. İyi para kazanıyorsanız , kendi gezme ve tozmanıza harcayın paranızı, hafta sonları organize edilen etkinliklere katılın, arada çocuğu kocanıza bırakın, bir kaç günlük gezilere gidin. Hayatınızı yaşayın, bu adamdan sevgi dilenmekle boşuna ömür geçirmeyin
 
Sizin seçtiğiniz yol çift olarak birbirinizi mutlu etmemiş senelerce. Bir de cinsellik ile deneyin, süre verin kendinize. Birbirinizi tatmin etmeyi öğrenin bence zevk alarak.
Kadınlarda kırgınlıklar cinselliği negatif yönde etkiliyor ama o an ikinizde eski şeyleri konuşmamak için anlaşın bir de başka yol deneyin.
Belki siz birbirinize cinsel anlamda dokunmayı sevmeyi öğrenemediniz 14 sene uzun ama hep mesafeli geçmiş gibi
Evlilik terapisine gittiğine göre cinsel hayat için de bir terapiste gidebilirsiniz belki
sonuna kadar katılıyorum, sizde konuya olumlu ve yapıcı yaklaşıyorsunuz, sıfırdan bir başlangıç yapın, bu gece eşiniz için hazırlanın mesela, sevdiği şeyleri yapın, birbirinizden zevk alın, zevk verin
 
Back