- Konu Sahibi emvacilbihar
- #1
merhaba hanımlar
eşim bayram öncesi arefe gününden önceki gün yani salı maçta düşmüş ve kalçasını kırdı. o günden beri hastanelerdeyiz. bayram tatili diye tatilin bitmesini bekledik. 8 gün zorla geçti. hep umutla ameliyat günü bekledik bı şekilde oyalandık. bayramı yaşayamadık.
dün doktor geldi ve açıklama yaptı. ameliyat olması gerekiyor ve gerekli malzeme yok diye ünv. hastanesi ameliyat etmedi ya da edemedi. çünkü eşim daha önce çocuk felci geçirdiği için özel bi platin gerekiyormuş.
ama ben 8 gün daha ameliyat olmadan hastanede yatacak olmasını kabullenemedim. kendimi çok çaresiz hissediyorum. adam 16 gün 2 yerden kırık kalça ile hatanede yatacak. ameliyattan sonra da yatacak uzun uzun. bunları düşündükçe üzülüyorum, içim daralıyor.
tabi beterleri var diyip sürekli şükrediyoruz. işin bu boyutu da var.
kayınvalidem ile kayınpederim geldiler sağolsunlar ama ameliyat zamanı gidecekler. çünkü kaynımın çocuğunun çok daha tehlikeli bir ameliyatı var . oraya gitmeleri gerekiyor. bunu çok iyi anlıyor ve onlara hak veriyorum. ama eşim hastanede ben çalışıyorum. 2 çocuğum var. rapor haklarımı doğum sonrası bitirdim. çaresiz kaldım.
ameliyat sonrası eimin iyileşmesi 3-4 ay sürecekmiş. bu sürecin üstesinden nasıl gelirim bilemiyorum. kafam çok karışıkç hem maddi hem de manevi olarak sarsılıyorum.
bunca şeyin içinde bir de ananem bana gelip kalmak istiyor kışın. çünkü doğalgaz yakmak istemiyor. tek başına yaşayan biri.
kayınvalidem gidecek eşimin ameliyatı sonrası ananem gelse faydası olur mu yoksa zarearı mı olur bilemedim. ananem yalnız yaşamaya alışmış biri olduğu için ayak uyduramayabilir. küçük çocuklarım var. bi yandan da yazık kadına diyorum. maddi imkanları geniş ama cimri işte. yaşlılık hastalığı. biraz da huysuz herşeye karışır. sizce bu durumda ne yapmalıyım ananem gelmeli mi yoksa reddetmeli miyim? reddetmek de çok kırıcı. neye ve kime üzüleceğimi şaşırdım.
yardımlarınızı , fikirlerinizi bekliyorum. şimdiden teşekkürler.
eşim bayram öncesi arefe gününden önceki gün yani salı maçta düşmüş ve kalçasını kırdı. o günden beri hastanelerdeyiz. bayram tatili diye tatilin bitmesini bekledik. 8 gün zorla geçti. hep umutla ameliyat günü bekledik bı şekilde oyalandık. bayramı yaşayamadık.
dün doktor geldi ve açıklama yaptı. ameliyat olması gerekiyor ve gerekli malzeme yok diye ünv. hastanesi ameliyat etmedi ya da edemedi. çünkü eşim daha önce çocuk felci geçirdiği için özel bi platin gerekiyormuş.
ama ben 8 gün daha ameliyat olmadan hastanede yatacak olmasını kabullenemedim. kendimi çok çaresiz hissediyorum. adam 16 gün 2 yerden kırık kalça ile hatanede yatacak. ameliyattan sonra da yatacak uzun uzun. bunları düşündükçe üzülüyorum, içim daralıyor.
tabi beterleri var diyip sürekli şükrediyoruz. işin bu boyutu da var.
kayınvalidem ile kayınpederim geldiler sağolsunlar ama ameliyat zamanı gidecekler. çünkü kaynımın çocuğunun çok daha tehlikeli bir ameliyatı var . oraya gitmeleri gerekiyor. bunu çok iyi anlıyor ve onlara hak veriyorum. ama eşim hastanede ben çalışıyorum. 2 çocuğum var. rapor haklarımı doğum sonrası bitirdim. çaresiz kaldım.
ameliyat sonrası eimin iyileşmesi 3-4 ay sürecekmiş. bu sürecin üstesinden nasıl gelirim bilemiyorum. kafam çok karışıkç hem maddi hem de manevi olarak sarsılıyorum.
bunca şeyin içinde bir de ananem bana gelip kalmak istiyor kışın. çünkü doğalgaz yakmak istemiyor. tek başına yaşayan biri.
kayınvalidem gidecek eşimin ameliyatı sonrası ananem gelse faydası olur mu yoksa zarearı mı olur bilemedim. ananem yalnız yaşamaya alışmış biri olduğu için ayak uyduramayabilir. küçük çocuklarım var. bi yandan da yazık kadına diyorum. maddi imkanları geniş ama cimri işte. yaşlılık hastalığı. biraz da huysuz herşeye karışır. sizce bu durumda ne yapmalıyım ananem gelmeli mi yoksa reddetmeli miyim? reddetmek de çok kırıcı. neye ve kime üzüleceğimi şaşırdım.
yardımlarınızı , fikirlerinizi bekliyorum. şimdiden teşekkürler.
gittiğim geldiğim yere karışır. 
